Belong to the Truth Jesus Christ

หนูรู้สึกเสียใจมากๆที่แม่เพิ่งรู้ว่าหนูอยากเป็นคริสต์อย่างเต็มตัวแล้วท่านพูดว่า 'เป็นพุทธดีๆไม่ชอบอยากจะเป็นคริสต์' เหมือนกับว่าท่านไม่อยากให้หนูเปลี่ยน หนูกลัวว่าถ้าคนในบ้านเค้ารู้ว่าหนูอยากเปลี่ยน เค้าต้องบอกว่าหนูบ้าแน่ๆ แต่จะทำไงได้ ในเมื่อมันเป็นความตั้งใจของหนู หนูพยายามที่จะเดินเข้าโบสน์ในโรงเรียนพระมารดา แต่หนูก็ไม่กล้า เพราะไม่รู้ว่าต้องมีบัตรอะไรรึเปล่า แถมยังกลัวโดนด่าอีก เลยต้องมานั่งหาคำปรึกษาว่าจะทำไงดี เพราะเรื่องนี้หนูถือว่ามันเป็นปัญหาระดับชาติสำหรับหนูเลยก็ได้

ก็เป็นสิครับ

preeyanuch20 เขียน:หนูรู้สึกเสียใจมากๆที่แม่เพิ่งรู้ว่าหนูอยากเป็นคริสต์อย่างเต็มตัวแล้วท่านพูดว่า 'เป็นพุทธดีๆไม่ชอบอยากจะเป็นคริสต์' เหมือนกับว่าท่านไม่อยากให้หนูเปลี่ยน หนูกลัวว่าถ้าคนในบ้านเค้ารู้ว่าหนูอยากเปลี่ยน เค้าต้องบอกว่าหนูบ้าแน่ๆ แต่จะทำไงได้ ในเมื่อมันเป็นความตั้งใจของหนู หนูพยายามที่จะเดินเข้าโบสน์ในโรงเรียนพระมารดา แต่หนูก็ไม่กล้า เพราะไม่รู้ว่าต้องมีบัตรอะไรรึเปล่า แถมยังกลัวโดนด่าอีก เลยต้องมานั่งหาคำปรึกษาว่าจะทำไงดี เพราะเรื่องนี้หนูถือว่ามันเป็นปัญหาระดับชาติสำหรับหนูเลยก็ได้

ตอบเรื่องเข้าโบสน์นะครับ ไม่ต้องมีบัตรอะไรใดๆทั้งสิ้น ครับ คล้ายๆกับวัดของศาสนาพุทธ คือ เข้าไปได้เลยครับ ถ้าประตูเปิดอยู่ ไม่มีใครว่าอะไรเเน่นอนครับ

พี่เเนะนำว่าควรไปวันอาทิตย์เช้า เวลา 8.00 น เพราะว่าจะมีมิสซาเเน่นอน ไม่เวลา 8.30 ก็น่าจะเป็น 9.00 น ครับ เเล้วจะมีคนไปเข้าโบสน์กัน เราก็ตามเขาเข้าไปเลย หาที่นั่ง เเนะนำให้นั่งที่ริมๆค่อนมาทางด้านหลังหน่อย เราจะได้มองเห็นว่าคนข้างหน้าเค้าทำอย่างไร ก็ทำตามเขา ยืนก็ยืน นั่งก็นั่ง ทำตามเขา

เเต่ตอนช่วงท้ายพิธีเกือบๆทุกคนเค้าจะเดินไปด้านหน้าหาบาทหลวงเพื่อรับศีลกัน น้องไม่ต้องตามเขาไปรับครับ นั่งอยู่กับที่เฉยๆ พอครับ เพราะคนทีจะรับศีลมหาสนิท ต้องเรียนคำสอนเเละรับพิธีล้าง ก่อนครับ เเต่ร่วมพิธีมิสซาเข้าร่วมได้เลยไม่เป็นไรครับ

ลองคิดเเบบนี้นะครับ เราไปโบสน์เพื่อไปหาพระเจ้า เราก็เดินเข้าไปเพื่อไปหาพระเจ้า นอกจากนี้ไม่มีอะไรสำคัญกว่านี้อีกเเล้ว ลุยเลยครับ ไม่ต้องกลัวเราอยู่ฝ่ายเดียวกับพระเจ้า ไม่ต้องกลัวครับท่านรักลูกๆของท่านทุกคนครับ ไม่ว่าจะเป็นคาทอลิกเเล้วหรือยังไม่ได้เป็นก็ตาม ขอให้พระเจ้าอวยพรน้องpreeyanuch20 นะครับ

preeyanuch20 เขียน:หนูรู้สึกเสียใจมากๆที่แม่เพิ่งรู้ว่าหนูอยากเป็นคริสต์อย่างเต็มตัวแล้วท่านพูดว่า 'เป็นพุทธดีๆไม่ชอบอยากจะเป็นคริสต์' เหมือนกับว่าท่านไม่อยากให้หนูเปลี่ยน หนูกลัวว่าถ้าคนในบ้านเค้ารู้ว่าหนูอยากเปลี่ยน เค้าต้องบอกว่าหนูบ้าแน่ๆ แต่จะทำไงได้ ในเมื่อมันเป็นความตั้งใจของหนู หนูพยายามที่จะเดินเข้าโบสน์ในโรงเรียนพระมารดา แต่หนูก็ไม่กล้า เพราะไม่รู้ว่าต้องมีบัตรอะไรรึเปล่า แถมยังกลัวโดนด่าอีก เลยต้องมานั่งหาคำปรึกษาว่าจะทำไงดี เพราะเรื่องนี้หนูถือว่ามันเป็นปัญหาระดับชาติสำหรับหนูเลยก็ได้

ทางออกอยู่ที่.....กล้าไหมน่ะครับ....ผู้ที่บังเกิดใหม่จะมีความยินดีในการเป็นพยานเรื่องพระเยซูคริสต์ในทุกเวลา อาจารย์เปาโลกล่าวว่า “ให้ประกาศพระวจนะให้ขะมักเขม้นที่จะทำการทั้งในขณะที่มีโอกาสและไม่มีโอกาส ให้ชักชวนด้วยเหตุผล เตือนสติ และตักเตือนให้อดทนอยู่เสมอในการสั่งสอน” (2 ทิโมธี 4:2)

เมื่อเราบังเกิดใหม่แล้ว เราจะรู้สึกยินดีที่จะทำตามบัญชาของพระองค์ เราอยากประกาศข่าวประเสริฐว่า “เพราะว่าพระเจ้าทรงรักโลก จนได้ประทานเพราะบุตรองค์เดียวของพระองค์ เพื่อทุกคนที่วางใจในพระบุตรนั้น จะไม่พินาศแต่มีชีวิตนิรันดร์” (ยอห์น 3:16)

preeyanuch20 เขียน:หนูรู้สึกเสียใจมากๆที่แม่เพิ่งรู้ว่าหนูอยากเป็นคริสต์อย่างเต็มตัวแล้วท่านพูดว่า 'เป็นพุทธดีๆไม่ชอบอยากจะเป็นคริสต์' เหมือนกับว่าท่านไม่อยากให้หนูเปลี่ยน หนูกลัวว่าถ้าคนในบ้านเค้ารู้ว่าหนูอยากเปลี่ยน เค้าต้องบอกว่าหนูบ้าแน่ๆ แต่จะทำไงได้ ในเมื่อมันเป็นความตั้งใจของหนู หนูพยายามที่จะเดินเข้าโบสน์ในโรงเรียนพระมารดา แต่หนูก็ไม่กล้า เพราะไม่รู้ว่าต้องมีบัตรอะไรรึเปล่า แถมยังกลัวโดนด่าอีก เลยต้องมานั่งหาคำปรึกษาว่าจะทำไงดี เพราะเรื่องนี้หนูถือว่ามันเป็นปัญหาระดับชาติสำหรับหนูเลยก็ได้

โบสถ์(วัด) เป็นพระวิหารของพระเจ้า ไม่มีบัตรอะไรทั้งนั้นครับ พระเจ้าไม่ต้องการให้คนมาหาพระองค์โดยบัตรหรอกครับ ปรารถนาจะเข้าเมื่อไหร่พระองค์ก็ยินดี

ถ้าน้อง จขกท อยากมาเข้าคาทอลิกด้วยความตั้งใจจริง มีความเชื่อ และความรักต่อพระเจ้าจริงๆ ก็ถือว่าได้รับศีลล้างบาปโดยความปรารถนาแล้วครับ แต่เนื่องด้วยวิถีชีวิตที่เป็นอยู่ในปัจจุบันเรายังต้องพึ่งพาพ่อแม่และอายุยังน้อย น้องอาจจะยังไม่มีโอกาสไปเรียนคำสอนเพื่อรับพิธีล้างบาปอย่างถูกต้องตามจารีตพระศาสนจักรเท่านั้น

ระหว่างนี้ให้ภาวนามากๆนะครับ การภาวนามีหลายวิธีอย่างที่ผมได้อธิบายไปแล้วในกระทู้อื่น หลักๆคือการยกจิตใจขึ้นหาพระเจ้า พระองค์ทรงทราบทุกความปรารถนาของเราก่อนที่เราจะได้ทูลขอเสียอีก ขอให้วางใจในพระองค์ ในความเห็นผมคิดว่ายังไม่จำเป็นต้องรีบร้อนจะรีบเรียนรีบล้างบาปจนทำให้จิตใจไม่สงบวิตกกังวลไปหมด

พระเจ้ามิได้ทรงตัดสินเราว่าเรารีบล้างบาปแค่ไหน อายุเท่าไหร่ หากแต่ตัดสินตามมโนธรรมที่เรามีติดตัวมา การเป็นคนดีมีความรักให้ผู้อื่นเสียสละอดทนให้อภัยและมีความนบนอบต่อผู้มีพระคุณเป็นสิ่งที่พระเจ้าทรงพอพระทัยทั้งสิ้น

ถ้าน้องบรรลุนิติภาวะแล้วหรือเรียนจบมีงานทำไม่ต้องพึ่งพาพ่อแม่แล้วน้องก็มีอิสระเต็มที่ ถึงตอนนั้นถ้าคุณแม่ยังไม่เห็นด้วยก็ห้ามน้องไม่ได้แล้ว เรามีหน้าที่เพียงเรียนให้ท่านทราบอย่างสุภาพเท่านั้นครับ