Belong to the Truth Jesus Christ

LL ได้มีโอกาสไปร่วมมิสซาภาษาเวียดนาม ของชาวเวียดนามในไทยมา
มิสซาถูกจัดขึ้น ปีละครั้ง ปีนี้จัดที่ เซนหลุยส์ เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม
โดยชาวเวียดนามจากทุกสารทิศ มาร่วมมิสซากัน โดยเขาใช้วิธีโทรนัดบอกต่อ ๆ กัน
อย่างคนที่นั่งข้างหน้า LL ก็มาจากชลบุรีแน่ะ

สิ่งที่น่าประทับใจมาก ๆ ของชาวคริสต์เวียดนามคือ

1. ทุกคนล้วนแต่อยุ่ในวัยหนุ่มสาวทั้งนั้น ซึ่งมาต่างบ้านต่างเมืองแล้วยังไม่ทิ้งวัด
2. ในวันนั้นมีรับศีลล้างบาป 4 คน ผู้หญิงนี้ใส่ชุดประจำชาติสีขาวมาเลย สวยมาก
3. เขาร่วมมิสซากัน โดยโต้ตอบ และ ร้องเพลงแบบสุดเสียงทุกคน!!
4. เวปนิวมานาเอาสายประคำไปแจก 600 เส้น แต่แค่ตอนเอาออกมาจัดเรียง
ใส่ถาดที่หน้าวัด บรรดาหนุ่มสาวเวียดนามก็แห่กันมาขอซื้อกันใหญ่
พอเราบอกว่าไม่ได้ขาย จะเอามาให้คุณพ่อแจก ตอนเลิกมิสซา
ทุกคนต่างก็บอกว่า ขอก่อนได้มั๊ย กลัวหมดก่อน ซึ่งน่าประทับใจในความศรัทธาของ
พวกเขามาก ๆ

ถ้ามิสซาของไทย เสียงไมค์ดังกว่าเสียงสัตบุรุษเสมอ สังเกตดูได้
แต่มิสซาเวียดนาม เสียงสัตบุรุษเรียกได้ว่า กระหึ่มวัดกลบเสียงไมค์ไปเลย

LL มีคลิปให้ชมเป็นหลักฐาน









สายประคำส่วนหนึ่งที่เอาไปแจก





ภาพตอนต่อแถวออกไปรับสายประคำ

สุดยอดเลย ความศรัทธา น่ายกนิ้วให้

แปะ ๆ ๆ ๆ

ยกมือถามเห็นเค้ากอดอกกัน ปกติกอดอกได้เหรอคะ? (สงสัย)

กอดได้ค่ะ ไม่ได้มีข้อห้ามในการกอดอกนิคะ

กอดอกได้ค่ะ เขาก็กอดอกกันเยอะแยะอยู่นะคะ
โดยเฉพาะฝรั่งนี้จะเยอะเป็นพิเศษ LL บางครั้งก็กอดอกเหมือนกัน

แล้วสายประคำพอไหมพี่

ผมเคยไปทานอาหารอยู่ที่หนึ่ง เจอน้องคนหนึ่งเป็นชาวเวียดนาม และเป็นคาทอลิกเพราะน้องเขาสวมสายประคำ คอยโบกรถให้ ผมเลยถามว่าไปวัดบ้างไหม เขาบอกไม่ค่อยไปเพราะไกล พอดีผมมีสายประคำติดตัวไปด้วย เป็นเส้นที่ผมชอบด้วย ผมเลยตัดสินใจให้น้องเขาไป เพราะน้องเขาน่าจะมีกำลังศรัทธามากขึ้นก็ได้ พอไปอีก ผมก็เอารูปปั้นแม่พระลาวาง ที่ผมตั้งหน้ารถให้ไปอีก
กับกางเขนไม้อันไม่ใหญ่มากอีกอัน และผมก็ไม่ได้เจอน้องเขาอีกเลย ไม่รู้เป็นไงบ้าง

แบ่งปันนิดหน่อยครับ

L.L. เป็นสาวเวียดนามด้วยหรอ ถึงได้ไปมิสซานี้ครับ

บ่ได้เป็น ไปเพราะพอดีงานนี้พ่อโทนี่ (ในบอร์ดเรา) มาเป็นประธานในมิสซานี้
พ่อลงมาจากหนองบัวลำภู เลยทำหน้าที่อำนวยความสะดวกให้พ่อ
ก็เลยถือโอกาสร่วมมิสซาด้วย อยากรู้ว่าเป็นยังงัย

คนฟิลิปปินส์ก็น่ารักนะคับ

ความโดดเด่นของมิสซา ฟิลิปปินส์คือ ร้องเพลงเพราะมาก
มีอยุ่ช่วงหนึ่งที่ชอบไปวัดมหาไถ่รอบมิสซาภาษาอังกฤษ เพราะเพลงเพราะ อิอิ

ผมเคยไปวัดหนึ่งใจกลางกรุงเทพฯ เป็นมิสซาภาษาไทย มีแต่เสียงพระสงฆ์และคนก่อเพลง สัตบุรุษทั้งวัดแทบไม่ขยับปากส่งเสียงสวดหรือร้องเพลงเลย คงเป็นเพราะเขินอายหรือยังไงไม่ทราบ ไม่รู้ตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้นหรือเปล่า น่าเศร้าใจจริง ๆ ครับ

น่าปลี้มใจที่คริสตชนต่างแดนมีความรักศรัทธา ไม่ทิ้งวัด

ตอบรับเสียงดังมากๆเลยครับ
น่าภูมิใจกับพวกเขาจัง

เคยไปวัดหลายแห่ง และชาวเขาบนดอยด้วยเวลาเขาสวดหรือตอบรับเสียงดังฟังชัด เขาใช้เสียง
ของเขาสวดร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าสิ้นสุดจิตใจ ทำให้ดูมีชิวิตชีวาทุกคนไม่ว่าเด็กจนถึงผู้สูงอายุ
ทำให้ชวนศรัทธา มีความสุขใจเมื่อได้มาวัดทุกคนร่วมเป็นหนึ่งเดียวกัน มีบางวัดบางมิสซาที่คนไป
ร่วมยืนนั่งฟังมิสซาเฉยๆ หนังสือเพลงก็ไม่เปิด ตอบรับอะไรก็ไม่ได้ยินทำปากขมุบขมิบ ไม่มีชีวิตชีวา
เหมือนตุ๊กตา แถมยังหันมามองคนสวดเสียงดังด้วย คล้ายๆให้เงียบๆหน่อย สำรวมหน่อย
แบบนี้ทำให้เบื่อและสัปงกได้ เรามาร่วมงานเลี้ยงสรรเสริญพระเจ้าต้องยินดีมีชีวิตชีวาสุขใจสบายใจ

อยากมีบรรยากาศแบบ ฟิลิปปินส์จัง มีการรวมกลุ่มที่บ้านคุณพ่อกันด้วย ดูแล้วอยากให้หลายๆวัดมีบรรยากาศแบบนี้จัง ตอนนี้แทบจะหาไม่ได้เลย ต่างมิซซากันแล้วก็แยกย้ายกัน ขนาดเข้าโบสถ์บ่อยๆเห็นหน้าบ่อย แต่ยังไม่รุ้จักเลย จะทำอย่างไรดี อยากให้สมาชิกในวัดได้ใกล้ชิดกัน แต่อาจเป็นไปได้ยากสำหรับเมืองกรุง

ขอขอบพระคุณเรื่องชาวฟิลิปปินส์ในไทยมากเลยครับ เพราะว่าช่วงนี้ผมกำลังศึึกษาเรื่องวัฒนธรรมและชาวต่างชาติในประเทศไทย เอาไว้ไปลงเว็บประวัติศาสตร์เว็บหนึ่ง

ที่วัดพระมหาไถ่ จำได้ว่าเคยไป คริสต์มาสตอน ม.3 เจอชาวฟิลิปปินส์ด้วย และเคยไปวัดแม่พระยกขึ้นสวรรค์ตอน ม.4 รอบข้างมีแต่ชาวต่างชาติ คงฟิลิปปินส์อีกล่ะ