การเรียกครั้งสุดท้าย - เฮโรล์ดบัค

[teyteybboy]

เฮโรล์ดบัค
(Germany, Heroldsbach 1949)

เฮโรล์ดบัคเป็นหมู่บ้าน ในการปกครองของอัครสังฆมณฑลบัมแบร์ก เฮโรล์ดบัคตั้งอยู่ในเขตอัปเปอร์ฟรังโคเนีย รัฐบาวาเรีย ประเทศเยอรมัน เป็นระยะเวลาสามปีที่พระมารดาพระเจ้าได้ทรงประจักษ์มาที่นี่แก่เด็กหญิงเจ็ดคน คือ 1.เด็กหญิงกูนีกุนเดอ ชไลเชอร์ , 2.เด็กหญิงมาร์กาเรเต กือเก็ล , 3.เด็กหญิงฟร็อนดึน เอริกา มึนเลอร์ , 4.เด็กหญิงมารีอา ไฮล์มันน์ , 5.เด็กหญิงเบ็ตตี บึทท์เนอร์ , 6.เด็กหญิงอันโตเนีย ซาอัม และ 7.เด็กหญิงเอร์มา เมฮ์ล

พระมารดาพระเจ้าทรงประจักษ์มาครั้งแรกในวันฉลองแม่พระสายประคำ ในเวลานั้นเยอรมันตะวันออกได้แยกตัวจากเยอรมันตะวันตก และปกครองตนเองด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ ส่วนในจีนก็มีการเฉลิมฉลองรัฐธรรมนูญระบอบคอมมิวนิสต์ บางทีอาจเป็นประโยชน์ที่เราจะทราบว่าเฮโรล์ดบัคตั้งอยู่ระหว่างตำบลฟาติมาและกรุงมอสโควในแนวเส้นตรง

อาภรณ์ตลอดระยะเวลาสามปีของการประจักษ์ พระมารดาเจ้ามักทรงประจักษ์มาในชุดเสื้อคลุมสีฟ้าพร้อมมงกุฎทอง ไม่มีมีผ้าคลุมศีรษะ แต่บางครั้งสีผ้าคลุมก็เปลี่ยนไปตามสารที่พระมารดาจะทรงประทานในวันนั้นๆ

หมู่บ้านในปัจจุบัน

+++หมายเหตุ+++
1.ปัจจุบันทางพระศาสนจักรไม่สามารถตรวจสอบปรากฏการอัศจรรย์ได้เช่นที่ฟาติมา ดังนั้นการประจักษ์ที่หมู่บ้านเฮโรล์ดบัค จึงยังไม่ได้รับการรับรอง
2.คำว่ารัสเซียในสารอาจจะหมายถึง ระบอบคอมมิวนิสต์ ไม่ก็ความชั่วร้ายก็ได้

[teyteybboy]

การประจักษ์ครั้งแรก

วันที่ 9 ตุลาคม ค.ศ.1949 ขณะเด็กหญิงมารีอา ไฮล์มันน์ อายุ 10 ปี กลับจากก็บใบไม้สีต่างๆที่หล่นล่วงตามฤดูใบไม้ร่วงในป่า พร้อมกับเด็กหญิงฟร็อนดึน เอริกา มึนเลอร์ อายุ 11 ปี เด็กหญิงมาร์กาเรเต กือเก็ล อายุ 11 ปี และเด็กหญิงกูนีกุนเดอ ชไลเชอร์ อายุ 11 ปี ขณะนั้นเป็นเวลาราวบ่ายสองโมงครึ่งเอริกาก็สังเกตเห็นสิ่งแปลกประหลาดเหนือดงต้นเบิร์ช เธอจึงชี้ให้ทุกคนดู เมื่อทุกคนมองตามก็พบอักษรสามตัวปรากฏอยู่เหนือดงต้นเบิร์ชบริเวณชายป่า นั่นคือ JSH ทั้งหมดเป็นสีเขียวเรืองแสง ตัวเอสลอยสูงกว่าสองตัว ทุกตัวมีขนาดประมาณครึ่งเมตร

หลังจากนั้นมารีอา ก็สังเกตเห็นเป็นคนแรก ว่ามีสตรีในชุดขาวเหมือนแม่ชีก็ปรากฏขึ้นในสถานที่เดียวกัน เธอมีลักษณะโปร่งใส มือทั้งสองพนม เหนือเท้าปรากฏดอกกุหลาบสีแดง เธอสวมเข็มขัดที่ห้อยสายประคำสีดำไว้ทางขวามือ ทันทีทั้งสี่ตระหนักได้ว่าสตรีนั้นก็คือ “พระนางมารีย์ พระมารดาพระเจ้า” นั่นเอง และเมื่อเด็กทั้งสี่กลับไปถึงบ้าน พวกเขาก็ได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้พ่อแม่ฟัง แต่ก็ไม่มีใครเชื่อ ทั้งยังโดนไล่และโดนขู่

++ความหมาย++
J ย่อมาจากภาษาฮีบรูว่า พระยาเวห์ - พระบิดา
S ย่อมาจากภาษาโรมันว่า พระจิตเจ้า
H ย่อมาจากภาษากรีกว่า พระบุตร

[teyteybboy]

ความปรารถนา

แต่เมื่อข่าวนี้แพร่ไปก็กลายเป็นข่าวดังในหมู่บ้านเฮโรล์ดบัค มีข่าวลือผิดๆว่าทั้งสี่เห็นโดยใช้กล้องส่องทางไกล ฝั่งตัวคุณพ่อโยฮันน์ ไกเลอร์ คุณพ่อเจ้าวัดเมื่อทราบเรื่องในวันถัดมาก็ไม่ได้ปักใจเชื่อในทันทีและมีความคิดที่จะยุติเรื่องนี้ ดังนั้นในวันที่ 12 ตุลาคม คุณพ่อไกเลอร์จึงนำข้อมูลการประจักษ์ที่ได้รับการรับรองอาทิที่ลูร์ดและฟาติมามาเปรียบเทียบกับเรื่องในหมู่บ้าน และระหว่างสามวันหลังจากนั้น พระนางก็ปรากฏมาพร้อมพระกุมารในอ้อมแขนตลอด

กระทั้งลุมาสี่วันหลังการประจักษ์ครั้งแรกทั้งสี่ก็ได้กลับไปที่เดิม และก็ได้พบกับพระมารดาพระเจ้า พวกเธอจึงถามพระมารดาว่า “ท่านปรารถนาสิ่งใดหรือคะ” พระมารดาพระเจ้าจึงทรงตรัสตอบว่า “ให้ผู้คนสวดภาวนาอย่างร้อนรนขึ้น” ตรัสเสร็จพระนางจึงอวยพรทั้งสี่ และหายไป

[teyteybboy]

แม่มาขอให้ผู้คนสวดภาวนาและใช้โทษบาป

หลังจากนั้นในวันที่ 17 ตุลาคม ตามคำแนะคำของคุณพ่อโยฮันน์ เอ็ม เฮียร์ เด็กๆได้ทูลถามพระมารดาเจ้าว่า “ข้าแต่พระมารดาพระเจ้าที่รักยิ่ง ท่านปรารถนาสิ่งใดจากการประจักษ์มาหาพวกหนูหรือคะ” พระมารดาก็ทรงตรัสต่อว่า “แม่มาขอให้ผู้คนสวดภาวนาและใช้โทษบาป…ผู้คนจะต้องหมั่นสวดภาวนาด้วยความพากเพียร” และเมื่อการประจักษ์จบลง เด็กๆทุกคนที่มีเจ็ดคนก็ถูกแยกสอบสวน ซึ่งทุกคนก็ต่างตอบแบบเดียวกันทั้งหมด

ข่าวการประจักษ์แพร่ไปอย่างราดเร็ว มีผู้แสวงบุญมาเฮโรล์ดบัคมากมายนับพันคน จนพระอัครสังฆราชต้องออกมาเตือนบรรดาผู้แสวงบุญที่จะไปเฮโรล์ดบัค แต่ก็ไม่มีผลตรงกันข้ามผู้คนกับยิ่งมาแสวงบุญที่นี่มากขึ้นจนถึงวันละหกหมื่นคนเลยทีเดียว

31 ตุลาคม เด็กๆก็ได้รับหน้าที่ให้ถามพระมารดาเจ้าว่า “ข้าแต่พระมารดาพระเจ้าที่รักยิ่ง ท่านได้รับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ทั้งการและวิญญาณใช่ไหมคะ” ฝ่ายพระมารดาเจาก็ทรงตรัสตอบว่า “ใช่จ๊ะ แต่แม่ก็ยังคงเป็นข้ารับใช้น้อยๆอยู่”

ซ้ายไปขวาของผู้อ่าน : กูนีกุนเดอ - มารีอา - ฟร็อนดึน เอริกา - มาร์กาเรเต - เบ็ตตี - เอร์มา - อันโตเนีย

[teyteybboy]

อัศจรรย์ดวงอาทิตย์

ในโอกาสวันสมโภชพระนางมารีย์ผู้ปฏิสนธินิรมล ปีนั้น ก็ได้มีการจัดขบวนแห่ ที่มีผู้ร่วมขบวนถึง 8,000 คน และเมื่อขบวนแห่มาถึงดงต้นเบิร์ช ที่จะมีมีการจัดการสวดภาวนาอย่างร้อนรน ทันทีในเวลาราวๆ 15.15 นาฬิกา คารวะกิจทุกอย่างก็มีอันต้องหยุด ความวุ่นวายกระจายไปทั่ว เมื่อทุกคนได้เป็นประจักษ์พยานว่าดวงอาทิตย์จู่ๆก็โผล่ขึ้นมาและส่งเสียงดัง ทั้งๆที่วันนั้นพยากรณ์อากาศบอกว่าวันนี้จะไม่มีแดด ดังนั้นตลอดทั้งวันท้องฟ้าเหนือหมู่บ้านจึงมีลักษณะขมุกขมัว

คุณพ่อไกเลอร์กล่าวว่าท่านได้เห็นพวงมาลัยกุหลาบขนาด 20 ซม. รอบดวงอาทิตย์ เด็กหญิงอันโตเนีย ซาอัมหนึ่งในเด็กที่ได้รับการประจักษ์เล่าว่า เธอได้เห็นแม่พระอุ้มพระกุมารในดวงอาทิตย์ นอกจากนี้คุณพ่อไกเลอร์ยังเป็นพยานอีกว่าดวงอาทิตย์ได้ลอยเข้ามาใกล้ในระยะประมาณ 4 เมตร ก่อนกลับไปตำแหน่งเดิม ท่านได้บันทึกว่าการอัศจรรย์นี้กินระยะเวลาถึงครึ่งชั่วโมง

มีพระสงฆ์ถึงห้าคนที่ได้เห็น และผู้คนในรัศมี 45 กิโลเมตรก็ได้เห็น และเมื่อพระมารดาทรงประจักษ์มา เด็กๆก็ถูกให้ทูลถามพระนางว่าการอัศจรรย์นี้เป็นสัญญาณของอะไร พระมารดาก็ทรงตรัสตอบว่า “แม่กระทำการนี้ เพราะมีคนจำนวนมากยังไม่เชื่อ ดังนั้นพวกเขาก็จะได้เชื่อเสียที” ฝ่ายพระอัครสังฆราชเมื่อได้ทราบเหตุการณ์ก็ได้แสดงความคิดเห็นเชิงบวก

[teyteybboy]

ภาพนิมิตวันพระคริสตสมภพ

ในวันนั้นมีผู้แสวงบุญมายังหมู่บ้านเฮโรล์ดบัคถึง 4,000 คน พระมารดาพระเจ้าทรงประจักษ์มาในเวลา 18.00 น. พระมารดาทรงตรัสว่า “ผู้คนควรทำพลีกรรมมากขึ้นและสวดภาวนาอย่างร้อนรน ตลอดเทศกาลพระคริสตสมภพนี้ผู้คนควรจะถวายเกียรติเป็นพิเศษต่อครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ สวดสายประคำทุกวัน พร้อมอุทิศตนแด่ดวงหทัยของแม่”

หลังจากนั้นเด็กๆก็ได้เห็นภาพนิมิตแตกต่างกันไปจนถึงเวลา 19.00 น. มีทั้งเห็นการแจ้งสารจากอัครเทวดากาเบรียล การประสูติ การประกาศการบังเกิดของพระคริสตเจ้าแก่คนเลี้ยงแกะ การเสด็จหนีไปอียิปต์

[teyteybboy]

การประจักษ์ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ ปี ค.ศ.1950

ผู้แสวงบุญยังคงหลั่งไหลมายังเฮโรล์ดบัค นับตั้งแต่การประจักษ์ในวันที่ 13 มกราคม พระมารดาพระเจ้าที่เดิมจะประจักษ์อยู่เหนือดงต้นเบิร์ช ก็ทรงลงมาประจักษ์ใกล้ๆเด็กๆ พวกเธอสามารถสัมผัสพระนางได้เหมือนคนเป็นๆและสัมผัสได้ว่ามีพลังงานไหลมาเมื่อสัมผัสพระนาง เหมือนที่พวกเธอได้สัมผัสพระกุมาร ที่อนุญาตให้พวกเด็กๆได้อุ้มได้

2 กุมพาพันธ์ พระมารดาเจ้าทรงตรัสเตือนว่า “ถ้าผู้คนไม่ปฏิบัติตามความปรารถนาของแม่(สวดภาวนาและใช้โทษบาป) เลือดจำนวนมากมายจะหลั่ง หลังจากนั้นรัสเซียจะมาและสังหารพวกหนู” เด็กสาวคนหนึ่งจึงทูลถามพระนางว่า “ข้าแต่พระมารดาพระเจ้าที่รักยิ่ง จะเปลี่ยนแปลงเรื่องน่ากลัวพวกนี้จากเราได้อยู่ไหม” พระมารดาพระเจ้าก็ทรงตรัสตอบว่า “ลูกยังทำมันได้อาศัยคำภาวนาของพวกลูก”
ในวันเดียวกันในสถานที่ประจักษ์ยังเกิดอัศจรรย์แสงสว่าง คือตรงบริเวณที่ประจักษ์ปรากฏรังสีลึกลับส่องสว่างออกมากินวงกว้างถึงหนึ่งเมตร แสงนั้นสูงระดับเอวของผู้แสวงบุญที่มีในวันนั้นถึง 70,000 คน จนทำให้สถานที่ดูเหมือนเป็นทะเลแสงสว่าง พระมารดาทรงบอกเด็กๆว่าการอัศจรรย์นี้มีขึ้นเพื่อให้ทุกคนได้เห็นพระหรรษทานที่ไปยังทุกคน

5 กุมภาพันธ์ พระมารดาเจ้าตรัสว่า “แม่จะตอบรับคำภาวนาทุกอัน ของบรรดาผู้ที่เชื่อในตัวแม่”

6 กุมภาพันธ์ พระมารดาเจ้าตรัสว่า “พระหรรษทานที่แม่ได้รับมาจะเป็นประโยชน์แก่ทุกคน … ถ้าผู้คนยังคงสวดภาวนาแม่ก็จะอารักษ์ทั้งเฮโรล์ดบัช ตวน และดินแดนบาวาเรียทั้งหมด” ทั้งนี้ยังทรงตรัสว่า “จงกลับใจและสวดภาวนาเพื่อการกลับใจของรัสเซีย”

9 กุมภาพันธ์ เด็กๆทั้งเจ็ดก็ได้รับอนุญาตให้ได้สัมผัสกับสวรรค์แป๊บหนึ่ง ก่อนจะได้เห็นพระตรีเอกภาพ พวกเด็กเล่าถึงสิ่งเหล่านี้ว่า “สิ่งที่สวยงามที่สุดเท่าที่พวกเราเคยเห็นมาในชีวิต พวกเราทุกคนชอบที่จะไปสวรรค์ในทันที”

[teyteybboy]

แหล่งที่มาเร้นลับของพระหรรษทาน

ในการประจักษ์วันที่ 9 มีนาคม ค.ศ.1950 พระมารดาเจ้าก็รับสั่งให้เด็กๆขุดตรงที่พระมารดาทรงกำหนด โดยเริ่มแรกเด็กๆเริ่มใช้มือขุด ก่อนจะตามมาด้วยช้อน ซึ่งในขณะเด็กๆกำลังเริ่มลงมือขุด พระมารดาเจ้าก็ทรงตรัสว่า “แม่ต้องการทำบางสิ่ง ที่คนไม่เชื่อยังต้องเชื่อ” เด็กร่วมกันขุดอยู่หลายอาทิตย์ ในระหว่างนั้นพระกุมารก็ได้ตรัสกับเด็กๆถึงเหตุผลที่ต้องขุดในวันที่ 11 เมษายนว่า “มันเป็นไปก็ด้วยเหตุผลสองประการคือ หนึ่งเราบอกแก่ท่านทั้งหลาย เพื่อท่านทั้งหลายจะกลับใจ และเพื่อคนบาปจะได้กลับใจ” หลังจากนั้นในวันที่ 14 เมษายน เด็กสองคนก็ได้รับความลับถึงสิ่งที่จะวางไว้ก้นหลุม สิ่งที่เป็นรากฐานสำคัญและแหล่งที่มาของพระหรรษทาน พระมารดาเจ้าทรงแนะว่า “จากที่นี่พระหรรษทานจำนวนมากมายจะหลั่งไหลออกมา”

++หมายเหตุ++
วันที่ 9 มีนาคมเด็กๆได้เริ่มเดินเข่าเพื่อคนบาป

[teyteybboy]

สัมผัสพระมารดาและพระกุมาร

สามวันหลังจากวันอาทิตย์ขาว ซึ่งตามธรรมเนียมของชาวเยอรมันแล้วจะถือวันอาทิตย์แรกของเทศกาลปัสกาคือวันอาทิตย์ขาว(ตรงกับฉลองพระเมตตา) เป็นวันที่ครอบครัวจะจัดให้เด็กๆที่ถึงวัยและเรียนคำสอนมาแล้วได้มีโอกาสรับพระวรกายของพระคริสตเจ้าเข้ามาประทับเป็นครั้งแรก ในวันพุธ ที่ 19 เมษายน เด็กๆที่พึ่งได้รับศีลครั้งแรกราว 250 คน ได้ขึ้นมายังภูเขาการประจักษ์ และได้รับอนุญาตให้สัมผัสพระมารดาและพระกุมาร พร้อมจับพระหัตถ์ได้ ซึ่งภายหลังเหตุการณ์นี้มีประมาณ 30 คนได้เป็นพยานว่า พวกเขาสัมผัสได้ถึงอาภรณ์และมงกุฎ

[teyteybboy]

ภาพนิมิตเดือนพฤษภาคม

เด็กหนึ่งในเด็กที่เห็นแม่พระได้เห็นใยแมงมุมขนาดใหญ่โยงใยอยู่ทั่วจักรวาล ที่ใจกลางของมันมีแมงมุมเหล็กส่องแสงอยู่ เด็กๆได้ยินเสียงหนึ่งตรัสว่า “ใยนี้จะต้องไม่ถูกสัมผัส เมื่อใดก็ตามที่มันถูกสัมผัส มันจะขาด” ทันทีหลังจากนั้นแมงมุมตัวนั้นก็เริ่มเคลื่อนที่ มันแผดเสียงคำรามอย่างน่ากลัว มันทำให้พื้นดินแยกออกจากกัน ทำให้บ้านหลายหลังจมลง เสียงคร่ำครวญของผู้คนที่ถูกกลืนหายโดยโลกที่กำลังบ้าคลั่งดังระงม มีผู้คนจำนวนมากล้มตายเกลื่อนท้องถนน มีคนหนึ่งนำร่างของพวกเขาไว้บนม้าลากรถ แล้วนำไปทิ้งไว้ข้างทาง ไม่มีแม้แต่รถยนต์ เครื่องบินหรือแสงสังเคราะห์ใดๆ

ในท้องทะเล เด็กๆได้เห็นทะเลค่อยๆก่อตัวขึ้นจนสูงกว่าบ้านเรือน ก่อนถาโถมเข้าใส่หลายเมืองจนทำให้เกิดน้ำท่วม อาหารส่วนใหญ่ถูกวางยาพิษ คนที่กินมันเข้าไปต่างต้องเสียชีวิตด้วยอาการปวดท้องอย่างรุนแรง แม้จะมีอาหารที่ดีเหลือก็น้อยนิดนัก

[teyteybboy]

การประจักษ์และสารถึงช่วงฤดูใบไม้ร่วง ปี ค.ศ.1950 - 1

พฤษภาคม-ตุลาคม มีการประจักษ์จำนวนมาก นี่เป็นเพียงบางส่วนของสารในช่วงนั้น “ผู้คนยังไม่ยอมทำตามที่แม่ขอ” , “พวกเขาควรกลับใจและเลิกวิถีเดิมเสีย” , “ผู้เดียวที่สามารถหยุดมันได้ ก็คือพระผู้ไถ่ชาวเรา พระคริสตเยซู” , “พระองค์จะทรงป้องกันไม่ให้เกิดภัยพิบัติ ก็ต่อเมื่อผู้คนส่วนมากกลับใจจริงและให้สัญญาว่าจะปรับปรุงตน”

15 พฤษภาคม พระมารดาเจ้าทรงตรัสว่า “รัสเซียและความอดอยากครั้งใหญ่จะมา จงนำเทียนพร้อมไม้ขีดมาให้แม่ในวันพรุ่งนี้ แม่ปรารถนาจะอวยพรมันพร้อมผู้ที่ไม่เชื่อในคำภาวนา”

16 พฤษภาคม เด็กๆได้เห็นภาพนิมิตรัสเซีย

17 พฤษภาคม เด็กๆเห็นนิมิตเดียวกันกับเมื่อวาน พระกุมารตรัสว่า “ถ้าลูกไม่หมั่นสวด รัสเซียจะมาฆ่าลูก” , “ลูกๆที่รัก จงสวมกางเขนและเหรียญไว้ แม้รัสเซียจะมาก็ตาม”

18 พฤษภาคม พระมารดาเจ้าทรงสัญญาว่า “หากรัสเซียมา แม่จะปกป้องเฮโรล์ดบัคและตวนไว้ แม้บ้านจะสั่นไหวเพียงใดยามระเบิดตก แม่ก็จะปกป้องเฮโรลฺดบัชและตวนไว้”

20 พฤษภาคม พระกุมารทรงตรัสว่า “นี่คือสัญญาณว่าเราจะปกป้องเฮโรล์ดบัคไว้ได้”

22 พฤษภาคม พระมารดาทรงคุกเข่าอยู่หน้าพระแท่นตรงต้นแอปเปิ้ล เด็กๆจึงทูลถามว่า “ข้าแต่พระมรดาพระเจ้า ทำไมท่านถึงมาคุกเข่าที่นี่หรือคะ” พระมารดาจึงทรงตรัสตอบว่า “แม่มาคุกเข่าที่นี่ก็เพื่อการกลับใจของบรรดาผู้ไม่เชื่อ จะได้เชื่อในตัวแม่และตัวพระบุตรสุดรักของแม่ และก็เพื่อลูกด้วย”

23 พฤษภาคม พระมารดาเจ้าทรงตรัส “แม่ได้อวยพรพวกลูกให้มีชีวิตรอดจากภยันตราย ” หลังจากนั้นพระนางจึงตรัสซ้ำอีกครั้งถึงพระหรรษทานพิเศษสำหรับทุกคนที่ลุกขึ้นสวดภาวนาและพลีกรรม

25 พฤษภาคม พระมารดาเจ้าตรัส “วันนี้แม่จะอวยพร ในคืนนี้ผ่านการสวดภาวนาบนภูเขาที่นี่ หากลูกยังหมั่นสวดภาวนา แม่ก็จะปกป้องลูกเอง”

26 พฤษภาคม “หากผู้คนได้รู้ว่าพวกเขาอยู่ใกล้ภัยพิบัติเพียงใด พวกเขาจะต่างแปลกใจ พร้อมสงสัยว่าไฉนไม่มีคำเตือนมายังพวกเขาก่อนหน้านี้เลย เฮโรล์ดบัคเป็นการเตือนและถูกต้อง ด้วยว่าแม่ได้ประจักษ์มาและได้เรียกร้องและเตือนผู้คน ผู้ยังมิได้กับใจในขณะที่มีเวลาอยู่”

[teyteybboy]

เผยนามในการมา

9 มิถุนายน พระมารดาพระเจ้าก็ได้ทรงเปิดเผยนามในการมาครั้งนี้ว่า “แม่คือราชินีแห่งกุหลาบ” หลังจากนั้นก็ปรากฏว่ามงกุฎทองที่พระมารดาเจ้าทรงสวม ก็ลอยขึ้นสู่สวรรค์ แต่เวลาเดียวกันก็ปรากฏมงกุฎดอกกุหลาบลอยลงมาสวมลงที่พระเศียรของพระนางแทน

10 มิถุนายน พระมารดาเจ้าทรงย้ำนามในการมาครั้งนี้อีกครั้งว่า “แม่คือราชินีแห่งกุหลาบ อย่าสับสนกับราชินีแห่งสายประคำ”

[teyteybboy]

การประจักษ์และสารถึงช่วงฤดูใบไม้ร่วง ปี ค.ศ.1950 - 2

25 มิถุนายน เด็กๆต่างสังเกตเห็นพระมารดาทรงกรรแสง พวกเขาจึงทูลถามพระนางว่า “พระมารดาพระเจ้าที่รัก ท่านร้องไห้ทำไมหรือคะ” พระนางจึงทรงตรัสอธิบายว่า “เพราะผู้คนไม่ยอมฟังคำขอของแม่” เพียงไม่กี่ชั่วโมงหลังจากนั้นวิทยุก็ได้รายงานการประทุของสงครามเกาหลี

10 กรกฎาคม พระมารดาเจ้าตรัส “หากภัยพิบัติไม่ได้ตกอยู่กับตัวลูก แต่เป็นที่อื่น จงยินดีเถิด เพราะมันไม่ได้ตกแก่ตัวลูก ก่อนรัสเซียจะมาถึงแม่จะให้เครื่องหมาย เด็กๆ จงสวดภาวนา สวดภาวนาเท่านั้น ลูกปรารถนาให้แม่บอกถึงวันที่รัสเซียจะมา แต่แม่ไม่อาจบอกได้ มันน่ากลัวมากเหลือเกิน”

13 กรกฎาคม พระมารดาเจ้าทรงแสดงความยินดีที่มีผู้คนจำนวนมากมารสวดภาวนา และได้ตรัสว่าคำภาวาเหล่านั้นได้ลอยขึ้นไปสู่สวรรค์

20 กรกฎาคม พระมารดาเจ้าตรัส “แม่จะปกป้องแต่คนละคน ผ่านการสวดภาวนาที่แต่ล

ะคนได้กระทำ จงหมั่นสวดภาวนาในยามดึก”

29 กรกฎาคม พระมารดาเจ้าตรัส “เด็กๆ หากลูกและผู้คนยังมั่นสวดภาวนา แม่ก็จะปกป้องลูกไว้ภายใต้การอารักษ์ของแม่”

26 กันยายน พระมารดาเจ้าทรงสอนเด็กๆให้สวดว่า “โอ้ข้าแต่พระนางมารีย์ โปรดให้ลูกได้อยู่ใต้ผ้าคลุมของพระแม่ อันเป็นบ้านที่ลูกจะไม่พินาศไป”

6 สิงหาคม พระมารดาเจ้าทรงตรัส “ทุกคำภาวนาที่สวดอย่างไร้ศรัทธา ได้ทำร้ายพระบุตรของแม่และตัวแม่”

15 สิงหาคม พระมารดาเจ้าตรัส “สำหรับแม่แล้ว แม้มีคนเพียงหยิบมือมาสวดภาวนาด้วยหัวใจ ก็ดีเสียยิ่งกว่ามีคนอยากรู้อยากเห็นจำนวนมากมา”

[teyteybboy]

หนึ่งปีของการประจักษ์

9 ตุลาคม โอกาสครบรอบการประจักษ์หนึ่งปี พระมารดาพระเจ้าทรงประจักษ์และทรงตรัสว่า “เด็กๆที่รัก จงสวดภาวนา จงสวดภาวนา จงสวดภาวนา” หลังจากนั้นเด็กๆจึงออกจากเนินเขา มุ่งไปยังวัด ที่นั่นพระมารดาเจ้าทรงประจักษ์มาอีกครั้งที่ถ้ำแม่พระเมืองลูร์ด พระมารดาทรงอวยพระผู้คนและลอยกลับไปทางเนินเขาที่ทรงประจักษ์ หลังจากนั้นในช่วงค่ำก็ทรงประจักษ์มาอีกครั้งที่ในวัด คราวนี้พระมารดาทรงตรัสว่า “แม่จะไม่ทิ้งพวกลูกไปไหน อย่าเสียใจไปเลย แม่อยู่กับพวกลูก” ก่อนจะทรงลอยไปทางเนินเขา เวลาเดียวกันพระเยซูเจ้าก็ทรงประจักษ์มา พระองค์ทรงขอให้สัตย์ซื่อต่อพระองค์ หลังจากนั้นในช่วงกลางคืนขณะสวดภาวนาในวัด พระกุมารก็ได้ทรงประจักษ์มาขอให้เด็กๆกลับไปที่เนินเขาในวันรุ่งขึ้น

10 ตุลาคม พระมารดาเจ้าก็ทรงประจักษ์มาพร้อมพระกุมารในอ้อมแขน เชิญชวนให้เด็กๆกลับไปมา

1 พฤศจิกายน ในโอกาสประกาศข้อความเชื่อว่าพระนางมารีย์ทรงได้รับเกียรติยกขึ้นสวรรค์ทั้งกายและวิญญาณ ในเวลากลางคืนพระมารดาพระเจ้าก็ได้ทรงประจักษ์มาพร้อมสายประคำสีดำ ในวันนั้นไม่เพียงแต่เด็กหญิงเจ็ดคนที่ได้เห็นพระนาง แต่มีผู้ใหญ่ถึง 300 คนที่ได้เป็นประจักษ์พยานถึงสิ่งนี้

12 พฤศจิกายน พระมารดาเจ้าตรัส “เด็กๆที่รัก จงพกวัตถุศักดิ์สิทธิ์ไว้กับตัว เพราะอันตรายอยู่รายล้อมลุกทุกที่ … ผู้คนที่ไม่ได้มายังภูเขานี้ซักครั้งหนึ่งจะต้องเสียใจ ด้วยพระหรรษทานที่แม่จะมอบให้นั้นช่างคุ้มค่ายิ่งนัก … เด็กๆที่รัก อย่าตกใจไปเลย หากมีผู้คนเพียงน้อยนิดมาบนภูเขานี้”

15 พฤศจิกายน พระมารดาตรัส “มันจะมาถึง แต่หากลูกหมั่นสวดภาวนา ลูกจะสามารถหลีกหนีมันได้มาก”

23 พฤศจิกายน พระเยซูเจ้าตรัส “ภัยพิบัติอยู่ไม่ไกล เหตุนี้จึงเป็นเหตุว่าทำไม มนุษย์ชาติถึงต้องปรับปรุงตัวเสียที”

26 พฤศจิกายน พระมารดาตรัส “แม่ไม่อาจรั้งพระกรแห่งการลงทัณฑ์ของพระบุตรของแม่ได้อีกต่อไป หากผู้คนยังไม่ปรับปรุงตน”

27 กรกฎาคม ท่านบารอน คาร์ล ฟรีดริค ฟอน สตรัมฟีเดอร์ ฮอร์เน็ค เจ้าของปราสาทแห่งเฮโรล์ดบัคและตวน ที่สิ้นใจไปในปี ค.ศ.1936 ได้บอกเด็กๆว่า “เด็กๆ เมื่อหนูมั่นสวดภาวนาอย่างแข็งขัน หนูจะสามารถป้องกันบางส่วนของภัยพิบัติได้ บาปในโลกคือการขาดความเมตตา”

[teyteybboy]

การประจักษ์ในปี ค.ศ.1951

7 กุมภาพันธ์ มีการทูลถามพระเยซูเจ้าบนกางเขนว่า “ภัยพิบัติจะสามารเลื่อนออกไปได้ไหม” พระเยซูเจ้าจึงทรงตรัสตอบว่า “ไม่ได้อย่างสิ้นเชิง…การสวดภาวนาคือสิ่งที่เราประสงค์”

10 กุมภาพันธ์ ขณะสวดสายประคำบาดแผลศักดิ์สิทธิ์ เด็กหญิงคนเดียวกันกับที่ได้รับนิมิตเดือนพฤษภาคม ก็ได้แลเห็นกางเขนขนาดใหญ่ลอยอยู่เหนือดงต้นเบิร์ช กางเขนนั้นสาดแสงสว่างไปทั่ว ณ บนนั้นมีร่างของพระเยซูเจ้า พระวรกายเต็มไปด้วยบาดแผล ที่พระเศียรมีมงกุฎหนาม เปลือกพระเนตรข้างหนึ่งถูกหนามจากมงกุฎนั้นแทง ส่วนที่แผลที่สีข้างปรากฏมีแสงส่องออกมา
และที่บาดแผลที่พระบาทปรากฏมีพระโลหิตไหลลงไปยังแดนชำระ เพื่อเป็นเครื่องชูกำลังสำหรับบรรดาวิญญาณผู้น่าสงสารทั้งหลาย พระองค์ตัดพ้อถึงเรื่องผู้ใหญ่ในพระศาสนจักรที่ไม่ยอมเชื่อในการประจักษ์ ก่อนจะทรงอวยพร พร้อมตรัสว่า “พวกเขาจะเชื่อก็เมื่อเรานำพวกเขาไปจากโลก และจะยอมรับก็เมื่อพวกเขาได้อยู่ในสวรรค์ยามพวกเขามาหาเรา เราไม่อาจกลั้นพระยุติธรรมที่จะลงโทษได้”

11 กุมภาพันธ์ พระเยซูเจ้าบนไม้กางเขนตรัสว่า “ผู้คนต้องการให้พระเจ้าอวยพรพวกเขามากเสียกว่าเขาจะกล่าวโมทนาพระคุณและกล่าวทักทาย”

24 กุมภาพันธ์ พระมารดาตรัส “แม่ได้คลุมโลกทั้งใบไว้ภายใต้เสื้อคลุมของแม่”

25 กุมภาพันธ์ พระมารดาทรงขอให้บรรดาผู้แสวงบุญ ช่วยป้องกันผู้คนด้วยเสื้อคลุมของพวกเขา (ความคิดผ้แปล เสื้อคลุมน่าจะหมายถึงคำภาวนา) นอกจากนี้อัครเทวดาทั้งสามองค์คือ อัครเทวดามีคาแอล อัครเทวดากาเบรียล และอัครเทวดาราฟาแอล ยังได้พูดกับเด็กๆอีกว่า “ในยามนี้พวกเรายังคงอยู่บนโลกและยังคงต่อสู้ความชั่วร้ายอยู่”

[teyteybboy]

ขบวนแห่งเทวา

8 มีนาคม พระมารดาเจ้าพร้อมพระกุมารและนักบุญเทเรซาน้อย นักบุญมารีอา โกเรตตี นักบุญแบร์นาแด็ต ได้ประจักษ์มาพร้อมกัน ณ บนนั่งร้านที่ทำไว้ บนท้องฟ้าปรากฏขบวนทูตสวรรค์พร้อมบรรดานักบุญ นำโดยอัครเทวดาทั้งสาม โดยอัครเทวดามีคาแอลถือรัศมีศีลที่ปรากฏพระกุมารอยู่ด้านใดปัง อัครเทวดาราฟาแอลถือไม้กางเขนสีทอง ส่วนอัครเทวดากาเบรียลถือจอกกาลิกษ์ที่เต็มไปด้วยพระโลหิต

ขบวนเดินอ้อมพระมารดา พระบิดาเจ้าทรงทอดพระเนตรลงมาจากสวรรค์ด้วยพระเมตตา เด็กๆพร้อมผู้แสวงบุญได้ร่วมขบวนและสวดภาวนาสลับกับเร้าวิงวอนดวงพระหฤทัยไปพร้อมบรรดาทูตสวรรค์ นอกจากนี้ยังมีการขับเพลงสรรเสริญศีลมหาสนิทเคล้าด้วยเสียงบรรเลงทิพยดนตรี ขบวนหยุดสี่จุด ก่อนกลับมาอีกครั้งที่นั่งร้าน ซึ่งตลอดการแห่นั้น ก็ปรากฏมีบรรดาทูตสวรรค์บินวนอยู่เหนือผู้คน

เมื่อการแห่จบลงบรรดาทูตสวรรค์ก็ร่วมกันขับบทเพลงเตเดอุม ตามด้วยการสวดโมทนาพระคุณ หลังจากนั้นก็ปรากฏเสียงจากสวรรค์ตรัสว่า “เราพอใจยิ่งนัก เราขอขอบคุณ”

[teyteybboy]

เพื่อว่าพวกหนูจะไม่ทำกิจการใดที่ผิดต่อความบริสุทธิ์

13 มีนาคม ขณะเด็กๆพร้อมผู้แสงบุญจำนวนหนึ่งร่วมกันสวดภาวนา ณ บนภูเขา พระมารดาพระเจ้าก็ทรงประจักษ์มาพร้อมพระกุมาร ก่อนจะตามมาด้วยบรรดานักบุญจำนวนมากที่ประจักษ์มาทั้งในบริเวณนั้นและบริเวณทุ่งหญ้า เด็กๆจึงต่างพากันแสดงความเคารพต่อพวกท่าน โดยเริ่มจากภาพนิมิตพระตรีเอกภาพประทับเหนือดงต้นเบิร์ช

หลังจากนั้นบรรดานักบุญจึงเข้ามาทักทายเด็กๆ บ้างจับมือบ้างอวยพร บรรดานักบุญเหล่านั้นประกอบไปด้วยนักบุญอลอยซิอุส กอนซากา นักบุญสตานิลาอุส โคซกา นักบุญอักแนส นักบุญเทเรซาน้อย และนักบุญมารีอา โกเรตตี และเมื่อเด็กๆถามท่านเหล่านั้นว่าการจับมือและการประจักษ์มาของบรรดานักบุญมีความหมายเช่นไรกัน เด็กๆก็ได้ยินเสียงตอบว่า

“เพื่อว่าพวกหนูจะไม่ทำกิจการใดที่ผิดต่อความบริสุทธิ์ พวกหนูควรจะมองเข้าไปในสายพระเนตรของพระกุมารและแม่พระและบรรดานักบุญ เพื่อหนูจะได้ไม่ยินดีต่อการเห็นสิ่งที่ผิดต่อความบริสุทธิ์ พวกหนูต้องไม่แสวงหาความสุขฝ่ายเนื้อหนังแก่ร่างกายและประสาทสัมผัส เพราะเมื่อการพิพากษามาถึง ทั้งความดีและความชั่วจะถูกเปิดเผย สวรรค์ได้เปิดลงมา ณ ที่ตรงนี้บนพื้นโลก แต่ในไม่ช้ามันก็จะปิดลง”

นอกจากนี้นักบุญฟิลิป เนรี ยังได้บอกกับเด็กๆอีกว่า “บรรดานักบุญได้ประจักษ์มาก็เพื่อให้พวกหนูได้เลียนแบบ จงดำเนินชีวิตในพระหรรษทานของพระเจ้า เพื่อพวกหนูจะสามารถดึงตัวเองจากโลกมาหาพระเจ้าได้ตลอดเวลา”

และพระเยซูเจ้าเองก็ทรงตรัสกับเด็กๆว่า “เป็นการดี ที่ไปมิสซาทุกวัน จงกันลิ้นของลูกให้พ้นจากการกล่าวสิ่งชั่วร้ายเถิด”

[teyteybboy]

มนุษยชาติไม่ได้ดีขึ้นเลย ซ้ำยังเลวร้ายลงทุกวัน

30 มีนาคม บารอน “พระเนตรของพระบิดาผู้เปี่ยมพระเมตตาได้ทอดพระเนตรและปกป้องคนบาปมานาน แต่บัดนี้พระองค์ประสงค์จะลงทัณฑ์ มนุษยชาติไม่ได้ดีขึ้นเลย ซ้ำยังเลวร้ายลงทุกวัน มนุษยชาติต่างทำบาปอย่างไม่ลังเล องค์พระมหาไถ่อันเป็นที่รักทรงเป็นทุกข์ยิ่งนักด้วยบาปทางเพศ นอกจากนี้ตามบัญญัติข้อที่ 5 และ 7 พระองค์ทรงไม่สบพระทัยยิ่งนัก(บาปการลักขโมยและการฆ่าคน) … จงสวดให้มากเถิด เพราะช่วงเวลาอันน่ากลัวกำลังจะมา สงครามในเวลานี้จะน่ากลัวมากกว่าครั้งที่ผ่านมา”

พระบิดาเจ้า “เราขอตรัสเพียงห้าคำ เราเป็นผู้พิพากษาผู้เข้มงวด เราสามคนจะพิพากษาลูกทุกคนเพียงครั้งเดียว”

พระมหาไถ่ “แม้แต่มารดาที่รักของเราและสามอัครเทวดาจะอยู่ที่นั่นและอีกหลายๆคนก็เช่นกัน”

15 เมษายน บารอน “ภัยพิบัติไม่อาจป้องกันได้ แต่สามารถเลื่อนออกไปได้ ผู้คนเดี๋ยวนี้ชั่วร้ายเสียยิ่งกว่าชาวโสดมและโกโมราห์เสียอีก ฉันจะอยู่แทบพระบัลลังก์ของพระตรีเอกภาพเพื่อวิงวอน แต่พวกเธอต้องสวดภาวนา องค์พระมหาไถ่ผู้เป็นที่รักทรงรักมนุษย์ แต่มนุษย์ไม่รักพระองค์”

2 พฤษภาคม นักบุญเทเรซาแห่งพระกุมารเยซู ได้บอกกับเด็กๆว่า “พระกุมารเยซูทรงพอพระทัย ถ้าหนูจะร้องเพลงระหว่างสวดภาวนาไปด้วย”

6 พฤษภาคม พระมารดาเจ้าทรงประจักษ์มาพร้อมเสื้อคลุมสีฟ้าขนาดใหญ่ พร้อมเรียกร้องให้ผู้คนสละความทะนงตัว เพื่อที่ว่าทุกคนจะสามารถอยู่ใต้ผ้าคลุมของพระนางได้พอดี

[teyteybboy]

เราในรูปปังกำลังจะถูกโยนในสุนัขกิน

10 พฤษภาคม ภายหลังจากสวดโมทนาคุณระหว่างการประจักษ์ พระกุมารเยซูทรงบอกเด็กๆว่า “คำโมทนาคุณของเป็นที่พอใจเรา จงทำมันให้บ่อยเท่าที่ลูกทำได้เถิด”

14 พฤษภาคม นักบุญเทเรซาน้อย “มีพระสงฆ์จำนวนมากต้องไปพบกับการลงโทษขั้นรุนแรง มีพวกท่านหลายองค์จะถูกนำไปจากโลกนี้ เพราะพวกท่านเหล่านั้นดูหมิ่นองค์มหาไถ่อันเป็นที่รักมากมายเหลือเกิน หนูไม่รู้หรอกว่าอะไรอยู่ในมโนธรรมของพวกท่านเหล่านั้น ที่นี่พวกเรามีแม่พระทรงประทับอยู่และผู้คนจำนวนมากจะแสวงหาหนทางกลับไปหาพระเจ้า พวกเรายังยินดีที่มีผู้ศรัทธาจำนวนน้อยนิดมาสวดภาวนาที่นี่”

17 พฤษภาคม พระบิดาเจ้าทรงประจักษ์มาท่ามกลางแสงสว่างสีขาว สวมมงกุฎและถือคทา ทรงตรัสว่า “เรารู้สึกยินดีกับการสวดภาวนาที่ลูกได้กระทำกัน ณ ที่นี่ เรารู้สึกยินดี ที่แม้จะถูกห้ามอย่างรุนแรงบรรดาผู้ศรัทธาจำนวนมากก็ได้มาสวดภาวนา ณ บนภูเขานี้ เรารู้สึกยินดี ที่ลูกได้ปฏิบัติตามเสียงเรียกของเรา เราของอวยพรบรรดาผู้มาสวดภาวนาหน้าภูเขานี้ เราขออวยพรพระสันตะปาปา พระสังฆราชและพระสงฆ์”

29 พฤษภาคม พระกุมารตรัส “สำหรับคำภาวนาของลูก ที่ลูกได้กระทำ ณ ที่นี่ จะได้รับการตอบแทนในสวรรค์ ความยากลำบากในการสวดภาวนา ณ ที่นี่ถูกสร้างขึ้นมาก็เพื่อลูก ลูกจะไม่ได้รับรู้อะไรมากกว่านี้ จนกว่าจะสายเกินไป หากไม่มีการสวดภาวนาแม้เล็กน้อย ณ ที่นี่ พวกเขาจะต้องตอบ หากพวกเขาได้รู้ถึงสิ่งที่ลูกได้เห็น พวกเขาก็จะยอมให้ผู้คนได้มาสวดภาวนา”

13 มิถุนายน พระเยซูเจ้าทรงประจักษ์มาบนกางเขนด้วยพระโลหิตอาบพระวรกาย พระองค์ทรงประกาศว่าบัดนี้การต่อสู้อันน่ากลัวได้เริ่มขึ้นแล้ว ทรงยังตรัสอีกว่า “เราในรูปปังกำลังจะถูกโยนในสุนัขกิน…เราจะมีความยินดียิ่ง หากลูกจะสวดสายประคำรอยแผลศักดิ์สิทธิ์เป็นประจำ”

14 มิถุนายน ท่านบารอนได้ประจักษ์มาพร้อมมาลัยกุหลาบรอบตัวท่าน ทูตสวรรค์ชั้นโอฟานิมได้บอกกับเด็กๆว่า “หากคำภาวนาของผู้คนเบ่งบานออกเช่นกุหลาบรอบตัวบารอน ก็จะไม่มีใครต้องเสียเลือด”

[teyteybboy]

ครบสามปีแห่งการประจักษ์

9 ตุลาคม ครบสามปีแห่งการประจักษ์ ระหว่างร่วมพิธีมิสซา หนึ่งในเด็กที่เห็นแม่พระก็ได้เห็นพระบัลลังก์และพระกุมารอายุราว 12 ปี จนมาถึงช่วงรับศีล แผ่นปังก็มีลักษณะเป็นประกาย พระกุมารทรงเสด็จลงมาตามลำแสงมายังปังทุกๆแผ่นให้ทุกๆคนที่ร่วมมิสซาได้รับ มีทูตสวรรค์จำนวนมากได้ร่วมมิสซา โดยเฉพาะในช่วงขอบพระคุณ ก็ปรากฏเสียงจากพระบัลลังก์ว่า “คำภาวนาของลูกได้แทงทะลุสวรรค์ ต่อไปอีกไม่นาน ลูกจะได้รับความช่วยเหลือ ยังคงมีเมฆดำจำนวนมากลอยอยู่ทั่วโลก จงสวดภาวนา สวดภาวนา สวดภาวนาให้มากเถิด”

หลังจากนั้นพระมารดาเจ้าก็ทรงประจักษ์มาในอาภรณ์สีขาว เสื้อคลุมไหล่สีทองอันระยิบระยับ มีมงกุฏสีทองและคฑาทองประทับอยู่บนบัลลังก์ทองข้างพระบัลลังก์

[teyteybboy]

คำทำนาย

9-31 ตุลาคม ในระหว่างพระมารดาเจ้าและกุมารทรงอวยพรเด็กๆต่างได้รับสาส์นทำนายเป็นการส่วนตัว ซึ่งสามารถรวมกันได้ดังนี้
“เด็กๆที่รัก เร็วๆนี้ท้องฟ้าจะปิดลงและแล้วเวลานั้นก็จะมาถึง เวลาที่ลูกจะถูกทดสอบจะเริ่มขึ้น ที่จะก่อให้เกิดยัญบูชาและการกลับใจของคนบาปจำนวนมาก หากลูกเชื่อฟังและถ่อมตนอย่างแท้จริง แม่จะนำลูกไปสวรรค์พร้อมกับแม่ บนโลกที่ลูกไม่เคยมีความสุข(แท้) เมื่อลูกตกอยู่ความเสี่ยงที่จะทำบาป จงเรียกหาแม่และแม่จะยืนอยู่เคียงข้างลูก จงแสดงคารวะกิจเป็นพิเศษต่อมารีอา โกรเตตี ผู้ส่งสาส์นแห่งพรหมจรรย์ และนักบุญอลอยซิอุส เมื่ออันตรายแห่งบาปอยู่ใกล้ลูก จะไม่มีสิ่งใดแน่นอน แม้ครั้งหนึ่งมันจะเคยเป็นไปได้ยาก จงมั่นคงและรักษาสิ่งที่ลูกได้เห็น แม้ชีวิตของลูกจะขึ้นอยู่กับมันก็ตาม เหล่านี้คือความปรารถนาของแม่ ที่แม่อยากจะบอกลูก คือ จงจริงใจ จงถ่อมตน และเชื่อฟังแม้ในยามสุดท้ายของลูกเถิด”

[teyteybboy]

การเรียกครั้งสุดท้าย

30 ตุลาคม เวลา 15.00 น. พระกุมารเยซูทรงประจักษ์มาหาเด็กๆ หลังจากนั้นในเวลา 19.00 น. พระองค์ก็ประจักษ์มากอีกครั้งคราวนี้ทรงมาพร้อมพระมารดา ประทับอยู่ระหว่างวัดน้อยเสา
พระมารดาและพระบุตร : “เด็กๆที่รัก วันพรุ่งนี้พวกเราจะประจักษ์มาหาพวกลูกเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว”
เด็กๆ : “ขอสรรเสริญพระเยซูคริสตเจ้า”
พระมารดา : “ชั่วนิรันดร์ อาแมน”

ตรัสเสร็จ ก็ปรากฏทูตสวรรค์สวมชุดและเสื้อคลุมสีขาว มีช่อมาลาสีขาวประดับศีรษะขึ้นทั้งทางซ้ายและทางขวาของพระมารดาเจ้า เด็กหญิงสองคนที่ได้เห็นแม่พระได้ยินเสียงตรัสว่า “ลูกๆที่รัก วันศุกร์เวลาเที่ยงคืน พวกเราจะอำลาพวกลูก”

นอกจากนี้ยังปรากฏทูตสวรรค์หกองค์เรียงขนาบถนนลอยฟ้า สวมอาภรณ์สีขาว อาภรณ์สีแดงชมพู และอาภรณ์สีฟ้าอย่างละสององค์ เหนือป่าปรากฏแสงสว่างไสวไปทั่ว ณ ที่นั่นปรากฏพระตรีเอกภาพประทับอยู่ รายล้อมด้วยบรรดาทูตสวรรค์สวมอาภรณ์สีขาวและสีชมพูจำนวนยี่สิบองค์เป็นรูปครึ่งวงกลม อัครเทวดาทั้งอัญเชิญศีลมหาสนิทมา ต่างสนทนากันว่า “พวกเราต่างยินดีด้วยการอุทิศตนของบรรดาผู้แสวงบุญ คำภาวนาของบรรดาผู้เชื่อทำให้พวกเรามีความสุขในสวรรค์”

ทางซ้ายของทั้งสาม มีกลุ่มของเด็กที่สวมชุดวันรับศีลมหาสนิทครั้งแรก พร้อมช่อมาลาสีขาวที่ศีรษะ ท่านอัครเทวดาทั้งสามดูจะเป็นสุขมากและได้อวยพรพวกเขา

พระบิดาเจ้า : เฮโรล์ดบัคเป็นการเรียกสุดท้ายของมารีย์ ที่เราได้ส่งมายังที่นี่เพื่อมนุษย์จะได้กลับใจ เรายังไม่พอใจคำภาวนาจากบรรดาผู้เชื่อในที่นี่และพระหรรษทานที่หลั่งลงมา ยังไม่มีการกลับใจและบรรดาสงฆ์กลับมีส่วนในบาป บัดนี้สายเกินไปเสียแล้วสำหรับทุกคน ผู้ไม่ได้มาและรับพระหรรษทานอีกหลายประการ

ไม่นานหลังจากนั้นอัครเทวดาก็ได้บินรอบพระแท่น และได้อัญเชิญศีลมหาสนิทมา กระทั้งถึงเวลาเที่ยงคืนบรรดาทูตสวรรค์ก็ได้ร่วมกันแห่เทียน โดยมีทูตสวรรค์สามองค์ซึ่งสวมเสื้อคลุมสีแดงชมพูนำสวดอยู่หน้าขบวน ส่วนที่เหนือขบวนปรากฏพระมารดาเจ้าพร้อมพระบุตรในอ้อมแขน กำลังอวยพรผู้ร่วมขบวนทุกคน

[teyteybboy]

การประจักษ์ครั้งสุดท้าย ช่วงที่ 1

31 ตุลาคม ก่อนวันนั้นพระมารดาพระเจ้าได้ทรงจัดเตรียมเด็กๆไว้นับตั้งแต่วันครบรอบการประจักษ์สามปี ด้วยการประจักษ์แบบรายบุคคล จนถึงเวลาบ่ายสามโมงของวันที่ 31 ตุลาคม พระมารดาเจ้าก็ทรงประจักษ์มาพร้อมพระกุมาร พระนางพร้อมพระองค์ตรัสว่า “พวกเราไม่ได้มาเพื่อทำการอัศจรรย์ แต่มาเพื่อเรียกร้องการสวดภาวนาและการพลีกรรม จงมาสวดภาวนาที่ภูเขานี้ต่อไป แม้พวกเราจะไม่ได้มาประจักษ์ยังที่นี่อีก”

17.00 น. เด็กๆก็ได้เห็นพระกุมารพร้อมกัน พระองค์ทรงอนุญาตให้เด็กๆและญาติของผู้ป่วยได้สัมผัสพระองค์ พระองค์ทรงตรัสว่า “เรามีความยินดีต่อคำภาวนาของบรรดาผู้แสวงบุญ ที่พวกเขาได้มาทำด้วยหัวใจ ณ ที่นี่” หลังจากนั้น เมื่ออวยพรเสร็จแล้วก็ปรากฏทูตสวรรค์สี่องค์แต่งอาภรณ์สีชมพูและขาวอย่างละสองขึ้นในท้องฟ้า

[teyteybboy]

การประจักษ์ครั้งสุดท้าย ช่วงที่ 2

แม้บัดนี้จะเป็นเวลาเย็นย่ำผู้แสวงบุญที่ได้มาร่วมกันอำลาพระมารดาเจ้าก็หาได้ลดลงไปไม่ ตรงข้ามกลับยิ่งทวีขึ้นเรื่อยๆ จนถึงเวลาค่ำพระมารดาเจ้าพร้อมพระกุมารก็ทรงนำบรรดาผู้แสวงบุญจาริกไปยังวัดน้อยเสา หลังจากนั้นในเวลา 19.00 น. พระมารดาเจ้าพร้อมพระกุมารก็ประจักษ์มาที่บริเวณนั่งร้าน ทรงตรัสว่า “เด็กๆที่รัก หากตอนนี้พวกเราต้องบอกลาลูก จงยังมาที่ภูเขาและสวดภาวนาอย่างแข็งขันเถิด” กระทั้งทรงปลอบเด็กๆแล้ว พระนางก็ทรงอนุญาตให้ผู้แสวงบุญทุกคนได้จับมือพระนางและพระบุตร เหตุการณ์นี้กินเวลาถึงหนึ่งชั่วโมง

กระทั้งเสร็จ พระมารดาก็ทรงตรัส “เรามีความยินดีมากที่ผู้แสวงบุญจำนวนมากได้มากรวมตัวกัน ณ ที่นี่ เด็กๆที่รัก ผู้แสวงบุญที่รัก อีกไม่กี่ชั่วโมงในเย็นนี้ พวกลูกต้องยอมรับด้วยตัวลูกเองว่าวันนี้พวกเราจะประจักษ์มาหาพวกลูกเป็นครั้งสุดท้ายแล้ว จงวางใจในความช่วยเหลือของพวกเรานับจากนี้ไป พวกเราจะช่วยพวกลูกตามความต้องการ”

พอตรัสเสร็จ ก็ปรากฏทูตสวรรค์จำนวนยี่สิบตนลงมาจากสวรรค์เพื่อสบทบกับพระมารดาเจ้า ส่วนที่เหนือดงต้นเบิร์ช ก็ปรากฏนักบุญเทเรซา แห่ง พระกุมารเยซู ,นักบุญแบร์นาแด็ต ,นักบุญมารีอา โกเรตตี ,นักบุญอลอยซิอุส กอนซากา ,นักบุญเจมมา กัลกานี ,นักบุญเอลิซาเบธ แห่ง ฮังการี ,นักบุญยอห์น แห่ง เนโปมุค และนักบุญอันตน แห่ง ปาดัว พร้อมกับนักบุญอีกสี่คนที่ไม่ได้เผยนามให้เด็กๆรู้

หลังจากนั้นทูตสวรรค์จำนวนมากมายก็ตามมา มีทั้งที่สวมเสื้อคลุมสีขาว สีชมพู สีแดงและสีฟ้า และท่ามกลางบรรดาทูตสวรรค์ ก็มีทูตสวรรค์สี่องค์กำลังบรรเลงไวโอลีนสองคนและขลุ่ยอีกสองคน เพลงนั้นก็คือ “สหายของพระเจ้าเชิญมาพร้อมกัน” ฝั่งเด็กๆก็เริ่มฮัมเพลงนี้ตาม ผู้แสวงบุญจึงได้ร่วมกันร้องเพลงนี้พร้อมกับเด็กๆและบรรดานิกรสวรรค์

จนมาถึงช่วงท้ายของบทเพลง นักบุญเทเรซา แห่ง พระกุมารเยซูจึงพูดกับเด็กๆว่า “พวกเราต่างมีความยินดีด้วยคำภาวนามากมายของบรรดาผู้แสวงบุญที่ได้ลุล่วงไปในสถานที่แห่งนี้ด้วยใจจริง จงวางใจในความช่วยเหลือของพวกเรา และมาสวดภาวนา ณ ที่นี่ต่อไป ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่ได้มาที่นี่อีก พวกเราจำเป็นจริงๆที่ต้องลาจากพวกเธอไป แต่พวกเราจะได้พบกันอีกครั้งในสวรรค์ พวกหนูจะซื่อสัตย์ต่อพวกเราต่อไปใช้ไหม”

หลังจากนั้นนักบุญเทเรซาจึงขอให้เด็กๆร้องเพลงเพื่อเป็นเกียรติแด่บรรดานักบุญ กระทั้งเมื่อร้องเสร็จ นักบุญทั้งหมดก็อวยพร พร้อมปรากฏกลิ่นเครื่องหอมอบอวลไปทั่วบริเวณ

บทเพลง“สหายของพระเจ้าเชิญมาพร้อมกัน”

[teyteybboy]

การประจักษ์ช่วงสุดท้าย 3

23.00 น. พระมารดาเจ้าพร้อมพระกุมารก็ประจักษ์มาอีกครั้ง พระมารดทรงตรัสว่า “ชัยชนะจะเป็นของพวกเรา” หลังจากนั้นพระพักตร์ก็มีสีหน้าเศร้าสร้อย ก่อนตรัสต่อว่า “พวกเขายังไม่ฟังคำแม่และของพระบุตร หรือสิ่งที่พวกเราได้เรียกร้องเพื่อความรอดของทุกๆคน บัดนี้สายเกินไปแล้วที่มนุษย์จะเปลี่ยนแปลงตนหากเกิดอะไรขึ้น นี่คือการเรียกครั้งสุดท้ายจากพวกเราถึงพวกเขาในที่นี่ จงสวดภาวนามากๆสำหรับพระสงฆ์ ผู้ได้คุกเข่าลงและสวดภาวนาพร้อมกับพวกเธอ”

หลังจากนั้นพระมารดาก็ทรงเชื้อเชิญให้เด็กๆได้มีโอกาสจับไม้จับมือกับพระนางและพระกุมาร กระทั้งครบทุกคนแล้ว พระมารดาก็ทรงขอให้ทั้งบิดามานดาของเด็กๆและผู้แสวงบุญที่เหลือบนภูเขาร่วมกันร้องเพลง “หากลูกๆได้สัมผัสกันครบแล้ว ก็มาร้องเพลงลากันเถอะ” ด้วยความสำนึกในความรักตลอดสามปี ผู้แสวงบุญจึงต่างพากันร่วมร้องเพลง ‘ข้าแต่พระเจ้า ลูกขอสรรเสริญพระองค์’(Großer Gott, wir loben dich) เวลานั้นเองเด็กๆก็ต่างได้ยินเสียงระฆังกังวานใสหาใดเปรียบ ตามด้วยทูตสวรรค์จำนวนนับไม่ถ้วน ผู้แสวงบุญต่างพากันคุกเข่าลง พระมารดาพร้อมพระกุมารทรงอวยพรเป็นครั้งสุดท้าย โดยครั้งนี้พระกุมารทรงกางพระกรออก

ฝ่ายทูตสวรรค์ก็ต่างพากันบินขึ้นไปพร้อมพระกุมารและพระมารดา เด็กๆจึงต่างเริ่มพากันร้องไห้ พลางพูดกับพระมารดาเจ้าเป็นครั้งสุดท้ายว่า “ข้าแต่พระมารดาเจ้า หนูขอบพระคุณที่ได้หนูได้เห็นท่านนะคะ” , “หนูขอบขอบคุณที่เปลี่ยนหนูคะ” , “ข้าแต่พระชนนีพระเจ้า ท่านทำให้หนูแข็งแรง”
อนิจจา เวลาเดียวกันเด็กๆก็ยังเห็นน้ำพระเนตรที่มีลักษณะไข่มุกของพระมารดา ด้วยว่ามนุษย์หาได้ฟังคำเรียกร้องของพระนางไม่ พระนางทรงโบกมือให้เด็กๆก่อนค่อยๆลอยกลับไปยังสถานแห่งหนึ่งซึ่งสว่างมาก พร้อมพระดำรัสสุดท้ายว่า “แล้วพบกันใหม่ในสวรรค์นะ เด็กๆ”

บทเพลง ข้าแต่พระเจ้า ลูกขอสรรเสริญพระองค์

[teyteybboy]

สาส์นของพระเยซู

-เมื่อมนุษย์กลับใจเสียใหม่ เราก็จะยกโทษและนำภัยพิบัติไปจากเขา (11 มีนาคม ค.ศ.1950)
-แม้ว่าเราจะไม่ได้ประจักษ์มา ก็จงสวดภาวนาทั้งเช้าค่ำ (31 พฤษภาคม ค.ศ.1950)
-เราคือดวงหทัยแห่งความรอด (25 มิถุนายน ค.ศ.1950)
-จงสวดภาวนา สวดภาวนา สวดภาวนา แล้วลูกจะสามารถเลื่อนความเสียหายครั้งใหญ่ไปได้ (11 พฤศจิกายน ค.ศ.1950)
-เด็กๆ จงสวดภาวนา สวดภาวนา สวดภาวนา ภัยพิบัติอยู่ใกล้มากแล้ว (13 มิถุนายน ค.ศ.1951)

สารของพระมารดาพระเจ้า

-แม่คือมารดาของมนุษย์ทุกคน (14 พฤษภาคม ค.ศ.1950)

[teyteybboy]

ภาพบันทึกเหตุการณ์ประจักษ์

ภาพนั่งร้านในช่วงการประจักษ์

ผู้แสวงบุญ

ของที่ผู้แสวงบุญวางไว้ตามทางที่แม่พระดำเนินผ่าน

เด็กๆสัมผัสแม่พระ

พระมารดาทรงพระดำเนินจากวัดน้อยเสาไปยังนั่งร้านพร้อมเด็กๆ

เด็กๆได้อุ้มพระกุมาร

[poloplow]

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวการประจักษ์ของแม่พระนะครับ

ว่าแต่จุดที่เด็กๆ ขุดลงไป จากนั้นเป็นยังไงต่อครับ

[teyteybboy]

สถานที่ประจักษ์ในปัจจุบัน

1.ชายดงต้นเบิร์ช

ปัจจุบันเป็นที่รู้จักกันในชื่อว่า “อัม เบริคเอ็นวาล์ด” และได้มีการนำพระรูปแม่พระที่จัดสร้างขึ้นตามภาพนิมิตครั้งแรกไปตั้งไว้

2.หินศักดิ์สิทธิ์

คือ หินที่พระมารดาทรงประทับยืนครั้งแรก เมื่อทรงลงมาประจักษ์มาหาเด็กใกล้ๆเป็นครั้งแรก ปัจจุบันหินที่ตั้งอยู่หลังวัดน้อยของสักการสถาน

3.คริปปึนอัลตา

สถานที่ที่เด็กๆได้เห็นนิมิตพระกุมารในรางหญ้าในวันพระคริสสมภพ ค.ศ.1950 และ ณ ตรงนี้ ทูตสวรรค์ได้ประจักษ์มาพร้อมจอกกาลิกษ์ในมือขวา โดยที่เหนือจอกนั้นปรากฏแผ่นปังลอยเหนืออยู่ ทูตสวรรค์ก็ได้ใช้มือซ้ายหยิบปังนั้น ก่อนจะส่งจอกกาลิกษ์ให้เด็กๆทีละคนได้ดื่ม แล้วจึงบิปังส่งให้เด็กๆแต่ละคนให้ได้รับพระกาย

4.แหล่งที่มาเร้นลับของพระหรรษทาน

ในอดีต

ในปัจจุบัน

[teyteybboy]

5.อัม เบรินบัม

คือ สถานที่ประจักษ์อีกแห่งหนึ่ง โดยเฉพาะในการประจักษ์ของพระกุมาร อัครเทวดา และบรรดานักบุญ

6.มุลเดอ

เป็นบริเวณป่าที่เด็กหญิงอันโตเนีย เด็กหญิงกูนี เด็กหญิงมาร์กาเรเต และเด็กหญิงมารีอา ได้เห็นแม่พระในนามพระมารดาพระเจ้า พระตรีเอกภาพพร้อมแม่พระในพระนามราชินีสวรรค์อุ้มพระกุมาร ล้อมรอบด้วยบรรดานิกรเทวาและบรรดานักบุญ ซึ่งมีทั้งอัครเทวดา นักบุญเทเรซาน้อย นักบุญมารีอา โกเร็ตตี และนักบุญแบร์นาแด็ตด้วย ในเดือนช่วงเดือนมิถุนายนและเดือนกรกฎาคม ค.ศ.1951

7.ต้นแอปเปิล

ปัจจุบันเหลือเพียงตัวสักการสถานที่ประดิษฐานพระรูปแม่พระกุหลาบทิพย์ พร้อมชื่อ อับเฟ็ลบัม ที่แปลว่าต้นแอปเปิลไว้เท่านั้น

8.วัดน้อยเสา

ในอดีต

ในปัจจุบัน

9.ทางพระดำเนิน

เป็นทางเดินของพระมารดาเจ้าจากวัดน้อยเสามายังนั่งร้าน ปัจจุบันได้มีการปลูกกุหลาบไว้เป็นอนุสรณ์