เรื่องจริง “ จากการสวดสายประคำ”
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. มี.ค. 03, 2022 11:25 pm
เรื่องจริง " อย่ายอมแพ้ "
เรื่องจริงเล่าโดย Carolyn D. Susin เมือง Martinez รัฐแคลิฟอร์เนีย
จากหนังสือ 101 Inspirational Stories of the Rosary เรื่อง " Don't Give Up "
แปลโดย กอบกิจ ครุวรรณ
เรา (wedding) แต่งงานมาได้ 10 ปีแล้วแต่ยังไม่มีบุตร 6 ปีแรกหลังการแต่งงาน
ทุกปีเราไปแสวงบุญในช่วงพักร้อนที่ประเทศอิตาลี และในการแสวงบุญปีที่ 6 ระหว่างที่เราอยู่
ในวัดนักบุญมาร์โก เมืองฟลอเร้นซ์ มีพระสงฆ์องค์หนึ่งพูดกับเราเป็นภาษาอิตาเลียนว่า ดิฉันตั้ง
ครรภ์ไม่ได้ และแนะนำให้ดิฉันสวดขอพระกุมาร ดังนั้นดิฉันจึงได้ทำนพวารสวดขอพระกุมารแห่ง
กรุงปราก และทำนพวารวอนขอพระ มารดานิจจานุเคราะห์...
4 ปีต่อมาดิฉันไปแสวงบุญกับกลุ่มคาทอลิกที่ประ เทศไอร์แลนด์ ระหว่างที่อยู่บนเครื่องบิน
ดิฉันสวดสายประคำ 15 ทศ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันพยายามสวดอยู่ทุกวัน แต่ระหว่างที่สวดอยู่บน
เครื่องบินวันนั้น ดิฉันหลับตาและเห็นทารกคนหนึ่งในครรภ์ ดิฉันรู้สึกตกตะลึง และเล่าเรื่องนี้
ให้สามีภรรยาคู่หนึ่งที่เดินทางไปด้วยกัน ดิฉันหวังว่าสิ่งที่เห็นคงเป็นเครื่องหมายอย่างหนึ่งแต่ก็
ไม่ได้ตั้งความหวังไว้มากนัก อย่างไรก็ตาม หนึ่งเดือนให้หลังดิฉันก็ได้ตั้งครรภ์จริงๆ และต่อมา
ก็ได้ให้กำเนิดลูกชายชื่อ มาร์ค แอนโทนี ซึ่งขณะนี้อายุได้ 8 เดือนครึ่ง...
ดิฉันเป็นคนทำสายประคำ(ลูกปัด) และมีเรื่องเกี่ยวกับสายประคำ ที่ได้สัมผัสชีวิตของวัยรุ่น
บางคนรวมทั้งพระสงฆ์องค์หนึ่งด้วย หลังจากที่เราแต่งงานได้ 1 ปี คุณพ่อเจ้าวัดได้ขอให้เราช่วย
สอนนักเรียนที่เตรียมรับศีลกำลังซึ่งมีพระสงฆ์บวชใหม่องค์หนึ่งสอนและดูแลอยู่...
ขณะที่เรากำลังเตรียมเข้าเงียบค้างคืนให้นักเรียนวัยรุ่น 40 คนอยู่นั้น ดิฉันได้ตัดสินใจจะทำ
(ลูกปัด) สายประคำด้วยมือให้นักเรียนแต่ละคน คุณพ่อโทนี่พระสงฆ์ผู้รับผิดชอบไม่สู้จะเห็นด้วยกับ
ความคิดของดิฉันและคิดว่าพวกนักเรียนคงไม่ชอบสายประคำกันนัก และยืนยันว่าตนมิใช่พระสงฆ์
แนวแม่พระ อย่างไรก็ตามดิฉันยังคงดำเนินการต่อไปตามที่คิดไว้...
ดิฉันสอนพวกเขาให้รู้จักการสวดสายประคำระหว่างการเข้าเงียบ พวกเขาตื่นเต้นกันมาก
และไม่เชื่อว่าดิฉันได้ใช้เวลามากกว่า 50 ชั่วโมงเพื่อทำสายประคำให้พวกเขา คํ่าวันนั้นมีนักเรียน
หญิงคนหนึ่งขอให้ดิฉันอยู่กับเธอต่อเพื่อจะได้สวดสายประคำด้วยกันจนครบ เธอสวดตามแผ่น
กระดาษ หนังสือคู่มือทุกขั้นตอนเพราะเธอไม่เคยสวดสายประคำมาก่อน..
สัปดาห์ต่อมา ไม่มีการสอนเรื่องศิลกำลังเพราะนักเรียนอยู่ระหว่างการเข้าเงียบ เราจึงไม่คาดว่า
จะได้รับการติดต่อจากพระสงฆ์ อย่างไรก็ตาม ประมาณกลางสัปดาห์นั้นเอง ดิฉันได้รับโทรศัพท์
เป็นคุณพ่อโทนี่ที่โทรมาแต่ก็ไม่พูดอะไรจนดิฉันแปลกใจและถามท่านว่ามีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นหรือ
คุณพ่อถามว่าดิฉันรู้จัก นักเรียน(ผู้ชาย)ชายคนหนึ่งที่อยู่ในชั้นเรียนนั้นหรือไม่ เมื่อดิฉันได้ยินชื่อของเขา
ก็ตอบว่ารู้จักดี ท่านจึงพูดต่อไปว่าเขาประสบอุบัติเหตุทาง รถยนต์ ดิฉันจึงถามคุณพ่อว่าเขาอยู่ใน
โรงพยาบาล หรือเสียชีวิตไปแล้ว...
คุณพ่อโทนี่อึกอักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า "ก็เพราะเรื่องนี้แหละ..." พ่อจึงรีบโทรฯหาเธอทันทีที่
ทราบข่าวอุบัติเหตุ เรื่องก็คือเด็กคนนั้นอยู่ใน(รถ)รถกับเพื่อนวัยรุ่นอีก 3 คนขณะเกิดเหตุ รถพังทั้งคัน
แต่เด็กทั้งสี่คนเดินออกจากรถได้โดยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บเลย จากนั้นคุณพ่อก็พูดต่อว่า
พวกเขา บอกพ่อว่า คุณพ่อครับตอนนั้นผมมีสายประคำอยู่ด้วย...
นักเรียนคน(ผู้ชาย)นั้นรู้สึกว่าจะต้อง (โทร)โทรศัพท์แจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณพ่อโทนี่ทราบทันที
โดยเฉพาะต้องบอกให้คุณพ่อทราบว่าเขามี(ลูกปัด)สายประคำอยู่กับตัวด้วย คุณพ่อโทนี่ไม่ได้พูดอะไรอีก
แต่ดิฉันคิดว่าสายประคำ และ พระนางมารีย์คงได้เปลี่ยนความคิดของคุณพ่อตั้งแต่วันนั้น.....
เรื่องจริงเล่าโดย Carolyn D. Susin เมือง Martinez รัฐแคลิฟอร์เนีย
จากหนังสือ 101 Inspirational Stories of the Rosary เรื่อง " Don't Give Up "
แปลโดย กอบกิจ ครุวรรณ
เรา (wedding) แต่งงานมาได้ 10 ปีแล้วแต่ยังไม่มีบุตร 6 ปีแรกหลังการแต่งงาน
ทุกปีเราไปแสวงบุญในช่วงพักร้อนที่ประเทศอิตาลี และในการแสวงบุญปีที่ 6 ระหว่างที่เราอยู่
ในวัดนักบุญมาร์โก เมืองฟลอเร้นซ์ มีพระสงฆ์องค์หนึ่งพูดกับเราเป็นภาษาอิตาเลียนว่า ดิฉันตั้ง
ครรภ์ไม่ได้ และแนะนำให้ดิฉันสวดขอพระกุมาร ดังนั้นดิฉันจึงได้ทำนพวารสวดขอพระกุมารแห่ง
กรุงปราก และทำนพวารวอนขอพระ มารดานิจจานุเคราะห์...
4 ปีต่อมาดิฉันไปแสวงบุญกับกลุ่มคาทอลิกที่ประ เทศไอร์แลนด์ ระหว่างที่อยู่บนเครื่องบิน
ดิฉันสวดสายประคำ 15 ทศ ซึ่งเป็นสิ่งที่ดิฉันพยายามสวดอยู่ทุกวัน แต่ระหว่างที่สวดอยู่บน
เครื่องบินวันนั้น ดิฉันหลับตาและเห็นทารกคนหนึ่งในครรภ์ ดิฉันรู้สึกตกตะลึง และเล่าเรื่องนี้
ให้สามีภรรยาคู่หนึ่งที่เดินทางไปด้วยกัน ดิฉันหวังว่าสิ่งที่เห็นคงเป็นเครื่องหมายอย่างหนึ่งแต่ก็
ไม่ได้ตั้งความหวังไว้มากนัก อย่างไรก็ตาม หนึ่งเดือนให้หลังดิฉันก็ได้ตั้งครรภ์จริงๆ และต่อมา
ก็ได้ให้กำเนิดลูกชายชื่อ มาร์ค แอนโทนี ซึ่งขณะนี้อายุได้ 8 เดือนครึ่ง...
ดิฉันเป็นคนทำสายประคำ(ลูกปัด) และมีเรื่องเกี่ยวกับสายประคำ ที่ได้สัมผัสชีวิตของวัยรุ่น
บางคนรวมทั้งพระสงฆ์องค์หนึ่งด้วย หลังจากที่เราแต่งงานได้ 1 ปี คุณพ่อเจ้าวัดได้ขอให้เราช่วย
สอนนักเรียนที่เตรียมรับศีลกำลังซึ่งมีพระสงฆ์บวชใหม่องค์หนึ่งสอนและดูแลอยู่...
ขณะที่เรากำลังเตรียมเข้าเงียบค้างคืนให้นักเรียนวัยรุ่น 40 คนอยู่นั้น ดิฉันได้ตัดสินใจจะทำ
(ลูกปัด) สายประคำด้วยมือให้นักเรียนแต่ละคน คุณพ่อโทนี่พระสงฆ์ผู้รับผิดชอบไม่สู้จะเห็นด้วยกับ
ความคิดของดิฉันและคิดว่าพวกนักเรียนคงไม่ชอบสายประคำกันนัก และยืนยันว่าตนมิใช่พระสงฆ์
แนวแม่พระ อย่างไรก็ตามดิฉันยังคงดำเนินการต่อไปตามที่คิดไว้...
ดิฉันสอนพวกเขาให้รู้จักการสวดสายประคำระหว่างการเข้าเงียบ พวกเขาตื่นเต้นกันมาก
และไม่เชื่อว่าดิฉันได้ใช้เวลามากกว่า 50 ชั่วโมงเพื่อทำสายประคำให้พวกเขา คํ่าวันนั้นมีนักเรียน
หญิงคนหนึ่งขอให้ดิฉันอยู่กับเธอต่อเพื่อจะได้สวดสายประคำด้วยกันจนครบ เธอสวดตามแผ่น
กระดาษ หนังสือคู่มือทุกขั้นตอนเพราะเธอไม่เคยสวดสายประคำมาก่อน..
สัปดาห์ต่อมา ไม่มีการสอนเรื่องศิลกำลังเพราะนักเรียนอยู่ระหว่างการเข้าเงียบ เราจึงไม่คาดว่า
จะได้รับการติดต่อจากพระสงฆ์ อย่างไรก็ตาม ประมาณกลางสัปดาห์นั้นเอง ดิฉันได้รับโทรศัพท์
เป็นคุณพ่อโทนี่ที่โทรมาแต่ก็ไม่พูดอะไรจนดิฉันแปลกใจและถามท่านว่ามีเหตุการณ์ผิดปกติเกิดขึ้นหรือ
คุณพ่อถามว่าดิฉันรู้จัก นักเรียน(ผู้ชาย)ชายคนหนึ่งที่อยู่ในชั้นเรียนนั้นหรือไม่ เมื่อดิฉันได้ยินชื่อของเขา
ก็ตอบว่ารู้จักดี ท่านจึงพูดต่อไปว่าเขาประสบอุบัติเหตุทาง รถยนต์ ดิฉันจึงถามคุณพ่อว่าเขาอยู่ใน
โรงพยาบาล หรือเสียชีวิตไปแล้ว...
คุณพ่อโทนี่อึกอักอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดต่อว่า "ก็เพราะเรื่องนี้แหละ..." พ่อจึงรีบโทรฯหาเธอทันทีที่
ทราบข่าวอุบัติเหตุ เรื่องก็คือเด็กคนนั้นอยู่ใน(รถ)รถกับเพื่อนวัยรุ่นอีก 3 คนขณะเกิดเหตุ รถพังทั้งคัน
แต่เด็กทั้งสี่คนเดินออกจากรถได้โดยไม่มีใครได้รับบาดเจ็บเลย จากนั้นคุณพ่อก็พูดต่อว่า
พวกเขา บอกพ่อว่า คุณพ่อครับตอนนั้นผมมีสายประคำอยู่ด้วย...
นักเรียนคน(ผู้ชาย)นั้นรู้สึกว่าจะต้อง (โทร)โทรศัพท์แจ้งเรื่องที่เกิดขึ้นให้คุณพ่อโทนี่ทราบทันที
โดยเฉพาะต้องบอกให้คุณพ่อทราบว่าเขามี(ลูกปัด)สายประคำอยู่กับตัวด้วย คุณพ่อโทนี่ไม่ได้พูดอะไรอีก
แต่ดิฉันคิดว่าสายประคำ และ พระนางมารีย์คงได้เปลี่ยนความคิดของคุณพ่อตั้งแต่วันนั้น.....