กระผมอยากมาคุยเรื่องที่กระผมเคารพท่านผมไม่รู้ทำอย่างไรดี
มีอยู่ว่าป้าของผมนะสิเดียวนี้ทำไมไม่เคยเห็นหัวเราะเหมือนเมื่อก่อนนี้เลยที่ท่านมีเพื่อนแต่เพื่อนของท่านไม่ใช่ชายหนุ่มเลยนะคับเพื่อนป้ากระผมก็คือสาวน้อยหรือใครก็ไม่รู้ป้าผมพูดถึงเค้าตลอดเวลาหน้าเค้าจะสดใสขึ้นแต่เดี๋ยวนี้ผิดกันเลยไม่ยิ้มหน้าป้าเศร้าไม่รู้ท่านคิดอะไรอะอยู่ไม่ท่านโกรธกันหรือเปล่าสงสารป้าของผมจังเลยลูกชายของป้ากรกะ ผมตายมาเป็นเวลา3ปีได้เลยจริงนะลูกชายของป้าผมนะพวกรักกันทุกคนเฮียเฉินเค้าเป็นคนดีมากเมื่อก่อนป้าผมรักผมมากเลยพอผมพูดให้เค้าเสียใจเรื่องมีอยู่ว่าผมว่าเค้าว่าหพี่จ.ไม่น่าสอนคอมให้ป้าผมเล่นเลยท่านคงน้อยว่าทำไมผมซึ่งเป็นหลานทำไมพูดแบบนั้นทั้งๆคนซึ่งไม่ใช่ในครอบครัวยังมาสอนให้ป้าผมเล่นแต่วันที่ผมพูดกระผมไม่ตั้งใจที่จะพูดออกไปหรอกเดี๋ยวนี้ป้าผมไม่เค้ายิ้มเลยรู้สึกท่านจะไม่มีเพื่อนรู้ท่านจะเหงาผมเองที่ผิดที่ไม่ได้คิดก่อนที่จะพูดแต่วันนี้มานั่งคิดก็เสียใจไม่รู้ทำอย่าไรดีจริงๆผมไม่ใช่คาทอลิกผมเกือบเป็นคาทอลิกเพราะกถ้าเฮียเฉินไม่เสียก่อนคงต้องเป็นคาทอลิกแน่เฮียผมเป็นคนดีส่วนเฮียไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นเด็กหรอกส่วนมากเฮียเค้าชอบพบผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่รักเค้าทุกคนแม้ทั้งคุณหมอในร.พศิริราชยังรักเค้าเลยหัวหน้าพยาบาลก็รักเค้าพวกผมยังรักเค้าเลยแต่ผมก็กลัวเค้าเพราะผมกลัวผีมากเลยแต่ผมสงสารผมจังเลย ผมอยาให้ป้ากลับมามีความสุขเหมือนกับก่อนจังเลยแต่พี่คนนั้นทำให้ป้าผมมีความสุขมากคืนนี้ผมคงเล่าไม่จบแน่เลย
คุณอยากเป็นคาทอลิคหรือเปล่าละครับ?
บอกป้าสิครับ ว่าพาไปเรียนคำสอนที
ตัวคุณเองจะได้เรียนรู้การภาวนากับพระเจ้าและเรื่องราวอีกมากมาย
ที่จะช่วยให้คุณติดสนิทกับพระองค์ และคุณก็จะสามารถป้าคุณกลับมาติดสนิทกับพระองค์ด้วย
แล้วป้าคุณจะไม่เหงาครับ
ขอพระเจ้าอวยพร
บอกป้าสิครับ ว่าพาไปเรียนคำสอนที
ตัวคุณเองจะได้เรียนรู้การภาวนากับพระเจ้าและเรื่องราวอีกมากมาย
ที่จะช่วยให้คุณติดสนิทกับพระองค์ และคุณก็จะสามารถป้าคุณกลับมาติดสนิทกับพระองค์ด้วย
แล้วป้าคุณจะไม่เหงาครับ
ขอพระเจ้าอวยพร
- ดานุ้งพุงระเบิด
- โพสต์: 518
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ส.ค. 31, 2006 3:57 pm
- ที่อยู่: อุบลราชธานี
ตาลายก่อนอันดับแรก
ถ้าตั้งใจจริง พระเจ้าจะช่วยจัดแจงทุกอย่างไว้ให้ครับ
ถ้าตั้งใจจริง พระเจ้าจะช่วยจัดแจงทุกอย่างไว้ให้ครับ
- Immanuel (MichaelPaul)
- ~@
- โพสต์: 2887
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 8:49 pm
- ที่อยู่: กรุงเทพมหานคร
อ่านแล้วตกใจเลย - -" เว้นวรรคตอนผิดทำเอาหลอนได้เหมือนกันนะเนี่ยlovely เขียน: มีอยู่ว่าป้าของผมนะสิเดียวนี้ทำไมไม่เคยเห็นหัวเราะเหมือนเมื่อก่อนนี้เลยที่ท่านมีเพื่อนแต่เพื่อนของท่านไม่ใช่ชายหนุ่มเลยนะคับเพื่อนป้ากระผมก็คือสาวน้อยหรือใครก็ไม่รู้ป้าผมพูดถึงเค้าตลอดเวลาหน้าเค้าจะสดใสขึ้นแต่เดี๋ยวนี้ผิดกันเลยไม่ยิ้มหน้าป้าเศร้าไม่รู้ท่านคิดอะไรอะอยู่ไม่ท่านโกรธกันหรือเปล่าสงสารป้าของผมจังเลยลูกชายของป้ากรกะ ผมตายมาเป็นเวลา3ปีได้เลยจริงนะลูกชายของป้าผมนะพวกรักกันทุกคนเฮียเฉินเค้าเป็นคนดีมากเมื่อก่อนป้าผมรักผมมากเลยพอผมพูดให้เค้าเสียใจเรื่องมีอยู่ว่าผมว่าเค้าว่าหพี่จ.ไม่น่าสอนคอมให้ป้าผมเล่นเลยท่านคงน้อยว่าทำไมผมซึ่งเป็นหลานทำไมพูดแบบนั้นทั้งๆคนซึ่งไม่ใช่ในครอบครัวยังมาสอนให้ป้าผมเล่นแต่วันที่ผมพูดกระผมไม่ตั้งใจที่จะพูดออกไปหรอกเดี๋ยวนี้ป้าผมไม่เค้ายิ้มเลยรู้สึกท่านจะไม่มีเพื่อนรู้ท่านจะเหงาผมเองที่ผิดที่ไม่ได้คิดก่อนที่จะพูดแต่วันนี้มานั่งคิดก็เสียใจไม่รู้ทำอย่าไรดีจริงๆผมไม่ใช่คาทอลิกผมเกือบเป็นคาทอลิกเพราะกถ้าเฮียเฉินไม่เสียก่อนคงต้องเป็นคาทอลิกแน่เฮียผมเป็นคนดีส่วนเฮียไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นเด็กหรอกส่วนมากเฮียเค้าชอบพบผู้ใหญ่ ผู้ใหญ่รักเค้าทุกคนแม้ทั้งคุณหมอในร.พศิริราชยังรักเค้าเลยหัวหน้าพยาบาลก็รักเค้าพวกผมยังรักเค้าเลยแต่ผมก็กลัวเค้าเพราะผมกลัวผีมากเลยแต่ผมสงสารผมจังเลย ผมอยาให้ป้ากลับมามีความสุขเหมือนกับก่อนจังเลยแต่พี่คนนั้นทำให้ป้าผมมีความสุขมากคืนนี้ผมคงเล่าไม่จบแน่เลย
- ~KaThaRoS~
- โพสต์: 792
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ค. 06, 2007 12:07 am
- ที่อยู่: Bkk
- ติดต่อ:
รู้สึกคุ้นๆนะเนี่ย เด๋วIMหลังไมค์นะจ๊ะน้อง
แต่พี่ว่า ถ้าเรารักป้าเรา อยากให้ป้าเรากลับมายิ้มอีกครั้ง เราก็ต้องดูแลป้าเค้าให้ดีๆ
ลูกชายสุดที่รักของเค้าจากไป ใครๆก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา พี่เข้าใจป้าเราดี เข้าใจทุกๆอย่างเลย
บางครั้งพี่คุยกะป้าเรา พี่เองก็อยากจะร้องไห้ตามเหมือนกัน
สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ดูแลท่านดีๆ เอาอกเอาใจท่านหน่อย
อย่างน้อยก็ให้เค้าคลายเหงาได้บ้าง
เด๋วเราคุยกันหลังไมค์นะ รู้สึกว่าจะเป็นคนใกล้ตัวซะด้วย
น้องโบสถ์ รีบมาตอบไวๆนะจ๊ะ copy that....
แต่พี่ว่า ถ้าเรารักป้าเรา อยากให้ป้าเรากลับมายิ้มอีกครั้ง เราก็ต้องดูแลป้าเค้าให้ดีๆ
ลูกชายสุดที่รักของเค้าจากไป ใครๆก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา พี่เข้าใจป้าเราดี เข้าใจทุกๆอย่างเลย
บางครั้งพี่คุยกะป้าเรา พี่เองก็อยากจะร้องไห้ตามเหมือนกัน
สิ่งแรกที่ต้องทำคือ ดูแลท่านดีๆ เอาอกเอาใจท่านหน่อย
อย่างน้อยก็ให้เค้าคลายเหงาได้บ้าง
เด๋วเราคุยกันหลังไมค์นะ รู้สึกว่าจะเป็นคนใกล้ตัวซะด้วย
น้องโบสถ์ รีบมาตอบไวๆนะจ๊ะ copy that....