เรื่องดีๆจากหนังสือสรรสาระ ชุดที่ ( 6 )
โพสต์แล้ว: อังคาร ธ.ค. 14, 2021 9:40 pm
…หนีไม่พ้น…… ตอนที่ (1)
จากหนังสือสรรสาระ ฉบับเดือนกรกฎาคม 2006
โดย แมรี่ เอ.ฟิสเชอร์ เรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
กายาเนเป็นผู้อพยพชาวอาร์เมเนีย สาววัย 34 ปีผู้นี้รูปร่างเพรียว แต่งตัวทันสมัย เธอมีธุรกิจ
แปลเอกสารและสตูดิโอเต้นรำเป็นของตัวเอง วันหนึ่งเธอตัดสินใจซื้อโฆษณากับสถานีเคเบิล
ทีวีแห่งหนึ่งเพื่อเผยแพร่กิจการสตูดิโอเต้นรำของเธอ งานโฆษณานี้ทำให้เธอได้พบกับ “อารา”
ผู้อำนวยการรายการดนตรีอาร์เมเนียนประจำสถานีโทรทัศน์แห่งนั้น เธอรู้สึกว่าหนุ่มคนนี้
ฉลาด ขยันทำงานและจิตใจอ่อนโยน ทั้งสองเริ่มเป็นคู่นัดกัน
ตอนที่เป็นคู่นัดกันใหม่ ๆ เมื่อเดือนตุลาคม 2002 กายาเนคิดว่าสัมพันธภาพคงจะยืนยาว
ทั้งเธอและอารามาจากอาร์เมเนีย ต่างมีความใฝ่ฝันและหน้าที่การงานมั่นคง อารา
ในวัย 30 ปี นอกจากทำงานที่สถานีโทรทัศน์แล้วยังเปิดร้านขายซีดีและวีซีดี ทีแรกเขาก็ดู
เหมือนผู้ชายธรรมดาที่น่ารัก เพียงแต่ค่อนข้างจริงจัง เขาเป็นคนสุภาพ มารยาทดี และชอบ
พาเธอไปภัตตาคารดี ๆ กายาเนตอบแทนด้วยการทำอาหารเย็นให้เขากิน
ไม่นานข้อเสียของอาราก็ปรากฏออกมา เขาเริ่มแสดงพฤติกรรมแปลก ๆ เดือนมกราคม 2004
เขาถูกจับข้อหาปลอมบัตรเครดิต กายาเนต้องยื่นมือเข้าช่วยด้วยการรวบรวมเงินสดไปประกันตัว
น่ารักเขาออกมา แต่ความสัมพันธ์ทำท่าว่าจะเลวร้ายลงเรื่อย ๆ กายาเนรู้สึกหมดความไว้วางใจ
ในตัวเขาแล้ว ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจบอกเลิก
เธอเลือกวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2004 หลังวันวาเลนไทน์ 1 วัน เธอไปทำกับข้าวที่อพาร์ตเมนต์
ของอารา พอกินอาหารเย็นเสร็จ กายาเนก็บอกข่าวร้ายทันที
“ฉันคงเป็นแฟนคุณอีกต่อไปไม่ได้แล้ว” เธอกล่าว “เราเป็นแค่เพื่อนดีกว่า” อาราตกใจจนพูด
ไม่ออก “ไม่มีทาง” เธอได้ยินเขาตอบ “ชาตินี้คุณจะต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น” เขา
โกรธจัดและอาละวาดทำลายข้าวของในอพาร์ตเมนต์
แต่เขาไม่ได้ทำร้ายกายาเนซึ่งคิดว่าได้พูดสิ่งที่อยากพูดจนหมดแล้ว เธอหวังว่าจะยังเป็น
เพื่อนกันได้ กายาเนต้องการให้ต่างคนต่างอยู่ เธออยากจะดำเนินชีวิตต่อไป
การตัดขาดไม่ใช่เรื่องง่าย หลายอย่างยังคาราคาซังอยู่ ที่จริงทั้งสองเลิกกันแล้วแต่ก็ยัง
น่ารักกลับมาคบกันอีกเมื่ออาราอ้อนวอนขอร้อง กายาเนก็ใจอ่อน พอเดือนพฤษภาคมเธอ
บอกเขาว่าไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป
แต่อาราก็ยังโทรศัพท์มาหาทุกวัน เขาเริ่มหมกมุ่นเรื่องของกายาเน โทรศัพท์ไปที่บ้านของ
เธอและที่ทำงาน รวมทั้งมือถือด้วย รวมแล้ววันละ 20-30 ครั้ง ผลก็คือเธอทำงานไม่ได้และ
น่ารักอยู่บ้านก็ไม่เป็นสุข นับวันเหตุการณ์จะยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ “เธอเป็นหนี้ฉันอยู่” เขามัก
ลำเลิกบุญคุณเช่นนี้เสมอ
กายาเนแจ้งให้บริษัทโทรศัพท์ทราบซึ่งได้จัดการบล็อกสัญญาณให้ ระบบฝากข้อความจะ
สอบถามชื่อผู้โทรฯ เข้าก่อนเพื่อให้กายาเนตัดสินใจว่าจะรับสายหรือไม่ วิธีนี้ช่วยให้เธอ
ค่อยสบายใจได้บ้าง
โปรดติดตามตอนที่ (2) ในวันพรุ่งนี้
จากหนังสือสรรสาระ ฉบับเดือนกรกฎาคม 2006
โดย แมรี่ เอ.ฟิสเชอร์ เรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
กายาเนเป็นผู้อพยพชาวอาร์เมเนีย สาววัย 34 ปีผู้นี้รูปร่างเพรียว แต่งตัวทันสมัย เธอมีธุรกิจ
แปลเอกสารและสตูดิโอเต้นรำเป็นของตัวเอง วันหนึ่งเธอตัดสินใจซื้อโฆษณากับสถานีเคเบิล
ทีวีแห่งหนึ่งเพื่อเผยแพร่กิจการสตูดิโอเต้นรำของเธอ งานโฆษณานี้ทำให้เธอได้พบกับ “อารา”
ผู้อำนวยการรายการดนตรีอาร์เมเนียนประจำสถานีโทรทัศน์แห่งนั้น เธอรู้สึกว่าหนุ่มคนนี้
ฉลาด ขยันทำงานและจิตใจอ่อนโยน ทั้งสองเริ่มเป็นคู่นัดกัน
ตอนที่เป็นคู่นัดกันใหม่ ๆ เมื่อเดือนตุลาคม 2002 กายาเนคิดว่าสัมพันธภาพคงจะยืนยาว
ทั้งเธอและอารามาจากอาร์เมเนีย ต่างมีความใฝ่ฝันและหน้าที่การงานมั่นคง อารา
ในวัย 30 ปี นอกจากทำงานที่สถานีโทรทัศน์แล้วยังเปิดร้านขายซีดีและวีซีดี ทีแรกเขาก็ดู
เหมือนผู้ชายธรรมดาที่น่ารัก เพียงแต่ค่อนข้างจริงจัง เขาเป็นคนสุภาพ มารยาทดี และชอบ
พาเธอไปภัตตาคารดี ๆ กายาเนตอบแทนด้วยการทำอาหารเย็นให้เขากิน
ไม่นานข้อเสียของอาราก็ปรากฏออกมา เขาเริ่มแสดงพฤติกรรมแปลก ๆ เดือนมกราคม 2004
เขาถูกจับข้อหาปลอมบัตรเครดิต กายาเนต้องยื่นมือเข้าช่วยด้วยการรวบรวมเงินสดไปประกันตัว
น่ารักเขาออกมา แต่ความสัมพันธ์ทำท่าว่าจะเลวร้ายลงเรื่อย ๆ กายาเนรู้สึกหมดความไว้วางใจ
ในตัวเขาแล้ว ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจบอกเลิก
เธอเลือกวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2004 หลังวันวาเลนไทน์ 1 วัน เธอไปทำกับข้าวที่อพาร์ตเมนต์
ของอารา พอกินอาหารเย็นเสร็จ กายาเนก็บอกข่าวร้ายทันที
“ฉันคงเป็นแฟนคุณอีกต่อไปไม่ได้แล้ว” เธอกล่าว “เราเป็นแค่เพื่อนดีกว่า” อาราตกใจจนพูด
ไม่ออก “ไม่มีทาง” เธอได้ยินเขาตอบ “ชาตินี้คุณจะต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น” เขา
โกรธจัดและอาละวาดทำลายข้าวของในอพาร์ตเมนต์
แต่เขาไม่ได้ทำร้ายกายาเนซึ่งคิดว่าได้พูดสิ่งที่อยากพูดจนหมดแล้ว เธอหวังว่าจะยังเป็น
เพื่อนกันได้ กายาเนต้องการให้ต่างคนต่างอยู่ เธออยากจะดำเนินชีวิตต่อไป
การตัดขาดไม่ใช่เรื่องง่าย หลายอย่างยังคาราคาซังอยู่ ที่จริงทั้งสองเลิกกันแล้วแต่ก็ยัง
น่ารักกลับมาคบกันอีกเมื่ออาราอ้อนวอนขอร้อง กายาเนก็ใจอ่อน พอเดือนพฤษภาคมเธอ
บอกเขาว่าไม่ต้องการเกี่ยวข้องกับเขาอีกต่อไป
แต่อาราก็ยังโทรศัพท์มาหาทุกวัน เขาเริ่มหมกมุ่นเรื่องของกายาเน โทรศัพท์ไปที่บ้านของ
เธอและที่ทำงาน รวมทั้งมือถือด้วย รวมแล้ววันละ 20-30 ครั้ง ผลก็คือเธอทำงานไม่ได้และ
น่ารักอยู่บ้านก็ไม่เป็นสุข นับวันเหตุการณ์จะยิ่งน่ากลัวขึ้นเรื่อยๆ “เธอเป็นหนี้ฉันอยู่” เขามัก
ลำเลิกบุญคุณเช่นนี้เสมอ
กายาเนแจ้งให้บริษัทโทรศัพท์ทราบซึ่งได้จัดการบล็อกสัญญาณให้ ระบบฝากข้อความจะ
สอบถามชื่อผู้โทรฯ เข้าก่อนเพื่อให้กายาเนตัดสินใจว่าจะรับสายหรือไม่ วิธีนี้ช่วยให้เธอ
ค่อยสบายใจได้บ้าง
โปรดติดตามตอนที่ (2) ในวันพรุ่งนี้