ช่วยภาวนาเพื่อหน่อยครับอย่าให้ติดทหารเลยครับ
คือผมต้องไปเกณพ์ทหารปีนี้อะครับ ภาวนาอย่าให้ผมเป็นทหารเลยนะครับ 1เมษายน นี้แล้วครับ ขอคำภาวนาด้วยอะครับอย่าให้ติดทหาร
ตอนนี้ผมนำฟิลม์เอ็กซเรย์ และใบรับรองแพทย์ที่ได้มา ว่าแขนข้างขวาผมโก่ง ช่วยภาวนาด้วยนะครับ
ว่าอย่าให้เขารับเอาผมเป็นทหาร เครียดมากครับหนักใจครับ ภาวนาด้วยนะครับ
ตอนนี้ผมนำฟิลม์เอ็กซเรย์ และใบรับรองแพทย์ที่ได้มา ว่าแขนข้างขวาผมโก่ง ช่วยภาวนาด้วยนะครับ
ว่าอย่าให้เขารับเอาผมเป็นทหาร เครียดมากครับหนักใจครับ ภาวนาด้วยนะครับ
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
อย่ากลัวเป็นทหารเลย ถ้าเป็นน้ำพระทัยของพระเจ้า จริงๆแล้วพวกเราต้องเป็นทหารพระคริสต์ตลอดชีวิตtetsuka เขียน: โก่งนิดหน่อยอะครับ ในใบรับรองแพทย์ แต่พี่ผอมมากจรชนะเห็นแต่หนังหุ้มกระดูก เขาคงไม่เอาหรอก ขอบใจมากนะ
- King Zadin
- โพสต์: 419
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ พ.ค. 13, 2005 3:53 am
- ติดต่อ:
ขอคำภาวนาด้วยครับ ต้องเกณฑ์ทหาร 4 เมษายนนี้เหมือนกัน ก็จะเอาฟิล์มเอ็กเรย์ไปด้วยเหมือนกันมีเหล็กดามอยู่ในแขนอะ ปีนี้ตั้งใจว่าจะต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนคำสอนจริงจัง ถ้าโดนทหารนี่คงต้องเลื่อนไปอีกสองปี ช่วยสวดด้วยนะครับ เอาจริงๆก็ต้องบอกว่าไม่อยากเป็น แต่สุดท้ายก็ขอให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าครับ
แก้ไขล่าสุดโดย King Zadin เมื่อ พุธ มี.ค. 26, 2008 8:18 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
คำตอบ ยืนยัน reply 3 ครับKing Zadin เขียน: ขอคำภาวนาด้วยครับ ต้องเกณฑ์ทหาร 4 เมษายนนี้เหมือนกัน ก็จะเอาฟิล์มเอ็กเรย์ไปด้วยเหมือนกันมีเหล็กดามอยู่ในแขนอะ ปีนี้ตั้งใจว่าจะต้องตั้งหน้าตั้งตาเรียนคำสอนจริงจัง ถ้าโดนทหารนี่คงต้องเลื่อนไปอีกสองปี ช่วยสวดด้วยนะครับ เอาจริงๆก็ต้องบอกว่าไปอยากเป็น แต่สุดท้ายก็ขอให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระเจ้าครับ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอให้เป็นไปตามน้ำพระทัยครับ
ถ้าพระเจ้ามีพระประสงค์ให้ท่านไปเป็นทหาร ท่านจะปฏิเสธที่จะดื่มกาลิกส์ที่ทรงประทานให้หรือ
ในตอนท้ายพระวรสารนักบุญลูกา พระเยซูตรัสแก่ศิษย์สองคนในขณะเดินทางไปหมู่บ้านเอมมาอุสว่า "จำเป็นอยู่มิใช่หรือที่พระบุตรต้องทรงทุกข์ทนเป็นอันมากเพื่อจะเข้าสู่พระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์"
ดังนี้ ข้าพเจ้าเห็นว่าถ้าท่านต้องการเข้าสู่พระสิริรุ่งโรจน์ด้วย กาลิกส์นั้นก็อาจเป็นสิ่งจำเป็น
ในตอนท้ายพระวรสารนักบุญลูกา พระเยซูตรัสแก่ศิษย์สองคนในขณะเดินทางไปหมู่บ้านเอมมาอุสว่า "จำเป็นอยู่มิใช่หรือที่พระบุตรต้องทรงทุกข์ทนเป็นอันมากเพื่อจะเข้าสู่พระสิริรุ่งโรจน์ของพระองค์"
ดังนี้ ข้าพเจ้าเห็นว่าถ้าท่านต้องการเข้าสู่พระสิริรุ่งโรจน์ด้วย กาลิกส์นั้นก็อาจเป็นสิ่งจำเป็น
- homo dei
- โพสต์: 86
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. มี.ค. 13, 2008 12:08 am
- ที่อยู่: 70/3 ต.หน้าเมือง อ.เมือง จ.ราชบุรี 70000
- ติดต่อ:
แนะนำนะครับ
ให้คุณไปบน นักบุญอันตน ที่วัดนักบุญอันตน ดอนมดตะนอย
อยู่ที่มิสซังราชบุรี ไปไม่บากครับ
มักจะมีคนไปบนท่านเรื่องเกณฑ์ทหารครับ..
...จงวางใจในพระเจ้า...จงเคาะแล้วประตูจะเปิด...จงขอแล้วท่านจะได้รับ...แต่ท่านต้องวางใจในพระองค์ด้วยนะ
.....เป็นกำลังใจให้ครับ.....
ให้คุณไปบน นักบุญอันตน ที่วัดนักบุญอันตน ดอนมดตะนอย
อยู่ที่มิสซังราชบุรี ไปไม่บากครับ
มักจะมีคนไปบนท่านเรื่องเกณฑ์ทหารครับ..
...จงวางใจในพระเจ้า...จงเคาะแล้วประตูจะเปิด...จงขอแล้วท่านจะได้รับ...แต่ท่านต้องวางใจในพระองค์ด้วยนะ
.....เป็นกำลังใจให้ครับ.....
Elizabeth เขียน: ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ตอนนี้ทำใจให้สบาย ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดผลจะออกมาเป็นอย่างไรเราก็ต้องยอมรับมัน ขอให้เป็นไปตามน้ำพระทัยของพระองค์ ขอให้น้อง positive thinking ไว้นะจ๊ะ
เป็นทหารคือหน้าที่ของชายไทย แผ่นดินไทยต้องการท่านปกป้อง
เมื่อไม่มีตัวท่านมาคุ้มครอง แล้วพี่น้องชาวไทยอยู่อย่างไร
แต่ที่สุดขอเป็นตามพระทัยพระ ท่านโปรดจัดเตรียมสิ่งที่มุ่งหมาย
พระคริสต์ทรงสละพระวรกาย เลือดสุดท้ายบนกางเขนไถ่บาปเรา
ภาวนาวอนขอกับองค์พระ ให้ประจักษ์พระประสงค์ที่มุ่งหมาย
เชื่อว่าน้ำพระทัยไม่ถึงตาย ตามจุดหมายพระวางไว้สำหรับคุณ
จะถูกเกณฑ์หรือไม่ถูกอยู่ที่พระ ที่ทรงจัดให้เหมาะสมสิ่งทั้งหลาย
ไว้วางใจในพระเจ้าหมดทั้งกาย ยังไม่สายทีีจะวอนของพระองค์
หากถามใจผมนะ ไม่เห็นด้วยเลยกับกระทู้นี้ กลัวการฝึกทหาร ที่พระยังไม่กลัวเวลาทหารโรมันเอาท่านไปตรึงกางเขนเลย แต่.............หากคิดแบบความรักและพี่น้องคริสตัง ขอให้ทุกอย่างตามน้ำพระทัยของพระดีกว่าครับ
ด้วยความรัก
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
-
- โพสต์: 127
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. มี.ค. 20, 2008 1:18 pm
เป็นทหารไม่ลำบากเท่าไหร่หรอก แต่ก็จะสวดให้นะ
เรื่องแบบนี้ไม่ต้องภาวนาให้พระท่านต้องเหนื่อยหรอก หากพอมีเงิน จ่ายใต้โต๊ให้สัสดี หากจ่ายไหว และเข้าถูกทาง รวมทั้งรู้จักกัน น้อบน้อมขอร้องให้เขาช่วย
คงไม่ยากจนเกินไป แค่นี้แหละ จบข่าว
ขอพระอวยพรทุกท่่านครับผม
ปล.ไม่เห็นด้วยเลยเรื่องกลัวการเกณฑ์ทหารง่ะ แต่ไม่อยากพูดมาก ชี้โพรงให้กระรอกดีกว่า(เพราะเห็นแก่ความรักของพี่น้องในพระคริสต์บนบอรด์ เพราะใจจริงอยากด่าพวกหนีทหาร เลี่ยงทหารมากกว่า กราบขอบคุณครับ)
คงไม่ยากจนเกินไป แค่นี้แหละ จบข่าว
ขอพระอวยพรทุกท่่านครับผม
ปล.ไม่เห็นด้วยเลยเรื่องกลัวการเกณฑ์ทหารง่ะ แต่ไม่อยากพูดมาก ชี้โพรงให้กระรอกดีกว่า(เพราะเห็นแก่ความรักของพี่น้องในพระคริสต์บนบอรด์ เพราะใจจริงอยากด่าพวกหนีทหาร เลี่ยงทหารมากกว่า กราบขอบคุณครับ)
โอ้ว ... ข้าพเจ้าจับแล้ว ได้ใบดำ... แต่ก็เสียดายนิดหน่อยที่ไม่ได้เป็น เพราะเตรียมใจไปเสี่ยงว่า 80 เปอร์เซ็นต์ได้เป็นแน่ๆ ผลออกมาอย่างไรก็แล้วแต่พระจะให้ทางแก่เราว่าเราควรดำเนินไปทางไหน "ก่อน"
.. แต่มีปัญหาอย่างเดียวแค่เรื่องงาน เพราะถ้าเป็นแล้วต้องออกจากงาน ... แต่ตอนนี้ก็สบายใจแล้วครับที่จะได้ไม่ต้องออกจากงาน
.. แต่มีปัญหาอย่างเดียวแค่เรื่องงาน เพราะถ้าเป็นแล้วต้องออกจากงาน ... แต่ตอนนี้ก็สบายใจแล้วครับที่จะได้ไม่ต้องออกจากงาน
-
- โพสต์: 1946
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
- ที่อยู่: On this earth obviously
well, it's hard to be a guy, isn't it hehhe
prey for you kah..you are like my brother, they also say no to him cause he arm was broken before so..
prey for you kah..you are like my brother, they also say no to him cause he arm was broken before so..
-
- โพสต์: 960
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ส.ค. 31, 2007 2:35 pm
พี่พลายแก้วคับ ตัวผมก็ไม่อยากเป็นเพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากทำ แต่ถ้าได้เป็นก็ต้องเป้นทำตามหน้าที่ที่ได้รับ ที่พี่บอกว่ากลัวการเป็นทหารนั้นไม่ใช่ยิ่ง เพราะบางคนก็มีอย่างอื่นที่อยากทำ มากกว่า ไม่รู้สิ ทหารก็มีเยอะแยะอยู่แล้ว รร นายทหารต่างๆก็เยอะ เอาเป็นว่าแล้วแต่พระเจ้าและกัน
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
เห็นด้วยเหมียงกางRakkypoko! เขียน: พี่พลายแก้วคับ ตัวผมก็ไม่อยากเป็นเพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมอยากทำ แต่ถ้าได้เป็นก็ต้องเป้นทำตามหน้าที่ที่ได้รับ ที่พี่บอกว่ากลัวการเป็นทหารนั้นไม่ใช่ยิ่ง เพราะบางคนก็มีอย่างอื่นที่อยากทำ มากกว่า ไม่รู้สิ ทหารก็มีเยอะแยะอยู่แล้ว รร นายทหารต่างๆก็เยอะ เอาเป็นว่าแล้วแต่พระเจ้าและกัน
ยิ่งทหารไทย..หุหุ
ถ้าทหารแถวๆประเทศโซนยุโรป คงดีกว่าไม่น้อย (มั้ง)
แต่ถ้าพระเจ้าให้เป็นก็เป็นไปเตอะ
ปีหน้า ก็ตื่งเต้งเหมือนกัน อิอิ หุ้ยยยยยย
ว่าแต่ไปอยู่ในนั้นสองปี นี่ออกไปไหนไม่ได้เลยจิ
จาว่าไปแร้ว คนอยากเป็นก็มีอยู่เยอะนะ ถ้ารัฐเลี้ยงดีๆหน่อย คงดีไม่น้อย...
ไปดีก่า (ส่วนตัวไม่ชอบทหารอะ)
- ดานุ้งพุงระเบิด
- โพสต์: 518
- ลงทะเบียนเมื่อ: พฤหัสฯ. ส.ค. 31, 2006 3:57 pm
- ที่อยู่: อุบลราชธานี
ผมก็ต้องไปเหมือนกันครับพฤหัสนี้ กลัวๆ อยู่ ไม่อยากเป็น เพราะไม่ชอบ ไม่ชอบระบบทหารเลย ไม่ชอบค่านิยมเกี่ยวกับทหารแล้วก็สิ่งต่างๆ ที่เกี่ยวกับทหาร ไม่ชอบเลย เป็นความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆ
ก็แล้วแต่ละครับ ไม่ว่าพี่น้องจะไม่ชอบ ก็ึคงไม่ใช่เรื่องผิด เพราะคนเราก็มีแนวทางที่ไม่้เหมือนกัน มีรสนิยมและความชืี่่นชอบที่แตกต่างกัน ใช่ไหมครับ
ขอพระอวยพรครับผม
ขอพระอวยพรครับผม
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
แต่ผมชอบเลือดนักสู้นะพี่Pry-Kaew เขียน: ก็แล้วแต่ละครับ ไม่ว่าพี่น้องจะไม่ชอบ ก็ึคงไม่ใช่เรื่องผิด เพราะคนเราก็มีแนวทางที่ไม่้เหมือนกัน มีรสนิยมและความชืี่่นชอบที่แตกต่างกัน ใช่ไหมครับ
ขอพระอวยพรครับผม
ที่ไม่ชอบทหาร หมายถึงไม่ชอบ อาชีพทหารหนะจ้า
ตัวทหารอะ ยอมรับเลย ว่า สูงเกียรติมาก ไม่แพ้ครูอาจารย์เลยครับ
เพราะทหารยอมตายเพื่อผู้อื่น
-
- โพสต์: 719
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 08, 2008 5:47 am
- ที่อยู่: กาญจนบุรี
ผมเรียน รด. เพราะไม่อยากเป็นทหาร NO war!!!!(เพราะกลัวตาย+เหนื่อย....เห็นแก่ตัวสุดๆเลยเรา )
แต่เคยดูหนังบ่อยๆ ผมรู้สึกประทับใจ "ความเข้มแข็งของจิตใจ" ของพวกทหารมากเลยครับ ทั้งความมีระเบียบหรืออารมณ์ที่เยือกเย็นในเหตุการณ์คับขัน(ไม่รู้ทหารจริงๆเป็นงั้นอ๊ะป่าว) รู้สึกว่า ถ้าอยู่ในสถานการณ์อันตราย คนแบบนี้แหละที่เราพึ่งพาและไว้วางใจได้ครับ :police:
แต่เคยดูหนังบ่อยๆ ผมรู้สึกประทับใจ "ความเข้มแข็งของจิตใจ" ของพวกทหารมากเลยครับ ทั้งความมีระเบียบหรืออารมณ์ที่เยือกเย็นในเหตุการณ์คับขัน(ไม่รู้ทหารจริงๆเป็นงั้นอ๊ะป่าว) รู้สึกว่า ถ้าอยู่ในสถานการณ์อันตราย คนแบบนี้แหละที่เราพึ่งพาและไว้วางใจได้ครับ :police:
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
กำลัง ดู 300 อยู่
มันส์โคxเลย
ไม่ได้ดูที่โรงง่ะ โอ้วว นานๆๆทีจะมีเวลาดูหนังกะเค้ามั่ง
อิอิ
มันส์โคxเลย
ไม่ได้ดูที่โรงง่ะ โอ้วว นานๆๆทีจะมีเวลาดูหนังกะเค้ามั่ง
อิอิ
In the name of father เขียน: ผมเรียน รด. เพราะไม่อยากเป็นทหาร NO war!!!!(เพราะกลัวตาย+เหนื่อย....เห็นแก่ตัวสุดๆเลยเรา )
แต่เคยดูหนังบ่อยๆ ผมรู้สึกประทับใจ "ความเข้มแข็งของจิตใจ" ของพวกทหารมากเลยครับ ทั้งความมีระเบียบหรืออารมณ์ที่เยือกเย็นในเหตุการณ์คับขัน(ไม่รู้ทหารจริงๆเป็นงั้นอ๊ะป่าว) รู้สึกว่า ถ้าอยู่ในสถานการณ์อันตราย คนแบบนี้แหละที่เราพึ่งพาและไว้วางใจได้ครับ :police:
พี่เรียน รด. เพราะคือหนทางเดียวของชีวิตที่จะได้ฝึกทหารครับ สมัครอะำไรก็ไม่ได้ตอนวัยรุ่น(เนื่องจากสายตาสั้น) เตรียมทหารก็หมดทาง โรงเรียนนายสิบขนส่งฯ ก็ไม่ได้ ขนาดบางปี บาง พ.ศ สายตาสั้น ทหารเกณฑ์ยังไม่เอาเลย โครตเศร้าเลย ดังนั้น สิ่งที่พอทำได้ดีที่สุดสำหรับชีวิตตนเองคือ การเรียน รด.(จนถึงปีห้า ซึ่งเป็นปีสุดท้ายเท่าที่จะทำได้แล้วสำหรับการถ่วงให้เรียน รด.นานที่สุด) รวมทั้งเคยเป็นชุดตรวจวินัย(ตรวจวินัยพวก ปี1-2-3) และอาสาจราจร สมัยเป็น นศท.ปี4-5(เศร้า พูดแล้วคิดถึงความหลังอันหวานชื่น) แต่สิ่งที่ได้คือ
1.ไม่นึกเลยว่า การฝึกภาคสนามที่เกี่ยวกับการคลาน โผ หมอบ รวมทั้งการเข้าตีที่หมาย และการลาดตระเวณและการได้เดินแถวร้องเพลงปลุกใจ จากฐานที่มั่น ไปสนามฝึก มันจะมันส์และมีความสุขขนาดนี้
2.เป็นโอกาสเดียวที่จะได้ฝึกการใช้ การบำรุงรักษา และการยิง อาวุธสงคราม ปืนกล และปืน ค. และปืนพก11มม. โดยถูกต้องตามกฎหมาย
-ยิง เอชเค33 สมัยปี3
-ยิง เอชเค33 แบบยิงชุด ยิงไม่อั้น สมัยปี4
-ยิง ปืนกล เอ็ม60 หมดไปสองสายกระสุน สมัยปี4
-ยิง ปืน ค. ถล่มข้าศึก(สมมุติ) ราบเป็นหน้ากลอง สมัยปี5
-ยิง ปืนพก 11 มม. สมัยปี5 (มันส์จริงๆ ปืนรุ่นเดียว กับตี๋ใหญ่ใ้ช้เลย และเป็นปืนรุ่นเดียวกับที่ใช้ประกอบรูปกระทู้ผมด้วย)
3.เป็นโอกาสเดียว ที่จะได้ใส่ชุดฝึก ชุดอ่อน และรองเท้าคอมแบ็ท สนุก มันส์ ภูมิใจ จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตจริงๆ
4.ได้นอนเต็นส์ และได้นอนในป่า(นอนกลางแจ้ง แบบไม่มีเต็นส์ เวลาเข้าสถานะการณ์)มันส์จริงๆ
5.ได้หุงหาอาหารโดยใช้หม้อสนาม สนุกจริงๆ และกับของที่จะกินประกอบกับข้าวสวย(ที่หุงจากหม้อสนาม)จากเนื้อกระป๋อง อสร. โครตอร่อยเลย
6.ฯลฯ เล่าจนตัวตาย คงไม่หมดเรื่องที่ประทับใจ สมัยเป็น นศท.และความสุขที่ได้รับการในรับการฝึก ทั้งในที่ตั้ง(ศูนย์ฝึก) และภาคสนาม(เขาชนไก่+ค่ายไทรโยค+ค่ายกองพลทหารราบที่ 9)
ฮ่วย หากชีวิตมันเลือกได้นะ อยากรับการฝึก และอยู่ในเครื่องแบบตลอดกาลจริงๆ(โว๊ย)
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
Enjinman เขียน: กำลัง ดู 300 อยู่
มันส์โคxเลย
ไม่ได้ดูที่โรงง่ะ โอ้วว นานๆๆทีจะมีเวลาดูหนังกะเค้ามั่ง
อิอิ
แต่ผมกลับชอบ แรมโบ้4 มากกว่าครับ ดูฆ่ากันดุเดือดดี แถมเนื้อเรื่องเกี่ยวกับประเทศโซนบ้านเราด้วย แต่ผมกลับชอบทหารพม่า และผู้หมวดพม่า รวมทั้งค่ายทหารพม่า และกิจกรรมต่างๆของคนพวกนั้น(ที่ทำกับคนอื่น ไม่ว่ากับชาวบ้าน กับผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉากในหอประชุมที่จับผู้หญิงที่รำโชว์บนเวทีมาทำ.........ในขณะที่มีพลทหารบางคนเอาระเบิดควันเขามาจุดเล่น เถื่อนดี) ในภาพยนต์เรื่องดังกล่าวมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะครับ(ชอบมากกว่าตัวพระเอกอีก)
พอแล้ว พูดมากไป ไม่ดี
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
- Ministry Of Men
- โพสต์: 3972
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm
Pry-Kaew เขียน:Enjinman เขียน: กำลัง ดู 300 อยู่
มันส์โคxเลย
ไม่ได้ดูที่โรงง่ะ โอ้วว นานๆๆทีจะมีเวลาดูหนังกะเค้ามั่ง
อิอิ
แต่ผมกลับชอบ แรมโบ้4 มากกว่าครับ ดูฆ่ากันดุเดือดดี แถมเนื้อเรื่องเกี่ยวกับประเทศโซนบ้านเราด้วย แต่ผมกลับชอบทหารพม่า และผู้หมวดพม่า รวมทั้งค่ายทหารพม่า และกิจกรรมต่างๆของคนพวกนั้น(ที่ทำกับคนอื่น ไม่ว่ากับชาวบ้าน กับผู้หญิง โดยเฉพาะอย่างยิ่งฉากในหอประชุมที่จับผู้หญิงที่รำโชว์บนเวทีมาทำ.........ในขณะที่มีพลทหารบางคนเอาระเบิดควันเขามาจุดเล่น เถื่อนดี) ในภาพยนต์เรื่องดังกล่าวมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะครับ(ชอบมากกว่าตัวพระเอกอีก)
พอแล้ว พูดมากไป ไม่ดี
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
แหม่ แฟนพันธ์แท้เรยนะเนี่ย ท่านพี่
ตัวแสดง หุ่นดีๆทั้งนั้นเรยยย เห้ออ อิจฉาจัง
-
- โพสต์: 719
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 08, 2008 5:47 am
- ที่อยู่: กาญจนบุรี
สุดยอด ท่านนี่เป็นสายบู๊จริงๆ เห็นพวกเพื่อนนิสัยลุยๆในห้องก็คล้ายๆกันแหละ (คนละขั้วกะผมแฮะ)Pry-Kaew เขียน:
พี่เรียน รด. เพราะคือหนทางเดียวของชีวิตที่จะได้ฝึกทหารครับ สมัครอะำไรก็ไม่ได้ตอนวัยรุ่น(เนื่องจากสายตาสั้น) เตรียมทหารก็หมดทาง โรงเรียนนายสิบขนส่งฯ ก็ไม่ได้ ขนาดบางปี บาง พ.ศ สายตาสั้น ทหารเกณฑ์ยังไม่เอาเลย โครตเศร้าเลย ดังนั้น สิ่งที่พอทำได้ดีที่สุดสำหรับชีวิตตนเองคือ การเรียน รด.(จนถึงปีห้า ซึ่งเป็นปีสุดท้ายเท่าที่จะทำได้แล้วสำหรับการถ่วงให้เรียน รด.นานที่สุด) รวมทั้งเคยเป็นชุดตรวจวินัย(ตรวจวินัยพวก ปี1-2-3) และอาสาจราจร สมัยเป็น นศท.ปี4-5(เศร้า พูดแล้วคิดถึงความหลังอันหวานชื่น) แต่สิ่งที่ได้คือ
1.ไม่นึกเลยว่า การฝึกภาคสนามที่เกี่ยวกับการคลาน โผ หมอบ รวมทั้งการเข้าตีที่หมาย และการลาดตระเวณและการได้เดินแถวร้องเพลงปลุกใจ จากฐานที่มั่น ไปสนามฝึก มันจะมันส์และมีความสุขขนาดนี้
2.เป็นโอกาสเดียวที่จะได้ฝึกการใช้ การบำรุงรักษา และการยิง อาวุธสงคราม ปืนกล และปืน ค. และปืนพก11มม. โดยถูกต้องตามกฎหมาย
-ยิง เอชเค33 สมัยปี3
-ยิง เอชเค33 แบบยิงชุด ยิงไม่อั้น สมัยปี4
-ยิง ปืนกล เอ็ม60 หมดไปสองสายกระสุน สมัยปี4
-ยิง ปืน ค. ถล่มข้าศึก(สมมุติ) ราบเป็นหน้ากลอง สมัยปี5
-ยิง ปืนพก 11 มม. สมัยปี5 (มันส์จริงๆ ปืนรุ่นเดียว กับตี๋ใหญ่ใ้ช้เลย และเป็นปืนรุ่นเดียวกับที่ใช้ประกอบรูปกระทู้ผมด้วย)
3.เป็นโอกาสเดียว ที่จะได้ใส่ชุดฝึก ชุดอ่อน และรองเท้าคอมแบ็ท สนุก มันส์ ภูมิใจ จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตจริงๆ
4.ได้นอนเต็นส์ และได้นอนในป่า(นอนกลางแจ้ง แบบไม่มีเต็นส์ เวลาเข้าสถานะการณ์)มันส์จริงๆ
5.ได้หุงหาอาหารโดยใช้หม้อสนาม สนุกจริงๆ และกับของที่จะกินประกอบกับข้าวสวย(ที่หุงจากหม้อสนาม)จากเนื้อกระป๋อง อสร. โครตอร่อยเลย
6.ฯลฯ เล่าจนตัวตาย คงไม่หมดเรื่องที่ประทับใจ สมัยเป็น นศท.และความสุขที่ได้รับการในรับการฝึก ทั้งในที่ตั้ง(ศูนย์ฝึก) และภาคสนาม(เขาชนไก่+ค่ายไทรโยค+ค่ายกองพลทหารราบที่ 9)
ฮ่วย หากชีวิตมันเลือกได้นะ อยากรับการฝึก และอยู่ในเครื่องแบบตลอดกาลจริงๆ(โว๊ย)
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
แต่เรื่องหุงหาอาหาร ขอบอกว่าตอนไปค่ายลูกเสือ ความสามารถพิเศษในการหุงข้าวก็เป็นที่ประจักษ์!!!
หุงข้าว 3 ชนิดในหม้อเดียวกัน "สุก! ดิบ! และ ไหม้!"(ทำได้เปล่า) :azn:
สรุปว่ามื้อนั้นกินน้ำเปล่ากันทั้งกลุ่ม(กระเดือกไม่ลง )
In the name of father เขียน:สุดยอด ท่านนี่เป็นสายบู๊จริงๆ เห็นพวกเพื่อนนิสัยลุยๆในห้องก็คล้ายๆกันแหละ (คนละขั้วกะผมแฮะ)Pry-Kaew เขียน:
พี่เรียน รด. เพราะคือหนทางเดียวของชีวิตที่จะได้ฝึกทหารครับ สมัครอะำไรก็ไม่ได้ตอนวัยรุ่น(เนื่องจากสายตาสั้น) เตรียมทหารก็หมดทาง โรงเรียนนายสิบขนส่งฯ ก็ไม่ได้ ขนาดบางปี บาง พ.ศ สายตาสั้น ทหารเกณฑ์ยังไม่เอาเลย โครตเศร้าเลย ดังนั้น สิ่งที่พอทำได้ดีที่สุดสำหรับชีวิตตนเองคือ การเรียน รด.(จนถึงปีห้า ซึ่งเป็นปีสุดท้ายเท่าที่จะทำได้แล้วสำหรับการถ่วงให้เรียน รด.นานที่สุด) รวมทั้งเคยเป็นชุดตรวจวินัย(ตรวจวินัยพวก ปี1-2-3) และอาสาจราจร สมัยเป็น นศท.ปี4-5(เศร้า พูดแล้วคิดถึงความหลังอันหวานชื่น) แต่สิ่งที่ได้คือ
1.ไม่นึกเลยว่า การฝึกภาคสนามที่เกี่ยวกับการคลาน โผ หมอบ รวมทั้งการเข้าตีที่หมาย และการลาดตระเวณและการได้เดินแถวร้องเพลงปลุกใจ จากฐานที่มั่น ไปสนามฝึก มันจะมันส์และมีความสุขขนาดนี้
2.เป็นโอกาสเดียวที่จะได้ฝึกการใช้ การบำรุงรักษา และการยิง อาวุธสงคราม ปืนกล และปืน ค. และปืนพก11มม. โดยถูกต้องตามกฎหมาย
-ยิง เอชเค33 สมัยปี3
-ยิง เอชเค33 แบบยิงชุด ยิงไม่อั้น สมัยปี4
-ยิง ปืนกล เอ็ม60 หมดไปสองสายกระสุน สมัยปี4
-ยิง ปืน ค. ถล่มข้าศึก(สมมุติ) ราบเป็นหน้ากลอง สมัยปี5
-ยิง ปืนพก 11 มม. สมัยปี5 (มันส์จริงๆ ปืนรุ่นเดียว กับตี๋ใหญ่ใ้ช้เลย และเป็นปืนรุ่นเดียวกับที่ใช้ประกอบรูปกระทู้ผมด้วย)
3.เป็นโอกาสเดียว ที่จะได้ใส่ชุดฝึก ชุดอ่อน และรองเท้าคอมแบ็ท สนุก มันส์ ภูมิใจ จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตจริงๆ
4.ได้นอนเต็นส์ และได้นอนในป่า(นอนกลางแจ้ง แบบไม่มีเต็นส์ เวลาเข้าสถานะการณ์)มันส์จริงๆ
5.ได้หุงหาอาหารโดยใช้หม้อสนาม สนุกจริงๆ และกับของที่จะกินประกอบกับข้าวสวย(ที่หุงจากหม้อสนาม)จากเนื้อกระป๋อง อสร. โครตอร่อยเลย
6.ฯลฯ เล่าจนตัวตาย คงไม่หมดเรื่องที่ประทับใจ สมัยเป็น นศท.และความสุขที่ได้รับการในรับการฝึก ทั้งในที่ตั้ง(ศูนย์ฝึก) และภาคสนาม(เขาชนไก่+ค่ายไทรโยค+ค่ายกองพลทหารราบที่ 9)
ฮ่วย หากชีวิตมันเลือกได้นะ อยากรับการฝึก และอยู่ในเครื่องแบบตลอดกาลจริงๆ(โว๊ย)
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม
แต่เรื่องหุงหาอาหาร ขอบอกว่าตอนไปค่ายลูกเสือ ความสามารถพิเศษในการหุงข้าวก็เป็นที่ประจักษ์!!!
หุงข้าว 3 ชนิดในหม้อเดียวกัน "สุก! ดิบ! และ ไหม้!"(ทำได้เปล่า) :azn:
สรุปว่ามื้อนั้นกินน้ำเปล่ากันทั้งกลุ่ม(กระเดือกไม่ลง )
ผมเองก็ปรารถนา กลับไปรับรสชาดแบบนั้น แต่ก็ทำไม่ได้ ด้วยเหตุผลดังนี้
1.ปรารถนาสัมผัสกลิ่นไอของรสชาดการเดินป่า และการตั้งแค็มป์ และการลาดตระเวณ แบบสมัยรับการฝึก ด้วยการซื้อทัวส์เดินป่า จากบริษัท์ทัวส์ เพจเกจถูกที่สุด(เท่าที่จะหาได้)ก็เกือบสองพันกว่าบาทแล้ว ข้าพเจ้าบ่อจี้ เลยอดไป(แม้ว่าจะมีเงินได้ไป ก็คงแต่งชุดฝึก และถือปืนเล็กยาวประกอบการเิดินไปด้วยไม่ได้ ด้วยเหตุผลทางกฎหมาย)
2.ปรารถนาสัมผัสกลิ่นไอของควันกระสุนและการยิงปืนอีกครั้ง(ทั้งปืนพกและปืนเล็กยาว) แม้ว่าข้าพเจ้าจะเป็นสมาชิกตลอดชีพของสนามยิงปืนแห่งหนึ่ง แต่ด้วยปัญหาทางการเงิน จึงไม่มีงบมากพอสำหรับค่าเช่าปืนพกและกระสุน รวมทั้งค่าเป้ากระดาษ ถึงแม้จะมีเงินไปยิง แต่ก็ไ้ด้แค่ปืนพกธรรมดา ธรรมดา ปืนเล็กยาวคงอด(เพราะเป็นอาวุธสงคราม ไม่มีให้เช่ายิง)
3.ปรารถนาจะได้สวมชุดฝึกอีกครั้ง แต่ก็ติดด้วยข้อกฎหมายเรื่องการแต่งกายเลียนแบบข้าราชการทหาร(ที่เรารู้ๆกันอยู่ในปัจจุบัน) เลยทำได้เต็มที่ แค่ใส่กางเกงลายพราง ทบ.เพียงเท่านั้น(ถ้าแค่นี้ยังผิดอีก ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรแล้ว เพราะมันเป็นเรื่องของหัวใจจริงๆ)
4.การหุงหาอาหารโดยใช้อุปกรณ์สนาม และการใ้ช้อุปกรณ์สนามทุกชนิด(ทั้งติดตัว และส่วนรวม) การเดินป่า การพักแรม และการยิงปืนด้วยเครื่องกระสุนจริง(โดยไม่มีหลวงออกให้เหมือนสมัยเป็น นศท.) หากต้องจ่ายด้วยกระเป๋าตัวเองนั้น เป็นค่าใช้จ่ายที่มากมายมหาศาล(สำหรับคนตังน้อย แต่รวยแค่เพียงอุดมการณ์และความรักแบบผม) ก็เลยต้องร้องเพลงรอ(จนกว่าจะมีเงินมีทอง)ต่อไป กลัวแต่ว่า วันหนึ่งพอเรามีเงินมีทองแล้ว จะทำแบบที่ต้องการไม่ได้นะสิ(ด้วยข้อจำกัดทางอายุ ส่งผลให้ความแข็งแรงทางร่างกายลดลงที่จะทำกิจกรรมแบบนี้)
ทุกวันนี้ ทำได้เต็มที่สำหรับกิจกรรมยามว่าง นอกจากยกดัมเบลอยู่ที่บ้าน(และเล่นฟิตเนตตามสถานที่ต่างๆที่ครอบครัวเป็นแมมเบอร์ ยกบาร์เบล ดัมเบล และอุปกรณ์เพาะกายต่างๆ ที่จำเป็นต้องใช้กำลัง) เพื่อให้ร่างกายแข็งแรงและเป็นการย้อนความทรงจำถึงความล้า ความเหนื่อย ความเมื่อย อดทนทำในจุดที่เกินขีดจำกัดทางร่างกายของตนเอง และได้ออกแรง ออกกำลัง เบ่งพลัง อีกด้วย อ้อ......รวมทั้งท่องเที่ยวในเว็บต่างๆ และระบบอินเตอร์เนต ในการโหลดบิท(โหลดหนัง เพลง โปรแกรม)แค่ข้าพเจ้าต้องเสียค่าเนต ก็ส่งผลต่อระบบการเงินของน้องชายมากพออยู่แล้ว(ข้าพเจ้าได้รับความเมตตา กรุณา และอนุเคราะห์ะระบบอินเตอร์เนต จากน้องชาย ที่แชร์เนตให้) ดังนั้นต้องใช้ให้คุ้มค่ามากที่สุด(เพื่อประหยัดเงินเกี่ยวกับการซื้อหนัง เพลง และโปรแกรม)ต้องเข้าใจว่า หากข้าพเจ้าไม่ต้องเสียเงินกับจุดนี้(สิ่งต่างโหลดได้ โดยไม่ต้องซื้อ)จะได้ประหยัดเงินส่วนนี้ ไปทำกิจกรรมอื่น เพื่อใ้ห้ชีวิตมีความสุขขึ้นในการอยู่บนโลกใบนี้(อาทิเช่น มีตังเติมน้ำมันรถ เพื่อมาวัด หรือเป็นค่ารถเมล์ รถตู้ และรถไฟฟ้า เพื่อมาวัดเป็นต้น)
นอกจากระบบอินเตอร์เนต จะช่วยเรื่องดังกล่าวแ้ล้ว ระบบออนไลน์หลายๆเรื่อง สามารถทำให้เข้าถึงข้อมูลหลายๆอย่าง ไม่ว่าการสมัครงานออนไลน์ ติตต่อธนาคารออนไลน์ และติตต่อองค์กร สถาบัน และห้างร้าน ผ่านทางเว็บไซด์ขององค์กร สถาบัน และห้างร้านต่างๆ ผ่านเนต เนื่องจากออกจากบ้าน(และบริษัท)ที่ก็ต้องเติมน้ำมันแล้ว อย่างน้อยๆสองร้อยบาท หากติดต่อผ่านอินเตอร์เนตได้ ข้าพเจ้าก็ประหยัดเงินในกระเป๋าตรงจุดนี้ เพื่อนำเงินไปทำสิ่งอื่น ที่สำคัญกว่า อาทิเช่น การดูแลสุขภาพตัวเอง การซื้อเอกสารสำนักงาน และของส่วนตัวใช้ในห้อง ตามคุณภาพชีวิตที่ดีของคนๆหนึ่งที่สมควรจะีมี และการซื้ออุปกรณ์ช่าง ราคาประหยัด เพื่อนำทักษะและอุปกรณ์ดังกล่าว มาดูแลตัวเอง เกี่ยวกับการซ่อม สร้าง รักษา อุปกรณ์ต่างๆภายในบ้าน และของตัวเอง เพื่อยืดอายุการใช้งานของของ จะได้ไม่ต้องซื้อใหม หรือบางอย่างมันแพงมาก ก็ประยุกท์ของที่มีอยู่แล้ว ดัดแปลงนิดหน่อย และฯลฯ เพื่อให้ตัวเองมีข้าวมีของใช้ ตามคุณภาพ่ชีวิตของคน คนหนึ่ง ที่สมควรจะมี
นอกจากกิจกรรมเรื่องการฝึกทหาร ยิงปืน และจีบสาวแล้ว กิจกรรมยามว่างหนึ่งที่ข้าพเจ้าชอบมาก คืองานช่างและการซ่อมบำรุงครับ อันเป็นทักษะที่ได้รับจากการที่ข้าพเจ้าได้เรียนโรงเรียนอาชีวะของทหารแห่งหนึ่ง(ที่เข้าไปเรียน เพราะอยากเป็นทหาร แต่เป็นไม่ได้ ในทางกลับกัน สิ่งที่ได้ติดตัวมาทุกวันนี้ คือระเบียบวินัย ความอดทนต่อความยากลำบาก และการเป็นผู้นำต่อผู้ใต้บังคับบัญชา และผู้ตามต่อผู้บังคับบัญชา และทักษะทางช่างอย่างล้นเหลือ) ส่งผลให้ข้าพเจ้าเป็นคนชอบเิดินห้างโฮมโปร และห้างโฮมเวิต เพื่อดู(และซื้อ)อุปกรณ์ช่างๆต่าง(ผมเป็นคนชอบสะสมเครื่องมือช่าง เหมือนคนที่ชอบสะสมสแตมป์นั้นแหละ) ในการทำกิจกรรมงานช่าง เพื่อดูแลตัวเอง บ้านต้วเอง และบริษัท(ของทางบ้าน)ตัวเอง โดยไม่ต้องไปตามช่างที่ไหน ให้เสียเิงิน(อันนี้เรื่องใหญ่มากกกก) เสียเวลา
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว เว็บที่ผมชอบไปศึกษาวิชาช่าง(เพิ่มเติม)ก็เว็บนี้ครับ http://www.homepro.co.th/diy/diy.asp
ส่วนอีกเว็บหนึ่ง โฮมโปรของเมกา เนื้อหาเยอะกว่า ชอบอ่านเหมือนกัน ที่นี้ครับ http://www.homedepot.com/webapp/wcs/stores/servlet/Navigation?Ntt=do+it+yourself&Ntk=Content&N=10000004&langId=-1&storeId=10051&catalogId=10053&type=Articles
แค่นี้ก่อนครับ หวัดดีครับ ที่มีที่นี้ พี่น้องที่นี้ เว็บนี้ ให้ผมได้ระบาย และรับฟังความรู้สึกของผม ขอบคุณครับ
ขอพระอวยพรทุกท่านครับผม