“ ความดีจะติดตัว ความชั่วจะติดกาย “
โพสต์แล้ว: พุธ ส.ค. 05, 2020 3:49 pm
นางหลิวมีอาชีพขายโรตี แม้ลูกค้าจะไม่มาก แต่ก็พอประทังชีวิตได้วันๆ
นางมีลูกชายอยู่คนหนึ่ง ซึ่งออกไปรับจ้างต่างเมืองเป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้ว
แม้รายได้จะไม่มาก แต่นางจะทอดโรตีชิ้นหนึ่งแล้ววางไว้หน้าประตูบ้านทุกวัน เผื่อใครที่เดินผ่านไปมาหิวข้าว จะได้หยิบไปโดยไม่ต้องเกิดความรู้สึกอาย และทุกครั้งที่นางเอาไปวางไว้หน้าบ้าน นางก็จะพึมพำขอให้ลูกชายของนางอยู่รอดปลอดภัย
โรตีที่นางวางไว้หน้าบ้าน จะมีชายขอทานวัยชราแวะมาเอาเสมอ และเมื่อชายขอทานหยิบไปก็จะเอ่ยคำพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนเดินจากไปเสมอว่า
"ความดีจะติดตัว ความชั่วจะติดกาย"
นางหลิวได้ฟังอย่างนั้นก็สะดุดใจทุกครั้ง นางคิดในใจ
"ไม่ขอบคุณก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่นี่เหมือนแช่งชั้นตลอดเลยตาเฒ่านี่"
คิดไปนางก็รู้สึกเจ็บแค้นคำพูดของชายชรา
วันหนึ่ง ความแค้นใจของนางหลิวได้ถึงจุดสิ้นสุด เช้านั้น หลังจากนางทอดโรตีเพื่อจะนำไปขายเสร็จ นางจึงหยิบโรตีชิ้นหนึ่งออกมา จากนั้นก็เทยาพิษใส่โรตีชิ้นนั้นพร้อมกับเกลี่ยให้เป็นปกติ แต่ในขณะที่นางกำลังห่อโรตีจนถึงเดินเอาโรตีไปวางไว้หน้าบ้าน ใจและมือของนางสั่นด้วยความละอายใจ จนในที่สุดฝ่ายมโนธรรมของนางก็เป็นฝ่ายชนะ นางหันหลังกลับ แล้วก็นำเอาโรตีชิ้นนั้นเผาไฟทำลายทิ้งเสีย แล้วหยิบโรตีอีกชิ้นไปไว้หน้าบ้านแทน
ก่อนเที่ยงของวันนั้น ชายขอทานก็ผ่านหน้าบ้านของนางและหยิบโรตีชิ้นนั้นไป และเหมือนเดิม ชายชราได้เอ่ยประโยคเดิมให้นาง แต่ครั้งนี้ นางหลิวแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะนางเกือบฆ่าคนไปหนึ่งคน
บ่ายวันนั้น ลูกชายของนางที่ไปทำงานต่างเมืองมาหลายเดือน ก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความอ่อนเพลีย พร้อมกับเล่าให้แม่ฟังว่า
"ลูกเดินทางมาไกล ก่อนจะถึงหมู่บ้านของเรา ลูกหิวข้าวจนเป็นลมอยู่ข้างทาง โชคดีที่ลุงขอทานคนหนึ่งเอาโรตีของเขามาให้ลูกกิน ลูกจึงมีกำลังเดินต่อได้ ถ้าไม่ได้ลุงคนนั้น ลูกคงแย่แน่ๆ"
เมื่อนางหลิวได้ยินดังนั้น เกือบล้มทั้งยืน กายใจของนางสั่นเทิ้ม มือเท้าเย็นแบบเฉียบพลัน
"จริงเหมือนคำพูดของขอทานคนนั้น ความดีจะติดตัว ความชั่วจะติดกาย ถ้าแม่ไม่ยับยั้งตัวเองเสียก่อน คนที่ตายคงเป็นลูกของแม่แน่ๆ"
นางพืมพำและร้องไห้ออกมาด้วยความสะเทือนใจ
.....
ผลตอบสนองของกรรมช้าหรือเร็วนั้นเหมือนการปลูกผักผลไม้
ถั่วงอกเพาะเพียงสามวันก็เห็นผล
ผักบุ้งปลูกไม่ถึงเดือนก็เก็บกินได้
มะละกอใช้เวลา 5-6 เดือน ส่วนทุเรียนต้องใช้เวลา 5-6 ปี
จึงกล่าวว่า ไม่มีผลกรรมใดที่ไม่ตอบสนอง!
ความดีที่ทำไม่เคยหายไปไหน ความชั่วที่ทำก็เช่นกัน!
ความดีความชั่วเหมือนเงาตามตัว แต่สำหรับบางคนทำไมยังไม่ส่งผล? เพราะเขายังอยู่ในร่ม เมื่อใดที่ออกจากร่ม เมื่อนั้นเห็นเงา! เมื่อนั้นคืนสนอง!
.....
นุสนธิ์บุคส์
นางมีลูกชายอยู่คนหนึ่ง ซึ่งออกไปรับจ้างต่างเมืองเป็นเวลากว่าครึ่งปีแล้ว
แม้รายได้จะไม่มาก แต่นางจะทอดโรตีชิ้นหนึ่งแล้ววางไว้หน้าประตูบ้านทุกวัน เผื่อใครที่เดินผ่านไปมาหิวข้าว จะได้หยิบไปโดยไม่ต้องเกิดความรู้สึกอาย และทุกครั้งที่นางเอาไปวางไว้หน้าบ้าน นางก็จะพึมพำขอให้ลูกชายของนางอยู่รอดปลอดภัย
โรตีที่นางวางไว้หน้าบ้าน จะมีชายขอทานวัยชราแวะมาเอาเสมอ และเมื่อชายขอทานหยิบไปก็จะเอ่ยคำพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนเดินจากไปเสมอว่า
"ความดีจะติดตัว ความชั่วจะติดกาย"
นางหลิวได้ฟังอย่างนั้นก็สะดุดใจทุกครั้ง นางคิดในใจ
"ไม่ขอบคุณก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่นี่เหมือนแช่งชั้นตลอดเลยตาเฒ่านี่"
คิดไปนางก็รู้สึกเจ็บแค้นคำพูดของชายชรา
วันหนึ่ง ความแค้นใจของนางหลิวได้ถึงจุดสิ้นสุด เช้านั้น หลังจากนางทอดโรตีเพื่อจะนำไปขายเสร็จ นางจึงหยิบโรตีชิ้นหนึ่งออกมา จากนั้นก็เทยาพิษใส่โรตีชิ้นนั้นพร้อมกับเกลี่ยให้เป็นปกติ แต่ในขณะที่นางกำลังห่อโรตีจนถึงเดินเอาโรตีไปวางไว้หน้าบ้าน ใจและมือของนางสั่นด้วยความละอายใจ จนในที่สุดฝ่ายมโนธรรมของนางก็เป็นฝ่ายชนะ นางหันหลังกลับ แล้วก็นำเอาโรตีชิ้นนั้นเผาไฟทำลายทิ้งเสีย แล้วหยิบโรตีอีกชิ้นไปไว้หน้าบ้านแทน
ก่อนเที่ยงของวันนั้น ชายขอทานก็ผ่านหน้าบ้านของนางและหยิบโรตีชิ้นนั้นไป และเหมือนเดิม ชายชราได้เอ่ยประโยคเดิมให้นาง แต่ครั้งนี้ นางหลิวแอบถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะนางเกือบฆ่าคนไปหนึ่งคน
บ่ายวันนั้น ลูกชายของนางที่ไปทำงานต่างเมืองมาหลายเดือน ก็เดินเข้าบ้านมาด้วยความอ่อนเพลีย พร้อมกับเล่าให้แม่ฟังว่า
"ลูกเดินทางมาไกล ก่อนจะถึงหมู่บ้านของเรา ลูกหิวข้าวจนเป็นลมอยู่ข้างทาง โชคดีที่ลุงขอทานคนหนึ่งเอาโรตีของเขามาให้ลูกกิน ลูกจึงมีกำลังเดินต่อได้ ถ้าไม่ได้ลุงคนนั้น ลูกคงแย่แน่ๆ"
เมื่อนางหลิวได้ยินดังนั้น เกือบล้มทั้งยืน กายใจของนางสั่นเทิ้ม มือเท้าเย็นแบบเฉียบพลัน
"จริงเหมือนคำพูดของขอทานคนนั้น ความดีจะติดตัว ความชั่วจะติดกาย ถ้าแม่ไม่ยับยั้งตัวเองเสียก่อน คนที่ตายคงเป็นลูกของแม่แน่ๆ"
นางพืมพำและร้องไห้ออกมาด้วยความสะเทือนใจ
.....
ผลตอบสนองของกรรมช้าหรือเร็วนั้นเหมือนการปลูกผักผลไม้
ถั่วงอกเพาะเพียงสามวันก็เห็นผล
ผักบุ้งปลูกไม่ถึงเดือนก็เก็บกินได้
มะละกอใช้เวลา 5-6 เดือน ส่วนทุเรียนต้องใช้เวลา 5-6 ปี
จึงกล่าวว่า ไม่มีผลกรรมใดที่ไม่ตอบสนอง!
ความดีที่ทำไม่เคยหายไปไหน ความชั่วที่ทำก็เช่นกัน!
ความดีความชั่วเหมือนเงาตามตัว แต่สำหรับบางคนทำไมยังไม่ส่งผล? เพราะเขายังอยู่ในร่ม เมื่อใดที่ออกจากร่ม เมื่อนั้นเห็นเงา! เมื่อนั้นคืนสนอง!
.....
นุสนธิ์บุคส์