ขอความช่วยเหลือค่ะ
หนูมีเรื่องหนักใจมากถึงมากที่สุด
หนูเกิดในครอบครัวคนพุทธค่ะ... มองไปทางไหนใครๆก็เป็นพุทธ
เรื่องมันเริ่มเพราะ ชอบอ่านหนังสือตั้งแต่จำความได้เลยค่ะ
แล้วสมัยประถมหนูก็เคยอ่านประวัติของพระเยซู
หนูนั่งร้องไห้เพราะหนูรู้สึกได้ถึงความเสียสละ.. คนอื่นอ่านอาจจะเฉยๆ แต่หนูเชื่อและซาบซึ้งจริงๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร ตั้งแต่นั้นหนูจะชอบเสียงสวดของคริสค่ะ
หนูเคยพูดกับแม่ว่าหนูเชื่อในพระเจ้า แม่ก็หาว่าเริ่มเพ้อ
ตอนนั้นหนูก็ได้แต่เก็บไว้ในใจตลอดเวลา ที่ผ่านมาหนูก็แอบอ่านเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับพระเจ้า
เพราะหนูคิดว่านั่นเป็นสิ่งเดียวที่หนูสามารถทำได้...
ถึงจุดนี้หนูก็ยังไม่กล้าบอกแม่ค่ะ ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี หนูยังไหว้พระใส่บาตรนะคะ
เพราะที่บ้านหนูเป็นพุทธ แต่ทุกครั้งที่หนูมีเรื่องทุกข์ใจ ต่อให้สาหัสแค่ไหนหนูจะนึกถึงพระองค์
หนูรู้สึกว่าพระองค์อยู่กับหนู พระองค์เข้าใจหนู หนูรับรู้ถึงตัวตนของพระองค์จากในใจ
ตั้งแต่พี่สาวหนูหนีออกจากบ้าน ตอนนั้นเครียดค่ะ หนูอ่านมาเยอะ แล้วก็คิดถึงพระองค์
นั่นทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด หนูยิ่งศรัทธามากขึ้นทุกวัน แล้วก็ยิ่งทรมาณเพราะไม่มีใครเข้าใจ
หนูไม่กล้าบอกแม่แล้ว เคยบอกแม่แล้ว แม่บอกว่าหนูโชคดีที่ได้เกิดเป็นพุทธ
จริงๆแล้วหนูไม่ได้โจมตีพุทธนะคะ แต่ถ้ามองจากคนภายนอกแล้ว หนูว่า...บางทีก็เกินไปค่ะ
แม่หนูบอกว่าเพื่อนของแม่ ซึ่งเป็นคนดีมากๆตอนมีชีวิต แล้วก็ธรรมะธัมโม
ตอนนี้เพื่อนแม่คนนี้ไปจุตติบนสวรรค์เป็นพระพรหม หนูก็สงสัยว่าพระพรหมสามารถเป็นได้หลายคนหรอคะ
จริงๆกะว่าวันดีคืนดีจะเดินไปโบสถ์ด้วยตัวเองเลย แต่หนูกลัวมาก
ถ้าเกิดหนูแสดงออกว่าหนูเป็นคริสต์ตั้งแต่ตอนนี้ ญาติๆและที่บ้านคงต่อต้านหนู
เพื่อนบางคนอาจจะล้อหนูด้วย ตอนนี้พี่สาวกลับบ้านมานานแล้วค่ะ แล้วก็เข้าวัดฟังธรรม
แม่บอกว่าหนูห่างไกลศาสนา พูดเหมือนคนบาปทั้งที่หนูก็มักระลึกถึงพระเจ้าอยู่บ่อยๆโดยที่แม่ไม่รู้
วันนั้นรายการบัลลังก์คนดีฉาย มีคุณ2คนที่อุปการเลี้ยงเด็กที่ไร้คนดูแลไว้ เขาทั้ง2เป็นคริสต์
แล้วเขาก็หมั่นอมรบเด็กๆอย่างดี พาเด็กเข้าโบสถ์ แม่ก็พูดเหมือนประมาณว่านั่นเป็นการชักจูงที่ไม่สมควร
นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่หนูไม่กล้าบอกแม่ ทุกครั้งที่เปรยออกไป แม่จะสามารถหยุดหนูได้เสมอ
หนูทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาจนหนูอยู่ม.6แล้ว หนูคงไม่เพ้อนานขนาดนี้หรอก
หนูหลงทางแล้วค่ะ ฝันร้ายทุกคืนเลย
อีกเรื่องคือ หนูชอบดาราตะวันตกซะส่วนมากค่ะ แม่ก็หาว่าหนูคลุ้มคลั่งจะไปเปลี่ยนศาสนาตามเขา
ซึ่งไม่ใช่เลยค่ะ ดาราที่หนูชอบหลายคนไม่เคร่งศาสนาค่ะ
ถ้าหนูจะตามแบบเขาหนูว่าไปหัดเล่นดนตรี เล่นกีฬาตามแบบที่เขาชอบหรือถนัดจะง่ายกว่า
ขอความกรุณาช่วยหาทางออกให้หนูด้วย
ดิท. จริงๆหนูไม่ได้ว่าแม่นะค่ะ แค่เรามองต่างมุมกันจริงๆ หนูเชื่อในพระเจ้าจริงๆ
หนูเกิดในครอบครัวคนพุทธค่ะ... มองไปทางไหนใครๆก็เป็นพุทธ
เรื่องมันเริ่มเพราะ ชอบอ่านหนังสือตั้งแต่จำความได้เลยค่ะ
แล้วสมัยประถมหนูก็เคยอ่านประวัติของพระเยซู
หนูนั่งร้องไห้เพราะหนูรู้สึกได้ถึงความเสียสละ.. คนอื่นอ่านอาจจะเฉยๆ แต่หนูเชื่อและซาบซึ้งจริงๆ
ไม่รู้เหมือนกันว่าเป็นอะไร ตั้งแต่นั้นหนูจะชอบเสียงสวดของคริสค่ะ
หนูเคยพูดกับแม่ว่าหนูเชื่อในพระเจ้า แม่ก็หาว่าเริ่มเพ้อ
ตอนนั้นหนูก็ได้แต่เก็บไว้ในใจตลอดเวลา ที่ผ่านมาหนูก็แอบอ่านเรื่องราวต่างๆที่เกี่ยวกับพระเจ้า
เพราะหนูคิดว่านั่นเป็นสิ่งเดียวที่หนูสามารถทำได้...
ถึงจุดนี้หนูก็ยังไม่กล้าบอกแม่ค่ะ ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี หนูยังไหว้พระใส่บาตรนะคะ
เพราะที่บ้านหนูเป็นพุทธ แต่ทุกครั้งที่หนูมีเรื่องทุกข์ใจ ต่อให้สาหัสแค่ไหนหนูจะนึกถึงพระองค์
หนูรู้สึกว่าพระองค์อยู่กับหนู พระองค์เข้าใจหนู หนูรับรู้ถึงตัวตนของพระองค์จากในใจ
ตั้งแต่พี่สาวหนูหนีออกจากบ้าน ตอนนั้นเครียดค่ะ หนูอ่านมาเยอะ แล้วก็คิดถึงพระองค์
นั่นทำให้หนูรู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด หนูยิ่งศรัทธามากขึ้นทุกวัน แล้วก็ยิ่งทรมาณเพราะไม่มีใครเข้าใจ
หนูไม่กล้าบอกแม่แล้ว เคยบอกแม่แล้ว แม่บอกว่าหนูโชคดีที่ได้เกิดเป็นพุทธ
จริงๆแล้วหนูไม่ได้โจมตีพุทธนะคะ แต่ถ้ามองจากคนภายนอกแล้ว หนูว่า...บางทีก็เกินไปค่ะ
แม่หนูบอกว่าเพื่อนของแม่ ซึ่งเป็นคนดีมากๆตอนมีชีวิต แล้วก็ธรรมะธัมโม
ตอนนี้เพื่อนแม่คนนี้ไปจุตติบนสวรรค์เป็นพระพรหม หนูก็สงสัยว่าพระพรหมสามารถเป็นได้หลายคนหรอคะ
จริงๆกะว่าวันดีคืนดีจะเดินไปโบสถ์ด้วยตัวเองเลย แต่หนูกลัวมาก
ถ้าเกิดหนูแสดงออกว่าหนูเป็นคริสต์ตั้งแต่ตอนนี้ ญาติๆและที่บ้านคงต่อต้านหนู
เพื่อนบางคนอาจจะล้อหนูด้วย ตอนนี้พี่สาวกลับบ้านมานานแล้วค่ะ แล้วก็เข้าวัดฟังธรรม
แม่บอกว่าหนูห่างไกลศาสนา พูดเหมือนคนบาปทั้งที่หนูก็มักระลึกถึงพระเจ้าอยู่บ่อยๆโดยที่แม่ไม่รู้
วันนั้นรายการบัลลังก์คนดีฉาย มีคุณ2คนที่อุปการเลี้ยงเด็กที่ไร้คนดูแลไว้ เขาทั้ง2เป็นคริสต์
แล้วเขาก็หมั่นอมรบเด็กๆอย่างดี พาเด็กเข้าโบสถ์ แม่ก็พูดเหมือนประมาณว่านั่นเป็นการชักจูงที่ไม่สมควร
นี่ก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่หนูไม่กล้าบอกแม่ ทุกครั้งที่เปรยออกไป แม่จะสามารถหยุดหนูได้เสมอ
หนูทำอะไรไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้เวลาก็ผ่านมาจนหนูอยู่ม.6แล้ว หนูคงไม่เพ้อนานขนาดนี้หรอก
หนูหลงทางแล้วค่ะ ฝันร้ายทุกคืนเลย
อีกเรื่องคือ หนูชอบดาราตะวันตกซะส่วนมากค่ะ แม่ก็หาว่าหนูคลุ้มคลั่งจะไปเปลี่ยนศาสนาตามเขา
ซึ่งไม่ใช่เลยค่ะ ดาราที่หนูชอบหลายคนไม่เคร่งศาสนาค่ะ
ถ้าหนูจะตามแบบเขาหนูว่าไปหัดเล่นดนตรี เล่นกีฬาตามแบบที่เขาชอบหรือถนัดจะง่ายกว่า
ขอความกรุณาช่วยหาทางออกให้หนูด้วย
ดิท. จริงๆหนูไม่ได้ว่าแม่นะค่ะ แค่เรามองต่างมุมกันจริงๆ หนูเชื่อในพระเจ้าจริงๆ
มาอ่านแล้วก็เห็นใจน้องนะครับ อยากให้น้องอดทนและสู้ต่อไปครับ พระญาณสอดส่องของพระเจ้ามีให้เราเสมอครับ บางครั้งอาจจะนานเป็นปีหรือหลายปี สักวันถ้าน้องพยายามสิ่งที่น้องตั้งใจอยากมาเป็นคาทอลิคก็จะเป็นจริงครับ หลายๆคนในบอร์ดนิวมานานี้ ก็ต้องผ่านอุปสรรคต่างๆกว่าจะได้มานับถือคริสต์แบบเต็มตัว กว่าพ่อแม่ญาติพี่น้องจะยอมรับ
ยังไงผมว่าอุปสรรคนี้มันมี ก็ดีนะครับ ดีกว่าไม่มีอุปสรรคอาไรเลย ได้เป็นคริสตังง่ายๆ
ความรักต่อพระเจ้าอาจจะน้อย เฉื่อยชารู้สึกเฉยๆกับพระองค์ก็เป็นได้ครับ
สักวันคุณได้เป็นคริสต์ตัง คุณก็จะเป็นคริสตังที่ดีครับ ขอพระจิตเจ้านำทางคุณครับ
คืนนี้คุณจะอยู่ในคำภาวนาของผมครับ ขอพระเจ้าอวยพรคุณครับ
ยังไงผมว่าอุปสรรคนี้มันมี ก็ดีนะครับ ดีกว่าไม่มีอุปสรรคอาไรเลย ได้เป็นคริสตังง่ายๆ
ความรักต่อพระเจ้าอาจจะน้อย เฉื่อยชารู้สึกเฉยๆกับพระองค์ก็เป็นได้ครับ
สักวันคุณได้เป็นคริสต์ตัง คุณก็จะเป็นคริสตังที่ดีครับ ขอพระจิตเจ้านำทางคุณครับ
คืนนี้คุณจะอยู่ในคำภาวนาของผมครับ ขอพระเจ้าอวยพรคุณครับ
-
- โพสต์: 164
- ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ ก.ย. 24, 2011 2:17 pm
เรื่องปกติที่คริตชนที่เปลี่ยนศาสนามาจากศาสนาอื่นต้องพบเจอ โดนกันแทบทุกคน
-
- ~@
- โพสต์: 2546
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm
เป็นกำลังใจให้ครับ ค่อยๆอธิบายให้คุณแม่เข้าใจถึงเจตนาการเปลี่ยนศาสนาของเราว่าไม่ได้เปลี่ยนตามใครหรือโดนใครชักจูง แต่ว่าเกิดจากความเชื่อและความศรัทธาที่เกิดจากการตัดสินใจของเราเอง แต่ถ้าคุณแม่ไม่ยอมแสดงว่าปัญหาไม่ได้เกิดจากว่าคุณแม่กลัวคุณโดนใครชักจูงหรือโดนหลอกครับแต่เกิดจากอคติมากกว่า อันนี้ก็ต้องเลือกครับ
ปล. แอบฮาตรงที่คุณแม่บอกว่าเชื่อพระเจ้าเพ้อเจ้อ แต่คุณแม่บอกว่าเพื่อนคุณแม่ไปจุติบนสวรรค์เป็นพระพรหม
ปล. แอบฮาตรงที่คุณแม่บอกว่าเชื่อพระเจ้าเพ้อเจ้อ แต่คุณแม่บอกว่าเพื่อนคุณแม่ไปจุติบนสวรรค์เป็นพระพรหม
ลองคุยกับพ่อแม่ดีๆครับ ถ้าไม่ก็คงดูอีกทาง ผมก็โดนต่อต้านยุตลอดเวลา ทั้ง พี่น้องที่เป็นพุทธ พี่น้องที่เป็นคริสเตียน ^^ บางครั้งถึงกับโดนบังคับเลย ผมก็สวดอย่างเดียวที่ผมทำได้ คุณอายุเท่าผมเลยครับ ไม่ทราบว่ายุแถวไหนครับ บางทีอาจช่วยได้
เรื่องอธิบายให้ครอบครัว ขอให้ดูจังหวะและโอกาสนะครับ
แต่ที่สำคัญที่สุด คือการ "ติดสนิทกับพระเจ้า"บ่อยๆ
โดยการศึกษาความศรัทธาตามโอกาสต่าง
และที่คิดว่าน้องทำได้คือ
"ถวายความรู้สึก" (ทั้งความสุขและความทุกข์ทรมาน) ให้พระเจ้า
แล้วพระเจ้าจะนำทางน้องครับ
แต่ที่สำคัญที่สุด คือการ "ติดสนิทกับพระเจ้า"บ่อยๆ
โดยการศึกษาความศรัทธาตามโอกาสต่าง
และที่คิดว่าน้องทำได้คือ
"ถวายความรู้สึก" (ทั้งความสุขและความทุกข์ทรมาน) ให้พระเจ้า
แล้วพระเจ้าจะนำทางน้องครับ
- billa-bong
- ~@
- โพสต์: 668
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ค. 14, 2006 12:16 pm
- ที่อยู่: thailand
สู้ๆ นะครับ ลองสวดให้แม่ดูนะครับ
-
- โพสต์: 1413
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ก.ย. 02, 2008 11:18 am
- ที่อยู่: ต.กรอกสมบูรณ์ อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี
ดีใจด้วยนะคะที่พระเป็นเจ้าทรงเรียกน้อง Khim_kha
ขอให้อดทนต่อไปนะคะ พี่ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ พี่จะสวดภาวนาให้น้อง Khim_kha นะคะ เพื่อครอบครัวของน้อง Khim_kha และทุกคนที่อยู่รอบข้างน้อง Khim_kha ให้เขาเข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจเลือกของน้อง Khim_kha
หากพอมีเวลา ให้เปิดหาบทสวดภาวนา ในนิวมานาไว้ใช้สวดบ้างนะคะ จะได้สวดภาวนาให้ทุกคนในครอบครัวของน้อง Khim_kha เพื่อให้ทุกคนเปิดใจยอมรับสิ่งที่น้องเลือกค่ะ
ฝากบอกคุณแม่ด้วยนะคะ ศาสนาคริสต์ไม่ใช่ของฝรั่ง ต้นกำเนิดศาสนาคริสต์อยู่ในทวีปเอเซีย ทวีปเดียวกับประเทศอินเดียค่ะ
ขอให้อดทนต่อไปนะคะ พี่ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ พี่จะสวดภาวนาให้น้อง Khim_kha นะคะ เพื่อครอบครัวของน้อง Khim_kha และทุกคนที่อยู่รอบข้างน้อง Khim_kha ให้เขาเข้าใจและยอมรับในการตัดสินใจเลือกของน้อง Khim_kha
หากพอมีเวลา ให้เปิดหาบทสวดภาวนา ในนิวมานาไว้ใช้สวดบ้างนะคะ จะได้สวดภาวนาให้ทุกคนในครอบครัวของน้อง Khim_kha เพื่อให้ทุกคนเปิดใจยอมรับสิ่งที่น้องเลือกค่ะ
ฝากบอกคุณแม่ด้วยนะคะ ศาสนาคริสต์ไม่ใช่ของฝรั่ง ต้นกำเนิดศาสนาคริสต์อยู่ในทวีปเอเซีย ทวีปเดียวกับประเทศอินเดียค่ะ
-
- โพสต์: 1413
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ก.ย. 02, 2008 11:18 am
- ที่อยู่: ต.กรอกสมบูรณ์ อ.ศรีมหาโพธิ จ.ปราจีนบุรี
มีบทภาวนามาฝากค่ะ
พระเยซูผู้พระทัยดี
โอ้ พระเยซูผู้พระทัยดี พระทัยอ่อนหวานนักหนา
นี่แน่ะ ! ลูกกราบอยู่เฉพาะพระพักตร์ วิงวอน เร่งร้อน ต่อพระองค์
โปรดให้ดวงใจลูก ร้อนระอุด้วย ความเชื่อ ความไว้ใจ และความรัก
ทั้งความทุกข์ถึงบาป และความตั้งใจจริง ที่จะแก้ไขความประพฤติของลูก
ด้วยว่าขณะนี้ ลูกกำลังพิจารณาดูบาดแผลทั้งห้าของพระองค์
ด้วยความรักและสะเทือนใจ พลางคำนึงถึงวาจาของดาวิด ผู้ทำนายถึงพระองค์
โอ้ พระเยซูผู้พระทัยดี โดยท่านพูดแทนพระองค์ว่า
เขาได้แทงมือและเท้าของเรา เขาได้นับกระดูกทุกชิ้นของเรา.
พระเยซูผู้พระทัยดี
โอ้ พระเยซูผู้พระทัยดี พระทัยอ่อนหวานนักหนา
นี่แน่ะ ! ลูกกราบอยู่เฉพาะพระพักตร์ วิงวอน เร่งร้อน ต่อพระองค์
โปรดให้ดวงใจลูก ร้อนระอุด้วย ความเชื่อ ความไว้ใจ และความรัก
ทั้งความทุกข์ถึงบาป และความตั้งใจจริง ที่จะแก้ไขความประพฤติของลูก
ด้วยว่าขณะนี้ ลูกกำลังพิจารณาดูบาดแผลทั้งห้าของพระองค์
ด้วยความรักและสะเทือนใจ พลางคำนึงถึงวาจาของดาวิด ผู้ทำนายถึงพระองค์
โอ้ พระเยซูผู้พระทัยดี โดยท่านพูดแทนพระองค์ว่า
เขาได้แทงมือและเท้าของเรา เขาได้นับกระดูกทุกชิ้นของเรา.
พยายามอยู่ค่ะ
แต่ดูเหมือนที่บ้านยังไม่เห็นด้วย
เคยลองภาวนาให้ที่บ้านเห็น
ปรากกว่าเพื่อนพี่สาวทักเสียงดังเลยว่าทำอะไร
ประหนึ่งว่าหนูทำผิดอ่ะ
ดิท. จริงๆตั้งแต่ขิมระลึกถึงพระเจ้าทุกวัน
ชีวิตหนูก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ
เพียงแต่ที่บ้านไม่มีใครสังเกตเห็น
หนูโกรธน้อยลง เมื่อก่อนเป็นคนโกรธแล้วอาละวาดด้วยค่ะ
แล้วก็เป็นคนไม่คิดมาก เครียดน้อยลง
ที่สำคัญ คือ รู้สึกว่าตัวเองปลอดภัย ไม่มีสิ่งใดๆจะมาทำร้ายจิตใจหนูได้อีก
แต่ดูเหมือนที่บ้านยังไม่เห็นด้วย
เคยลองภาวนาให้ที่บ้านเห็น
ปรากกว่าเพื่อนพี่สาวทักเสียงดังเลยว่าทำอะไร
ประหนึ่งว่าหนูทำผิดอ่ะ
ดิท. จริงๆตั้งแต่ขิมระลึกถึงพระเจ้าทุกวัน
ชีวิตหนูก็ดีขึ้นมากเลยค่ะ
เพียงแต่ที่บ้านไม่มีใครสังเกตเห็น
หนูโกรธน้อยลง เมื่อก่อนเป็นคนโกรธแล้วอาละวาดด้วยค่ะ
แล้วก็เป็นคนไม่คิดมาก เครียดน้อยลง
ที่สำคัญ คือ รู้สึกว่าตัวเองปลอดภัย ไม่มีสิ่งใดๆจะมาทำร้ายจิตใจหนูได้อีก
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
สวดภาวนาต่อไปครับ และเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นอย่างที่พระสอนเรา
ใช้ตัวเรา ทำตัวเราให้ดีขึ้น เป็นการดีที่สุดครับ
ขอพระนำทางในแต่ละวัน โดยเฉพาะการเป็นคริสตชนโดยสมบูรณ์
พระองค์ไม่ทรงทอดทิ้งเราแน่นอนครับ
ใช้ตัวเรา ทำตัวเราให้ดีขึ้น เป็นการดีที่สุดครับ
ขอพระนำทางในแต่ละวัน โดยเฉพาะการเป็นคริสตชนโดยสมบูรณ์
พระองค์ไม่ทรงทอดทิ้งเราแน่นอนครับ
- Immanuel (MichaelPaul)
- ~@
- โพสต์: 2887
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 8:49 pm
- ที่อยู่: กรุงเทพมหานคร
สู้ ๆ ครับ
นี่มักจะเป็นเหตุการณ์ที่คนที่จะเปลี่ยนมาเป็นคริสต์มักจะเจอ (ผมเองก็เจอ) สวดภาวนาเยอะ ๆ ครับ อุปสรรคเหล่านี้จะช่วยให้เรารู้ว่าพระเจ้ารักเรามากแค่ไหน
มีอะไรมาพูดคุยในบอร์ดได้นะครับ
นี่มักจะเป็นเหตุการณ์ที่คนที่จะเปลี่ยนมาเป็นคริสต์มักจะเจอ (ผมเองก็เจอ) สวดภาวนาเยอะ ๆ ครับ อุปสรรคเหล่านี้จะช่วยให้เรารู้ว่าพระเจ้ารักเรามากแค่ไหน
มีอะไรมาพูดคุยในบอร์ดได้นะครับ
-
- ~@
- โพสต์: 8259
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
- ที่อยู่: Bangkok
ขอให้ได้รับพระพรพิเศษเป็นของขวัญคริสต์มาสนี้ และผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้
ด้วยความรักขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอพระเจ้าทรงอวยพรเสมอจ้า
ด้วยความรักขององค์พระผู้เป็นเจ้า
ขอพระเจ้าทรงอวยพรเสมอจ้า
-
- โพสต์: 124
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ย. 30, 2009 5:18 pm
- ที่อยู่: ขอนแก่น
ผมรู้จักหลายคนที่หันมาเชื่อพระด้วยการได้รับความรัก ความมีน้ำใจ ความช่วยเหลือจากคริสตชนเรา ซึ่งถ้าหากคุณมีความเชื่อแล้ว ไม่ยากหรอกครับที่จะแสดงออกถึงสิ่งเหล่านี้ให้คนรอบข้างได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส และผมเชื่อแน่ว่าด้วยการแบ่งปันความรักความเมตตาของพระเจ้าแก่คนในครอบครัวจะต้องทำให้พวกเขาได้ลองกลับมาคิดทบทวนเกี่ยวกับเรื่องนี้ใหม่แน่ๆ
อย่าลืมมอบความรักของพระเจ้าให้กับคนอื่น แบ่งปันพระเมตตาให้กับคนรอบข้าง สวดภาวนาเพื่อพวกเขา และอย่าท้อเมื่อเจออุปสรรค ขอพระเจ้าอวยพรครับ
อย่าลืมมอบความรักของพระเจ้าให้กับคนอื่น แบ่งปันพระเมตตาให้กับคนรอบข้าง สวดภาวนาเพื่อพวกเขา และอย่าท้อเมื่อเจออุปสรรค ขอพระเจ้าอวยพรครับ
- Valkyrie Zero Number
- โพสต์: 2081
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ส.ค. 27, 2007 4:11 am
เราเองตอนแรกๆ ก็เป็นแบบนั้นเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็ฝ่าฟันมาจนได้
จนตอนนี้ไม่ใช่คนพุทธหรอกที่เป็นศัตรู (อย่างน้อยก็ไม่เท่าเมื่อก่อน) ที่ต้องเผชิญ กลับเป็นตัวเองที่ใจร้อน ขี้หงุดหงิด ตีโพยตีพายไม่สนฟ้าสวรรค์หรือไฟนรกมากกว่าซะอีก
ยังไงก็ขอให้ติดสนิทกับพระองค์มากขึ้นนะ
จนตอนนี้ไม่ใช่คนพุทธหรอกที่เป็นศัตรู (อย่างน้อยก็ไม่เท่าเมื่อก่อน) ที่ต้องเผชิญ กลับเป็นตัวเองที่ใจร้อน ขี้หงุดหงิด ตีโพยตีพายไม่สนฟ้าสวรรค์หรือไฟนรกมากกว่าซะอีก
ยังไงก็ขอให้ติดสนิทกับพระองค์มากขึ้นนะ