5. ศีลมหาสนิท ความรักมหัศจรรย์ ซึ่งน้อยคนรู้จัก
โพสต์แล้ว: เสาร์ ม.ค. 24, 2009 8:35 am
5. ศีลมหาสนิท ความรักมหัศจรรย์ ซึ่งน้อยคนรู้จัก (7 มี.ค. 23)
เมื่อนั้นความรักของเราร้อนแรงเหลือจะควบคุมไว้ จึงได้คิดตั้งศีลมหาสนิท สิ่งมหัศจรรย์อย่างยิ่ง เมื่อนั้นเรามองเห็นคนจำนวนมากมาเลี้ยงตัวด้วยปังแห่งสวรรค์ แต่ในเวลาเดียวกันเราเห็นความอกตัญญูของผู้ที่ได้ถวายตัวแก่เราจำนวนมาก ซึ่งในจำพวกนั้นมีพระสงฆ์อยู่มิใช่น้อย ใจเราต้องระทมขมขื่นอย่างหนัก เราเห็นความเย็นเฉย การปล่อยตัวจนเคยชิน ต่อไปก็ละเลยและเบื่อหน่ายหนักๆ เข้าก็หมดความไยดี
เราอยู่ในตู้ศีลทุกวันคืน คอยเขามารับเรา มาสนทนากับเราด้วยความวางใจ เราคอยให้มาเล่าความทุกข์สุข การประจญล่อลวง ขอคำแนะนำขอพระหรรษทาน สำหรับตนเองและผู้อื่นซึ่งบางทีมีคนที่อยู่ในความรับผิดชอบ หรือในครอบครัวของเขา กำลังอยู่ในอันตราย หรือห่างเหินจากเราก็เป็นได้... มาเถิด มาเล่าความทุกข์สุขให้เราทราบด้วยความวางใจ เราขอให้ทุกคนช่วยเหลือคนบาป นี่คือสิ่งที่เราหวังจะได้จากมนุษย์ แต่อนิจจาเมื่อพวกเขามารับเรา พวกเขาแทบจะไม่ได้สนทนากับเราเลย เขาปล่อยใจวอกแวก มึนชา คิดถึงแต่การงาน เป็นห่วงครอบครัว มีเรื่องขัดข้องต่างๆ คิดถึงสุขภาพ คิดถึงปัญหาร้อยแปด แต่กับเรา ไม่รู้จักพูดอะไรเลย มีแต่เบื่อหน่าย อยากไปเร็วๆ
โอ้... วิญญาณที่รัก เราเลือก เราเรียก และคอยลูกทั้งวันทั้งคืนด้วยความหวัง แต่ลูกต้อนรับเราดังนี้หรือ? แท้จริงเราคอย ใคร่จะพักผ่อนในวิญญาณของเขา จะได้มีความบรรเทาบ้าง ได้ตระเตรียมพระคุณใหม่ๆ ไว้สำหรับเขา แต่เขาไม่อยากได้ เขาไม่ขออะไรเลย คำแนะนำหรือพละกำลังก็ไม่ขอ ได้แต่บ่น แต่ไม่มาหาเรา ถ้ามาก็มาพอเป็นพิธี หรือมาเพราะความเคยชินหรือเพราะไม่มีบาปหนักเท่านั้น มิได้มาเพราะความรัก ไม่คนใจที่จะสนิทกับเราจริงๆ เราต้องการความรักที่สดชื่น แต่เขาไม่มีจะให้เรา...
กับพระสงฆ์องค์นั้น และองค์อื่นทั่วไปจะให้เราทำอย่างไรอีก? อำนาจยกบาปเราก็ประทานให้ เขาตรัสถ้อยคำของเรา เราก็มาอยู่ในมือของเขา เขาเอาเราใส่ตู้ขังไว้ หรือประทานแก่คนอื่นเรายอมทั้งสิ้น เท่ากับผู้แจกจ่ายตัวเราแก่มนุษย์ เราตั้งให้เป็นผู้ดูแลวิญญาณ มีหน้าที่แนะนำ สั่งสอน เป็นแบบฉบับแห่งความช่วยเหลือ และเดินบนทางกุศลแต่เขาฏิบัติอย่างไรต่อคนที่อยู่ใต้ความดูและของเขา? พระสงฆ์กระทำตามความปรารถนาของคำภาวนาของเราทุกองค์หรือไม่? หน้าที่แห่งความรัก เขาปฏิบัติสมบูรณ์ดีอยู่หรือ? เมื่ออยู่บนพระแท่นพระสงฆ์ได้ถวายวิญญาณที่อยู่ในความรับผิดชอบแก่เราทุกองค์หรือไม่? ได้กระทำการใช้โทษบาปตามควรแก่หน้าที่หรือเปล่า? ได้ขอกำลังและความสามารถเพื่อปฏิบัติหน้าที่อย่างศักดิ์สิทธิ์อยู่หรือ? เขาทำงานเพื่อความรอดวิญญาณด้วยความร้อนรนหรือไม่? วันนี้เขายอมเสียสละน้ำใจตนเองยิ่งกว่าเมื่อวานนี้ไหม? เขาแสดงความรักต่อเราตามความต้องการของเราหรือ? เราจะมาพักผ่อนในวิญญาณของเขาอย่างในวิญญาณศิษย์ที่รัก หรือผู้เป็นยอดรักได้ไหม?
โอ...น่าอนาถที่จะกล่าวว่า คนในโลกทิ่มแทงมือเท้าและทำหน้าตาของเราเปื้อนหมอง ส่วนบรรดาภคินีและพระสงฆ์ที่เป็นคนรักคนโปรดของเรา กลับฉีกใจเราออกเป็นเสียงๆ และทำลายเสียด้วย... พระสงฆ์เป็นผู้นำพระหรรษทานมาให้คนอื่น ตัวเองกลับอยู่ในฐานะบาปก็มีมาก ส่วนพระสงฆ์ที่ถวายบูชามิสซาในฐานะบาป รับเราในฐานะบาป ดำรงชีวิตในฐานะบาป ตายในฐานะบาป ก็มีไม่น้อย
เมื่อนั้นความรักของเราร้อนแรงเหลือจะควบคุมไว้ จึงได้คิดตั้งศีลมหาสนิท สิ่งมหัศจรรย์อย่างยิ่ง เมื่อนั้นเรามองเห็นคนจำนวนมากมาเลี้ยงตัวด้วยปังแห่งสวรรค์ แต่ในเวลาเดียวกันเราเห็นความอกตัญญูของผู้ที่ได้ถวายตัวแก่เราจำนวนมาก ซึ่งในจำพวกนั้นมีพระสงฆ์อยู่มิใช่น้อย ใจเราต้องระทมขมขื่นอย่างหนัก เราเห็นความเย็นเฉย การปล่อยตัวจนเคยชิน ต่อไปก็ละเลยและเบื่อหน่ายหนักๆ เข้าก็หมดความไยดี
เราอยู่ในตู้ศีลทุกวันคืน คอยเขามารับเรา มาสนทนากับเราด้วยความวางใจ เราคอยให้มาเล่าความทุกข์สุข การประจญล่อลวง ขอคำแนะนำขอพระหรรษทาน สำหรับตนเองและผู้อื่นซึ่งบางทีมีคนที่อยู่ในความรับผิดชอบ หรือในครอบครัวของเขา กำลังอยู่ในอันตราย หรือห่างเหินจากเราก็เป็นได้... มาเถิด มาเล่าความทุกข์สุขให้เราทราบด้วยความวางใจ เราขอให้ทุกคนช่วยเหลือคนบาป นี่คือสิ่งที่เราหวังจะได้จากมนุษย์ แต่อนิจจาเมื่อพวกเขามารับเรา พวกเขาแทบจะไม่ได้สนทนากับเราเลย เขาปล่อยใจวอกแวก มึนชา คิดถึงแต่การงาน เป็นห่วงครอบครัว มีเรื่องขัดข้องต่างๆ คิดถึงสุขภาพ คิดถึงปัญหาร้อยแปด แต่กับเรา ไม่รู้จักพูดอะไรเลย มีแต่เบื่อหน่าย อยากไปเร็วๆ
โอ้... วิญญาณที่รัก เราเลือก เราเรียก และคอยลูกทั้งวันทั้งคืนด้วยความหวัง แต่ลูกต้อนรับเราดังนี้หรือ? แท้จริงเราคอย ใคร่จะพักผ่อนในวิญญาณของเขา จะได้มีความบรรเทาบ้าง ได้ตระเตรียมพระคุณใหม่ๆ ไว้สำหรับเขา แต่เขาไม่อยากได้ เขาไม่ขออะไรเลย คำแนะนำหรือพละกำลังก็ไม่ขอ ได้แต่บ่น แต่ไม่มาหาเรา ถ้ามาก็มาพอเป็นพิธี หรือมาเพราะความเคยชินหรือเพราะไม่มีบาปหนักเท่านั้น มิได้มาเพราะความรัก ไม่คนใจที่จะสนิทกับเราจริงๆ เราต้องการความรักที่สดชื่น แต่เขาไม่มีจะให้เรา...
กับพระสงฆ์องค์นั้น และองค์อื่นทั่วไปจะให้เราทำอย่างไรอีก? อำนาจยกบาปเราก็ประทานให้ เขาตรัสถ้อยคำของเรา เราก็มาอยู่ในมือของเขา เขาเอาเราใส่ตู้ขังไว้ หรือประทานแก่คนอื่นเรายอมทั้งสิ้น เท่ากับผู้แจกจ่ายตัวเราแก่มนุษย์ เราตั้งให้เป็นผู้ดูแลวิญญาณ มีหน้าที่แนะนำ สั่งสอน เป็นแบบฉบับแห่งความช่วยเหลือ และเดินบนทางกุศลแต่เขาฏิบัติอย่างไรต่อคนที่อยู่ใต้ความดูและของเขา? พระสงฆ์กระทำตามความปรารถนาของคำภาวนาของเราทุกองค์หรือไม่? หน้าที่แห่งความรัก เขาปฏิบัติสมบูรณ์ดีอยู่หรือ? เมื่ออยู่บนพระแท่นพระสงฆ์ได้ถวายวิญญาณที่อยู่ในความรับผิดชอบแก่เราทุกองค์หรือไม่? ได้กระทำการใช้โทษบาปตามควรแก่หน้าที่หรือเปล่า? ได้ขอกำลังและความสามารถเพื่อปฏิบัติหน้าที่อย่างศักดิ์สิทธิ์อยู่หรือ? เขาทำงานเพื่อความรอดวิญญาณด้วยความร้อนรนหรือไม่? วันนี้เขายอมเสียสละน้ำใจตนเองยิ่งกว่าเมื่อวานนี้ไหม? เขาแสดงความรักต่อเราตามความต้องการของเราหรือ? เราจะมาพักผ่อนในวิญญาณของเขาอย่างในวิญญาณศิษย์ที่รัก หรือผู้เป็นยอดรักได้ไหม?
โอ...น่าอนาถที่จะกล่าวว่า คนในโลกทิ่มแทงมือเท้าและทำหน้าตาของเราเปื้อนหมอง ส่วนบรรดาภคินีและพระสงฆ์ที่เป็นคนรักคนโปรดของเรา กลับฉีกใจเราออกเป็นเสียงๆ และทำลายเสียด้วย... พระสงฆ์เป็นผู้นำพระหรรษทานมาให้คนอื่น ตัวเองกลับอยู่ในฐานะบาปก็มีมาก ส่วนพระสงฆ์ที่ถวายบูชามิสซาในฐานะบาป รับเราในฐานะบาป ดำรงชีวิตในฐานะบาป ตายในฐานะบาป ก็มีไม่น้อย