สงสารเด็กสองคนที่เจอมาเมื่อวาน

[Holy Bible]

      เมื่อวานนี้ผมกับพ่อไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ตอนที่ผมกับพ่อเดินไปตรงแผนกที่ขายอาหารประเภทซีเรียลก็จะมีบูทนึงของ***(ขอไม่เ่อ่ยชื่อยี่ห้อ)ที่ให้ชิมซีเรียลฟรี ผมกับพ่อก็เห็นผู้ชายคนนึงที่อยู่ในวัยกลางคนแต่งตัวโทรมที่ท่าทางเหมือนเป็นกรรมกร เพราะมีเศษฝุ่นเศษปูนติดตามเสื้อผ้าอยู่ เดินซื้อกับลูกที่เป็นเด็กผู้้หญิง2คนอายุประมาณ8-9ขวบได้ แต่ในตะกร้าก็ไม่ค่อยจะมีอะำไรซักเท่าไหร่ พอเด็ก2คนนั้นเห็นบูธนั้นก็เดินเข้าไปขอกิน พนักงานก็ให้ซีเรียลมาแค่แก้วเดียว แทนที่จะให้2แก้ว แล้วเด็กสองคนนั้นก็แบ่งกันทาน พอทานหมดแล้ว ก็ไปขอพนักงานอีกแก้วนึง แต่พนักงานปฏิเสธ เด็กสองคนนั้นก็ไม่ได้ทำสีหน้าไม่พอใจหรือทำสีหน้าอะไรเลย ผมกับพ่อเห็นแล้วรู้สึกสงสารมาก คิดดูสิครับ ขนาดคนที่แต่งตัวมีฐานะยังทานได้หลายๆแก้วโดยที่พนักงานไม่ได้ปฏิเสธแต่อย่างใด แต่พอเห็นชายที่แต่งตัวโทรมๆกับเด็กผู้หญิง2คนก็ให้ทานได้แค่แ้ก้วเดียว ผมรู้สึกว่าทำไมเขาต้องเลือกปฏิบัติกับคนอื่นด้วย ใครมาขอก็ควรจะได้กินกันทุกคน ผมเชื่อว่าเด็ก2คนนั้นคงไม่ได้ขออะำไรมากเิกินไปกว่าที่พนักงานขายจะให้ได้ เห็นแล้วก็รู้สึกเศร้า พ่อผมก็กะจะซื้อให้เด็กสองคนนั้นซักกล่องนึง แต่พอดีมันต้องจ่ายเงินที่แคชเชียร์ก็เลยไม่ได้ซื้อให้

      สงสารเด็กสองคนนั้นมากๆเลยครับ ผมรู้สึกเศร้าใจมากๆ

[อันตน]

สงสารได้ไม่ผิดครับ แต่อย่าเพิ่งตัดสิน

อนึ่งการแจกของชิมอย่างนี้เพื่อให้เกิดการซื้อครับ
ฉะนั้นการตัดสินเบื้องต้นว่าใครพอมีกำลังจะซื้อได้ไม่ซื้อได้ การแต่งตัวเป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยในการตัดสินใจครับ
ในใจลึกๆพนักงานอาจจะเห็นใจเด็กๆอยู่เหมือนกัน เพราะส่วนใหญ่พีซีห้างก็ฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักหรอก น่าจะปากกัดตีนถีบเหมือนๆกันกับเด็กก็ได้ (หรือเด็กอาจจะดีกว่าก็ได้เหมือนกัน) เธอต้องคิดถึงหลายอย่างเหมือนกันในการแจก

"เจ้าอย่าพิพากษาด้วยความอยุติธรรม เจ้าอย่าลำเอียงเข้าข้างคนจนหรือเห็นแก่หน้าผู้เป็นใหญ่  แต่เจ้าจงพิพากษาเพื่อนบ้านของเจ้าด้วยความชอบธรรม

[6th]

เศร้า T^T คนเราทะไมแบ่งฐานะกันยังงี้   

[kobo]

โกโบชื่นชอบที่ท่านนำมาเสนอ ขอบคุณขอรับท่าน
เป็นสัญลักษณ์ แห่งการทำลายล้าง เหมือนเมืองโสดม และโกโมรา มีใจเกินที่จะรู้สึกถึงสิ่งที่ดี แก่กล้าในความชั่วร้าย เป็นบาปร้ายแรง ในพฤติกรรมที่น่าขยะแขยง ชั่วร้าย เช่นนั้น ในการดูหมิ่นคนจน

ในพระคัมภีร์มอรมอน จากหนังสือของเจคอบ บทที่2
เจคอบบุตรของลีไฮในแผ่นดินทวีปอเมริกา
น้องชายนีไฟ ได้สอนผู้คนของท่านว่า..
๑๗.จงคิดว่าพี่น้องของท่านเหมือนกับตัวท่าน และจงสนิทสนมกับทุกคนและเผื่อแผ่ข้าวของของท่านเพื่อเขาจะได้ร่ำรวยเหมือนกับท่าน

๑๘.แต่ก่อนที่ท่านจะแสวงหาความร่ำรวยท่านจงแสวงหาอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า
๑๙.และหลังจากท่านได้รับความหวังในพระคริสต์แล้ว ท่านจะได้รับความร่ำรวยมากหากท่านแสวงหามัน และท่านจะแสวงหามันด้วยเจตนาทำดี-เพื่อห่อหุ้มคนเปล่าเปลือยและเลี้ยงคนหิวโหยและให้อิสระแก่เชลยและช่วยบรรเทาคนเจ็บและคนมีทุกข์
๒๐.และบัดนี้พี่น้องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าพูดกับท่านแล้วเกี่ยวกับความจองหอง และคนในพวกท่านที่ทำให้เพื่อนบ้านของท่านมีทุกข์ และข่มเหงเขาเพราะท่านจองหองในใจของท่านด้วยสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ท่าน ท่านจะว่าอย่างไรเล่า?
๒๑.ท่านไม่รู้หรือว่าเรื่องเช่นนั้นน่าชิงชังสำหรับพระองค์ผู้ทรงสร้างเนื้อหนังทั้งปวง? และในสายพระเนตรของพระองค์คนหนึ่งมีค่าเท่ากับอีกคนหนึ่งและเนื้อหนังทั้งปวงมาจากผงธุลี และเพื่อจุดมุ่งหมายอันเดียวกันนี้พระองค์ทรงสร้างเขาเพื่อเขาจะรักษาบัญญัติของพระองค์และถวายรัศมีภาพพระองค์ตลอดกาล

๒๒.บัดนี้ข้าพเจ้าจบการพูดกับท่านเกี่ยวกับความจองหองนี้ และหากมิใช่เพราะข้าพเจ้าจะต้องพูดกับท่านเกี่ยวกับความผิดที่หยาบช้ากว่านี้ ใจข้าพเจ้าจะชื่นชมอย่างยิ่งเพราะท่าน
๒๓.แต่คำของพระผู้เป็นเจ้าทำให้ข้าพเจ้าหนักใจเพราะความผิดหยาบช้ามากของท่านนี้เพราะดูเถิด พระเจ้าตรัสดังนี้: คนพวกนี้เริ่มกำเริบในความเลวร้าย เขาไม่เข้าใจพระคัมภีร์เพราะเขาพยายามหาข้อแก้ตัวให้ตนในการทำโสเภณีเพราะเรื่องซึ่งมีเขียนไว้เกี่ยวกับดาวิดและซาโลมอนบุตรของท่าน


โกโบ กล่าวเพิ่มอีกว่า พระคำของพระเจ้า
พระคำของพระเจ้าในพระคัมภีร์มอรมอนจะสนับสนุนซึ่งกันและกัน
ในพระคำของพระเยซูคริสต์ในไบเบิล (พค.ใหม่)เพราะเป็นพระคำจากพระเจ้าเช่นเดียวกัน

[Holy]

เป็นสัญลักษณ์  แห่งการทำลายล้าง  เหมือนเมืองโสดม และโกโมรา    มีใจเกินที่จะรู้สึกถึงสิ่งที่ดี  แก่กล้าในความชั่วร้าย เป็นบาปร้ายแรง ในพฤติกรรมที่น่าขยะแขย้ง ชั่วร้าย เช่นนั้น ในการดูหมิ่นคนจน

พระเจ้าตรัสว่า  จากหนังสือเจคอบ บทที่2
๑๗.จงคิดว่าพี่น้องของท่านเหมือนกับตัวท่าน และจงสนิทสนมกับทุกคนและเผื่อแผ่ข้าวของของท่านเพื่อเขาจะได้ร่ำรวยเหมือนกับท่าน
๑๘.แต่ก่อนที่ท่านจะแสวงหาความร่ำรวยท่านจงแสวงหาอาณาจักรของพระผู้เป็นเจ้า
๑๙.และหลังจากท่านได้รับความหวังในพระคริสต์แล้ว ท่านจะได้รับความร่ำรวยมากหากท่านแสวงหามัน และท่านจะแสวงหามันด้วยเจตนาทำดี-เพื่อห่อหุ้มคนเปล่าเปลือยและเลี้ยงคนหิวโหยและให้อิสระแก่เชลยและช่วยบรรเทาคนเจ็บและคนมีทุกข์
๒๐.และบัดนี้พี่น้องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าพูดกับท่านแล้วเกี่ยวกับความจองหอง และคนในพวกท่านที่ทำให้เพื่อนบ้านของท่านมีทุกข์ และข่มเหงเขาเพราะท่านจองหองในใจของท่านด้วยสิ่งที่พระเจ้าประทานให้ท่าน ท่านจะว่าอย่างไรเล่า?
๒๑.ท่านไม่รู้หรือว่าเรื่องเช่นนั้นน่าชิงชังสำหรับพระองค์ผู้ทรงสร้างเนื้อหนังทั้งปวง? และในสายพระเนตรของพระองค์คนหนึ่งมีค่าเท่ากับอีกคนหนึ่ง และเนื้อหนังทั้งปวงมาจากผงธุลี และเพื่อจุดมุ่งหมายอันเดียวกันนี้พระองค์ทรงสร้างเขาเพื่อเขาจะรักษาบัญญัติของพระองค์และถวายรัศมีภาพพระองค์ตลอดกาล
๒๒.บัดนี้ข้าพเจ้าจบการพูดกับท่านเกี่ยวกับความจองหองนี้ และหากมิใช่เพราะข้าพเจ้าจะต้องพูดกับท่านเกี่ยวกับความผิดที่หยาบช้ากว่านี้ ใจข้าพเจ้าจะชื่นชมอย่างยิ่งเพราะท่าน
๒๓.แต่คำของพระผู้เป็นเจ้าทำให้ข้าพเจ้าหนักใจเพราะความผิดหยาบช้ามากของท่านนี้เพราะดูเถิด พระเจ้าตรัสดังนี้: คนพวกนี้เริ่มกำเริบในความเลวร้าย เขาไม่เข้าใจพระคัมภีร์เพราะเขาพยายามหาข้อแก้ตัวให้ตนในการทำโสเภณีเพราะเรื่องซึ่งมีเขียนไว้เกี่ยวกับเดวิดและซอละมันบุตรของท่าน

แปลได้แปลกประหลาดมากครับ อ่านแล้วสับสน ไม่ทราบว่าใช้การแปลของใครและเวอร์ชั่นไหน

เราใช้เวอร์ชั่นนี้สำหรับภาษาไทย

ยก 2:1-13  การให้เกียรติคนยากจน

2  (1)พี่น้องทั้งหลาย อย่าให้ความเชื่อของท่านในองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา คือพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงพระสิริรุ่งโรจน์ มีความลำเอียงปนอยู่ด้วย  (2)สมมุติว่า ใครคนหนึ่งสวมแหวนทองคำและเสื้อผ้าหรูหราเข้ามาในที่ประชุมของท่าน และขณะเดียวกันมีคนจนอีกคนหนึ่งแต่งตัวมอซอเข้ามา  (3)ท่านเข้าไปต้อนรับคนแต่งตัวหรูหราและบอกเขาว่า “เชิญนั่งตามสบายที่นี่เถิด” ส่วนคนจนนั้นท่านบอกเขาว่า “จงยืนที่นั่น” หรือ “จงนั่งข้าง ๆ ที่วางเท้าของฉันซิ”  (4)ท่านก็เป็นผู้เลือกชั้นวรรณะ และตัดสินโดยมาตรการเลวร้ายมิใช่หรือ
(5)พี่น้องที่รักทั้งหลาย จงฟังเถิด พระเจ้าทรงเลือกผู้ที่โลกตัดสินว่ายากจนเพื่อให้เขามั่งมีในความเชื่อ และเป็นทายาทรับมรดกพระอาณาจักรซึ่งทรงสัญญาไว้สำหรับผู้ที่รักพระองค์มิใช่หรือ  (6)แต่ท่านกลับดูหมิ่นคนยากจน มิใช่คนร่ำรวยหรือที่กดขี่ข่มเหงท่าน  (7)มิใช่พวกเขาหรือที่ฉุดลากท่านไปขึ้นศาล มิใช่พวกเขาหรือที่กล่าวร้ายต่อพระนามประเสริฐซึ่งบันดาลให้ท่านเป็นของพระเจ้า  (8)ถ้าท่านปฏิบัติตามบทบัญญัติสำคัญที่สุดดังที่พระคัมภีร์กล่าวไว้ว่า “จงรักเพื่อนบ้านของท่านเหมือนรักตนเอง” ท่านก็ทำดีแล้ว  (9)แต่ถ้าท่านลำเอียง ท่านย่อมทำบาป และถูกธรรมบัญญัติกล่าวโทษว่าเป็นผู้ละเมิด
(10)ผู้ที่ละเมิดธรรมบัญญัติแม้เพียงข้อเดียว ทั้ง ๆ ที่ปฏิบัติตามธรรมบัญญัติข้ออื่นทั้งหมด ย่อมผิดต่อธรรมบัญญัติทั้งมวล  (11)พระองค์ผู้ตรัสว่า “อย่าล่วงประเวณี” ยังตรัสอีกว่า “อย่าฆ่าคน” ดังนั้น ถ้าท่านไม่ล่วงประเวณี แต่ฆ่าคน ท่านก็เป็นผู้ละเมิดธรรมบัญญัติ  (12)จงพูดและกระทำอย่างผู้ที่จะถูกพิพากษาด้วยธรรมบัญญัติแห่งอิสรภาพเถิด  (13)ผู้ใดที่ไม่แสดงความเมตตากรุณาต่อเพื่อนมนุษย์ จะถูกพิพากษาโดยปราศจากความเมตตากรุณาเช่นเดียวกัน ผู้ที่แสดงความเมตตากรุณาจะไม่เกรงกลัวการพิพากษา