Nicolas.Not เขียน:
อยากได้พระหรรษทานบ้างจังเลย แต่ผมทำตัวมะค่อยดีพระเลยเซ็งผมละมั้ง อิอิ แต่จะพยายามทำดีต่อไปครับ
อุปมาเรื่องลูกล้างผลาญ ลก15:11-24
พระองค์ยังตรัสอีกว่า ‘ชายผู้หนึ่งมีบุตรสองคน
บุตรคนเล็กพูดกับบิดาว่า “พ่อครับ โปรดให้ทรัพย์สมบัติส่วนที่เป็นมรดกแก่ลูกเถิด” บิดาก็แบ่งทรัพย์สมบัติให้แก่ลูกทั้งสองคน
ต่อมาไม่นาน บุตรคนเล็กรวบรวมทุกสิ่งที่มีแล้วเดินทางไปยังประเทศห่างไกล ที่นั่นเขาประพฤติเสเพลผลาญเงินทองจนหมดสิ้น
‘เมื่อเขาหมดตัว ก็เกิดกันดารอาหารอย่างหนักทั่วแถบนั้น และเขาเริ่มขัดสน
จึงไปรับจ้างอยู่กับชาวเมืองคนหนึ่ง คนนั้นใช้เขาไปเลี้ยงหมูในทุ่งนา
เขาอยากกินฝักถั่วที่หมูกินเพื่อระงับความหิว แต่ไม่มีใครให้
เขาจึงรู้สำนึกและคิดว่า “คนรับใช้ของพ่อฉันมีอาหารกินอุดมสมบูรณ์ ส่วนฉันอยู่ที่นี่ หิวจะตายอยู่แล้ว
ฉันจะกลับไปหาพ่อ พูดกับพ่อว่า “พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ
ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก โปรดนับว่าลูกเป็นผู้รับใช้คนหนึ่งของพ่อเถิด”
เขาก็กลับไปหาบิดา
ขณะที่เขายังอยู่ไกล บิดามองเห็นเขา รู้สึกสงสาร จึงวิ่งไปสวมกอดและจูบเขา
บุตรจึงพูดกับบิดาว่า
“พ่อครับ ลูกทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก”
แต่บิดาพูดกับผู้รับใช้ว่า “เร็วเข้า จงไปนำเสื้อสวยที่สุดมาสวมให้ลูกเรา นำแหวนมาสวมนิ้ว นำรองเท้ามาใส่ให้
จงนำลูกวัวที่ขุนอ้วนแล้วไปฆ่า แล้ว
กินเลี้ยงฉลองกันเถิด
เพราะลูกของเราผู้นี้ตายไปแล้วกลับมีชีวิตอีก หายไปแล้ว ได้พบกันอีก” แล้วการฉลองก็เริ่มขึ้น
ไม่ว่าเราจะทำตัวดีหรือไม่ดี เรายังคงเป็นบุตรพระเจ้าเสมอครับ
ขอแค่ให้เราสำนึกผิด และกลับใจมาหาพระองค์
พระองค์ก็จะโอบกอดเราอย่างอบอุ่นที่สุดเลย
ขอพระเจ้าอวยพรทุกๆท่าน
