Belong to the Truth Jesus Christ

ทำเองครับ เห็นกำลังฮิตเลย อิอิอิ

อาจจะ......

(คำเตือน: ตอนนี้หงุดหงิดสุด ๆ กับคนในครอบครัว กำลังพยายามระงับอารมณ์ ก่อนจะโพสอะไรระบายจัดแบบบ้าคลั่งอีกครั้ง เพราะเฟสบุ๊คเพิ่งกลายเป็นที่ระบายไปแล้ว)

มองแง่ดี สัตตบุรุษอาจจะซึนเดเระ

หรือไม่ก็มีอาการท้องผูกคอมโบติดต่อกันทั้งอาทิตย์....

....สงสัยต้องให้คุณพ่อที่ทำมิสซาทุกวัด พูดบ้างเป็นบางครั้ง ว่าเวลามอบสันติสุขให้กัน
ให้ส่งยิ้มหน่อย ยิ้มสวยๆ ยิ้มไว้ ยิ้มๆๆ และคุณพ่อก็ยิ้มด้วย เด็กช่วยมิสซาก็ยิ้มด้วย ทุกคนก็แฮปปี้
ทำเป็นตัวอย่างก่อน (เวลาพระสงฆ์หรือสังฆานุกรพูดให้เรามอบสันติสุขแก่กัน หน้าตาเอาจริง
เอาจังมากไม่ยิ้มเลย) (หรือต้องสำรวมมากๆบนแท่น) อันนี้คิดเอง.....
...... ...
....บางทีสัตบุรุตส่งยิ้ม และไหว้กัน เรายิ้มให้คนอื่น คงเหมือนกับที่น้องๆเจอนั่นแหละ
บางคนก็ไม่ยิ้มตอบมองแปลกๆ แต่บางคนก็ยิ้มตอบน่ารักดี มันอบอุ่น มีความสุขเมื่อมาวัด......
บางครั้งเลิกวัดก็เจอคนที่ส่งยิ้มให้ ออกมาส่งยิ้มต่อกันอีกทักทายกัน ทำให้รู้จักกันอีกด้วย
น้องยิ้มไว้เถิด ฝึกเอาไว้บ่อยๆ ใครเห็นก็ว่าน่ารัก อบอุ่น ดูไม่แก่ด้วยนะ...
....... ........

เวลามอบ สันติสุข เราหอมแก้ม นางฟ้าทั้งสองของเรา แต่ตอนนี้ ชีชักเป็นสาว แต่ก้อยังยินดีให้ แม่หอมมมม
รู้สึกมากๆๆ อ้อ มีคุณยาย มาหอม เราสามคน ด้วยสายตาที่เป็นมิตรมากๆ และบอกว่า สันติสุขค่า รู้สึกดีอ่า พรที่ใสๆ ให้จากใจที่บริสุทธิ์ ของคนที่ไม่รู้จัก อิอิ

ใจจริงชอบแบบของต่างประเทศที่แบบจับมือกัน มันรู้สึกได้ถึงสันติสุขมากกว่า เพราะมันต้องรอจับมือกันกับคนอื่น ที่ไทยบางทีไหว้กัน งกงก ไม่แม้แต่จะมองหน้ากันเลย หันไปบางทีคือเค้ามอบสันติสุขให้เราแล้ว อืม แบบที่เราไม่รู้ตัวเลย ฮ่าๆๆๆ

ไปที่ไหนส่วนใหญ่ที่เห็นทำเพราะให้ทำด้วยความเคยชิน ตามธรรมเนียมที่ทำ ไปบางวัด (จะกินตรู ไหมเนี่ย แปลกหน้า....) วัดไหนคุ้นหน้า หรือประจำก็จะ มียิ้มกันบ้าง.... ในฐานะรู้จักหรือมีตำแหน่งหน้าที่ตามสังคมนั้นๆๆ

บางครอบครัว น่ารักมาก พ่อแม่หอมแก้มกัน กอดกัน.... ขึ้นอยู่กับตัวบุคคล

rosa-lee เขียน:....สงสัยต้องให้คุณพ่อที่ทำมิสซาทุกวัด พูดบ้างเป็นบางครั้ง ว่าเวลามอบสันติสุขให้กัน
ให้ส่งยิ้มหน่อย ยิ้มสวยๆ ยิ้มไว้ ยิ้มๆๆ และคุณพ่อก็ยิ้มด้วย เด็กช่วยมิสซาก็ยิ้มด้วย ทุกคนก็แฮปปี้
ทำเป็นตัวอย่างก่อน (เวลาพระสงฆ์หรือสังฆานุกรพูดให้เรามอบสันติสุขแก่กัน หน้าตาเอาจริง
เอาจังมากไม่ยิ้มเลย) (หรือต้องสำรวมมากๆบนแท่น) อันนี้คิดเอง.....
...... ...
....บางทีสัตบุรุตส่งยิ้ม และไหว้กัน เรายิ้มให้คนอื่น คงเหมือนกับที่น้องๆเจอนั่นแหละ
บางคนก็ไม่ยิ้มตอบมองแปลกๆ แต่บางคนก็ยิ้มตอบน่ารักดี มันอบอุ่น มีความสุขเมื่อมาวัด......
บางครั้งเลิกวัดก็เจอคนที่ส่งยิ้มให้ ออกมาส่งยิ้มต่อกันอีกทักทายกัน ทำให้รู้จักกันอีกด้วย
น้องยิ้มไว้เถิด ฝึกเอาไว้บ่อยๆ ใครเห็นก็ว่าน่ารัก อบอุ่น ดูไม่แก่ด้วยนะ...
....... ........

สัตบุรุษยังมองเห็น คุณพ่อสงสัยสายตาสั่นมั๊งมองไม่เห็น ต้องให้สัตบุรุษ ช่วยกระซิบ.... น่าพิจารณา...... สงสัย...คุณพ่อที่คุณ rosa-lee กระซิบได้ท่าทางน่าจะนอบน้อม...ยอมรับฟังความคิดเห็นผู้อื่น ท่าทางสุภาพเน๊อะ.....ไม่วางโต...เนอะ... มีคุณพ่อนอบน้อม ยอมรับฟังความเห็นสัตบุรุษ เยอะๆๆ ดีดูน่ารัก

ยิ้มด้วยหัวใจ พระมองเห็น สื่อถึงร่างกายโดยการ ยิ้ม ออกมา (ไม่ใช่เสแสร้ง) ผู้อื่นรอบข้างพบเห็น จะรู้สดชื่น...

บางทีไม่ได้หน้าบึ้ง แต่พนมมือแล้วรีบส่ายเป็นพัดลมเบอร์3

Holy เขียน:บางทีไม่ได้หน้าบึ้ง แต่พนมมือแล้วรีบส่ายเป็นพัดลมเบอร์3

จริงด้วย เห็นบ่อยเลย คงต้องค่อยบอก ๆ กันเริ่มที่คนใกล้ตัว หรือคนในบ้าน ว่าช้าๆ หน่อยก็ได้ จะให้ หรือจะรับ สันติสุขจะได้อยู่นานๆ ไม่ใช่มาไวไปไวเหมือนตอน ไหว้ให้กันเนอะ

billa-bong เขียน:ใจจริงชอบแบบของต่างประเทศที่แบบจับมือกัน มันรู้สึกได้ถึงสันติสุขมากกว่า เพราะมันต้องรอจับมือกันกับคนอื่น ที่ไทยบางทีไหว้กัน งกงก ไม่แม้แต่จะมองหน้ากันเลย หันไปบางทีคือเค้ามอบสันติสุขให้เราแล้ว อืม แบบที่เราไม่รู้ตัวเลย ฮ่าๆๆๆ

เคยไปมิสซารอบภาษาอังกฤษ ที่โบสถ์มหาไถ่ร่วมฤดี

ผู้หญิงชาวต่างชาติตัวใหญ่ที่นั่งข้างหน้า มาสวมกอดผม

ทั้งๆที่เราไม่รู้จักกันมาก่อน แต่ก็ได้สัมผัสความรักในพระเจ้าและชุมชนพระศาสนจักรหนึ่งเดียวครับ