ตลกไหม ที่กลัวแบบคิดไปเองอย่างนี้

[Valkyrie Zero Number]

เรื่องของเรื่องคือ มีคน ๆ นึงที่พักนี้ไม่ค่อยสบาย ป่วยบ่อย ไป รร.ไม่ค่อยครบวัน และสำหรับเราเค้าก็เป็นคนสำคัญคนนึงแม้จะไม่ใช่แฟนก็เถอะ (คนละคนกับแฟนเรานะ แต่ก็คนเดียวกับ....ที่พูดถึงบ่อย ๆ นั่นแหละ)

ตามหลักน่าจะอธิษฐานเผื่อเขา ใช่ เราก็(พยายาม)ทำดู และขอแฟนช่วยอธิษฐานเผื่ออีกแรงด้วย (เพราะเรารู้นิสัยตัวเองดี..... และสภาพนี้มัน "ยากกกกส์" ที่จะถ่อมตัวโดยไม่ซ่อนมีดไว้ข้างหลัง)

บางครั้งก็คิดนะว่า ถ้าเรายอมสละกิจวัตรประจำวันบางอย่างที่ไม่น่าจะพอพระทัยพระองค์เท่าไหร่ (ขอละไว้ในฐานที่เข้าใจ แต่ไม่เข้าใจก็ขอไม่ตอบ มันน่าอายเกินไป) พระองค์อาจจะยอมเห็นใจบ้างก็ได้ แต่ก็อดคิดอดกลัวไม่ได้ว่า
- เราจะทำได้แน่รึเปล่า ไม่ใช่เผลอลืมตัวอีก
- จะได้ผลจริงรึเปล่า
- ......กลัวว่าพระองค์จะเรียกร้องมากกว่านั้น บางทีอาจเป็นสิ่งหนึ่ง.....กิจกรรมบางอย่างที่เรามองว่าเราทำเพราะชอบและไม่น่าจะผิดอะไร ที่เราอาจต้องเลิกมัน (เหมือนที่ผู้ใหญ่บางคนชอบไซโคให้เลิก) ก็จริง ถ้าต้องเลือกจริง ๆ คน ๆ นึงต้องมาก่อนอยู่แล้ว...... แต่มันก็ทรมานใจมิใช่น้อย
(แต่ถ้าเป็นงั้นจริง ก็ทำได้ แต่มุมมองเราต่อพระองค์จะไม่ดีขึ้นกว่านี้แน่ ๆ )
- ว่าตามตรง มันก็ไม่ได้มีสัญญาณอะไรเป็นพิเศษที่มาบอกเราให้ทำยังโง้นหรือเลิกทำอย่างงี้เพื่อเค้า กล่าวคือไม่ได้มีเสียงหรืออะไรมาบอกข้อเสนอโง้นงี้อะไรหรอก มีแต่ "เค้าป่วย" และ "เราได้ทำบาปบางอย่างที่เป็นไปตามสัญชาตญาณ" อาจจะคิดไปเองก็ได้ และต่อให้ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองจริงก็ไม่ชัวร์ตัวเองว่าจะทำได้แค่ไหน เกิดไปได้แค่ครึ่งทางแล้ว...... ล่ะ

จริง ๆ ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าการที่ใครสักคนที่เรารู้จักเป็นอะไรไป มันมีสาเหตุมาจากใครหรืออะไร ทำไมต้องเป็นเช่นนั้น...... ว่าตามจริงแค่ "พระองค์" อยู่ในขอบข่ายต้องสงสัยเท่านั้น ไม่รู้หรอกว่าเป็นคนร้ายรึเปล่า (แต่แอบเคืองที่ปล่อยให้เป็น ว่าตามตรง เราอาจไม่ได้ดีอะไร แย่ด้วยซ้ำ แต่เค้าคนนั้นไม่มีเหตุผลต้องมาพัวพันกับจุดเสียของเราเลยนี่นา)

.......นึกถึงเรื่องนั้นในพันธสัญญาเดิมทีไร เป็นต้องระแวงแบบนี้ทุกทีเลยสิน้า (หลายกรณี แต่ชัดเจนสุดคือ จำได้ว่ามีการลงโทษคน ๆ นึงผ่านทางลูกเมียเค้าถึงตาย...... แล้วก็บางกรณีที่คนบางคนต้องแสดงความซื่อสัตย์โดยสังเวยสิ่งที่มนุษย์คนนึงไม่ควรจะเสีย ฯลฯ)

[rosa-lee]

จงวางใจในพระเจ้าอย่าสิ้นสุดจิตใจ อย่าสงสัยเลย..

[PeterCartoon]

“เพราะฟ้าสวรรค์สูงกว่าแผ่นดินโลกฉันใด วิถีของเราก็สูงกว่าทางของเจ้า และความคิดของเราก็สูงกว่าความคิดของเจ้าฉันนั้น” (อิสยาห์55:8-9)