การสนทนาระหว่างข้าพเจ้ากับป้าของข้าพเจ้าจึงเริ่มขึ้น
ป้า:(เสียงเซ็งๆ) เป็นอะไร
ข้าพเจ้า: นอนไม่หลับ
ป้า: ก็นับแกะไปสิ
ข้าพเจ้า: (หลับตา นึกถึงภาพแกะ แล้วแหกปากก็นับ) หนึ่งตัว สองตัว สามตัว ...
ป้า: (ออกคำสั่ง) นับในใจ!
ข้าพเจ้า: แล้วป้าเคยนับเหรอ
ป้า: เคย
ข้าพเจ้า: ไม่เห็นเคยได้ยินเลย
ป้า: ชั้นไม่ได้นับออกเสียงนี่ ชั้นนับในใจ
ข้าพเจ้า: แล้วนับยังไงอะ
ป้า: ก็นึกถึงแกะกระโดดข้ามรั้วไปสิ
ข้าพเจ้า: แล้วถ้าแกะไม่กระโดดข้ามรั้วไม่ได้เหรอ
ป้า: (เสียงเด็ดขาด) ไม่ได้!
ข้าพเจ้า: ทำไม
ป้า: ไม่รู้...ก็ชั้นนับของชั้นอย่างนี้...แกนอนได้แล้ว!
จบ
