Belong to the Truth Jesus Christ

ขึ้นหัวข้อแบบจริงจัง
งานนี้มาจริงจังนะ
ขอร้องอย่าเอาออกทะเลนะ ต้องการความเห็นจริงๆ

สืบเนื่องมาจากว่า...
โพสรูปคุณพ่อท่านนึง คือไปเจอรูปเก่าสมัยห้าปีที่แล้วมา
เขียน caption ว่า ท่าน...เมื่อห้าปีที่แล้ว
มีสตรีนางนึงที่วัดครับ ชีออกตัวมาต่อว่าเค้าเลย ว่า "คุณพ่อ..ค่ะ คุณพ่อเป็นเพื่อนเล่นคุณเหรอไง เรียกให้เหมาะสมค่ะ บลาๆๆๆ"
คิดหัวแทบแตก นี่เราเอาพ่อมาเป็นเพื่อนเล่นตรงไหนว่ะ?? เรียกท่านมันไม่สมควรขนาดนั้นเลยเหรอ??? ผิดมหันต์หรือ???
แล้วก้อมานึกได้ พ่อไม่เคยว่าเค้าสักคำ
ทำไมชีถึงเดือดร้อนแทนพ่อขนาดนี้ อ๊าก ตัวพ่อเองยังไม่เคยว่าเราซักคำ (ไม่ใช่พ่อไม่เคยว่าอะไรเราเลยนะ ว่า ถ้าพ่อเห็นว่าต้องว่า)
อยากจะตอบกลับไปใจจะขาดว่า "หนูรับคำต่อว่าจากปากคุณพ่อเท่านั้นค่ะ"
แรงอ่ะ

คือสำหรับเรานะ ตรงๆนะ พ่อก้อเป็นคนนะครับ ไม่ใช่สิ่งศักดิ์สิทธิ์จับต้องไม่ได้ ห้ามพูดถึง ห้ามพูดเล่น ห้ามผูกมิตร บลาๆ
สำหรับเราคุณพ่อบางคน เอาจริงๆเหมือนพี่ชายมากกว่า เรียกว่าเพื่อนก้อคงไม่ได้ เพราะพ่อก้อแก่กว่าเราพอควร และก้อเป็นเพื่อนกับพ่อนี่มันก้อแปลกๆยังไงอยู่นะ

อีกเรื่องนึง คือ ระดับความสนิทกับพ่อ
บางทีรู้สึกเลยนะ ว่าจะโดนบางคนมอง ว่า ทำไมคนนี้มันอยู่กับพ่อบ่อยนัก
อันดับหนึ่ง ผิดใช่มั้ยที่ชั้นเป็นผู้หญิง
อันดับสอง ถ้ายังเป็นเด็กตัวเล็กๆมันก้อยังดูน่ารักอยู่ (แต่นี่มันไม่ใช่)
สรุป พ่อเป็นผู้ชาย แล้วเราเป็นผู้หญิง ทำไมคนเราชอบเติมคำในช่องว่างกันเอง???
แต่มาคิดในแง่กลับกัน ถ้าถึงเราเป็นผู้ชาย คนถ้ามันจะคิดอ่ะนะ มันก้อคิดได้ป่ะ
สรุปโดนทั้งขึ้นทั้งร่อง ธรรมชาติของคน
ที่บอกว่าอยู่กับพ่อน่ะ คนอยู่เต็มวัดนะครับพี่น้อง พี่น้องต้องการอะไรจากผม???
ใช่ บางครั้งตามพ่อออกไปข้างนอก ไปทำงานชุมชน แต่แล้วไงอ่ะ คนตรึม
คือ ถ้าเค้าจะว่าเรายังไง เราก้อไม่สน อย่ามาพูดต่อหน้าละกัน จะโดนไม่ใช่น้อย
(มีประวัติเคยต่อยเพื่อนที่เป็นผู้ชายมาแล้วคับ เสียหายพอควร
แล้วถ้าต้องทำอีกก้อไม่ลังเลฮะ ถ้ามันจำเป็นต้องทำนะ)
แต่พ่อเสียนิซิ เราละกลุ้ม คือจะด่าจะว่าเรายังไงก้อได้ช่วย spare พ่อไว้ได้มั้ย

เคยถามพ่อตรงๆเลยนะ "พ่อ พ่อว่าทุกวันนี้ที่หนูทำตัวยังงี้กะพ่อ พ่อโอเคป่ะ?"
พ่อก้อบอกว่าก้อโอหนิ แล้วก้อเหมือนพ่อจะอ่านความในใจเราออก พ่อบอกว่า ไม่ต้องกังวลนะ ถ้ามันไม่โอเค พ่อจะบอกเราเอง แล้วพ่อก้อหัวเราะ แล้วบอก ไม่ต้องคิดมากน่ะ ชอบคิดอะไรไปเอง
(พ่อว่าเราเพ้ออ่ะ ดูซิ)

แต่ในบริบทสังคมไทย นี่เราเอาพระสงฆ์ขึ้นหิ้งคับ
คือเราเคยไปอยู่เมืองนอก เลยโอเคกับวิถีฝรั่ง
กับคุณพ่อฝรั่ง เคยกอดนะ แต่พ่อแก่แล้ว มันเลยอาจดู ไม่ใช่กรณีข้างต้น

สรุปประเด็น อยากรู้ว่าคนอื่นวางตัวยังไงกะพ่อค่ะ
ที่เราทำทุกวันนี้ มันผิดมั้ย
คือเราว่าไม่นะ เพราะพ่อยังไม่ว่า???? คือพ่อไม่เกรงใจเราอยู่แล้วล่ะ ถ้าพ่อต้องว่า

ปล. โชคดีมาก ที่เจ๊ที่วัดเค้าไม่ได้มาพูดต่อหน้าเรา เพราะถ้างั้นเปอร์เซ็นต์ในการใช้ความรุนแรงตอบกลับสูงฮะ
เป็นคนที่แย่มากฮะ ต้องปรับปรุง การควบคุมอารมณ์นะ
นี่ถ้าพ่อรู้ โดนด่าชัวร์ "แกจะไปเอาอะไรกับเค้า!!!!" ยังไม่ได้สารภาพเรื่องนี้กะพ่อเลย จะโดนไม่ใช่น้อยเหมือนกัน

ชีค่อยค่างเเอคติ้งมั้งค่ะ เมจิก็สบายๆพ่อค่ะพ่อขาน่ะไม่มีใครว่าอะไร

อยากให้บูเข้าใจว่า คนเรานั้นมีทัศนะ และมีมุมมองเรื่องกาละเทศะต่างกัน แต่พ่อนั้นคือสิ่งที่เรามีร่วมกันกับคนอื่น ดังนั้น บูอาจต้องระวังการแสดงออกในที่สาธารณะ คือพ่ออาจไม่ว่า แต่เราอาจคิดเผื่อคนอื่นที่เขารับไม่ได้ด้วย เพราะเขาก็คือพี่น้องของเราเช่นกัน

อย่างเช่นคุณแม่ของผม จะไม่ไปไหนกับนักบวชชายแบบสองต่อสองเลย จะต้องมีเพื่อนอีกคนไปด้วยตลอด เพื่อป้องกันไม่ให้พ่อเสื่อมเสีย หรือเวลาเดินกับพระสงฆ์จะเดินเยื้องไปนิดนึง ไม่ให้ดูเดินคู่กัน เหล่านี้คือความละเอียดอ่อนของคนสมัยก่อน ที่ระมัดระวังทั้งหมด เพื่อพ่อ ไม่ใช่เพื่อตัวเอง เช่นกันพ่อสมัยก่อนบางท่าน มีการทิ้งระยะกับผู้หญิงชัดเจน เช่นพ่อเกษียณท่านหนึ่ง เมื่อมีหญิงไปคุยกับท่าน ท่านจะยืนห่างประมาณช่วงแขนยื่นไม่ถึง พอผู้หญิง(อาจจะเผลอ)เดินเข้าใกล้ท่านจะถอยช้าๆโดยอัตโนมัติ

สิ่งเหล่านี้ยิ่งเราระมัดระวังมากก็ยิ่งปลอดภัยกับคุณพ่อที่เรารักมากเท่านั้น เข้าใจดีว่าบูบริสุทธิ์ใจ คุณพ่อก็ใจดี แต่เราไม่ได้อยู่กันแค่2คนในโลก เราอยู่ในโลกความจริงที่มีคนเคร่งครัดจริยธรรรมต่างๆกัน บูจึงอาจต้องยอมรับในสิ่งที่อาจจะขัดใจหรือขัดความสะดวกของเราบ้าง เพื่อการอยุ่ร่วมกันนะครับ ขอพระเจ้าอวยพร

ใช่ค่ะ

พวกผู้ใหญ่ที่วัด เค้าจะเป็นแบบที่พี่Holyพูดจริงๆนะ

บางทีมานั่งคิดดู พวกป้าๆเค้าแก่กว่าพ่อ แต่เค้ายังเคารพพ่อมากกว่าบูอีก 555+
ขออภัยที่มารยาททรามไปนิดนึงนะฮะ

บูอ่ะ เคยไปพบคุณพ่อที่วัดนึง วัดดังใจกลางเมืองค่ะ ไปติดต่อให้ทางมหาลัย
บูก้อทำตัวแบบบูนะ ไม่ถึงเสี้ยวที่ทำกะพ่อที่วัดด้วยซ้ำ สุภาพพอควร (แต่คงแอบเล่นนิดนึง? ด้วยความที่เป็นคนค่อนข้างตลก และคือนี่เป็นนิสัยบู กะมาแมร์กะพ่อเคลายังทำยังงี้เลย)
พี่เค้ามากระซิบบอกว่า พ่อไม่ชอบแก
เออ ข้าพเจ้าผิดอีกครับ บูแบบ งง นี่พ่อต้องการให้บูเอาพ่อขึ้นหิ้งใช่มั้ย ต้องการอะไรจากบู แล้วที่เคืองมากคือพ่อไม่บอกบู แล้วพ่อไปบอกคนอื่นเนี่ยนะ คือมีอะไรก้อว่ามาตรงๆซิพ่อ
จากนั้นมา เลี่ยงไม่ไปวัดอื่นที่ไม่รู้จักพ่ออีกเลย

แต่คือที่วัด (เน้นย้ำว่าที่วัดบูเท่านั้น) เยาวชนคนอื่นก้อไม่ได้เอาพ่อขึ้นหิ้งเหมือนกัน (คุณพ่อเจ้าวัดนะ อาจใช่ นิดนึง) แต่คืออาจจะเป็นเพราะว่าด้วยความที่พ่อยังไม่แก่ (แต่เยาวชนวัดบูนี่ไม่ธรรมดา ขนาดคุณพ่อเจ้าวัดยังยอม เพราะว่าพ่อเถียงพวกบูไม่ทัน 555+ พ่อนิ ถ้าเถียงไม่ทันจะยกมือไหว้เลยฮะ ประมาณพวกแกหยุดเถอะ พ่อไหว้แล้ว โอ๊ย พ่อนี่ทำให้รู้สึกผิดโคดๆ ไม่รู้ใครสอนพ่อมา แต่วิธีนี้ได้ผลทุกครั้ง ไหว้พ่อคืนแทบไม่ทัน แทบจะลงไปกราบเท้าพ่อ ขอโทษครับพ่อ)

เอาเหอะ นี่คือบริบทสังคมไทย
เทียบกะสังคมตะวันตก นึกอยากจะเดินไปกอดพ่อก้อทำได้ เพราะมันเป็นเรื่องปกติมาก

ไม่ฮะ จากนั้นเป็นต้นมา ก้อเริ่มจะระวังขึ้นนิดนึง เพื่อคุณพ่อที่รัก

แต่ที่บูอยากรู้อ่ะ ว่าเยาวชนคนอื่น เค้าทำตัวยังไงกับพ่อ
คือของบูนี่กี่พ่อๆก้อเหมือนกัน แต่อยู่ที่ระดับความสนิทและความอาวุโสด้วย

แต่ว่าสำหรับคนที่รู้จักบู (แต่ก้อยอมรับว่า ไม่ใช่ทุกคนที่วัด) เค้าก้อรู้ล่ะว่าบูเป็นงี้

นี่บูว่า บูอาจต้องมี conversation จริงจังกับพ่อเรื่องนี้แล้วแหละ
บูละกลุ้ม

เมจิ เขียน:ชีค่อยค่างเเอคติ้งมั้งค่ะ เมจิก็สบายๆพ่อค่ะพ่อขาน่ะไม่มีใครว่าอะไร

ช่างชีเถอะ

เทอก้อยังสบายซิจ้ะ เทอยังเด็ก

Maria Magdalena เขียน:

เมจิ เขียน:ชีค่อยค่างเเอคติ้งมั้งค่ะ เมจิก็สบายๆพ่อค่ะพ่อขาน่ะไม่มีใครว่าอะไร

ช่างชีเถอะ

เทอก้อยังสบายซิจ้ะ เทอยังเด็ก

หนูโตเเล้วน่ะ เเต่พ่อบอกว่าบางทีชีวิตนี้หนูอาจไม่โตเลยก็ได้

เมจิ เขียน:

Maria Magdalena เขียน:

เมจิ เขียน:ชีค่อยค่างเเอคติ้งมั้งค่ะ เมจิก็สบายๆพ่อค่ะพ่อขาน่ะไม่มีใครว่าอะไร

ช่างชีเถอะ

เทอก้อยังสบายซิจ้ะ เทอยังเด็ก

หนูโตเเล้วน่ะ เเต่พ่อบอกว่าบางทีชีวิตนี้หนูอาจไม่โตเลยก็ได้

พ่อบอกพี่คำเดียว "grow up"

อืมม์ คุณบูบู้ ก็ทำตามพี่โฮลี่แนะนำดีที่สุดครับ

การเว้นระยะ เว้นวรรค เว้นไปดีแล้ว

ส่วนสงครามระหว่าง สตรีใจศรัทธาก็มีเสมอ

ให้ภาวนาให้พ่อเป็นพิเศษ ดีกว่าเอารูปพ่อไปขึ้นเฟส ฮับ

ปล.1. ไม่ได้เจอกันนาน บู เรียนจบแล้วยังคร้าบ

ที่เมืองไทยจะเป็นแบบนี้ละครับท่านมันแล้วแต่วัฒนธรรมของประเทศละครับ
คุณจะทำบางอย่างในต่างประเทศได้ แต่ในไทยก็ต้องดูกาลเวลาและความเหมาะสมครับท่าน

บางครั้งการไปทำตัวสนิทสนมมาก กับบาทหลวงอาจโดนเข้าใจผิดได้นะเธอ อุอุ อาจโดนจิ้นในทางที่ไม่ดีได้

เราคิดว่านะคับ การปฏิบัติตนก้ให้เหมือนกับท่านเป็นผู้หลักผู้ใหญ่คนหนึ่งละครับ ไม่ต้องคิดมาก ทำแบบท่านHoly บอกละดีสุดครับ แต่ถ้าเรืองจริงมีชะนีคิดไม่ซื่อกับคุณพ่อที่วัดผมละก้ มันต้องข้ามศพผมไปก่อน กว่าจะบวชได้นานมากนะครับ แถมเณรทุกวันนี้ก็น้อยด้วยอะ อาาาาาาาา แถมกว่าจะ ได้เป็นบาทหลวงจริงๆก้น้อย ใครมีลูกส่งไปบ้านเณรเลยเน้อ
ว่าไปนั่น