Belong to the Truth Jesus Christ

    วันศุกร์ที่ 26 มิถุนายน 2552 ตอนประมาณบ่าย 3-4โมงเย็น เจ้าจิ๊กโก๋ สุนัขตัวแรกของผมที่อยู่ด้วยกันมาเป็น 10 ปี ก็ได้ตายไป โดยที่ผ่านมาประมาณ 1 เดือนมันมีอาการไม่กินอาหารใด ๆ เมื่อพาไปพบหมอ หมอบอกว่าไตมันวาย และลิ้นหัวใจรั่ว รวมไปถึงมีเนื้องอกที่หน้าอก ซึ่งหมอได้บอกว่ายังไงมันก็ไม่รอด มีแต่เพียงการให้น้ำเกลือเพื่อยื้อชีวิตไว้เท่านั้น ที่บ้านก็ได้พามันไปหาหมอทุกวัน หรือ วันเว้นวัน เพื่อให้น้ำเกลือและยาบำรุง มีเพื่อนบางคนบอกว่าทำไมไม่ให้หมอฉีดยาให้มันหลับไปล่ะจะได้ไม่ทรมาณ แต่บอกตรง ๆ ว่าผมทำใจไม่ได้ (ซึ่งตอนนี้ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือเปล่าที่ปล่อยให้มันทรมาณหลายอาทิตย์)      
    จนกระทั่งอาการมันทรุดหนักลงเมื่อวันพุธ มันผอมมาก ไม่มีแรงเดิน ผมและแม่ก็พามันไปหาหมอ และอาการมันก็แย่ลงเรื่อย ๆ มันร้องครางตั้งแต่เช้า ผมก็ออกไปดูมัน ทั้งวัน จนกระทั่งบ่าย ๆ ผมก็ไม่ได้ออกไปดูเพราะนึกว่ามันร้องเป็นปกติจนกระทั่งน้องข้างบ้านมาเรียก บอกว่าทำไมเจ้าโก๋มันนอนแข็งแบบนั้น ทำให้ผมตกใจมาก นี่ผมไม่ได้อยู่ดูใจมันตอนตายเหรอเนี่ย มันจะเหงาขนาดไหนเมื่อวาระสุดท้ายของมันเจ้านายของมันไม่ได้มาอยู่ดูข้าง ๆ มันจะคิดหรือเปล่าว่า เจ้านายไม่รักมันแล้ว มันจะน้อยใจแค่ไหน  ทำไมนะทำไม ทั้ง ๆ ที่ทั้งวันผมก็ออกมาดูมันตลอด ทำไมตอนเย็นผมถึงไม่ออกมาดูมันนะ ถ้าผมออกมาดูมันสักนิด ออกมาลูบหัวมันตอนมันจะจากไป มันคงมีความสุข ไม่นอนตายตาค้าง เหมือนเฝ้ารอใครสักคน
          มันจะรู้ไหมนะว่าผมเสียใจที่ไม่ได้อยู่กับมันจนมันจากไป มันจะรู้ไหมว่าผมรักมันไม่ได้คิดจะทอดทิ้งมันเลย แล้วเมื่อวันนึงที่ผมต้องจากโลกนี้ไปผมจะได้เจอกับมันไหม ถ้าผมสวดภาวนามันจะรับรู้ถึงสิ่งที่ผมจะบอกกับมันไหม

          พระเจ้าข้าโปรดรับดวงวิญญาณของสุนัขของข้าพระองค์ไปอยู่กับพระองค์ ขอโปรดให้มันได้รับรู้ถึงความรู้สึกเสียใจของผมที่ไมได้อยู่กับมันจนวินาทีสุดท้าย ขอพระองค์โปรดทำให้มันรู้ว่าผมรักมันแค่ไหน และเมื่อถึงวันที่ผมจะได้ไปพบกับพระองค์แล้ว ขอพระองค์โปรดให้ผมได้พบกับมันอีกครั้งเถิดพระเจ้าข้า

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ ผมเข้าใจความรู้สึกดีครับ  เหมือนกับว่า สมาชิกในครอบครัวคนหนึ่งหายไป บ้านผมเคยเลี้ยงสุนัข หลายต่อหลายตัว แล้วพวกมันล้วนแต่จากเราไปก่อนเสมอ  ผมเชื่อว่าสักวันเราจะได้พบกับพวกมันอีกครั้งครับ ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านไม้กางเขนนี้ไปได้นะครับ

มันจะรู้ไหมนะว่าผมเสียใจที่ไม่ได้อยู่กับมันจน มันจากไป มันจะรู้ไหมว่าผมรักมันไม่ได้คิดจะทอดทิ้งมันเลย แล้วเมื่อวันนึงที่ผมต้องจากโลกนี้ไปผมจะได้เจอกับมันไหม ถ้าผมสวดภาวนามันจะรับรู้ถึงสิ่งที่ผมจะบอกกับมันไหม

ผมเชื่อว่าตอนนี้มันรับรู้ได้ครับถึงความรู้สึกคุณคร้บ

เสียใจด้วยครับ

เสียใจด้วยค่ะ ... เข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียสัตว์เลี้ยงแสนรักไปเหมือนกันค่ะ เป็นหมาอัสเซเชี่ยนตัวเมียด้วย ฉลาดมาก โดนรถ10ล้อชน

การที่เรายื้อชีวิตมันไว้ ไม่ผิดหรอกค่ะ เพราะตราบใดที่ยังมีลมหายใจก็ยังมีหวังอยู่เสมอ หวังว่าจะหายดีกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิมได้ีอีก
หากเราไปฉีดยาให้มันหลับไปเลย ก็เหมือนเป็นการการุญย์ฆาต ไม่ดีหรอกค่ะ

ซึ้งๆๆๆ
พระองค์คงให้เจอกับมันอีก

ก็ต้องขอบคุณพระที่ประทานเพื่อนแก้เหงามาไว้ให้เป็นเพื่อนของเรา
และในที่สุดพระก็ยกมันไป ถึงแม้ว่าเราอาจจะเสียใจแต่อย่างน้อย เราก็ควรที่จะดีใจเพราะอย่างน้อยเรายังได้มีเพื่อนที่ซื่อสัตย์กับเรา การมีสัตย์เลี้ยงเป็นเพื่อน เราไม่ต้องคอยระวังว่ามันจะนินทาเราลับหลังหรือจะทรยศเราเมื่อไหร่เพราะมันไม่มีการมารยาและเสแสร้ง แต่คนบางคนนี่สิ ยังดีได้ไม่เท่ามันเลย...
จงขอบคุณพระสำหรับช่วงเวลาดีๆที่พระประทานให้เราได้มีเพื่อนที่ซื่อสัตย์อย่างมันเถิด...

เสียใจด้วยนะครับ

อาการเดียวกับหมาผมเลยครับ

เปนไต มันไอ แล้วก้กินไรไม่ได้ กินเข้าไปก็อ้วกออกมา

มันตายไปได้ 2 ปีแล้วล่ะครับ

เข้าใจความรู้สึกของคนที่ได้สูญเสียสิ่งที่รักยิ่ง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะมีชีวิตหรือไม่


เสียใจด้วยครับ...

เสียใจด้วยนะคะ

บ้านเราก็เลี้ยงแมว เคยมีที่ตายแล้วก็หลายๆตัวเหมือนกัน
เวลาแบบนี้ ก็เข้าใจนะคะ
เพราะว่าเราผูกพันไง
แต่เดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นค่ะ ทำใจได้
เมื่อเราขอบพระคุณพระเจ้าที่ประทานช่วงเวลาดีดี ไม่ว่าจะนาน หรือจะสั้น
ทุกสิ่งที่เข้ามาในชีวิตไม่ว่าดีหรือร้ายเป็นสิ่งดีเสมอ
เราจะเข้าใจเองว่า น้องหมาตัวนั้นไม่ได้หายไปใหน
เพราะเค้ามีชีวิตอยู่เสมอในความทรงจำของเราไงคะ

    วันนี้ก็มานั่งคุยกับแม่นะว่า เราคิดผิดหรือเปล่าที่ยื้อมันเอาไว้เพราะหมอบอกแล้วว่า ไตวาย ยังไงก็ต้องตายแน่ๆ แถมมันจะกินอะไรไม่ได้จากตัวอ้วนๆ กลม กลายเป็นหนังหุ้มกระดูกมันเป็นภาพที่ทำใจแทบไม่ได้เลยจากหมาที่เคยร่าเริงวิ่งเล่น(แทบจะกลิ้งมาหาเลย) กลายเป็นหมาผอม ๆ นอนซมทั้งวัน ข้าวปลาไม่กินเลย รู้สึกเหมือนว่าเรายื้อไว้ให้มันทรมาณรึเปล่าเนี่ย 

"ต้องซื้อ ลอดช่อง ให้กิน จะหายเอง"  แม่บ้าน วัย30กว่าๆ เขาแนะนำมาค่ะ 
"ที่บ้านหนูเวลาหมาป่วยเขาจะซื้อลอดช่องสีเขียวให้กิน ตัวไหนกินได้ก็จะรอด" แม่บ้าน เขาบอกย้ำมายังงี้ค่ะ
ลองเอาไปใช้ดูนะคะเผื่อจะได้ผล 

กรอกสมบูรณ์ เขียน: "ต้องซื้อ ลอดช่อง ให้กิน จะหายเอง"   แม่บ้าน วัย30กว่าๆ เขาแนะนำมาค่ะ 
"ที่บ้านหนูเวลาหมาป่วยเขาจะซื้อลอดช่องสีเขียวให้กิน ตัวไหนกินได้ก็จะรอด" แม่บ้าน เขาบอกย้ำมายังงี้ค่ะ
ลองเอาไปใช้ดูนะคะเผื่อจะได้ผล 

หมาตายไปแล้วครับ อีกอย่าง เชื่องี้ มันซูแปร์ติซังนะครับ



พี่เอก สุนัขก็จากไปแล้ว
พี่ไม่ควรทรมานตัวเอง กับอดีตที่ไม่ดีนะครับ

มาระลึกถึงเรื่องดีๆ ที่เราเคยมีดีกว่า

ยศว่า สุนัขของพี่เอกก็ต้องการเห็นเจ้านายของมันมีความสุขนะ^^

เข้าใจเลยอะ เราก็เคยเสียพวกมันไปแล้ว 

เเต่ให้เข้าใจว่ามันไปอยุ่กะพระเเล้วมันก็จะรอเราอยู่ที่นั้นอ่า มันก้คงเล่นกะพระ เเล้วก็เด้ก ๆ บนสวรรค์อ่า สนุกกว่าเราอีก แค่เรานึกถึงมันก้คงดีใจเเล้วละ

[quote="yack"]
เข้าใจเลยอะ เราก็เคยเสียพวกมันไปแล้ว 
เเต่ให้เข้าใจว่ามันไปอยุ่กะพระเเล้วมันก็จะรอเราอยู่ที่นั้นอ่า มันก้คงเล่นกะพระ เเล้วก็เด้ก ๆ บนสวรรค์อ่า สนุกกว่าเราอีก แค่เรานึกถึงมันก้คงดีใจเเล้วละ
เเล้วก็ดูเเลสัตว์ที่ไม่มีเจ้าของบนโลกนี้ เหมือนดูเเลมันอ่า ไม่อยากเขียนเเล้วเขียนเเล้วอดคิดถึงพวกมันไม่ได้ ตายทีเดียว 2 ตัว 

ขอเล่าด้วยคนนะคับ

คือตั้งแต่เด็กจนโตผมมีสุนับอยู่สองตัวชื่อโค้ก กัคิง พันธุ์ปั๊กอ่ะคับ โค้กตัวเมีย คิงตัวผู้ เกิดก่อนผมปึนึงพอดี แล้วก็เท่ากลับอยู่กับผมมาชั่วชีวิตอ่ะคับ(ตอนนี้16)โค้กตายตอนผมอายุ12 ตอนนั้นเศร้ามากT_Tรู้สึกเหมือนพี่ชายตัวเองตาย เพราะบางครั้งเวลาผมเล่นคอมดึกเนี้ย สองตัวนี้จะมานอนเป็นเพื่อนข้างๆ จะไม่ยอมหลับจนกว่าผมจะขึ้นบ้าน เวลาผมจะขึ้นก็จะเดินตามไปส่งที่บันไดอ่ะคับ จนกว่าเห็นว่าผมปิดไฟเรียบร้อยแล้วก็ถึงกลับไปนอนพร้อมกันทั้งสองตัว แถมเวลาตอนที่จะกินนะคับ คิงจะให้ดค้กกินก่อน แล้วคิงถึงค่อยกิน มันเหมือนเป็นพี่ กะเพื่อนผมอ่ะT_Tพูดแล้วน้ำตาไหล แถมทั้งสองตัวเป็นสุนัขที่นิสัยดีที่สุดนะคับ ห้องไหนห้ามเข้ามันก้จะไม่เข้าเลย ไม่ว่าอะไรก็ตามมันจะไม่เข้ามาเลย เวลาผมหาขอิงเงี้ย ลองหารูปให้มันดูมันก็จะหาให้ทันทีอ่ะคับT_T(พ่อฝึกไว้บ้านผมของหายกันบ่อย) ส่วนโค้กตายเพราะถูกงูกัดตอนนั้นมันจะตัดน้องสาวผมแล้วโค้กวิ่งไปช่วยส่วนคิงตามมาทีหลังมาช่วยโค้กไม่ทันโค้กเลยถูกพิษงูตาย...วันนั้นบ้านผมเศร้ากันหมดเลยอ่ะคับยิ่งคิงอีกT_Tสงสารมันที่สุดเลย อยู่กับคู่ตัวเองมา12ปีแล้วแยกจากกัน ตอนนี้คิงก็16-17แล้วอ่ะคับ ยืนมากสำหรับพันธ์ปั๊ก T_Tมันแก่แล้วไม่ค่อยซ่าส์ ตาก็มองไม่ค่อยเห้นด้วยT_Tเดี่ยวว่างๆมีโอกาสเอารู้มาให้ดูนะคับT_T

ยศิยล:ผู้แสวงหาพระเจ้า เขียน:

กรอกสมบูรณ์ เขียน: "ต้องซื้อ ลอดช่อง ให้กิน จะหายเอง"   แม่บ้าน วัย30กว่าๆ เขาแนะนำมาค่ะ 
"ที่บ้านหนูเวลาหมาป่วยเขาจะซื้อลอดช่องสีเขียวให้กิน ตัวไหนกินได้ก็จะรอด" แม่บ้าน เขาบอกย้ำมายังงี้ค่ะ
ลองเอาไปใช้ดูนะคะเผื่อจะได้ผล 

หมาตายไปแล้วครับ อีกอย่าง เชื่องี้ มันซูแปร์ติซังนะครับ

ซื้อลอดช่องให้หมากินเนี่ยนะ    มาหาว่า ซูแปร์ติซัง

ผู้รู้บางท่านบอกมาว่า ลอดช่อง มันหวาน โรคไต หรือ โรคตับ กินหวานแล้วจะดีขึ้น ค่อยๆ พิจารณาดีๆซิค่ะ แล้ว แม่บ้านผู้หวังดีเขาก็ซื้อลอดช่องมาให้หมากินแล้วรอด หลายตัวแล้ว อย่างน้อยเขาก็ต้องการช่วยหมาเท่าที่จะช่วยได้ ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย แล้วดูมันตายเฉยๆ จะพาไปหาหมอเขาก็ไม่มีเงินมากขนาดนั้น เป็นอะไรง่ายๆ ที่เขาทำได้ และคิดว่าช่วยหมาได้เท่าที่จะทำได้ แล้วเขาก็ ช่วยลูกหมาด้วย    มาว่า ซูแปร์ติซัง มันไม่เกี่ยวกันเลย ฮือ...อ....ๆ

ยศครับ พี่ท้วงนิดนึงครับ ในกรณีคุณกรอกสมบูรณ์ ใช้คำว่า ซูแปร์ติซัง ไม่ได้นะครับ

ซูแปร์ติซัง
ในความเข้าใจของคาทอลิกก็คือการกระทำที่ขัดต่อความเชื่อในพระเจ้า และในคำสอนของพระศาสนจักร อันได้แก่ การไปทำศาสนกิจของศาสนาอื่น การเชื่อโชคลางของขลัง การพึ่งพาอำนาจลึกลับของจิตวิญญาณอื่น ๆ หรือสิ่งสร้างต่าง ๆ ที่ผู้คนพากันไปกราบไหว้ เพื่อวอนขอให้สิ่งนั้นช่วยดลบันดาลบางสิ่งบางอย่างที่ตนเองต้องการให้

ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

อันตน เขียน: ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

- -" โหพี่ใส่ถุงทิ้งขยะเลยเหรอ น่าจะขุดหลุมให้มันหน่อยก็ดีนา นี่กะว่ามีเวลาว่างจะตกแต่งหลุมมันสักหน่อยอาจจะเกลี่ยดินให้เรียบแล้วเอาดอกไม้มาปลูก (ฝังมันไว้ริมกำแพงหน้าบ้านเลยเวลาออกจากบ้านก็แวะเดินไปดูหลุมก่อนทุกครั้ง)

Immanuel (MichaelPaul) เขียน:

อันตน เขียน: ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

- -" โหพี่ใส่ถุงทิ้งขยะเลยเหรอ น่าจะขุดหลุมให้มันหน่อยก็ดีนา นี่กะว่ามีเวลาว่างจะตกแต่งหลุมมันสักหน่อยอาจจะเกลี่ยดินให้เรียบแล้วเอาดอกไม้มาปลูก (ฝังมันไว้ริมกำแพงหน้าบ้านเลยเวลาออกจากบ้านก็แวะเดินไปดูหลุมก่อนทุกครั้ง)

ถังขยะก็อยู่หน้าบ้านเหมือนกัน ปิดฝาเรียบร้อยสวยงาม ควรค่าแก่การระลึกถึง

อูย เอกอย่าถือสาพี่เลย ตอนนั้นมันเป็นทาวเฮาส์ไม่มีที่ทางให้ทำอย่างนั้นหรอก สมัยตอนเด็กๆก็ฝังมันนั่นแหละครับ

อันตน เขียน: ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

บ๊อบบี้ สุนัขพันธุ์อัสเซเชี่ยน ของข้าเจ้า เอาไปฝังไว้ใต้ต้นมะม่วงเขียวเสวยค่ะ แล้วพอถึงหน้ามะม่วงก็ออกลูกด๊ก...ดก...หวาน...มันส์ 

กรอกสมบูรณ์ เขียน:

อันตน เขียน: ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

บ๊อบบี้ สุนัขพันธุ์อัสเซเชี่ยน ของข้าเจ้า เอาไปฝังไว้ใต้ต้นมะม่วงเขียวเสวยค่ะ แล้วพอถึงหน้ามะม่วงก็ออกลูกด๊ก...ดก...หวาน...มันส์ 

เออ ใช่จริงด้วย มันดกจริงๆ

อันตน เขียน:

กรอกสมบูรณ์ เขียน:

อันตน เขียน: ทิดเอกเอ้ย อันพี่เจ้าคณะนี้รักแมวมากๆๆๆ
แต่ยามที่มันถูกรถทับ พี่เจ้าคณะก็เอามันใส่ถุงก๊อบแก๊บใส่ถังขยะแล้วก็บ๊ายๆ
แค่นี้แหละ อิอิ

บ๊อบบี้ สุนัขพันธุ์อัสเซเชี่ยน ของข้าเจ้า เอาไปฝังไว้ใต้ต้นมะม่วงเขียวเสวยค่ะ แล้วพอถึงหน้ามะม่วงก็ออกลูกด๊ก...ดก...หวาน...มันส์ 

เออ ใช่จริงด้วย มันดกจริงๆ

แสดงว่ามันต้องการทดแทนบุญคุณนะพี่

ที่ฝังเพราะว่า
1 สมัยก่อนบ้านพอมีบริเวณ มีต้นไม้ พอฝังให้มันพ้นหูพ้นตาไม่อุดจาดแก่ตนและข้างบ้านได้ พ่อเลยฝัง
2 กว่าจะเดินจากบ้านไปถึงถังขยะที่เทศบาลมาเก็บบ้างไม่เก็บบ้าง ไกลแสด ถือศพหมาไปทิ้งถึงโน่น อุดจาดไม่เป็นการให้เกียรติแก่หมาตาย ยกเว้นมันถูกรถทับ คงไม่ไปเก็บเพราะอุดจาดตาตัวเอง พ่อเลยไม่เก็บ
3 มันเป็นปุ๋ย และมันอยู่ห่างบ้านพ่อสมควรไม่เหม็น

ที่ไม่ผังเพราะว่า
1 ทาวเฮาส์เล็กๆ เรียงกันเป็นพรืด ฝังไว้ก็อุดจาดแก่ตนเองและผู้อื่น
2 ถังขยะมันก็อยู่หน้าบ้าน เทศบาลก็มาเก็บทุกเช้า เหมาะแก่การปลงศพอย่างยิ่ง เก็บจากหน้าบ้านปุ๊บ ใส่ถุงก๊อบแก๊บแล้วโยนเลย
3 มันเหม็นด้วยละ เกิดนางแมวตัวอื่นมาดมกลิ่นแล้วเมี๊ยวๆกลางค่ำกลางคืน จะชวนสยองแก่ชาวบ้านทั่วไป
4 จะให้พาศพนังแมวตะเวนหาที่ฝังเรอะ ข้าพเจ้าไม่มีงบประมาณและเวลาพอขนาดนั้น อีกอย่างคนขับรถคงไม่เห็นด้วย

กระต่ายตัวโปรดของข้าพเจ้าก็ฝัง ขุดหลุมเอง เเละมีพิธีอำลาด้วย 

สงสัยว่าพระองค์จะรับวิญญาณสัตว์ต่างๆ ไปบนสวรรค์ด้วยเหรอ อะไรยังไง
น่าคิดอ่ะ สัตว์ใหญ่หลายๆ ตัวที่มีความฉลาด มีสมอง บางทีก็พูดรู้เรื่อง เชื่อง รู้อารมณ์รู้คำสั่งคนเงี่ย
เออ อยากรู้เทวศาสตร์เกี่ยวกับสัตว์ด้วยละสิ คราวนี้ คนรู้มาช่วยไขที

Immanuel (MichaelPaul) เขียน:      วันนี้ก็มานั่งคุยกับแม่นะว่า เราคิดผิดหรือเปล่าที่ยื้อมันเอาไว้เพราะหมอบอกแล้วว่า ไตวาย ยังไงก็ต้องตายแน่ๆ แถมมันจะกินอะไรไม่ได้จากตัวอ้วนๆ กลม กลายเป็นหนังหุ้มกระดูกมันเป็นภาพที่ทำใจแทบไม่ได้เลยจากหมาที่เคยร่าเริงวิ่งเล่น(แทบจะกลิ้งมาหาเลย) กลายเป็นหมาผอม ๆ นอนซมทั้งวัน ข้าวปลาไม่กินเลย รู้สึกเหมือนว่าเรายื้อไว้ให้มันทรมาณรึเปล่าเนี่ย 

ถ้าคิดในทางกลับกัน  ถ้าเราเป็นสุนัข เราอาจจะอยากอยู่ต่ออีกสุดลมหายใจ  เพื่อที่จะได้อยู่ใกล้กับคนที่เรารัก เป็นครั้งสุดท้ายนะคะ


ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ  อ่านๆแล้วคิดถึงสุนัขที่ตายไปอยู่เหมือนกันคะ


อยากขอโทษมันสักครั้ง  ที่ต้องทิ้งมันไป

สดุดี104:24
ข้าแต่พระเจ้า  พระราชกิจของพระองค์มากมายจริงๆ 
พระองค์ทรงสร้างการงานนั้นทั้งสิ้นด้วยพระปัญญา 
แผ่นดินโลกมีสิ่งที่ทรงสร้างเต็มหมด 
ทะเลอยู่ข้างโน้น  ทั้งใหญ่และกว้าง 
ซึ่งในนั้นมีสิ่งเคลื่อนไหวนับไม่ถ้วน 
คือสัตว์ที่มีชีวิตทั้งเล็กและใหญ่ 
กำปั่นแล่นไปโน่นแน่ะ 
  และเลวีอาธาน(สัตว์ทะเล  ขนาดมหึมา) ที่พระองค์ สร้างไว้ให้เล่นในนั้น 
สิ่งเหล่านี้แหงนหาพระองค์ 
เพื่อให้พระองค์ประทานอาหารแก่มันตามเวลา 
  เมื่อพระองค์ประทานให้  มันก็เก็บไป 
เมื่อพระองค์ทรงยื่นพระหัตถ์ออก  มันก็อิ่มหนำด้วยของดี 
เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสีย  มันทั้งหลายก็ลำบากใจ 
เมื่อพระองค์ทรงเอาลมหายใจมันไปเสีย  มันก็ตาย  และกลับเป็นผงคลี 
  เมื่อพระองค์ทรงส่งวิญญาณของพระองค์ออกไป  มัน ก็ถูกสร้างขึ้นมา 
และพระองค์ก็ทรงเปลี่ยนโฉมหน้าของพื้นดินเสียใหม่ 

ไม่อยากจะบอกว่า...อ่านสดุดีบทนี้หลายครั้งเเล้ว เเต่ยังไม่มีปัญญาสรุปได้ว่า ตกลงมันไปที่ไหน 

†Ecclesia เขียน: ไม่อยากจะบอกว่า...อ่านสดุดีบทนี้หลายครั้งเเล้ว เเต่ยังไม่มีปัญญาสรุปได้ว่า ตกลงมันไปที่ไหน 

มันน่าจะกลายเป็นดินนะครับ