จึงได้แต่สวดวิงวอนขอให้พระนำทาง แต่ผมวางแผนไว้ว่า จะพยายามแอ๊ดให้ติดในกรุงเทพฯ
และเริ่มเรียนคำสอนครับ (ทางบ้านแอนตี้ ศาสนาคริสต์) ในบทสวดของผม มีบท ดังนี้ครับ(สวด
ก่อนนอนนะครับ)
ข้าแต่พระบิดา - สิริพึงมี - วันทามารีอา - บทแสดงความรัก - ข้าแต่อารักขเทวดา - บทภาวนาขอพระจิตเจ้า - บทภาวนาปลดปล่อยให้เป็นอิสระ - บทข้าแต่อัครเทวดามีคาเอล - บทสวดตอนเย็น - บทแสดงความทุกข์ - บทสารบาปภาพ แล้วก็บางวัน ถ้าไม่สบายใจ ผมจะสวดสายประคำ ด้วยครับ(สวดตามหนังสือที่มากับสายประคำ)
สวดแบบนี้พอจะได้มั้ยครับ แล้วหลังจากสวดเสร็จผมจะมีสวดแบบเป็นภาษาของตัวเองด้วย ครับ แล้วก็มีเรื่อง การกล่าวคำว่า อาเมน ต้องกล่าตอนไหนถึงจะถูกต้องครับ ตอนอยู่ โรงเรียนคริสต์ จะสวดแค่บทสั้นๆ แต่ไม่เคยสวดยาวเป็นชุด แบบนี้เลยกล่าวไม่ถูกอะครับ สวดแบบนี้มาปีกว่าแล้วด้วย -.- ขอพระองค์โปรดให้อภัยลูกด้วย แต่เพราะช่วงนี้ผมได้ห่างออกจากพระมาช่วงนึง ได้ทำบาปหนักมากมาย(ย้ำว่าหนักจริงๆ) จนอายไม่กล้ามาหาพระ พึ่งมากลับตัวได้เร็วๆนี้ ยังไงก็ขอกำลังใจให้คนบาปอย่างผมด้วยนะครับ
