เวลาสวดสายประคำใครเป็นแบบผมบ้าง TT
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ต.ค. 04, 2012 12:53 am
ไม่รู้ว่าผม เกร็งไปรึเปล่านะครับ ตอนเล่นคอมอ่านอะไรไปเรื่อยๆ ก็ปกติดีทุกอย่าง
พอก่อนนอน จะสวดขอบคุณ สวดสารภาพบาป สวดสายประคำ ก็จะเกิดอาการลมในกระ
เพาะตีขึ้น เกิดเป็นอาการเรอ
ระหว่างสวด หรือ หาวง่วงนอนระหว่างสวด ตอนนั้น
ผมแทบอยากจะมุดพสุธาหนีไปเลย อายมาก ต้องสวดเริ่มใหม่ ยิ่งผมไปอ่านเจอว่า ตอนสวดให้ปฏิบัติเหมือนอยู่ต่อหน้าพระบิดาฯ ผมยิ่ง เกร็งไปกันใหญ่เลย แล้วท่าทางเวลาสวดของผมปกติผมจะนั่งอยู่
ขอบเตียงในท่าพับเพียบ แต่ด้วย ความที่มัีกจะเหน็บกิน เลยเปลี่ยนมานั่งยืดขาไปบนเตียง แล้ว
เอาผ้าห่มคลุ้มขาไว้ แล้วเอาหมอนมาหนุนหลัง ท่าดูไม่สุภาพเท่าที่ควร แต่ผมก็ไม่รู้จะจัดท่าทางอย่างไรให้เหมาะสม ดี ประกอบกับผมชอบสวดผิดสวดเกิน บางทีในบทไม่มีก็ไปเติม หรือมีก็สวดข้าม รู้สึกไม่ดีมากๆเลยครับ ยิ่งช่วงนี้ผมจะสอบ แกะ แพะ ด้วย ประกอบกับปัญหา ชีวิตรุมเร้า ไม่มีใครจะปรึกษาได้เลย พอจะสวดสายประคำเพราะคิดว่าแม่พระจะช่วยได้ กลับดันต้องกังวลเรื่องท่าทางสวดอีก
เลยอยากทราบว่า พี่น้องใน NMN นั้นมีวิธีจัดการเวลาสวดอย่างไรบ้างครับ แล้วผมมีคำถามด้วยนะครับ
1.ในบทสวดสายพระคำนั้น บางทีก็ลงท้ายด้วย อาเมน บางทีก็ไม่มี คือเราต้องพูดตามในบทหรือต้องพูดทุกครั้งที่สวดจบในแต่ละบทครับ แล้วเวลาเรา รำพึง(เรียกอย่างงี้รึเปล่า?) ต้องจบด้วย อาเมนรึเปล่าครับ
2.เวลาที่สวดสายประคำ(ซึ่งผมมักคิดถึงเรื่องอื่น) เราควรคิดถึงอะไรครับ บทที่ปากกำลังสวด หรือ ข้อรำพึงครับ
3.บทสวดสายประคำพระเมตตา ใช้สวดตอนไหนหรอครับ แล้วต่างจากบทปกติอย่างไรครับ
อย่าพึ่งเบื่อผมนะครับ ที่ชอบพิมอะไรย๊าวยาว
ผมไม่่มีที่ปรึกษาที่อื่นอะครับ มีเบอร์คุณพ่อ ก็ไม่กล้าโทรไป (เพราะคุณพ่ออยู่ไกล๊ไกล แถมไม่เคยเจอหน้ากันด้วยเกรงใจท่าน) เพื่อนที่เป็นคาทอลิก ก็ เหอๆ ช่วยอะไรไม่ค่อยได้ ส่วนมากเป็นเราที่มักไปเตือนเค้าด้วย แต่ก็เตือนมากไม่ได้ล้างบาปก็ยังไม่ได้ล้าง เรียนคำสอนก็ไม่ได้เรียน(เพราะติดสอบติดนู่นติดนี่ไม่ได้เริ่มซะที
) เลยกลัวจะโดนตอกกลับอยู่บ่อยๆ ยังไงก็ขอความกรุณาด้วยครับ 
พอก่อนนอน จะสวดขอบคุณ สวดสารภาพบาป สวดสายประคำ ก็จะเกิดอาการลมในกระ
เพาะตีขึ้น เกิดเป็นอาการเรอ

ผมแทบอยากจะมุดพสุธาหนีไปเลย อายมาก ต้องสวดเริ่มใหม่ ยิ่งผมไปอ่านเจอว่า ตอนสวดให้ปฏิบัติเหมือนอยู่ต่อหน้าพระบิดาฯ ผมยิ่ง เกร็งไปกันใหญ่เลย แล้วท่าทางเวลาสวดของผมปกติผมจะนั่งอยู่
ขอบเตียงในท่าพับเพียบ แต่ด้วย ความที่มัีกจะเหน็บกิน เลยเปลี่ยนมานั่งยืดขาไปบนเตียง แล้ว
เอาผ้าห่มคลุ้มขาไว้ แล้วเอาหมอนมาหนุนหลัง ท่าดูไม่สุภาพเท่าที่ควร แต่ผมก็ไม่รู้จะจัดท่าทางอย่างไรให้เหมาะสม ดี ประกอบกับผมชอบสวดผิดสวดเกิน บางทีในบทไม่มีก็ไปเติม หรือมีก็สวดข้าม รู้สึกไม่ดีมากๆเลยครับ ยิ่งช่วงนี้ผมจะสอบ แกะ แพะ ด้วย ประกอบกับปัญหา ชีวิตรุมเร้า ไม่มีใครจะปรึกษาได้เลย พอจะสวดสายประคำเพราะคิดว่าแม่พระจะช่วยได้ กลับดันต้องกังวลเรื่องท่าทางสวดอีก

1.ในบทสวดสายพระคำนั้น บางทีก็ลงท้ายด้วย อาเมน บางทีก็ไม่มี คือเราต้องพูดตามในบทหรือต้องพูดทุกครั้งที่สวดจบในแต่ละบทครับ แล้วเวลาเรา รำพึง(เรียกอย่างงี้รึเปล่า?) ต้องจบด้วย อาเมนรึเปล่าครับ
2.เวลาที่สวดสายประคำ(ซึ่งผมมักคิดถึงเรื่องอื่น) เราควรคิดถึงอะไรครับ บทที่ปากกำลังสวด หรือ ข้อรำพึงครับ
3.บทสวดสายประคำพระเมตตา ใช้สวดตอนไหนหรอครับ แล้วต่างจากบทปกติอย่างไรครับ
อย่าพึ่งเบื่อผมนะครับ ที่ชอบพิมอะไรย๊าวยาว


