Belong to the Truth Jesus Christ

ผมไม่ได้เป็นคริสนะ แต่ก็เคยไปที่โบสถ์(ไม่รู้เรียกถูกหรือเปล่า)ถ้าผิดขอโทษด้วยนะคับ เมื่อตอนอายุ17-18 ไปเกือบทุกอาทิตย์เลย สาเหตุหลักๆไปส่องสาวครับ แต่ทุกครั้งที่ไปผมก็รู้สึกสบายใจ อบอุ่นยังไงไม่รู้ แต่ผมก็ยังไม่ได้เชื่อ ลืมไปปัจจุบันผมอายุ 18(+7) เอาสั้นๆดีกว่า คือว่าผมเลิกไปโบสถ์นานแล้ว
ด้วยสาเหตุใด ผมก็ไม่ทราบได้ ถึงเลิกไป จนเมื่อไม่นานมานี้ผมได้รู้จักผู้หญิงคนหนึงเข้า จนตอนนี้ยังไม่แน่ใจเลยว่าเธอชื่ออะไร เธอก็ไปที่ความหวังที่เดียวกับที่ผมเคยไปละ เธอเป็นคริสเตียน ผมชอบเธอมากเลย จริงๆแล้วตั้งแต่ผมเลิกกับแฟนเก่าเมื่อหลายปีก่อน ผมก็ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครอีกเลย พูดมากไปจะยาวเกินไปเสียเวลาคนจะให้คำแนะนำอีก แล้วก็บังเอิญให้ผมได้รู้จักกับคนที่เป็นคริสเตียนอีก แล้วผมไม่ได้เจอเธอมาเป็นอาทิตย์แล้ว พี่เค้าเลยบอกให้ผมลองขอดูสิอยากได้ก็ขอเลย เมื่อวันก่อนผมเลยลองขอให้ตอนหัวค่ำได้เจอเธอทีเถอะ แวปเดียวก็พอ แล้วเหมือนทุกอย่างบังเอิญผมได้เจอจริงๆ ผมเลยรู้สึกแปลกๆ มันบอกไม่ถูก ไม่รู้เป็นยังไง เพื่อนสนิทผมก็เป็นคริสเตียน รุ่นน้องที่สนิทๆกันที่เคยเล่นดนตรีด้วยกันก็เป็นคริสเตียน แล้วตอนนี้ผู้หญิงที่ผมชอบก็เป็นคริสเตียนอีก
โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญใช่มั้ยครับ ใครก็ได้ให้คำแนะนำผมที ผมควรทำยังไง จะถึงวันวาเลนไทน์แล้วด้วย = = ขอบคุณคับ ถ้ามีใครกรุณาอ่านและให้คำแนะนำ
เล่ามาทั้งหมดเนี้ย คือ อยากจะบอกว่า ผมรู้สึกว่าผมอยากขออีก แต่ผมก็รู้สึกขัดๆในความรู้สึก ยิ่งเล่ายิ่งสับสนในตัวเอง ขอโทษคับถ้าทำให้เสียเวลา

ศาสนาคริสต์สอนให้รู้ว่า "ไม่มีความบังเอิญ"
ทุกอย่างคือน้ำพระทัยของพระเป็นเจ้า และ สิ่งที่พระเป็นเจ้าทรงยอมให้เกิดขึ้น
และทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าดีหรือร้ายในสายตาเรา นั่นคือสิ่งที่ดีที่สุดเสมอที่พระองค์ทรงประทานให้แก่เรา

ดังนั้น การขอจากพระเป็นเจ้า ไม่ใช่ว่า ทุกอย่างที่ขอจะได้รับ
เพราะอาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด หรือ ขอเพื่อสนองความต้องการที่ไม่ใช่เรื่องดีงาม

ผมอยากขออีกแต่ผมรู้ว่าแต่ละเรื่องที่ผมอยากขอมันช่างไร้สาระอะไรแบบนี้ ผมเลยไม่กล้าขอ อย่างแค่ขอให้ได้เจอเธอคนนั้นแวปเดียว ผมรู้สึกว่ามันน่าละอายมากๆ แล้วก็ขัดๆในความรู้สึก หรือผมแค่สับสน ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมอยากลองไปโบสถ์อีก แต่ก็ไม่กล้า กลัววางตัวไม่ถูก ไม่รู้เหมือนกันคับ วุ่นวายในใจดีพิกล ขอโทษนะคับที่โพสอะไรไร้สาระแบบนี้ แต่ผมไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ เวลาว่างของผมมันเยอะกว่าคนอื่นมากไปหน่อยเลย เลยไร้สาระแบบนี้ คิดแต่เรื่องรักๆใคร่ๆ ช่างน่าอายจริงๆ ขอโทษนะครับ เฮ้ออออ 

การขอที่ดีที่สุด คือ "การขอให้ทุกสิ่งเป็นไปตามน้ำพระทัย" ครับ

อีกอย่างนะครับ คุณไม่ต้องที่จะไม่กล้าไปโบสถ์หรอกครับ ที่นั่นคือบ้านของพระบิดา ยินดีต้อนรับลูก ๆ ของพระองค์เสมอครับ

แต่เดี๋ยวนี้ต้องระวังด้วยนะครับ บางที่ก็สอนแบบสุดโต่งเหมือนกัน อาจจะทำให้คุณมีความทุกข์ใจไปเลยก็ได้นะครับ

แต่ทั้งนี้ คุณต้องเข้าใจด้วยนะครับ ว่าที่ที่สอนสุดโต่งและไม่ได้สอนให้รักผู้อื่น ไม่ได้มาจากพระเป็นเจ้าแน่นอนครับ

ขอพระเจ้าอวยพร

ผมเคยไปที่คริสจักร ความหวังน่ะครับ แต่ขอไม่บอกนะครับว่าที่ไหน อายครับ ไม่อยากให้ใครรู้ ที่เริ่มคิดเพราะตกหลุมรัก ผู้หญิง = = กลัวว่ามีคนรู้จักอ่านแล้วรู้ว่าเป็นผม ผมคงไม่มีหน้าไปสู้ใครแน่เลย >.< เพื่อนผมบอกว่าดีแล้วที่ผมจะเชื่อพระเจ้า แล้วชีวิต จะดีและมีความสุข ถึงไม่มีเงินแต่ก็มีความสุข มันเลยพยายามจะลากผมไปด้วยวันอาทิตย์นี้ ทุกครั้ง(เท่าที่เคยไป) ผมมักจะรู้สึกดีเสมอๆ แรกๆผมไปเพราะสาวๆ ต่อมาชอบฝืมือทางด้านดนตรีของคนที่โบสถ์ ผมเลยไป แต่ก็แปลกนะ ผมอยู่ได้จนเที่ยงจนบ่ายทุกทีเลย ก็แปลกดี รู้สึกอบอุ่น ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก แต่พออาจาร์ยจะสอนจะเทศน์ผมจะชิ่ง ไม่ไหวเคยนั่งฟังแล้วง่วง ผมชื่นชมรุ่นพี่อยู่คนหนึง ผมนับถือมากๆเลย เพลงธรรมดาทั่วไปพี่เขาไม่ฟังเลย เขาบอกมันทำร้ายจิตใจ พี่เขาฟังแต่เพลง (เค้าเรียกว่าเพลงอะไรผมจำไม่ได้) เพลงของพระเจ้า หรือเปล่า ผมไม่แน่ใจ แล้วผมมาเล่าอะไรเนี้ย หลุดโลกอีกแล้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ

ก็ระวังไว้หน่อยนะครับ

ความจริงนะคะ บางที...เธอคนนั้นอาจจะเป็นตัวกลางที่พระองค์ส่งมาเพื่อนำทางคุณไปหาพระองค์ก็ได้

ถามใจตัวเองจริงๆสิคะว่าเชื่อรึเปล่า ...

พระองค์ทรงรักเรามากกกนะคะ คุณขอคุณก็ได้อยู่แล้วค่ะ พระฟังทุกๆคำที่พวกเราร้องขอ แต่สิ่งที่พระองค์จะประทาน ไม่ใช่สิ่งที่เป็นความต้องการความปรารถนาของคุณอย่างเดียวนะคะ

เป็นน้ำพระทัยของพระองค์ด้วย ทุกๆอย่างจะดีที่สุดสำหรับคุณในความคิดของพระองค์เสมอ ไม่ว่าคุณจะได้รับยังไง เจออะไร คอยดูสิคะ ว่าทุกอย่างมันมีผลดีๆตามมา

อีกอย่างนึง... โลกนี้ ...ไม่มีความบังเอิญค่ะ .............รับประกัน       

KooNChanG เขียน: ผมเคยไปที่คริสจักร ความหวังน่ะครับ แต่ขอไม่บอกนะครับว่าที่ไหน อายครับ ไม่อยากให้ใครรู้ ที่เริ่มคิดเพราะตกหลุมรัก ผู้หญิง = = กลัวว่ามีคนรู้จักอ่านแล้วรู้ว่าเป็นผม ผมคงไม่มีหน้าไปสู้ใครแน่เลย >.< เพื่อนผมบอกว่าดีแล้วที่ผมจะเชื่อพระเจ้า แล้วชีวิต จะดีและมีความสุข ถึงไม่มีเงินแต่ก็มีความสุข มันเลยพยายามจะลากผมไปด้วยวันอาทิตย์นี้ ทุกครั้ง(เท่าที่เคยไป) ผมมักจะรู้สึกดีเสมอๆ แรกๆผมไปเพราะสาวๆ ต่อมาชอบฝืมือทางด้านดนตรีของคนที่โบสถ์ ผมเลยไป แต่ก็แปลกนะ ผมอยู่ได้จนเที่ยงจนบ่ายทุกทีเลย ก็แปลกดี รู้สึกอบอุ่น ยังไงไม่รู้บอกไม่ถูก แต่พออาจาร์ยจะสอนจะเทศน์ผมจะชิ่ง ไม่ไหวเคยนั่งฟังแล้วง่วง ผมชื่นชมรุ่นพี่อยู่คนหนึง ผมนับถือมากๆเลย เพลงธรรมดาทั่วไปพี่เขาไม่ฟังเลย เขาบอกมันทำร้ายจิตใจ พี่เขาฟังแต่เพลง (เค้าเรียกว่าเพลงอะไรผมจำไม่ได้) เพลงของพระเจ้า หรือเปล่า ผมไม่แน่ใจ แล้วผมมาเล่าอะไรเนี้ย หลุดโลกอีกแล้ว ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ

จะไปหาพระหรือไปหาสาวครับ?


หาสาวที่ไหนก้อมีครับ ไม่จำเป็นต้องไปถึงวัดถึงโบสถ์

ถ้าศรัทธาในคริสตศาสนาจริงๆ ไปหาคุณพ่อหรือศิษยาภิบาลได้เลยครับ แล้วที่เหลือท่านจะจัดให้เอง

แต่ถ้าสนใจสาวๆเนี่ย...ผมว่าเดินแถวๆสยาม มาบุญครอง พารากอน สีลม มีเยอะแยะไป ไม่ต้องทนฟังศิษยาภิบาลเทศน์ด้วย