เราพบเอกสารที่พูดถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่ ค.ศ. 155 ในจดหมายที่นักบุญยุสติน มรณสักขี เขียนบรรยายพิธีมิสซา ถึงจักรพรรดิอันโตนิอุส ปิอุส ดังนี้ “…ต่อจากนั้นมีผู้นำขนมปังและถ้วยใส่เหล้าองุ่นผสมน้ำมามอบให้กับประธานในพิธี”
ที่มีการผสมน้ำลงในเหล้าองุ่นในพิธีมิสซา อาจจะเป็นเพราะนักพิธีกรรมหลายท่านเชื่อว่า ในอาหารค่ำมื้อ สุดท้ายพระเยซูเจ้าทรงผสมน้ำลงในเหล้าองุ่น และพระศาสนจักรก็ยังยึดธรรมเนียมปฏิบัติอันนี้
เราพบความหมายของการกระทำนี้ในบทภาวนาของพระสงฆ์ขณะผสมน้ำลงในเหล้าองุ่น “ดั่งน้ำและเหล้าองุ่นที่ผสมเข้าด้วยกัน อันเป็นเครื่องหมายศักดิ์สิทธิ์นี้ ขอพระองค์โปรดให้ข้าพเจ้าทั้งหลาย ได้ร่วมในพระเทวภาพของพระคริสตเจ้า ผู้ทรงถ่อมองค์มารับสภาพมนุษย์”
น้ำเป็นเครื่องหมายถึงธรรมชาติมนุษย์ของพระเยซูเจ้าและของเรา ส่วนเหล้าองุ่นหมายถึงสภาวะพระเจ้า ของพระองค์ เหมือนดังสภาวะพระเจ้าและสภาวะมนุษย์ที่รวมเป็นหนึ่งเดียวกันเมื่อพระเยซูเจ้าทรงรับเอากาย เราจึงวอนขอให้สภาพมนุษย์ของเรามีส่วนร่วมในสภาวะพระเจ้าของพระองค์ด้วย ซึ่งสิ่งนี้จะเกิดขึ้นได้ก็โดยอาศัยพระหรรษทาน ดังที่นักบุญเปโตรได้กล่าวในจดหมายของท่านว่า “พระองค์จึงประทานพระพรยิ่งใหญ่ล้ำ ค่าให้เราตามที่ทรงสัญญาไว้ เพื่อท่านทั้งหลายจะได้หลุดพ้นจากความเสื่อมที่มาจากราคะตัณหาในโลก เข้ามามีส่วนร่วมในพระธรรมชาติของพระเจ้า” (2ปต 1:4)
นักบุญ ยอห์น คริสซอสโตม ได้ให้ความหมายของการผสมกันของเหล้าองุ่นและน้ำว่า เป็นเครื่องหมาย ถึงพระโลหิตและน้ำที่ไหลออกมาจากสีข้างของพระเยซูเจ้า เมื่อทรงถูกแทงด้วยหอก หลังจากที่ได้ทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนแล้ว
http://www.shb.or.th/article/lokkhamson ... angun.html
อังกฤษแบบละเอียดอ่านที่นีครับ
http://www.ewtn.com/library/liturgy/zlitur39.htm
...............
