ผมเดินมาถูกทาง..หรือหลงทาง
ความเป็นจริงก้คือความคิดของเรานั้นจำกัดอยู่ในความรู้ของเรา กล่าวคือเราไม่สามารถคิดในสิ่งที่เราไม่รู้จักได้
และมนุษย์ก็มีความรู้จำกัดมาก ถ้าเทียบความจริงทั้งจักรวาลกับความรู้ของเรา ก็คงมีขนาดเทียบได้เหมือนช้างกับมด
ดังนั้นเมื่อเราดำรงอยู่ในจักรวาลที่ยิ่งใหญ่กว่าหลายล้านเท่า แต่เรายึดเอาความคิดของเราที่เล็กน้อยกว่ามากเป้นเครื่องยึดเหนี่ยว ย่อมหาความสุขไม่ได้ครับ
และมนุษย์ก็มีความรู้จำกัดมาก ถ้าเทียบความจริงทั้งจักรวาลกับความรู้ของเรา ก็คงมีขนาดเทียบได้เหมือนช้างกับมด
ดังนั้นเมื่อเราดำรงอยู่ในจักรวาลที่ยิ่งใหญ่กว่าหลายล้านเท่า แต่เรายึดเอาความคิดของเราที่เล็กน้อยกว่ามากเป้นเครื่องยึดเหนี่ยว ย่อมหาความสุขไม่ได้ครับ