การประจักษ์ครั้งที่ 1 วันเสาร์ที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ.1944
เวลา 18.00 น.
พยาน : เพื่อนหญิงของอาเดไลเด
ภาพนิมิต : ครอบครัวศักดิ์สิทธิ์
เหตุการณ์เริ่มขึ้นขณะหนูอาเดไลเดและเพื่อนไปช่วยกันเก็บดอกไม้มาประดับรูปแม่พระที่แขวนอยู่ตรงกลางของบันไดบ้านของเธอเอง ขณะเลือกเก็บดอกไม้อยู่นั้น เธอก็หันไปเห็นดอกไม้ดอกหนึ่งซึ่งสวยมากๆ แต่ขึ้นอยู่สูงเกินกว่าที่เธอจะเอื้อมมือขึ้นไปเด็ดได้ เธอจึงได้แต่ยืนชมความงามของมัน เวลานั้นเองเธอก็พลันเห็นจุดสีทองค่อยๆลอยลงมาจากฟ้า โดยขณะที่จุดสีทองนั้นใกล้เข้ามาเท่าไรจุดสีทองนั้นก็มีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ กระทั้งพลันปรากฏสตรีนางหนึ่งมีเด็กน้อยในอ้อมแขน ด้านซ้ายของสตรีนั้นปรากฏมีชายอีกคนหนึ่ง ทั้งสามล้อมรอบด้วยรัศมีสามชั้น และลอยอยู่ไม่ไกลสายโทรเลขเท่าไรนัก
อาเดไลเดเล่าว่าสตรีนางนั้นงดงามและสง่ามากๆ สตรีนั้นสวมชุดสีขาว มีผ้าคลุมสีฟ้า “…บนแขนขวาของเธอมีสายประคำทำจากลูกปัดสีขาว ที่เหนือเท้าทั้งสองข้างของเธอประดับด้วยดอกกุหลาบสีขาวสองดอก ชุดของเธอประดับด้วยสายไข่มุก ซึ่งผูกเข้าด้วยกันด้วยทองคำในรูปแบบของสร้อยคอ รัศมีที่ล้อมรอบทั้งสามคนสว่างสดใสด้วยแสงสีทอง….” ทันทีที่เห็นดังนั้นอาเดไลดาก็เริ่มกลัว เธอจึงเตรียมที่จะวิ่ง แต่สตรีนางนั้นได้ตรัสกับเธอด้วยเสียงอันอ่อนหวานว่า “อย่าได้ไปวิ่งเลย ฉันคือพระนางมารีย์”
ดังนั้นอาเดไลเดจึงหยุดที่จะวิ่งและจ้องมองไปยังทั้งสาม แม้ในใจจะกลัวนิดหน่อย พระมารดาพระเจ้าเมื่อทรงเปิดเผยนามแล้ว ก็ทรงได้มองมายังเธอและตรัสว่า “หนูต้องเป็นเด็กดี ว่านอนสอนง่าย มีสัมมาคารวะต่อเพื่อนบ้านของหนู และซื่อสัตย์ ไปสวดภาวนาอย่างดีและกลับมาที่นี่อีกเก้าครั้ง ในเวลานี้” พระนางทรงมองอาเดไลเดอีกไม่กี่นาที แล้วพระนางจึงค่อยๆหายไปโดยมิได้มองเธอ พระกุมารและนักบุญยอแซฟมิได้พูดอะไร ท่านทั้งสองเพียงแต่มองมายังเธอด้วยสีหน้าที่น่ารัก