Belong to the Truth Jesus Christ

วันนี้เพิ่งอ่านการ์ตูนที่ร้านเช่าไปเรื่องนึง แอบจี๊ดระดับวีนแตกในใจ(ไม่กล้าตะโกนลั่นร้าน) เมื่อเห็นฉากพระเอกด่าพระเจ้าในใจเพราะเห็นเพื่อนน่าสงสาร แต่ไม่รู้ทำไม กลับฉุกคิดได้นิดนึงว่า

"เราเองก็เคยด่า เคยว่า เคยประชดพระองค์แรง ๆ เหมือนกัน ไม่ใช่แค่ในอดีต ปัจจุบันเผลอไม่ได้ก็ทำบ่อยซะด้วยสิ ทำไม่น้อยไปกว่าที่พูดดี ๆ กับพระองค์เลย ตอนนี้ยังหายใจได้ก็ด้วยพระพรแล้ว สาเหตุก็หลายเรื่อง หลายอย่างเลย พระคัมภีร์หลายตอนก็ไม่เข้าใจเจตนาพระองค์เลย โดยเฉพาะในคัมภีร์เดิม อ่านแล้วอดนึกไม่ได้ว่า นี่ใช่ผู้ที่เรายอมรับเป็นนายจริงเหรอเนี่ย

ไม่เข้าใจว่าทำไมพระองค์ต้องให้เกิด ทำไมถ้าอยากลบล้างบาปมนุษย์จริง แค่ย้อนเวลากลับไปให้ถึงตอนที่ยังไม่มีบาปเกิดขึ้น แล้วหักคองูก่อนไปหลอกเอวา ก็จบแล้ว หรือไม่ก็.......สำหรับตัวเรา อยากกลับไปเกิดใหม่เพื่อแก้ไขสิ่งที่เคยผิดพลาด(เกือบทุกครั้งของชีวิต เพราะเห็นตัวเองในตอนนี้แล้วอยากเอาไประเบิดพลีชีพพร้อม ๆ ลูซี่จังมาก)"

นึกไปนึกมา มีอีกหลายอย่างที่ไม่เคยเข้าใจเลยว่าทำไมพระองค์ยอมให้เกิด ทำไมทำให้เราอ่อนแอ จนทำได้แต่บ่นกับระบาย (และที่สำคัญ ยิ่งมารู้ว่าพอไปสวรรค์ก็ไม่มีโอกาสได้ทำแล้วนี่มันเจ็บปวดใจนะ)

หรือพูดให้ถูก บางทีสิ่งที่เราโกรธและเกลียดแค้นที่สุดคงไม่ใช่ทั้งพระเจ้าและซาตาน แต่เรา "เกลียดตัวเอง" มากที่สุด

การพยายามเข้าใจพระเจ้าให้หมด ด้วยความคิดของเราเอง เป็นสิ่งที่ "เป็นไปไม่ได้" ครับ และยิ่งพยายามมากเท่าไหร่ ยิ่งเข้าใจผิด และหลงทางมากขึ้นเท่านั้น

รม 11:33-36  บทเพลงสรรเสริญพระกรุณาธิคุณและพระปรีชาญาณของพระเจ้า
พระเจ้าทรงพระปรีชาและทรงรอบรู้ลึกล้ำเพียงใด คำตัดสินของพระองค์สุดที่จะหยั่งรู้ได้ และมรรคาของพระองค์สุดที่จะเข้าใจได้  ใครเล่าจะล่วงรู้พระดำริของพระเจ้า ใครเล่าเป็นที่ปรึกษาของพระองค์  ใครเล่าเคยถวายสิ่งใดแด่พระองค์ พระองค์จึงจะต้องประทานตอบแทนเขา  เพราะทุกสิ่งล้วนมาจากพระองค์ โดยทางพระองค์และเพื่อพระองค์ ขอพระสิริรุ่งโรจน์จงมีแด่พระองค์ตลอดนิรันดร อาเมน


ทางเดียวที่จะทำได้คือ การยอมรับน้ำพระทัยและตามพระประสงค์ สันติสุขแท้จึงจะเกิดขึ้นในจิตวิญญาณของคุณเอง

ขอพระเจ้าอวยพร

Accept who you are... and you'll love yourself.. 

ผมก็เคยไม่เข้าพระเจ้าเหมือนพี่เลยครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพันธสัญญาเก่าเหมือนกัน อ่านแล้วรู้สึกว่าพระองค์โหดจัง

Buddy เขียน: Accept who you are... and you'll love yourself.. 

I can't do that for some reason, and I think God already know why.

ไม่มีใครเข้าใจพระประสงค์ของพระองค์ได้หรอกครับ
เราเป็นเพียงมนุษย์ต่ำต้อย สติปัญญาเราเทียบกับพระองค์ไม่ได้อยู่แล้ว เราทำได้เพียงฟังเสียงของพระองค์เท่านั้นครับ

Pegasus Valkyrie เขียน:

Buddy เขียน: Accept who you are... and you'll love yourself..  : xemo026 :

I can't do that for some reason, and I think God already know why.

But He wants you to...  ::001::

To accept yourself is to accept the will of God in His creation. When you can accept who you are, you'll see the glory of God and you'll love yourself and love God even more. Remember that you are the most precious creation that God ever created.

Someone told me, "The truth that is most difficult to believe is the truth about yourself." When you find that you can't accept or understand the Church's teaching, mostly that teaching is somewhat related to the truth about yourself.  ::001::

Discover who you are from whatever you are uncomfortable with because it's the invitation from God.  ::001:: That hidden truth will reveal itself and it will invite you to the closer relationship with God.  ::001::

God Bless!!  : xemo026 :

Buddy เขียน:

Pegasus Valkyrie เขียน:

Buddy เขียน: Accept who you are... and you'll love yourself..  : xemo026 :

I can't do that for some reason, and I think God already know why.

But He wants you to...  ::001::

To accept yourself is to accept the will of God in His creation. When you can accept who you are, you'll see the glory of God and you'll love yourself and love God even more. Remember that you are the most precious creation that God ever created.

Someone told me, "The truth that is most difficult to believe is the truth about yourself." When you find that you can't accept or understand the Church's teaching, mostly that teaching is somewhat related to the truth about yourself.  ::001::

Discover who you are from whatever you are uncomfortable with because it's the invitation from God.  ::001:: That hidden truth will reveal itself and it will invite you to the closer relationship with God.  ::001::

God Bless!!  : xemo026 :

มันสายไปแล้วสำหรับเรา และเราไม่มีหนทางอื่นนอกจากพยายามคิดให้เป็นแบบที่ว่า

ตราบที่เรื่องเหล่านั้นจารึกอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์ของโลก เราก็ไม่มีวันมีความสุข

ที่จริง จิตใจของเรามันตายไปถึงครึ่ง ไม่สิ สองในสามส่วนตั้งนานแล้วด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ก็อยู่ในสภาพที่พระองค์จะทำลายที่เหลือเพียงน้อยนิดเมื่อไหร่ก็ได้เสียอีก ความจริงถ้าเราแก้ไขเรื่องพวกนั้นและรักษาสิ่งที่เหลืออยู่ตอนนี้ไม่ได้ เราก็ไม่ควรเกิดมาด้วยซ้ำ

สารภาพก็ได้ ว่าความเป็นจริงเรา "ต้องการต่อรองกับองค์พระผู้เป็นเจ้า" ที่พยายามอยู่ข้างพระองค์และเป็นศัตรูกับสิ่งที่เป็นปฏิปักษ์ ไม่ใช่ว่าเราไม่รักพระองค์ แต่เราก็มีเลือดสีแดง มีกายเนื้อที่มาจากดินและสักวันต้องกลับไปเป็นดิน ดังนั้นจะให้สู้โดยไม่หวังอะไรตอบแทนเลยมันก็เกินไปหน่อยนะ

เป็นกำลังใจให้ครับคุณ PV

1.คุณPV "ยังไม่ตาย" แปลว่า "ยังมีโอกาส"

2.เมื่อ มีโอกาส แสดงว่าคุณPVมีสิทธิ์ "ที่จะเลือก ที่จะเป็น"

3.ถ้าคุณPVแย้งว่า ไม่มีสิทธิ์เลือก แสดงว่าวิญญาณคุณPV กำลังตกอยู่ในสภาพ "อ่อนแอ" ต้องฟื้นฟูโดยด่วน

4.อ่านการ์ตูนมากไปไหมครับ อ่านหนังสือศรัทธามากขึ้นดีกว่าไหม เพื่อจิตวิญญาณจะได้รู้อะไรมากขึ้น
เพราะหลายครั้งที่จิตเราถูกครอบงำจากสิ่งที่เราอ่าน ซึ่งไม่ส่งเสริมการเติบโตฝ่ายวิญญาณเลย

5.พระเจ้าเป็น "ผู้สร้าง" ไม่ใช่ "ผู้ทำลาย" เป็น "องค์แห่งความรัก" ไม่ใช่ "องค์แห่งความเกลียดชัง"
ดังนั้น การจะเข้าใจ(รู้ถึงความจริง)พระคัมภีร์ ต้องใช้ "หัวใจอ่าน" ครับ เพราะพระเจ้าใช้ "หัวใจเขียน" นั่นเอง
มิฉะนั้น เราจะเข้าใจพระเจ้า ผิดไปจากความเป็นจริงแบบขาวเป็นดำไปเลยครับ

จุ่มตัวเองลงในความรักของพระองค์

พระเมตตาของพระองค์จะนำพาเราไปสู่ความรอด

ผู้เดียวที่ไม่อาจจุ่มตัวลงไปในความรักของพระองค์ได้ ก็คือ ผู้ที่ปฎิเสธการจุ่มตัวเองลงไปในความรักอันยิ่งใหญ่นี้เอง

อ่านของพี่ Buddy แล้วน้ำตาจะไหล


ขอบคุณพระเจ้าและพี่ Buddy ด้วย

เป็นเหมือนกันเลยคะ  อดสงสัยไม่ได้เหมือนกัน

แต่ก็คิดว่า ยิ่งคิดก็ยิ่งลอยทะเล เพราะงั้น ไม่คิดดีกว่า วางใจในทางที่พระองค์ตระเตรียมไว้ให้ดีกว่า

PeterCartoon เขียน: 4.อ่านการ์ตูนมากไปไหมครับ อ่านหนังสือศรัทธามากขึ้นดีกว่าไหม เพื่อจิตวิญญาณจะได้รู้อะไรมากขึ้น
เพราะหลายครั้งที่จิตเราถูกครอบงำจากสิ่งที่เราอ่าน ซึ่งไม่ส่งเสริมการเติบโตฝ่ายวิญญาณเลย

เห็นด้วยอย่างยิ่งเจ้าค่ะ การ์ตูน หนังสือนิยาย หนังสือ Gossipดาราในปัจจุปัน และละครส่วนมาก

ไม่ได้ช่วยรดน้ำเม็ดพันธ์ของพระเจ้าเลย (รวมทั้งการสนทนาบางประเภท เช่นการให้ร้าย นินทาผู้อื่น)

แต่กลับไปรดน้ำเม็ดพันธ์ของซาตานที่แฝงอยู่โดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้เรื่อง

ซึ่งทำให้วิญญาณของเราอ่อนแอลงไปเรื่อยๆ  มารดน้ำเมล็ดพันธ์ของพระเจ้ากันเถอะค่ะ

แจกฝักบังคนละอัน ช่วยรดความดี ความรัก ความเข้าใจ การให้อภัย กันนะ นะ นะ ตะเอง

แล้วเหตุใดในพันธสัญญาเดิม พระองค์ยังทำกับคนมากมายได้ล่ะ? (ตอนแรกคิดจะไม่พูดแล้วเชียวนะ)

อนึ่ง ในความเป็นจริงที่ไม่ใช่การ์ตูน เกม นิยาย หรือสิ่งที่เขียนลงวารสารต่าง ๆ มันสมควรได้รับการแก้ไขยิ่งกว่าซะอีก ที่สำคัญมันเจ็บปวดมาหลายหนแล้ว กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คนที่ได้รับพระพร ได้รับพรสวรรค์ และสามารถอยู่และเป็นในสิ่งที่ต้องการได้ จะไปเข้าใจคนที่ต้องการจะเป็นทึ่พึ่งให้คนอื่น แต่แข่งขันอะไรก็มีแต่แพ้กับแพ้ ทำอะไรก็แพ้เขา ความเป็นผู้นำไม่มี พูดอะไรก็ไม่มีคนไว้เนื่อเชื่อใจ แถมถูกผู้ใหญ่จอมคาดหวังกดดัน พูดอะไรก็เป็นคนผิดตลอด ความภาคภูมิใจถูกบดขยี้ในพริบตา และต้องแบกรับความรู้สึกผิดบาปหนักที่ทำสิ่งที่ควรจะทำได้ไม่สำเร็จ ไปได้ยังไง ขนาดที่เรียนยังไม่มีแม้แต่ความสามารถในการเลือกเองเสียด้วยซ้ำ

ถ้าเราไม่พยายามสร้างตัวตนอีกคนหนึ่งของตัวเองมาแทนที่คนเก่า ก็ไม่มีความหวังอะไรสำหรับการมีชีวิตทั้งนั้น

ถ้าคำว่าดูถูกแปลว่ามองต่ำกว่าความเป็นจริง เราไม่ได้ดูถูกตัวเอง แต่ที่เราบอกว่าตัวเองกากสุดขีดนั่น "เป็นความจริงเลยต่างหาก"

เคยคิดนะ ว่าหากชาติหน้ามีจริง และคนเราสามารถพึ่งตนเองได้ขอเพียงมีใจเข้มแข็ง ต้องมีสักครั้งที่เราเป็นในลักษณะที่ภูมิใจในตนเองได้ดีที่สุด แต่พอมาทราบความจริงว่าคำพูดเหล่านั้นโกหก เพราะความเป็นจริง ทุกคนมีชาติเดียว และทำอะไรสำเร็จไม่สำเร็จก็ขึ้นกับน้ำพระทัยของผู้ที่เรียกว่าพระเจ้า ผู้เห็นทุกอย่างอยู่แล้วแต่ไม่เคยบอกเราเลย

ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นใจใคร คิดแต่ว่าตัวเองถูก ใครเดือดร้อนช่างมัน ขอตนชนะเป็นพอ คนแบบนั้นไม่ว่าเราพยายามต่อกรด้วยเท่าไหร่ก็ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง ทั้งที่เราพยายามอย่างยิ่งจะไม่เป็นแบบมันแท้ ๆ อย่างน้อยก็มีส่วนคล้ายให้น้อยที่สุด แต่สู้มันไม่เคยได้เลย ความยุติธรรมเป็นแค่ลมปากเปล่า ๆ ในที่สุด

เชื่อในตัวเองก็ไม่ได้ ฆ่าตัวตายก็ไม่ได้ หันหลังให้ก็ไม่ได้อีก

ถ้าไม่ "ตื้อ" พระองค์ จะให้ทำไงอีก แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าขนาดคนที่ภักดีต่อพระองค์ยังถูกปล่อยให้คนศาสนาอื่นกลั่นแกล้งเลยก็ตาม

เคยอธิษฐานขอพระเจ้าให้ "เราสามารถรักตัวเองได้" รึเปล่าคะ น่าจะลองดูนะ

อีกอย่างนึงน่าจะไปหาศิษยาภิบาลที่คุณPV สนิทและไว้ใจ

ลองปรึกษาดูดีมั๊ยคะ พระเจ้ามีทางออกให้เสมอค่ะ

ขอพระอวยพรนะคะ

Pegasus Valkyrie เขียน: แล้วเหตุใดในพันธสัญญาเดิม พระองค์ยังทำกับคนมากมายได้ล่ะ? (ตอนแรกคิดจะไม่พูดแล้วเชียวนะ)

อนึ่ง ในความเป็นจริงที่ไม่ใช่การ์ตูน เกม นิยาย หรือสิ่งที่เขียนลงวารสารต่าง ๆ มันสมควรได้รับการแก้ไขยิ่งกว่าซะอีก ที่สำคัญมันเจ็บปวดมาหลายหนแล้ว กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คนที่ได้รับพระพร ได้รับพรสวรรค์ และสามารถอยู่และเป็นในสิ่งที่ต้องการได้ จะไปเข้าใจคนที่ต้องการจะเป็นทึ่พึ่งให้คนอื่น แต่แข่งขันอะไรก็มีแต่แพ้กับแพ้ ทำอะไรก็แพ้เขา ความเป็นผู้นำไม่มี พูดอะไรก็ไม่มีคนไว้เนื่อเชื่อใจ แถมถูกผู้ใหญ่จอมคาดหวังกดดัน พูดอะไรก็เป็นคนผิดตลอด ความภาคภูมิใจถูกบดขยี้ในพริบตา และต้องแบกรับความรู้สึกผิดบาปหนักที่ทำสิ่งที่ควรจะทำได้ไม่สำเร็จ ไปได้ยังไง ขนาดที่เรียนยังไม่มีแม้แต่ความสามารถในการเลือกเองเสียด้วยซ้ำ

ถ้าเราไม่พยายามสร้างตัวตนอีกคนหนึ่งของตัวเองมาแทนที่คนเก่า ก็ไม่มีความหวังอะไรสำหรับการมีชีวิตทั้งนั้น

ถ้าคำว่าดูถูกแปลว่ามองต่ำกว่าความเป็นจริง เราไม่ได้ดูถูกตัวเอง แต่ที่เราบอกว่าตัวเองกากสุดขีดนั่น "เป็นความจริงเลยต่างหาก"

เคยคิดนะ ว่าหากชาติหน้ามีจริง และคนเราสามารถพึ่งตนเองได้ขอเพียงมีใจเข้มแข็ง ต้องมีสักครั้งที่เราเป็นในลักษณะที่ภูมิใจในตนเองได้ดีที่สุด แต่พอมาทราบความจริงว่าคำพูดเหล่านั้นโกหก เพราะความเป็นจริง ทุกคนมีชาติเดียว และทำอะไรสำเร็จไม่สำเร็จก็ขึ้นกับน้ำพระทัยของผู้ที่เรียกว่าพระเจ้า ผู้เห็นทุกอย่างอยู่แล้วแต่ไม่เคยบอกเราเลย

ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นใจใคร คิดแต่ว่าตัวเองถูก ใครเดือดร้อนช่างมัน ขอตนชนะเป็นพอ คนแบบนั้นไม่ว่าเราพยายามต่อกรด้วยเท่าไหร่ก็ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง ทั้งที่เราพยายามอย่างยิ่งจะไม่เป็นแบบมันแท้ ๆ อย่างน้อยก็มีส่วนคล้ายให้น้อยที่สุด แต่สู้มันไม่เคยได้เลย ความยุติธรรมเป็นแค่ลมปากเปล่า ๆ ในที่สุด

เชื่อในตัวเองก็ไม่ได้ ฆ่าตัวตายก็ไม่ได้ หันหลังให้ก็ไม่ได้อีก

ถ้าไม่ "ตื้อ" พระองค์ จะให้ทำไงอีก แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าขนาดคนที่ภักดีต่อพระองค์ยังถูกปล่อยให้คนศาสนาอื่นกลั่นแกล้งเลยก็ตาม

Are you talking about your parents? Your family pressure? Your relationship with your family? 

Buddy เขียน:

Pegasus Valkyrie เขียน: แล้วเหตุใดในพันธสัญญาเดิม พระองค์ยังทำกับคนมากมายได้ล่ะ? (ตอนแรกคิดจะไม่พูดแล้วเชียวนะ)

อนึ่ง ในความเป็นจริงที่ไม่ใช่การ์ตูน เกม นิยาย หรือสิ่งที่เขียนลงวารสารต่าง ๆ มันสมควรได้รับการแก้ไขยิ่งกว่าซะอีก ที่สำคัญมันเจ็บปวดมาหลายหนแล้ว กับสิ่งที่เกิดขึ้นจริง

คนที่ได้รับพระพร ได้รับพรสวรรค์ และสามารถอยู่และเป็นในสิ่งที่ต้องการได้ จะไปเข้าใจคนที่ต้องการจะเป็นทึ่พึ่งให้คนอื่น แต่แข่งขันอะไรก็มีแต่แพ้กับแพ้ ทำอะไรก็แพ้เขา ความเป็นผู้นำไม่มี พูดอะไรก็ไม่มีคนไว้เนื่อเชื่อใจ แถมถูกผู้ใหญ่จอมคาดหวังกดดัน พูดอะไรก็เป็นคนผิดตลอด ความภาคภูมิใจถูกบดขยี้ในพริบตา และต้องแบกรับความรู้สึกผิดบาปหนักที่ทำสิ่งที่ควรจะทำได้ไม่สำเร็จ ไปได้ยังไง ขนาดที่เรียนยังไม่มีแม้แต่ความสามารถในการเลือกเองเสียด้วยซ้ำ

ถ้าเราไม่พยายามสร้างตัวตนอีกคนหนึ่งของตัวเองมาแทนที่คนเก่า ก็ไม่มีความหวังอะไรสำหรับการมีชีวิตทั้งนั้น

ถ้าคำว่าดูถูกแปลว่ามองต่ำกว่าความเป็นจริง เราไม่ได้ดูถูกตัวเอง แต่ที่เราบอกว่าตัวเองกากสุดขีดนั่น "เป็นความจริงเลยต่างหาก"

เคยคิดนะ ว่าหากชาติหน้ามีจริง และคนเราสามารถพึ่งตนเองได้ขอเพียงมีใจเข้มแข็ง ต้องมีสักครั้งที่เราเป็นในลักษณะที่ภูมิใจในตนเองได้ดีที่สุด แต่พอมาทราบความจริงว่าคำพูดเหล่านั้นโกหก เพราะความเป็นจริง ทุกคนมีชาติเดียว และทำอะไรสำเร็จไม่สำเร็จก็ขึ้นกับน้ำพระทัยของผู้ที่เรียกว่าพระเจ้า ผู้เห็นทุกอย่างอยู่แล้วแต่ไม่เคยบอกเราเลย

ทว่าคนที่ไม่เคยเห็นใจใคร คิดแต่ว่าตัวเองถูก ใครเดือดร้อนช่างมัน ขอตนชนะเป็นพอ คนแบบนั้นไม่ว่าเราพยายามต่อกรด้วยเท่าไหร่ก็ไม่เคยชนะเลยสักครั้ง ทั้งที่เราพยายามอย่างยิ่งจะไม่เป็นแบบมันแท้ ๆ อย่างน้อยก็มีส่วนคล้ายให้น้อยที่สุด แต่สู้มันไม่เคยได้เลย ความยุติธรรมเป็นแค่ลมปากเปล่า ๆ ในที่สุด

เชื่อในตัวเองก็ไม่ได้ ฆ่าตัวตายก็ไม่ได้ หันหลังให้ก็ไม่ได้อีก

ถ้าไม่ "ตื้อ" พระองค์ จะให้ทำไงอีก แม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าขนาดคนที่ภักดีต่อพระองค์ยังถูกปล่อยให้คนศาสนาอื่นกลั่นแกล้งเลยก็ตาม

Are you talking about your parents? Your family pressure? Your relationship with your family?  

เรื่องพ่อตัวดีในบ้านก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องอื่นก็มี แค่แผ่นดินสวรรค์ไม่เพียงพอที่จะเยียวยาแผลนี่หรอก

Pegasus Valkyrie เขียน:

Buddy เขียน:
Are you talking about your parents? Your family pressure? Your relationship with your family?  

เรื่องพ่อตัวดีในบ้านก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องอื่นก็มี แค่แผ่นดินสวรรค์ไม่เพียงพอที่จะเยียวยาแผลนี่หรอก

แต่เก่งนะคะ ยังสามารถเหลือหัวใจให้รักพระเป็นเจ้าได้ 

แผลจะหายหรือไม่หาย ขึ้นกับเรานะคะ ถ้าเราเลือกที่จะหาย เราจะเลือกที่จะเชื่อพระเยซูเจ้า แพทย์ผู้ประเสริฐของเรา เราก็จะหาย แต่ถ้าเราเลือกที่จะไม่หาย เราก็ไม่หาย 

เท่าที่เคยเจอนะ คนที่หาย ไม่ใช่คนที่เป็นน้อยนะ แต่เป็นคนที่ยอมให้รักษา ส่วนคนที่ไม่หาย บางทีไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แต่ไม่ยอมให้หาย ส่วนนึงเพราะอยากให้คนที่เค้าทำกับเรา มาได้เห็นสภาพที่ตัวเองเป็น เค้าจะได้รู้ว่า ที่ตัวเองทำไปน่ะ มันเกิดผลยังไง เพราะถ้าหาย มันก็ไม่สะใจ และก็อยากให้เค้าได้รับรู้ความเจ็บปวดของเรา ตราบใดที่เค้ายังไม่มารับรู้ว่า เราเจ็บ ไม่มาขอโทษเรา เราก็จะพยายามทำให้ตัวเองมีสภาพแบบนี้แหละ เพื่อเค้าจะได้รู้

และก็เคยเจอ พี่คนนึง อายุมากแล้ว แต่พฤติกรรมยังเป็นเด็ก (คือการกลับเป็นเด็ก ทำอะไรที่เป็นความสุขวัยเด็ก มันทำให้เรารู้สึกปลอดภัย) มารู้ทีหลังว่า เค้าให้อภัยพ่อตัวเองไม่ได้ และไม่แน่ใจเหมือนกันว่า โดนพี่ชายข่มขืนหรือเปล่า ก็เป็นแผลมาจนโต กว่าจะเยียวยาได้ก็นานมากๆ คือถ้ายอมได้รับการรักษาตั้งแต่ยังเด็ก ชีวิตก็คงมีความสุขกว่านี้ เวลาเป็นสิบๆปี ทำอะไรได้ตั้งเยอะ แต่ต้องมาจมกับสิ่งเหล่านี้ ต้องมาอยู่กับแผลกับความเจ็บปวดของตัวเอง มีความสัมพันธ์กับคนอื่นก็ลำบาก

อันนี้เล่าสู่กันฟังนะ อายุยังน้อย อยากให้มีความสุขกับชีวิตนะคะ 

เราทุกคนต้องการคำขอโทษ ต้องการการให้อภัย ต้องการการคืนดี ศีลอภัยบาปของคาทอลิกเรา มีก็เพื่อที่พระเป็นเจ้าจะให้ตรงนี้กับเรานั่นล่ะค่ะ เพราะการคืนดี เป็นส่วนนึง (หรืออาจเป็นส่วนหลักก็ได้) ของความรอด

สวดให้นะคะ ไหนๆก็ได้มาพบกับพระเป็นเจ้าแล้ว จะได้มีความรักที่สมบูรณ์ 

เรื่องพระเรื่องเจ้าเนี่ย

.. ผมไม่เคยคิดจะสงสัยครับ

sinner เขียน:

PeterCartoon เขียน: 4.อ่านการ์ตูนมากไปไหมครับ อ่านหนังสือศรัทธามากขึ้นดีกว่าไหม เพื่อจิตวิญญาณจะได้รู้อะไรมากขึ้น
เพราะหลายครั้งที่จิตเราถูกครอบงำจากสิ่งที่เราอ่าน ซึ่งไม่ส่งเสริมการเติบโตฝ่ายวิญญาณเลย

เห็นด้วยอย่างยิ่งเจ้าค่ะ การ์ตูน หนังสือนิยาย หนังสือ Gossipดาราในปัจจุปัน และละครส่วนมาก

ไม่ได้ช่วยรดน้ำเม็ดพันธ์ของพระเจ้าเลย (รวมทั้งการสนทนาบางประเภท เช่นการให้ร้าย นินทาผู้อื่น)

แต่กลับไปรดน้ำเม็ดพันธ์ของซาตานที่แฝงอยู่โดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้เรื่อง

ซึ่งทำให้วิญญาณของเราอ่อนแอลงไปเรื่อยๆ   มารดน้ำเมล็ดพันธ์ของพระเจ้ากันเถอะค่ะ

แจกฝักบังคนละอัน ช่วยรดความดี ความรัก ความเข้าใจ การให้อภัย กันนะ นะ นะ ตะเอง

เหนด้วย ครับ

Buddy เขียน:

Pegasus Valkyrie เขียน:

Buddy เขียน:
Are you talking about your parents? Your family pressure? Your relationship with your family?  

เรื่องพ่อตัวดีในบ้านก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องอื่นก็มี แค่แผ่นดินสวรรค์ไม่เพียงพอที่จะเยียวยาแผลนี่หรอก

แต่เก่งนะคะ ยังสามารถเหลือหัวใจให้รักพระเป็นเจ้าได้  : emo045 :

แผลจะหายหรือไม่หาย ขึ้นกับเรานะคะ ถ้าเราเลือกที่จะหาย เราจะเลือกที่จะเชื่อพระเยซูเจ้า แพทย์ผู้ประเสริฐของเรา เราก็จะหาย แต่ถ้าเราเลือกที่จะไม่หาย เราก็ไม่หาย  : xemo017 :

เท่าที่เคยเจอนะ คนที่หาย ไม่ใช่คนที่เป็นน้อยนะ แต่เป็นคนที่ยอมให้รักษา ส่วนคนที่ไม่หาย บางทีไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แต่ไม่ยอมให้หาย ส่วนนึงเพราะอยากให้คนที่เค้าทำกับเรา มาได้เห็นสภาพที่ตัวเองเป็น เค้าจะได้รู้ว่า ที่ตัวเองทำไปน่ะ มันเกิดผลยังไง เพราะถ้าหาย มันก็ไม่สะใจ และก็อยากให้เค้าได้รับรู้ความเจ็บปวดของเรา ตราบใดที่เค้ายังไม่มารับรู้ว่า เราเจ็บ ไม่มาขอโทษเรา เราก็จะพยายามทำให้ตัวเองมีสภาพแบบนี้แหละ เพื่อเค้าจะได้รู้

และก็เคยเจอ พี่คนนึง อายุมากแล้ว แต่พฤติกรรมยังเป็นเด็ก (คือการกลับเป็นเด็ก ทำอะไรที่เป็นความสุขวัยเด็ก มันทำให้เรารู้สึกปลอดภัย) มารู้ทีหลังว่า เค้าให้อภัยพ่อตัวเองไม่ได้ และไม่แน่ใจเหมือนกันว่า โดนพี่ชายข่มขืนหรือเปล่า ก็เป็นแผลมาจนโต กว่าจะเยียวยาได้ก็นานมากๆ คือถ้ายอมได้รับการรักษาตั้งแต่ยังเด็ก ชีวิตก็คงมีความสุขกว่านี้ เวลาเป็นสิบๆปี ทำอะไรได้ตั้งเยอะ แต่ต้องมาจมกับสิ่งเหล่านี้ ต้องมาอยู่กับแผลกับความเจ็บปวดของตัวเอง มีความสัมพันธ์กับคนอื่นก็ลำบาก

อันนี้เล่าสู่กันฟังนะ อายุยังน้อย อยากให้มีความสุขกับชีวิตนะคะ  : emo045 :

เราทุกคนต้องการคำขอโทษ ต้องการการให้อภัย ต้องการการคืนดี ศีลอภัยบาปของคาทอลิกเรา มีก็เพื่อที่พระเป็นเจ้าจะให้ตรงนี้กับเรานั่นล่ะค่ะ เพราะการคืนดี เป็นส่วนนึง (หรืออาจเป็นส่วนหลักก็ได้) ของความรอด

สวดให้นะคะ ไหนๆก็ได้มาพบกับพระเป็นเจ้าแล้ว จะได้มีความรักที่สมบูรณ์  : xemo026 :

ขอบคุณค่ะ เราก็หวังว่าพระองค์จะยังเห็นใจเราอยู่เหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ยังทำตามที่แฟนพูดบ่อย ๆ ว่า "สักวันพระเจ้าจะทำให้เราต้องขอบคุณพระองค์แบบเต็มที่ ๆ สุดในชีวิตที่เคยมีมา" เราจะรอคอยปาฏิหาริย์ของพระองค์

กลัวแต่ว่า.... มันจะสายเกินไป ดังที่ตอนนี้มันก็สายไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ

Pegasus Valkyrie เขียน:

Buddy เขียน:

Pegasus Valkyrie เขียน: เรื่องพ่อตัวดีในบ้านก็ส่วนหนึ่ง แต่เรื่องอื่นก็มี แค่แผ่นดินสวรรค์ไม่เพียงพอที่จะเยียวยาแผลนี่หรอก

แต่เก่งนะคะ ยังสามารถเหลือหัวใจให้รักพระเป็นเจ้าได้  : emo045 :

แผลจะหายหรือไม่หาย ขึ้นกับเรานะคะ ถ้าเราเลือกที่จะหาย เราจะเลือกที่จะเชื่อพระเยซูเจ้า แพทย์ผู้ประเสริฐของเรา เราก็จะหาย แต่ถ้าเราเลือกที่จะไม่หาย เราก็ไม่หาย  : xemo017 :

เท่าที่เคยเจอนะ คนที่หาย ไม่ใช่คนที่เป็นน้อยนะ แต่เป็นคนที่ยอมให้รักษา ส่วนคนที่ไม่หาย บางทีไม่ได้เป็นอะไรมากหรอก แต่ไม่ยอมให้หาย ส่วนนึงเพราะอยากให้คนที่เค้าทำกับเรา มาได้เห็นสภาพที่ตัวเองเป็น เค้าจะได้รู้ว่า ที่ตัวเองทำไปน่ะ มันเกิดผลยังไง เพราะถ้าหาย มันก็ไม่สะใจ และก็อยากให้เค้าได้รับรู้ความเจ็บปวดของเรา ตราบใดที่เค้ายังไม่มารับรู้ว่า เราเจ็บ ไม่มาขอโทษเรา เราก็จะพยายามทำให้ตัวเองมีสภาพแบบนี้แหละ เพื่อเค้าจะได้รู้

และก็เคยเจอ พี่คนนึง อายุมากแล้ว แต่พฤติกรรมยังเป็นเด็ก (คือการกลับเป็นเด็ก ทำอะไรที่เป็นความสุขวัยเด็ก มันทำให้เรารู้สึกปลอดภัย) มารู้ทีหลังว่า เค้าให้อภัยพ่อตัวเองไม่ได้ และไม่แน่ใจเหมือนกันว่า โดนพี่ชายข่มขืนหรือเปล่า ก็เป็นแผลมาจนโต กว่าจะเยียวยาได้ก็นานมากๆ คือถ้ายอมได้รับการรักษาตั้งแต่ยังเด็ก ชีวิตก็คงมีความสุขกว่านี้ เวลาเป็นสิบๆปี ทำอะไรได้ตั้งเยอะ แต่ต้องมาจมกับสิ่งเหล่านี้ ต้องมาอยู่กับแผลกับความเจ็บปวดของตัวเอง มีความสัมพันธ์กับคนอื่นก็ลำบาก

อันนี้เล่าสู่กันฟังนะ อายุยังน้อย อยากให้มีความสุขกับชีวิตนะคะ  : emo045 :

เราทุกคนต้องการคำขอโทษ ต้องการการให้อภัย ต้องการการคืนดี ศีลอภัยบาปของคาทอลิกเรา มีก็เพื่อที่พระเป็นเจ้าจะให้ตรงนี้กับเรานั่นล่ะค่ะ เพราะการคืนดี เป็นส่วนนึง (หรืออาจเป็นส่วนหลักก็ได้) ของความรอด

สวดให้นะคะ ไหนๆก็ได้มาพบกับพระเป็นเจ้าแล้ว จะได้มีความรักที่สมบูรณ์  : xemo026 :

ขอบคุณค่ะ เราก็หวังว่าพระองค์จะยังเห็นใจเราอยู่เหมือนกัน ทุกวันนี้ก็ยังทำตามที่แฟนพูดบ่อย ๆ ว่า "สักวันพระเจ้าจะทำให้เราต้องขอบคุณพระองค์แบบเต็มที่ ๆ สุดในชีวิตที่เคยมีมา" เราจะรอคอยปาฏิหาริย์ของพระองค์

กลัวแต่ว่า.... มันจะสายเกินไป ดังที่ตอนนี้มันก็สายไปกว่าครึ่งแล้วค่ะ

ไม่ต้องไปนั่งหวังค่ะ  มั่นใจไปเลย    เพราะพระเห็นใจคุณอยู่แล้ว รักเราซะขนาดนั้น ไม่มั่นใจได้ไง   

กับพระไม่มีคำว่า "สาย" นะคะ มีแต่เรื่อง "เวลาที่เหมาะสม" กับเรื่อง "ที่เราไม่เปิดใจกับพระองค์อย่างเต็มที่" พระองค์ทำได้ทุกอย่างค่ะ    ขอให้เชื่อนะคะ ถ้ายังไม่เชื่อ ก็ขอให้อย่างน้อย รอดูพระองค์ให้ดีๆ บอกพระองค์ว่า ลูกอยากเชื่อ แต่ไม่รู้จะเชื่อยังไง    พระองค์จะทำให้เราเชื่อค่ะ    เหมือนเรามีแฟนน่ะค่ะ กว่าเราจะเชื่อใจแฟนเรา ก็ต้องใช้เวลานิดนึง เมื่อเค้ารักเรา เค้าจะพยายามทำให้เราเห็นว่า เราเชื่อใจเค้าได้ พระเป็นเจ้าก็เหมือนกันค่ะ พระองค์ก็จะทำแบบนั้นเหมือนกันค่ะ 

พระพรของพระองค์มาเติมเต็มได้ทุกเรื่อง รักษาได้ทุกอย่างค่ะ อยู่ที่เราจะยอมมั้ย แค่นั้นเอง ที่หนักสุดที่เคยเจอมา ก็เคสที่เล่าน่ะค่ะ แต่เค้ามัวแต่เสียเวลา ไม่ยอมให้พระรักษาเค้าอยู่เป็นสิบๆปี มัวแต่ประชดประชัน กว่าจะยอมให้รักษาได้ ก็เล่นเอาสะบักสะบอมแล้ว ซึ่งก็ต้องกินเวลานานขึ้นไปอีก ในการรักษา 

ดังนั้นนะคะ อายุยังน้อย ขอให้รีบรับการรักษา ไม่งั้นชีวิตจะเสียเวลามาก และการเริ่มรักษา บางทีเราต้อง active หน่อย ไม่ใช่ passive ปล่อยไป รอพระ และก็คิดว่า มันสายเกินไป รอได้นะคะ แต่ต้องรอแบบมี ความหวัง ความเชื่อ ความมั่นใจ  ความไว้ใจ มากกว่านี้ ... ถ้ายังไม่ไว้ใจก็ไม่เป็นไรนะคะ เพราะมันคือ ส่วนนึงของความสัมพันธ์    ที่คนรักกัน ต้องพยายามทำให้อีกฝ่ายรู้ว่า เราจริงใจนะ เชื่อใจได้นะ เชื่อเราเถอะ    พระเยซูเจ้าบอกให้เราเชื่อพระองค์ แต่พระองค์ไม่ได้บอกเปล่าๆนะคะ พระองค์ทำให้เราเห็นด้วย ทำให้เรามั่นใจด้วยว่า พระองค์เชื่อใจได้นะ มั่นใจได้ 

พระเป็นเจ้าอวยพรเรา ให้เราได้มีแฟนที่เข้าใจเรา แต่ในโลกนี้ ไม่มีใครแทนพ่อเราได้นะคะ ยังไง เราก็ต้องคืนดีกับเค้า เพราะจริงๆแล้ว เค้ารักเรามาก และเราก็รักเค้ามากด้วย ในแฟนเรา พระเป็นเจ้าประทานความรักมาให้เรา ให้หัวใจเราได้รักได้ ขอให้ขอบคุณพระนะคะ ที่ส่งเค้ามา    แต่อย่าลืมว่า นี่คือ journey...  healing journey ที่เราจะต้องเดินต่อ เพื่อเยียวยาตัวเองค่ะ  เมื่อเรามีความสัมพันธ์ที่ดีกับแฟน ขอให้เราได้พัฒนาความสัมพันธ์นี้ไปยังพ่อของเรา ไปยังทุกคนรอบข้าง และในที่สุด เราจะเข้าใจพระเป็นเจ้า เข้าใจความสัมพันธ์ที่พระองค์มีกับประชากรของพระองค์ 

พระอวยพรนะคะ 

มาปรบมือให้คุณพี่ Buddy ค่ะ