มาจากปีศาจ.... หรือจากตัวมนุษย์เอง
โพสต์แล้ว: จันทร์ ก.พ. 27, 2012 8:30 am
บาปต่าง ๆ เช่น
อิจฉาริษยา(Envy) (เราเองก็มักอิจฉาคนที่เก่งหรือได้ดีกว่าเราเสมอ หนึ่งในนั้นคือคนที่เก่ง ฉลาดแบบเจ้าเล่ห์ และมีอำนาจพอจะหน้าด้านทำตัวเหมือนจะทำอะไรเราก็ได้ทุกเมื่อ)
หยิ่งทรนง(Pride) (เมื่อก่อนเราพอผ่อนได้ แต่หลัง ๆ รู้สึกเหมือนคำว่า "ศักดิ์ศรี" จะโดนเหยียดหยามขึ้นทุกที ๆ ทั้งจากสิ่งมีชีวิตและไม่มี)
โกรธ(Wrath) (......เราโกรธง่ายอยู่แล้ว แม้แต่อีกฝ่ายจะเป็นพระผู้เป็นเจ้า เรายังไม่ละเว้นถ้ามีเหตุให้เคือง แต่ที่แน่ ๆ พักนี้หงุึดหงิดง่ายกว่าปกติมาก ถึงจริง ๆ ก็เป็นอยู่แล้วก็เถอะ)
หลง(Lust) (....มีแน่ แต่ไม่สนิทจริงไม่ขออธิบาย)
ตะกละ(Gluttony) (ช่วงนี้กินจุจนอ้วนขึ้นแทนจะผอมลง -*- )
เกียจคร้าน (Sloth) (ช่วงนี้ยอมรับว่าเริ่มขี้เกียจ โดยเฉพาะเรื่องงาน)
โลภ(Greed) (ถึงจะไม่ใช่คนโลภเงินอะไร แต่ถ้าอย่างอื่น.... ก็คงติดบ้างล่ะมั้งถึงจะนึกไม่ออกก็เถอะ)
ตกลงสิ่งเหล่านี้มันมาจากอะไรกันแน่ "การครอบงำของปีศาจ" หรือว่า "มันมีอยู่ในตัวเราแต่แรกแล้ว"
ถ้าเกิดปีศาจสิงเราจริง และถ้ามันถูกไล่ออกไป แล้วเราจะเหลืออะไรไว้บ้างล่ะ?
อีกเรื่องแถม เราคิดว่า การถ่อมตน..... สำหรับเราตอนนี้คงยาก เพราะมารู้ตัวอีกที เรากลายเป็นคนไม่กล้าจะถ่อมตัว เพราะเราคิดว่ามัน "ช่วยอะไรไม่ได้นอกจากจะทำให้ทาสเป็นทาสต่อไป ต่อให้เปลี่ยนเจ้านายหรือคนเดิม ทาสก็ยังเป็นทาส สู้หลอกตัวเองว่าได้เป็นสิ่งที่สูงเกินตัวยังจะมีแรงใจในชีวิตมากกว่า"
ยิ่งกว่านั้น เรารู้สึกว่าช่วงนี้เรา "รับผิด" เวลาผิดพลาดได้น้อยลง จนแทบไม่ยอม เหตุผลน่ะเหรอ...... "พอรับผิดปุ๊บ ไม่ได้รับการอภัยหรอก มีแต่การทำโทษและตามเหยียบซ้ำเท่านั้น ในขณะที่คนอื่นโดยเฉพาะคนที่ทำกับเรา ยังใช้วิธีหน้าด้านเอาตัวรอดได้ ดูยังไงเราก็เป็นฝ่ายแพ้และด้อยกว่าเห็น ๆ "
This World is not heaven , God have no reason to care what about it , is it wrong?
อิจฉาริษยา(Envy) (เราเองก็มักอิจฉาคนที่เก่งหรือได้ดีกว่าเราเสมอ หนึ่งในนั้นคือคนที่เก่ง ฉลาดแบบเจ้าเล่ห์ และมีอำนาจพอจะหน้าด้านทำตัวเหมือนจะทำอะไรเราก็ได้ทุกเมื่อ)
หยิ่งทรนง(Pride) (เมื่อก่อนเราพอผ่อนได้ แต่หลัง ๆ รู้สึกเหมือนคำว่า "ศักดิ์ศรี" จะโดนเหยียดหยามขึ้นทุกที ๆ ทั้งจากสิ่งมีชีวิตและไม่มี)
โกรธ(Wrath) (......เราโกรธง่ายอยู่แล้ว แม้แต่อีกฝ่ายจะเป็นพระผู้เป็นเจ้า เรายังไม่ละเว้นถ้ามีเหตุให้เคือง แต่ที่แน่ ๆ พักนี้หงุึดหงิดง่ายกว่าปกติมาก ถึงจริง ๆ ก็เป็นอยู่แล้วก็เถอะ)
หลง(Lust) (....มีแน่ แต่ไม่สนิทจริงไม่ขออธิบาย)
ตะกละ(Gluttony) (ช่วงนี้กินจุจนอ้วนขึ้นแทนจะผอมลง -*- )
เกียจคร้าน (Sloth) (ช่วงนี้ยอมรับว่าเริ่มขี้เกียจ โดยเฉพาะเรื่องงาน)
โลภ(Greed) (ถึงจะไม่ใช่คนโลภเงินอะไร แต่ถ้าอย่างอื่น.... ก็คงติดบ้างล่ะมั้งถึงจะนึกไม่ออกก็เถอะ)
ตกลงสิ่งเหล่านี้มันมาจากอะไรกันแน่ "การครอบงำของปีศาจ" หรือว่า "มันมีอยู่ในตัวเราแต่แรกแล้ว"
ถ้าเกิดปีศาจสิงเราจริง และถ้ามันถูกไล่ออกไป แล้วเราจะเหลืออะไรไว้บ้างล่ะ?
อีกเรื่องแถม เราคิดว่า การถ่อมตน..... สำหรับเราตอนนี้คงยาก เพราะมารู้ตัวอีกที เรากลายเป็นคนไม่กล้าจะถ่อมตัว เพราะเราคิดว่ามัน "ช่วยอะไรไม่ได้นอกจากจะทำให้ทาสเป็นทาสต่อไป ต่อให้เปลี่ยนเจ้านายหรือคนเดิม ทาสก็ยังเป็นทาส สู้หลอกตัวเองว่าได้เป็นสิ่งที่สูงเกินตัวยังจะมีแรงใจในชีวิตมากกว่า"
ยิ่งกว่านั้น เรารู้สึกว่าช่วงนี้เรา "รับผิด" เวลาผิดพลาดได้น้อยลง จนแทบไม่ยอม เหตุผลน่ะเหรอ...... "พอรับผิดปุ๊บ ไม่ได้รับการอภัยหรอก มีแต่การทำโทษและตามเหยียบซ้ำเท่านั้น ในขณะที่คนอื่นโดยเฉพาะคนที่ทำกับเรา ยังใช้วิธีหน้าด้านเอาตัวรอดได้ ดูยังไงเราก็เป็นฝ่ายแพ้และด้อยกว่าเห็น ๆ "
This World is not heaven , God have no reason to care what about it , is it wrong?
