จนย้ายมา ตจว ยิ่งห่างไปใหญ่ เพราะ ไม่มีวัดเลยค่ะ หนังสือเราอยู่บ้าน (เราหนีออกจากบ้านมาเพราะทะเลาะเรื่องเราลาออก ) เราไม่มีหนังสือ ไม่มีสายประคำ ชีวิตเละเทะมาก
ตอนนี้มีลูกชาย 8เดือน ไม่ได้พาล้างบาป
ชีวิตมันเหมือนขาดอะไรไป ซึมเศร้าจนต้องกินยา. แต่ตอนนี้มาท้องอีกคน ทำให้ต้องหยุดยาไป
เมื่อคืนก็ทะเลาะกับสามี จนจะเลิกกัน เหนื่อยและท้อมาก. ตอนนี้ปรับความเข้าใจได้แล้ว แฟนให้สวดมนต์ เรารุสึก สวดไปก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย
เมื่อ4-5วันก่อน พี่สาวบอกอยากรุจักพระเจ้า เพราะท้อใจมาก เราบอกให้ไปเรียนคำสอน
เราอธิบายให้พี่ฟังไป อคบอุ่นใจไป. แต่เราเกรงใจสามี
มาวันนี้. เราท้อใจ มองคนรอบข้างไม่ดี หงุดหงิดง่าย เบื่อโลกไปหมด ไม่มีความสุขเลย
เมื่อเช้า เราร้องเรียกในใจให้ ใครก็ได้ ช่วยเราที ช่วยด้วยยยยย
เราหาข้อมูล รพ จิตเวชเพื่อให้สามีพาไป
อยู่ๆ เราก็รุสึกว่า ตอนเรามีพระคริสต์ เราอ่อนโยน ไม่พูดหยาบ มีแต่เห็นใจคนอื่น
แต่พอเราห่างพระ. เราแย่มาก เราเลวร้าย เรานิสัยไม่ดี เราหยาบคาย
เราจะกลับไปหาพระอีกได้มั้ย เราอยากไปวัดจัง ช่วยด้วยค่ะ ใครก็ได้ ช่วยเราที.
ตอนนี้น้ำตาซึม เหมือนลูกแกะดำหลงทางเลย อยากให้ใครยื่นมือมาช่วยเราจัง ช่วยเราด้วยค่ะ
เราอยากเริ่มจากสวดมนต์ อยากมีสายประคำ อยากอ่านหนังสือ. เราจะหาซื้อได้อย่างไร
เราอยากไปวัด ไปสารภาพบาป เราลืมบทสารภาพบาปแล้ว
เราอยากหาวัดไป เร็วๆนี้เลยค่ะ
