สวัสดีค่ะ แนะนำตัวนะคะ ยาวไปสักนิดค่ะ
โพสต์แล้ว: จันทร์ ก.พ. 10, 2014 9:32 am
สวัสดีค่ะ ชื่อลูกหว้านะคะ ได้เข้ามาอ่าน หาความรู้ และได้ความรู้มากมายเกี่ยวกับศาสนาคริสต์ที่เวปนี้มากทีเดียวค่ะ
รู้สึกขอบคุณทุกๆความเห็นที่ทำให้หว้าเข้าใจ และเชื่อในพระเจ้ามากขึ้นค่ะ (ต้องขอสารภาพว่าเมื่อก่อนเข้ามาเป็นคนอ่านเงา แต่ตอนนี้อยากแชร์ประสบการณ์มั่งแล้วค่ะ)
เรียนโรงเรียนคาทอลิกมาตั้งแต่อนุบาลจนจบม.6ค่ะ หว้าเชื่อในพระเจ้าตั้งแต่10กว่าขวบแล้วค่ะ เพราะได้เข้าร่วมพิธีทางศาสนามากมายตอนเรียนอยู่ค่ะ รู้สึกชอบ อุ่นใจมาก แล้วเวลาขออะไร ก็จะขอแม่พระอยู่ตลอดเลยค่ะ เวลารู้สึกต้องการกำลังใจก็จะขอแม่พระ พระเยซูตลอดเหมือนกันค้ะ จนเริ่มขึ้นม.4 เห็นเพื่อนเรียนคำสอน ก็อยากเรียนบ้าง แต่ไม่กล้าเพราะกลัวที่บ้านน่ะค่ะ พ่อกับแม่ท่านเป็นพุทธทั้งคู่ แล้วก็อยากให้หว้าถือพุทธด้วย ตอนนั้นเลยไม่ได้ไปเรียนคำสอนกับเพื่อน รู้สึกเสียใจเหมือนกันค่ะ จนจบม.6
พอขึ้นมหาลัย ตอนนี้มองย้อนกลับไปรู้สึกตัวเองแย่มากๆเลยค่ะ หว้าละเลยในสิ่งที่หว้าเชื่อ ละเลยพระเยซู ละเลยแม่พระ ละเลยพระเจ้า สนุกสนานกับชีวิตมหาลัย ไม่เคยวิงวอน ภาวนาเหมือนตอนหว้าเด็กๆอีกแล้ว จนเราเรียนจบมหาลัย
แล้วก็ท้องค่ะ มีปัญหามากมาย ตอนนั่นเหมือนมีอะไรดลใจ เห็นรูปแม่พระที่หว้าเคยวอนขอตอนเด็กๆเข้ามาในใจ แล้วก้วอนขอค่ะ ลูกคลอดมาแข็งแรง สมบูรณ์ จากที่สามีต้องอยู่ห่างกันก็ได้มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวตามที่ขอเลยค่ะ
ตอนนั้นยอมรับว่าคิดถึงค่ะ คิดถึงพระเจ้า แม่พระ พระเยซู น้ำตาไหลเลยค่ะ คือหว้ารู้สึกผิดมากๆที่ละเลยสิ่งที่เชื่อมาตลอด4ปี ไม่เคยคิดถึงเลย แต่พระเจ้า พระเยซู แม่พระทรงรักหว้าอยู่เสมอมา ทรงประทานพรในสิ่งที่หว้าขอ ซาบซึ้งในความรักของพระองค์มากค่ะ
จากนั้นก้คิดว่าจะขอเรียนคำสอนเพื่อล้างบาปจริงๆจังๆซักที แต่หว้าก็กลัวค่ะ เพราะแม่ท่านไม่อยากให้เปลี่ยน
จากนั้นก็เข้าเวปนี้ เปิดอ่านกระทู้ไปเรื่อยๆ เจอคนนึงโพสไว้ว่า "พระเจ้าไม่ได้ประทานจิตที่บันดาลความขาดกลัว แต่ประทานจิตที่บันดาลความเข้มแข็ง" (2ทธ 1:7)
อ่านปุ้บแล้วมันใช่จริงๆค่ะกับความรู้สึกตอนนั้น เลยขับรถไปที่วัดพระมารดานิจจานุเคราะห์ ระยอง ก่อนออกจากบ้านก็วอนขอพระเจ้าว่า ลูกอยากอยู่ในอณาจักรของพระองค์โดยสมบูรณ์ ช่วยทุกๆอย่างเป ้นไปด้วยดี แล้วก็โชคดีมากเลยค่ะ ไปถึงเจอคุณพ่อเจ้าอาวาสพอดี คุณพ่อก็พูดคุยกับหว้า ดีมากๆค่ะ จากนั้นคุณก็ให้กรอกใบสมัครเรียนคำสอน
จนตอนนี้อยู่ในช่วงเรียนคำสอนเพื่อล้างบาปค่ะ เรียนได้2อาทิตย์แล้ว คุณพ่อใจดีมากๆค่ะ ยิ่งเรียนยิ่งมีความสุขค่ะ อยากให้ถึงวันเรียรอีกไวๆ ^.^
เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ ถ้าหว้าพิมพ์หรือพูดพาดพิงโดยไม่สมควรก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ
อยากขอบคุณพระเจ้า พระเยซู แม่พระที่ทรงรักลูกอย่างเที่ยงแท้
อยากขอบคุณคนที่โพสข้อความในพระคัมภีร์ที่สร้างบันดาลใจให้หว้าค่ะ ขอโทษด้วยนะคะจำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ
อยากขอบคุณเวปนี้มากค่ะ ที่ให้หว้าได้กลับมารักพระเจ้าอีกครั้ง
ลูกจะดำเนินชีวิตอยู่ในความไว้ใจในพระองค์ ขอบคุณสำหรับความรักที่พระองค์มีต่อลูก
รู้สึกขอบคุณทุกๆความเห็นที่ทำให้หว้าเข้าใจ และเชื่อในพระเจ้ามากขึ้นค่ะ (ต้องขอสารภาพว่าเมื่อก่อนเข้ามาเป็นคนอ่านเงา แต่ตอนนี้อยากแชร์ประสบการณ์มั่งแล้วค่ะ)
เรียนโรงเรียนคาทอลิกมาตั้งแต่อนุบาลจนจบม.6ค่ะ หว้าเชื่อในพระเจ้าตั้งแต่10กว่าขวบแล้วค่ะ เพราะได้เข้าร่วมพิธีทางศาสนามากมายตอนเรียนอยู่ค่ะ รู้สึกชอบ อุ่นใจมาก แล้วเวลาขออะไร ก็จะขอแม่พระอยู่ตลอดเลยค่ะ เวลารู้สึกต้องการกำลังใจก็จะขอแม่พระ พระเยซูตลอดเหมือนกันค้ะ จนเริ่มขึ้นม.4 เห็นเพื่อนเรียนคำสอน ก็อยากเรียนบ้าง แต่ไม่กล้าเพราะกลัวที่บ้านน่ะค่ะ พ่อกับแม่ท่านเป็นพุทธทั้งคู่ แล้วก็อยากให้หว้าถือพุทธด้วย ตอนนั้นเลยไม่ได้ไปเรียนคำสอนกับเพื่อน รู้สึกเสียใจเหมือนกันค่ะ จนจบม.6
พอขึ้นมหาลัย ตอนนี้มองย้อนกลับไปรู้สึกตัวเองแย่มากๆเลยค่ะ หว้าละเลยในสิ่งที่หว้าเชื่อ ละเลยพระเยซู ละเลยแม่พระ ละเลยพระเจ้า สนุกสนานกับชีวิตมหาลัย ไม่เคยวิงวอน ภาวนาเหมือนตอนหว้าเด็กๆอีกแล้ว จนเราเรียนจบมหาลัย
แล้วก็ท้องค่ะ มีปัญหามากมาย ตอนนั่นเหมือนมีอะไรดลใจ เห็นรูปแม่พระที่หว้าเคยวอนขอตอนเด็กๆเข้ามาในใจ แล้วก้วอนขอค่ะ ลูกคลอดมาแข็งแรง สมบูรณ์ จากที่สามีต้องอยู่ห่างกันก็ได้มาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวตามที่ขอเลยค่ะ
ตอนนั้นยอมรับว่าคิดถึงค่ะ คิดถึงพระเจ้า แม่พระ พระเยซู น้ำตาไหลเลยค่ะ คือหว้ารู้สึกผิดมากๆที่ละเลยสิ่งที่เชื่อมาตลอด4ปี ไม่เคยคิดถึงเลย แต่พระเจ้า พระเยซู แม่พระทรงรักหว้าอยู่เสมอมา ทรงประทานพรในสิ่งที่หว้าขอ ซาบซึ้งในความรักของพระองค์มากค่ะ
จากนั้นก้คิดว่าจะขอเรียนคำสอนเพื่อล้างบาปจริงๆจังๆซักที แต่หว้าก็กลัวค่ะ เพราะแม่ท่านไม่อยากให้เปลี่ยน
จากนั้นก็เข้าเวปนี้ เปิดอ่านกระทู้ไปเรื่อยๆ เจอคนนึงโพสไว้ว่า "พระเจ้าไม่ได้ประทานจิตที่บันดาลความขาดกลัว แต่ประทานจิตที่บันดาลความเข้มแข็ง" (2ทธ 1:7)
อ่านปุ้บแล้วมันใช่จริงๆค่ะกับความรู้สึกตอนนั้น เลยขับรถไปที่วัดพระมารดานิจจานุเคราะห์ ระยอง ก่อนออกจากบ้านก็วอนขอพระเจ้าว่า ลูกอยากอยู่ในอณาจักรของพระองค์โดยสมบูรณ์ ช่วยทุกๆอย่างเป ้นไปด้วยดี แล้วก็โชคดีมากเลยค่ะ ไปถึงเจอคุณพ่อเจ้าอาวาสพอดี คุณพ่อก็พูดคุยกับหว้า ดีมากๆค่ะ จากนั้นคุณก็ให้กรอกใบสมัครเรียนคำสอน
จนตอนนี้อยู่ในช่วงเรียนคำสอนเพื่อล้างบาปค่ะ เรียนได้2อาทิตย์แล้ว คุณพ่อใจดีมากๆค่ะ ยิ่งเรียนยิ่งมีความสุขค่ะ อยากให้ถึงวันเรียรอีกไวๆ ^.^
เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ค่ะ ถ้าหว้าพิมพ์หรือพูดพาดพิงโดยไม่สมควรก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ
อยากขอบคุณพระเจ้า พระเยซู แม่พระที่ทรงรักลูกอย่างเที่ยงแท้
อยากขอบคุณคนที่โพสข้อความในพระคัมภีร์ที่สร้างบันดาลใจให้หว้าค่ะ ขอโทษด้วยนะคะจำชื่อไม่ได้แล้วค่ะ
อยากขอบคุณเวปนี้มากค่ะ ที่ให้หว้าได้กลับมารักพระเจ้าอีกครั้ง
ลูกจะดำเนินชีวิตอยู่ในความไว้ใจในพระองค์ ขอบคุณสำหรับความรักที่พระองค์มีต่อลูก