พระวาจา ประจำวันที่ 12 พฤศจิกาย 2555 โดยคุณพ่อ สมเกียรติ

[tuztiz]

วันจันทร์ที่ 12 พฤศจิกายน 2012 สัปดาห์ที่ 32 เทศกาลธรรมดา
“ผู้อาวุโส ผู้ดูแล ผู้รับผิดชอบแบบเราคริสตชนต้องเป็นอย่างไรหนอ”..... พ่อเองเป็นคนไทย พ่อติดตามเรื่องราวการเมืองการปกครองของประเทศไทย คณะผู้ปกครอง ผู้ออกกฎหมายผู้แทนราษฎร ผู้แทนประชาชน ที่เราเรียกว่า ข้าราชการ นักการเมือง นักการเมืองท้องถิ่น ฯลฯ ในทุกรูปแบบของประเทศไทยของเราที่จำเป็นต้องมี... พวกเขาต้องเป็นอย่างไรหนอ.... เมื่อคิดถึงบรรดาผู้อาวุโสในศาสนา เราก็ต้องคิดถึงพระศาสนจักรคาทอลิกของเรา เราต้องเริ่มมองดูจากพระสังฆราช พระสงฆ์ เจ้าอาวาส ผู้ช่วยเจ้าอาวาส บรรดาผู้ร่วมงานอภิบาล สภาวัด ผู้นำชุมชน ฯลฯ ทั้งหมดที่พ่อกล่าวมานี้ ควรมี “อัตลักษณ์ หรือ ธรรมชาติ” อย่างไรหนอ...
แน่นอน พ่อเคยฝันอยากได้เห็นนักการเมือง คือคนที่ดีที่สุดในสังคม ดีที่สุดในระหว่างประชาชน ดีจนพวกเขาได้รับการเลือกตั้ง เมื่อพวกเขาเสนอตัวเข้ามาเป็น “ผู้แทนประชาชน” พวกเขาต้องเป็นสุดยอดคนดี สุดยอดคนเก่ง เป็นสิ่งที่เราเรียกว่า “หัวกะทิ” ของประเทศชาติบ้านเมือง พวกเขาต้องมีคุณสมบัติที่รักประเทศชาติรักประชาชน คิด พูด ทำ อุทิศตนทุกอย่างเพื่อ “ความดีส่วนรวม” (Common Good) ของประชาชน พวกเขาต้องได้รับเสียงเลือกตั้งจากคะแนนบริสุทธิ์ คะแนนจากความคิดอ่านที่ชัดเจน มีวุฒิภาวะ คะแนนจากความปรารถนาดีและความรับผิดชอบของประชาชนชาวไทยผู้มีความรู้ มีวุฒิภาวะ มีหัวใจบริสุทธิ์และรักประเทศชาติรักแผ่นดินถิ่นเกิด.... สรุปว่า คนที่ไดรับการเลือกตั้งเข้ามาเป็นผู้ปกครองนั้น และผู้ที่ลงคะแนนเลือกตั้งนั้น ต้องมีคุณภาพและคุณธรรมสูงจริงๆ ทั้งสองฝ่าย... ไม่มีการเล่นพรรคพวก ไม่มีการโกง การซื้อสิทธิ์ ขายสิทธิ์ขายเสียง เงินต้องซื้อไม่ได้ เพราะคนซื้อขายไม่ได้ สิทธิ์และกรรมสิทธิ์แห่งเสรีภาพของตน วุฒิภาวะของตน ซื้อขายเป็นเงินตราไม่ได้เด็ดขาด เพราะนั้นทำลายระบบคุณธรรม ทำลายระบบความดี ทำลายศีลธรรม และทำลายศักดิ์ศรีและความเป็นมนุษย์... พ่อเคยฝัน และขณะที่เขียนนี้ก็ฝัน ฝัน ฝัน ว่าจะมีวันนั้น จะมีประชาธิปไตย จะมีการเลือกตั้งในประเทศไทยที่บริสุทธิ์ ยุติธรรม และเป็นความจริง ความดี อย่างไม่มีรอยด่างพร้อยไหม... พ่อจะมีโอกาสได้เห็น “วุฒิภาวะ และศักดิ์ศรีของคนไทย” ไม่ถูกซื้อถูกขายได้ต่อไปไหม.... หวัง แม้ไม่หวังแล้วก็ยังหวัง
วุฒิภาวะ ความเป็นผู้ใหญ่ของผู้ใหญ่ในระบบการเมือง การปกครอง และแน่นอน ต้องวกกลับมาที่ศาสนาของเราด้วย เชื่อเหลือเกิน หวังเหลือเกิน ศรัทธาในพระเจ้าเหลือเกินที่เราจะได้มีผู้นำทางจิตใจ ผู้นำทางศาสนาและความเชื่อที่เป็นคนดี ดีจริงๆ พ่อทำงานในระบบการอบรมเพื่อเป็นพระสงฆ์ พ่อก็อยากเห็นสามเณรใหญ่มีคุณภาพสูงและมีความล้ำค่าในคุณธรรมของชีวิต ชีวิตแบบอย่าง ชีวิตความเชื่อ ชีวิตประจักษ์พยานแห่งการรู้จักและรักพระเจ้า เป็นพระสงฆ์ เป็นนักบวช เป็นครูคำสอนที่แสนดี ประเสริฐในความรักและความเชื่อในพระเจ้า และในความรักพระศาสนจักรและการรับใช้คริสตชน... อยากเห็นพวกเขาเป็นบุคคลต้นแบบและตัวอย่างในความเชื่อและคุณธรรม ชวนศรัทธา เป็นคนร่วมสมัยทันสมัยและเป็นหลักคุณธรรมศีลธรรมร่วมสมัย... พ่ออยากเห็นครับ
เราจะต้องฝันและเชื่อในคำสอนของพระคัมภีร์ ต้องปฏิบัติตามคำสอนของพระคัมภีร์ และต้องมุ่งรักษาความเชื่อของเราให้ปรากฏออกมาเป็นภาคปฏิบัติที่มีคุณภาพตามที่พระคัมภีร์สอน
พี่น้องครับ วันนี้พ่อกล่าวถึง “ผู้อาวุโส หมายถึงผู้ปกครอง ผู้นำ และอีกทั้งผู้รับผิดชอบดูแลเราคริสตชน”ทั้งในระดับบ้านเมืองและศาสนา พ่อมีความฝัน และอยาก “พาฝันครับ” เพื่อความฝันของเราจะได้เป็นแรงผลักดันเราให้ออกกำลัง เริ่มทำในสิ่งที่สวยงาม ถูกต้อง มีวุฒิภาวะ และเต็มไปด้วยความรับผิดชอบ.... พ่ออยากให้เราอ่านพระคัมภีร์วันนี้ นักบุญเปาโลสอนศิษย์ของท่านให้เป็นผู้ปกครอง ให้เป็นผู้ใหญ่ ในการดูแลพระศาสนจักร ต้องบอกว่าเปาโลสอนพระสังฆราชทิตัสให้ดำเนินชีวิต ให้เป็นผู้ปกครองตามแนวทางของพระศาสนจักรและของพระคริสตเจ้า ถ้าเราอ่าน เราจะเห็นคำสอนที่ท่านนักบุญเปาโลผู้อ่อนโยนแต่เข้มแข็งเด็ดเดี่ยว ท่านสอนทิตัส และสอนคริสตชนอย่างน่าฟัง พ่ออยากให้เราอ่านเพื่อเราจะได้คิดถึงความรับผิดชอบของเรา คิดถึงประเทศชาติบ้านเมืองของเรา คิดถึงพระศาสนจักรของเรา เตือนเรา เตือนผู้ใหญ่ผู้ปกครองให้เดินตามและเป็นที่ประจักษ์ในความดีและความเชื่อในพระเจ้าครับ อ่านสิครับ และจะรักและอยากจะฝันให้บ้านเมือง พระศาสนจักร ได้มีความงดงามแห่งความเชื่อกันมากยิ่งขึ้นเสมอครับ... ให้เราฝัน ให้เราหวัง และรักบ้านเมืองของเรา พระศาสนจักรของเรา และภาวนาร่วมกันเพื่อความดีของพระเจ้าจะได้ปรากฏเสมอในชีวิตของเราก่อน และในพระศาสนจักร และในประชเทศชาติบ้านเมืองและโลกของเรานะครับ.....

ทต 1:1-9……….
1จากเปาโล ผู้รับใช้ของพระเจ้า ผู้เป็นอัครสาวกของพระเยซูคริสต์ ผู้รับมอบหมายให้นำความเชื่อมาสู่ผู้ที่พระเจ้าทรงเลือกสรร เพื่อให้รู้ความจริงซึ่งเป็นพื้นฐานของความเคารพรักพระเจ้า 2เพื่อให้เขามีความหวังว่าจะได้รับชีวิตนิรันดร พระเจ้าไม่ทรงมุสา พระองค์ทรงสัญญาจะประทานชีวิตนิรันดรนี้นานมาแล้ว 3เมื่อถึงเวลาที่กำหนด พระเจ้า พระผู้ไถ่ของเราทรงเผยพระวาจาโดยมีพระบัญชาให้ข้าพเจ้าประกาศพระวาจานี้
4ถึงทิตัสผู้เป็นบุตรแท้จริงของข้าพเจ้าในความเชื่อที่เรามีร่วมกัน ขอพระหรรษทานและสันติจากพระเจ้า พระบิดา และจากพระคริสตเยซู พระผู้ไถ่ของเรา สถิตอยู่กับท่านเถิด
5ข้าพเจ้าทิ้งท่านไว้ที่เกาะครีต เพื่อท่านจะได้จัดการเรื่องที่ยังค้าง อยู่ให้เรียบร้อย และเพื่อแต่งตั้งกลุ่มผู้อาวุโส ทุกเมืองตามวิธีการที่ข้าพเจ้าบอกไว้ 6ผู้อาวุโสแต่ละคนจะต้องประพฤติดีไม่มีที่ตำหนิ ต้องแต่งงานเพียงครั้งเดียว และบุตรของเขาก็ต้องมีความเชื่อ ไม่ถูกใครหาว่าประพฤติเสเพลและดื้อรั้น 7ส่วนผู้ปกครองดูแลต้องประพฤติดีไม่มีที่ตำหนิ เพราะเขาเป็นผู้ดูแลบ้านของพระเจ้า ต้องไม่หยิ่งยโส ไม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ ไม่เป็นนักดื่ม ไม่ชอบใช้ความรุนแรง ไม่โลภ 8แต่ต้องมีอัธยาศัยไมตรี รักคุณงามความดี มีเหตุผล เที่ยงตรง มีศรัทธาและรู้จักบังคับตนเอง 9เขายังต้องยึดมั่นในหลักคำสอนที่ถูกต้องตามที่ได้รับสืบทอดต่อกันมา เพื่อเขาจะตักเตือนผู้อื่นได้ ทั้งให้คำแนะนำด้วยคำสอนที่ถูกต้อง ตอบโต้ผู้ที่คัดค้านคำสอนนั้นได้

** ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆ คนที่เข้ามาอ่านนะคะ **