บันทึกคุณแม่ คุณลูก

[อันตน]

บันทึกคุณแม่
น้ำตาไหลออกข้างขอบตาในคืนมืด ฉันแอบชำเลืองดูรอบๆกลัวใครเห็น พรุ่งนี้ฮยอน(สมเกียรติ)ลูกชายสุดที่รักจะไปปิคนิคกับทางโรงเรียน ฉันไปเล่าให้ป้าเจ้าของบ้านเช่าฟังแล้วขอยืมเงินแกมาหมื่นวอน ซื้อของมาทำข้าวห่อสาหร่ายแล้วก็ยังเหลืออยู่อีกสามพันวอน เดี๋ยวพอตอนเช้าเจ้าลูกชายยิ้มๆแล้วก็คงไม่รับตังอีกเหมือนเดิมนั่นแหละ เมื่อเช้าพอลืมตาขึ้นมา ปรากฏว่าเจ้าลูกชายตื่นก่อนแล้ว เขายืนมองฉันอยู่ไกลๆ ฉันห่อข้าวให้พลางน้ำตาคอยจะไหลพลาง ฉันกลัวเขาเห็นเลยนั่งหันหลังให้ แต่เขาคงรู้เลยออกไปข้างนอกเสีย สงสัยจะโตเป็นผู้ใหญ่แล้วละมังลูกฉัน ถ้ากินเก่งๆเหมือนเพื่อนเขาสักหน่อยก็คงจะตัวโตกว่านี้แหละนะ หน้าหนาวนี้จะทำอย่างไงดีน้อ ป้าเจ้าของบ้านแกส่งสายตาอยากให้ย้ายออกไปเสียที พรุ่งนี้ต้องไปหารับจ้างเขาสักหน่อย...

บันทึกคุณลูก
วันนี้แม่ร้องอีกแล้ว พรุ่งนี้ต้องคุยเสียที เพราะว่าไม่ได้จ่ายค่าเทอมมาสามเดือนแล้ว อีกครึ่งปีเองเราก็จะจบ ช่วงนี้ใจสั่นจนเจ็บหน้าอกบ่อย เฮ้อ คงต้องไปเอายาจากห้องพยาบาลอีกแล้วเหรอนี่ แม่ก็ทำงานเหนื่อยมากจริงๆ เดี๋ยวนี้เราก็ไปส่งหนังสือพิมพ์ไม่ค่อยจะไหวเสียด้วยสิ มันวิ่งไม่ได้เลย...

บันทึกคุณแม่
วันนี้ลูกชายเหลือข้าวก้นปิ่นโตมานิดหน่อยอีกแล้ว เอาแต่กิมจิให้ทุกวัน เย็นนี้จะให้กินอะไรยังไม่รู้เลย..

บันทุกคุณลูก
เมื่อเย็นวาน เราคุยเรื่องค่าเทอมกับแม่ไม่ออก แม่ร้องให้ทุกข์ใจที่เห็นเราต้องนั่งกินข้าวกับซีอิ๊ว พรุ่งนี้ค่อยไปขอลาออกกับคุณครู เราเป็นฝ่ายหาเงินดูแลแม่ดีกว่า  พรุ่งนี้ถึงวันไหว้พ่อแล้วด้วย แม่รู้หรือเปล่าไม่รู้เลย

บันทึกคุณแม่
สงสัยเจ้าลูกชายนอนไม่หลับ คงไม่สบายอะไรสักอย่าง

บันทึกคุณลูก
เสียใจนะแม่ แต่ลูกลาออกจากโรงเรียนแล้ว พรุ่งนี้จะไปคุยกับเอเย่นต์หนังสือพิมพ์แล้วว่าจะไปโรงพยาบาลสักทีหนึ่ง เมื่อวานนอนไม่ได้เลยสักงีบนึง มันปวดมาก กลัวแม่ห่วงก็กลัว หรือว่ากินน้ำกินข้าวไม่ได้มากเกินไปหรือยังไง กินแต่ซ๊อิ๊วกับข้าวอย่างนี้ท้องเสีย มีคนจะซื้ออวัยวะฉันตั้งสิบสองล้านวอนแนะ.. ฉันจะเอาเงินไปให้แม่ อยากจะอยู่ต่อนานๆ แต่แม่เหนื่อยไง พรุ่งนี้ไปที่หลุมพ่อดีกว่า

บันทึกคุณแม่
ตัดผมไปแล้ว เอาไปซื้อเนื้อให้ลูกกิน ลูกชายเอาแต่ร้องให้อย่างเดียวตอนที่กำลังห่อสำรับให้ เนื้อก็ไม่ยอมกิน

บันทึกคุณลูก
วันนี้ได้เงินมาแล้ว ถ้าบอกว่าเก็บได้จากข้างถนนแม่ต้องบอกให้เอาไปคืนแน่นอน  เก็บไว้ก่อนสักพักดีกว่า บอกแม่ว่าขอไปเที่ยวบ้านเพื่อนตอนปิดเทอมแม่คงจะเชื่ออยู่แล้วละ เขียนจดหมายนี้ไปน้ำตาไหลไป

บันทึกคุณแม่
ลูกชายบอกว่าจะไปเที่ยวบ้านเพื่อนปิดเทอม ฉันก็อนุญาตให้ไปทันที แกอาจจะได้กินดีกว่าที่อยู่ที่นี่ก็ได้.. แต่มันยังไงไม่รู้ มันตงิดๆเหมือนจะไม่ได้เจอลูกอีกยังไงยังงั้น... โอ้ย คิดมากน่า

จดหมายฉบับสุดท้ายของลูกชาย
แม่ครับ ลูกรักแม่มากๆครับ
แม่อย่าเศร้าใจนะ กินข้าวให้เยอะๆด้วยนะแม่
แม่คิดว่าลูกไปเที่ยวไกลๆก็แล้วกัน
ลูกตอบแทนแม่มาพอสมควรแล้ว ขอไปตอบแทนพ่อบ้างแล้วกัน...
พ่อคงดีใจแหละที่ได้เจอลูก
เรื่องน้ำตา ถึงตอนนี้ลูกหลั่งมันออกมาจนเกลี้ยงแล้ว
แม่ไม่ต้องหลั่งมันออกมาอีกแล้วนะ
ลูกเป็นโรคลูคีเมีย ผ่าตัดก็ไม่หายหรอก
แม่อย่าลืมลูกนะ โลกหน้ามาเป็นแม่ของลูกอีกนะ
รักนะ
เรื่องเงิน แม่ใช้ให้สบายใจแล้วกัน เพราะลูกหามาในทางสุจริต
ขอโทษด้วยที่ด่วนจากแม่ไปก่อน
ถ้าแม่คิดถึงลูก แม่ห่อข้าวห่อสาหร่ายให้แล้วกัน
เพราะมันอร่อยกว่าที่ไหนในโลกเลย
ไม่ต้องร้องไห้นะแม่
ขอให้แม่อายุยืน

ฮยอน(สมเกียรติ) ลูกชายของแม่

แปลลวกๆมาจากหนังสือภูเก็ตพยอรุก ฉบับวันที่ ๑เดือนกรกฏาคมปี๒๐๐๐๘(สิ่งพิมพ์แจกฟรีของคนเกาหลีที่อยู่ในภูเก็ต)

[Batholomew]

น่าสงสาร

[:+: seraphim :+:]

ซึ้งกับความรัก ความเสียสละ ของสมเกียรติ ซึ้งกว่าซึ้งในความรัก ความห่วงใยของผู้ที่เป็นแม่

ขอบคุณ สมชาย (อันตน) ที่แปล

[Domonic]

ซึ้งมาก ๆ ไม่รู้เขียนได้อย่างไง น้ำตาใหล
แต่ก็ดีที่เราได้เห็นความรักในโลกนี้
เพราะมันกำลังน้อยลงทุกที
ขอบคุณพระที่มีโอกาศอ่านบทความดี ๆ นี้

ที่ใดมีความรัก พระเจ้าประทับอยู่

[love.na]

ซึ้งอะ

[warlock]

นึกถึงข้าวห่อสาหร่าย กับกิมจิแล้ว หิวเลย