rosa-lee เขียน:มีน้องคนหนึ่ง มาถามเราว่า
"เป็นคริสตชนสำคัญอย่างไร"
...หรือเป็นคริสตชนที่ดีคืออะไร เป็นคำถามที่ง่ายๆ แต่ตอบยากนะ เรามาช่วยกันตอบดีไหม
ตามความเข้าใจของแต่ละคน แล้วเราจะให้น้องคนที่มาถามเราเข้ามาอ่าน....
และแบ่งปันซึ่งกันและกันด้วย
สวัสดีครับ คุณ
rosa-lee
คำถามนี้น่าจะมาจากคนต่างศาสนิก แน่นอน และสิ่งหนึ่งที่
คนต่างศาสนิก
มักเข้าใจคริสตชนผิดคือ
"ดีนะ ทำบาปแล้ว พอวันอาทิตย์ไปโบสถ์ก็
สามารถล้างบาปได้" ...ซึ่งจริง ๆ แล้วโดยความหมายของการล้างบาป
เราต้องอธิบายให้เค้าเข้าใจว่า
"ไม่ใช่บาปจะหายไป" และก็มีบาปหลายอย่าง
ที่พรสงฆ์ไม่สามารถ
"ยกบาปได้" เช่น ฆ่าคนตาย,โกงชาติโกงแผ่นดิน,ล่วง
ประเวณี ...
ซึ่งหลักนี้ก็สอดคล้องกับศาสนาพุทธ
ในเรื่องของตัดกรรม กรรมไม่สามารถ
ตัดได้ เพืียงแต่ต้องทำความดี ให้มากกว่าความชั่ว และเช่นถ้า หยดหมึกดำ
ลงไปในแก้วน้ำ และนำน้ำใส...เติมเข้าไปเยอะ ๆ ก็ใช่ว่าน้ำจะบริสุทธิ์ แต่
ปริมาณน้ำสะอาด ในแก้วจะสามารถเจือจาง
"หมึกดำ" ให้น้อยลง และอาจจะ
หายไปในที่สุด...การแก้บาป เป็นพิธีกรรม ที่ทำให้เราระลึกตนเองอยู่เสมอ
ระลึกในการกระทำที่ผิดพลาดไป และพร้อมที่จะเริ่มต้นดำเนินชีวิตอยู่ในธรรม
เหมือนทางพุทธกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร เหมือนที่อิสลามดำรงการละหมาด
วันละ 5 เวลา (ย่ำรุ่ง(ศุบฮิ),บ่าย (ซุหฺริ),เย็น (อัศริ),พลบค่ำ (มัฆริบ) และ
กลางคืน (อิชาอ์) )...
ส่วน
เป็นคาทอลิกนั้นดีอย่างไร?...ก็เพราะ ศาสนาคาทอลิกสอนให้เหล่าคริสตชน
"รักเพื่อนมนุษย์ เหมือนรักตนเอง" (เหมือนพระเยซูซึ่งเป็นบุตรพระเจ้า ทรง
ลงมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อไถ่บาปให้มวลมนุษยชาติ)
"ให้เรามีจิตใจอ่อนโยน" (เหมือนพระเยซูกับหญิงชาวสะมาเรีย)
"ให้เรากล้าต่อสู้กับความไม่ถูกต้อง" (เหมือนบุญราศรี คพ.บุญเกิด และ บุญราศรี
ทั้ง 7 ได้ทำมรณะสักขี) >>> ซึ่งไม่ต้องทำ "มรณะสักขี" ด้วยการเอาชีวิต ผู้อื่น
หรือการต่อสู้กับผู้อื่น แต่เลือกที่จะ ยินยันความเชื่อ ด้วยการพลีชีพตนเอง
(ซึ่งถ้าใครอ่านหลักธรรม มันสูงกว่า อารยะขัดขืน และสูงกว่า อหิงสา ถือเป็น
สุดยอดการต่อสู้ เช่นเดียวกับพระเยซูทรงยอมตรึงบนไม้กางเขน)
"สอนให้เรารู้จักซึ่งการให้ที่สูงที่สุด คือ ให้อภัย" (เหมือนที่พระเยซูทรงให้อภัย
กับคนที่จับพระองค์ ตรึงบนไม้กางเขน)
และ....
"การมีชีวิต เพื่อรับใช้ผู้อื่น" (วึ่งน้อยคนนักที่เกิดมาบนโลกแล้วจะทำได้
แต่
พระเยซู (ซึ่งเป็นพระเจ้าแท้ และ มนุษย์แท้ ทรงทำเป็นแบบอ่ย่าง แก่พวกเรา)
และ
คริสตชน ทุกคน ตระหนักว่า...
"เรามาจากดิน และ วันหนึ่งเราจะกลับไปสู่ดิน"
(นั่นเป็นการสอนให้เรา มีจิตใจที่ต่ำต้อย
ไม่อหังกา (ภาษาพุทธ เรียก ไม่มีอัตตา)
และ เตรียมพร้อมเสมอ ที่จะละทิ้งชีวิตอันสั้นจากโลกนี้ไป ด้วยการถึงพร้อมซึ่ง
ความดี และดำเนินชีวิต ตามเส้นทางกางเขนของพระเยซู
ซึ่งสอดคล้องการ พระมหาทรมานของ
"พระเยซู" บนไม้กางเขน..เหมือนที่
ท่านพุทธทาสภิขุ เคยกล่าวไว้ ว่า กางเขน คือ
I และ มีขีดตรงกลาง ...
I = ฉัน (หมายถึงตัวตน ภาษาทางพุทธเรียก
"อัตตา") การขีดตรงกลาง
I
คือ การ "ละซึ่งตัวตน" ทางพุทธเรียก
"อนัตตา")
โดย : ฟรังซิสโก ณัฐวุฒิ เดินทางทุกที่ ๆ มีพระองค์
