รู้สึกผิดต่อพระองค์ ที่สวดอยู่ทุกวัน แล้วยังเผลอทำบาปทุกวัน

[hopen]

รู้สึกผิดมาก ที่ทุกๆวัน เราได้ สวดขอพร สรรเสริญพระองค์  และขอให้พระองค์อภัยในบาปให้  แต่ก็ยังเผลอทำบาปอยู่ทุกวัน โดยไม่ว่าจะอะไร

ทุกๆวันนี้ทำไมรู้สึกว่า การได้รัก เชื่อ ศรัทธา ในพระองค์ นั้นไม่เพียงพอ ต่อการแสดงความศรัทธา เหมือนเราจะต้องการทำมากกว่านั้น เพื่อตอบแทนพระองค์

แม้เราจะรู้สึกว่าเราเป็นคนชั่ว แต่รู้สึกว่าพระองค์ยังไม่ทิ้งเรา

[อันตน]

ถ้ายังสำนึกตัวได้ก็ยังมีหวังครับ

[พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ]

ถูกต้องแล้วครับที่รู้สึกแบบนั้น

ความถ่อมตนของเราเกิดขึ้นจากความรู้สึกแบบนี้แหละครับ เราจะได้ระลึกใว้เสมอว่าเรานั้นอ่อนแอและเป็นคนบาป กระนั้นพระเจ้าก็ยังทรงรักและเมตตาเราอยู่ครับ

ความรู้สึกเหล่านี้จะทำให้เราเข้าใจและสู้ทนปัญหาอุปสรรคต่างๆในชีวิตได้ดียิ่งขึ้นเพราะเราต้องชดใช้โทษบาปของตัวเองผ่านความทุกข์ทรมาณเหล่านั้น

[Batholomew]

พลั้งเผลอบ้าง เพราะเราเป็นมนุษย์
แต่อยู่ที่เราสำนึกถึงบาปและพยายามอย่าทำอีกครับ

[นายใหญ่]

ขอบคุณพระที่ยังทำให้เรามีความรู้สึกผิด เพราะอย่างน้อยเรายังสามารถปรับปรุงตัวเองได้

ลองคิดดูสิครับ

ถ้าเราทำผิดแล้ว ไม่รู้สึกผิดเลย... อะไรจะเกิดขึ้น

เราก็จะทำสิ่งผิดนั้น ทำซ้ำแล้วซ้ำอีก...

และมันก็จะสายเกินไปครับ...

[Valkyrie Zero Number]

ถ้างั้นแบบเราไม่ได้ไปทัวร์นรกเป็นล้าน ๆ รอบแล้วหรอกเหรอ?

[นายใหญ่]

ทำบาปผิดแล้ว ปรับตัว กลับใจ ไปหาพระ...
แม้ว่าจะผิดอีกครั้ง พระก็ยังไม่ได้ทิ้งเราไป...
พระองค์รอคอยให้เรากลับใจเสมอนะ...