ผมจะเล่าเหตุการณ์ในวันนี้ให้ฟัง
เขาบอกผมว่า
"เคารพก็เคารพได้แต่ไม่ให้เปลี่ยนศาสนาเขาบอกว่าอย่ามางมงาย พ่อสะกิดแล้วก็ด่าพ่อว่าจะมาสะกิดทำไมไม่ต้องมาสะกิด เพราะแกเป็นยังงี้ไงลูกถึงได้เป็นอย่างนี้ แล้วหันมาพูดกับผมว่า มึงตายไปใครเขาจะเอาเข้าโบสถ์ไปฝังเขาก็เอาไปเผานั่นแหละ นับถือได้แต่ในใจอย่าเอามาขนาดนี้ให้มันรู้ศาสนาตัวเองซะมั่ง อย่างมงายอย่างนี้ประสาท ถ้ามันเป็นอย่างนี้ก็ออกมาจากโรงเรียนคริสต์ให้มาเรียนไม่ได้มาเอาศาสนาเขาอยู่กะเข้าก็นับถือได้แต่อย่ามามั่วศาสนา มีใครที่ไหนเขารับคนคริสต์เขาทำ
งานมั่งว่ะ มึงนี่ก็ไม่ต่างจากเปรตปากแหลมหรอก ฯลฯๆๆๆๆๆๆ"
ผมไม่คิดมาก่อนว่ามันจะขนาดนี้ ผมคิดว่าการอยู่บนโลกนี้มันไม่เป้นสุขเท่าการไปอยู่กับพระเจ้าแล้ว ผมอยากตายมากกว่า และไม่มีทางใดดีมากกว่าการที่แม่ผมไม่อยู่แล้ว เขาทำสิ่งที่เห็นแก่ตัวที่สุด เอาความคิดเป็นใหญ่
ผมจะทำอย่างไรถ้าผมย้ายมาอยู่กับแม่เขาต้องไม่ให้ไปวัดแน่ เขาพูดดูถูกพระเจ้าสารพัด ผมขอคำภาวนาและสิ่งต่างๆที่ช่วยเปลี่ยนใจแม่ของผมด้วยครับ รู้มั้ยครับว่าความทุกข์มันน่าทรมานและสาหัสแค่ไหน ทำไมจะต้องมีศาสนาพุทธ ทำไมแม่ผมต้องคิดเสมอแค่ว่ามันเป็นศาสนาของบรรพบุรุษ มันเห็นแก่ตัวที่สุดเขาคิดว่าการที่เขาทำอย่างนี้มันได้บุญกุศลมากหรือไง ผมไม่รุ้จะทำอย่างไรดี ทำไมผมถึงไม่เหมือนคนอื่นๆที่เขาเป็นสุข คริสตชนที่ได้ล้างบาปเขาโชคดีมากน่ะแต่ผมมันโชคร้ายเหลือเกิน
ถ้ามันขนาดนี้แล้วแม่อย่ามาพูดว่ารักผมเลยมันมีเลยซักนิด 
โอ้พระบิดา ผู้ทรงพระทัยดีทรงเมตตาทรงเป็นเจ้าเหนือสรรพสิ่ง ขอพระองค์ทรงรับดวงวิญญาณของลูกไปโดยเร็วที่สุดด้วยเทอญ......
เมจิก็ไม่ต่างจากพี่ซันเท่าไรหรอกเเค่เเม่ไม่มีเวลาอยู่ด้วยเมจิทำตามอำเภอใจได้ 
สวดเยอะๆเเล้วกันเมจิจะสวดให้ 
เเต่เมจิไม่เหมือนใครหรอกอยู่เฉยๆไม่ได้เถียงกับเเม่ตลอดมุนอดไม่ได้ 
เเต่เถียงเเล้วเเม่เมจิก็ยอมน้า 
ถ้าเป็นเมจิก็คงเเอบโดดเรียนพิเศษไปโบสถ์เพื่อให้คนที่บ้านตามหาเเล้วเเม่ก็บอกว่าไม่โกรธเเล้วยอมเเล้วทำตามใจเลย 
พี่ซันก็เงียบๆไว้ดีเเละเรียบร้อยไว้ 
