ลืมของไว้ในวัดแล้วหาไม่เจอ
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ก.ค. 19, 2012 2:29 pm
.....ทำยังดีถ้ามีคนเจอของที่คนลืมทิ้งไว้ในวัด แล้วมีคนหยิบไป เช่นสายประคำ
แว่นตากระเป๋าตััง และอื่นๆ ควรจะหยิบไปไหม หรือวางไว้ที่เดิมคอยให้เจ้าของ
กลับมาเอา หรือหยิบเอาไปให้คุณพ่อเจ้าวัดประกาศหาเจ้าของ ในอาทิตย์ต่อไป
.....เราเคยเจอเงินที่คนทำตกไว้ที่ใต้โต๊ะนั่งในวัด ไม่ได้นับมีแบงค์ร้อยกับแบงค์ยี่สิบ
มัดหนังสติ๊กไว้ คงประมาณสองสามร้อยบาท เราเลยเอาไปใส่ตู้ทานหน้าวัด ไม่ได้
ถามหาเจ้าของ เพราะวัดเลิกแล้วคนออกจากวัดเกือบหมดแล้ว ก็ไม่สบายใจเหมือนกัน
คนทำเงินหายคงเสียดาย ...
.....แต่ตอนนี้ได้กับตัวเอง 2-3อาทิตย์มาแล้วไปมิสซา6.00น.เช้าวันอาทิตย์ที่วัดแถว
สาธร ลืมแว่นสายตา ไว้ในวัด ประมาณ10.00น.ต้องใช้แว่นอ่านหนังสือหาไม่มี นึกได้ว่า
วางไว้ที่นั่งในวัด กะว่าจะใส่ร้องเพลงจบมิสซา ปรากฎว่าเป็นเพลงร้องขึ้นใจได้
เลยไม่ต้องใช้แว่นดูหนังสือ ออกจากวัดแว่นลืมเก็บวางไว้ที่ตรงนั้นเอง เลยโทรศัพย์หา
คนรู้จักกันที่เขาขายดอกไม้เก็บถุงทาน บอกว่าช่วยไปเอาแว่นทีลืมไว้มิสซาเช้า
เขาก็รีบเข้าไปดูตามโต๊ะที่บอก เขาเข้าไปแล้วโทรมาบอกว่าไม่มีแถวบริเวณนั้นไม่มี
ไปถามคุณพ่อว่ามีคนเอาแว่นตามาให้ประกาศหาเจ้าของไหม คุณพ่อก็บอกว่าไม่มี
เขาเลยบอกว่ามีคนของหายบ่อย ให้ระวังด้วย เวลารับศิลให้ถือกระเป๋าตังไปด้วย
เพราะมีคนชอบหยิบไป
.... 2-3วัน เราก็กลับไปวัดใหม่เดินหาดูตามโต๊ะตามแท่น เล็กและที่อื่นๆในวัดก็ไม่มีจริงๆ
(เสียดายขาแว่นอันเกือบหมื่น )คนที่หยิบไปก็เอาไปใช้ไม่ได้มันเป็นแว่นสายตา หยิบไป
ทำไมก็ไม่รู้..เสียดายจัง ที่หลังอย่าลืมๆๆๆๆๆๆๆๆ
.....
....
น้องแว่นไปอยู่ไหนไม่รู้ กลับบ้านเถิดน้องแว่น
แว่นตากระเป๋าตััง และอื่นๆ ควรจะหยิบไปไหม หรือวางไว้ที่เดิมคอยให้เจ้าของ
กลับมาเอา หรือหยิบเอาไปให้คุณพ่อเจ้าวัดประกาศหาเจ้าของ ในอาทิตย์ต่อไป
.....เราเคยเจอเงินที่คนทำตกไว้ที่ใต้โต๊ะนั่งในวัด ไม่ได้นับมีแบงค์ร้อยกับแบงค์ยี่สิบ
มัดหนังสติ๊กไว้ คงประมาณสองสามร้อยบาท เราเลยเอาไปใส่ตู้ทานหน้าวัด ไม่ได้
ถามหาเจ้าของ เพราะวัดเลิกแล้วคนออกจากวัดเกือบหมดแล้ว ก็ไม่สบายใจเหมือนกัน
คนทำเงินหายคงเสียดาย ...
.....แต่ตอนนี้ได้กับตัวเอง 2-3อาทิตย์มาแล้วไปมิสซา6.00น.เช้าวันอาทิตย์ที่วัดแถว
สาธร ลืมแว่นสายตา ไว้ในวัด ประมาณ10.00น.ต้องใช้แว่นอ่านหนังสือหาไม่มี นึกได้ว่า
วางไว้ที่นั่งในวัด กะว่าจะใส่ร้องเพลงจบมิสซา ปรากฎว่าเป็นเพลงร้องขึ้นใจได้
เลยไม่ต้องใช้แว่นดูหนังสือ ออกจากวัดแว่นลืมเก็บวางไว้ที่ตรงนั้นเอง เลยโทรศัพย์หา
คนรู้จักกันที่เขาขายดอกไม้เก็บถุงทาน บอกว่าช่วยไปเอาแว่นทีลืมไว้มิสซาเช้า
เขาก็รีบเข้าไปดูตามโต๊ะที่บอก เขาเข้าไปแล้วโทรมาบอกว่าไม่มีแถวบริเวณนั้นไม่มี
ไปถามคุณพ่อว่ามีคนเอาแว่นตามาให้ประกาศหาเจ้าของไหม คุณพ่อก็บอกว่าไม่มี
เขาเลยบอกว่ามีคนของหายบ่อย ให้ระวังด้วย เวลารับศิลให้ถือกระเป๋าตังไปด้วย
เพราะมีคนชอบหยิบไป
.... 2-3วัน เราก็กลับไปวัดใหม่เดินหาดูตามโต๊ะตามแท่น เล็กและที่อื่นๆในวัดก็ไม่มีจริงๆ
(เสียดายขาแว่นอันเกือบหมื่น )คนที่หยิบไปก็เอาไปใช้ไม่ได้มันเป็นแว่นสายตา หยิบไป
ทำไมก็ไม่รู้..เสียดายจัง ที่หลังอย่าลืมๆๆๆๆๆๆๆๆ
.....

น้องแว่นไปอยู่ไหนไม่รู้ กลับบ้านเถิดน้องแว่น