Belong to the Truth Jesus Christ

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๖ พฤษภาคม
นักบุญอันดรูว์ โบโบลา มรณสักขี
St. Andrew Bobola, Martyr

อันดรูว์ (ค.ศ.๑๕๙๑-๑๖๕๗) เป็นมรณสักขีเยสุอิตชาวโปแลนด์ ท่านได้รับการยกย่องว่าเป็น
"อัครสาวกแห่งลิธัวเนีย" และเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของประเทศโปแลนด์ ท่านเข้านวกสถาน
ของคณะเยสุอิตในเมือง Vilna ประเทศโปแลนด์ (ขณะนี้คือเมือง Vilinius ประเทศลิธัวเนีย)
ท่านบวชเป็นพระสงฆ์ในปี ๑๖๒๒ ท่านทำงานอภิบาลในฐานะพ่อเจ้าวัดและมีชื่อเสียงด้าน
การเทศน์และใส่ใจดูแลนักโทษและคนจน

ในปี ๑๖๓๐ ท่านถูกย้ายไปที่เมือง Bobruisk เพื่อเป็นพ่อเจ้าวัดและอธิการบ้านคณะเยสุอิตที่นั่น
ท่านทำงานอภิบาลคนป่วยและผู้ใกล้จะตายอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยในช่วงที่เกิดโรคระบาด
ท่านเผชิญกับความขัดแย้งระหว่างคาทอลิกกับศาสนจักรออร์โธดอกซ์รัสเซีย ท่านสามารถนำ
ชาวออร์โธดอกซ์จำนวนมากกลับคืนสู่ศาสนจักรคาทอลิก อย่างไรก็ตาม
ในปี ๑๖๕๗ ท่านถูกจับเป็นนักโทษโดยพวก Cossacks ท่านถูกทรมานและตัดศีรษะ
ท่านได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๙๓๘

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๗ พฤษภาคม
นักบุญปาสกัล เบลอง
St. Paschal Baylon, Religious

ปาสกัล เบลอง (ค.ศ.๑๕๔๐-๙๒) เป็นภราดาคณะฟรังซิสกัน ท่านเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์
ของผู้ศรัทธาต่อศีลมหาสนิทและของสภาคองเกรส ท่านเกิดที่เมือง Torre Hermosa
ซึ่งอยู่บริเวณพรมแดนของแคว้น Castile กับ Aragon พ่อแม่ของท่านเป็นคนเลี้ยงแกะ
ยากจน ท่านจึงดูแลแกะตั้งแต่อายุน้อย ต่อมา ท่านเข้าร่วมคณะภราดาฟรังซิสกันปฏิรูป
ที่นักบุญปีเตอร์แห่งอัลคันทาราก่อตั้ง ท่านอุทิศตนดูแลคนเจ็บป่วยและคนยากจน
ท่านศรัทธาพิเศษต่อมิสซาและศีลมหาสนิท ท่านได้รับบาดเจ็บจากน้ำมือชาวโปรแตสแตนท์
ขณะทำหน้าที่นำจดหมายไปส่งให้อธฺิการเจ้าคณะที่ฝรั่งเศส อาการของท่านทรุดหนัก
จนกระทั่งเสียชีวิตในวัย ๕๒ ปี

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๘ พฤษภาคม
นักบุญยอห์น ที่ ๑ พระสันตะปาปา
St. John I, Pope and Martyr

ยอห์น ที่ ๑ (เสียชีวิต ปี ค.ศ.๕๒๖, สมณสมัย ปี ๕๒๓-๒๖) เป็นชาว Tuscan โดยกำเนิด
ท่านเป็นหัวหน้าสังฆานุกรที่โรมและได้รับเลือกเป็นพระสันตะปาปาในปี ๕๒๓
ในเวลานั้นอิตาลีปกครองโดย Theodoric แห่ง Goth กษัตริย์ธีโอดอริกโกรธแค้น
ที่พวกชาวลัทธิ Arians เหมือนเขาถูกเบียดเบียนฆ่าฟันในอาณาจักรตะวันออก เขาส่ง
ยอห์นไปเมืองคอนสแตนติโนเปิลในฐานะหัวหน้าทูตเพื่อหว่านล้อมให้จักรพรรดิ Justin
ที่หนึ่งยุติการเบียดเบียนดังกล่าว ถ้ายอห์นล้มเหลว เขาขู่จะทำเช่นเดียวกันต่อชาวคาทอลิก
ในดินแดนตะวันตก ยอห์นเป็นพระสันตะปาปาองค์แรกที่ไปยังศาสนจักรตะวันออก เมื่อมา
ถึงคอนสแตนติโนเปิล ท่านได้รับการต้อนรับอย่างยกย่องให้เกียรติ จักรพรรดิจัสตินยอม
ตกลงตามข้อเรียกร้องทุกอย่างของธีโอดอริกยกเว้นการอนุญาตให้อดีตผู้ถือลัทธิ Arians
ที่กลับใจเป็นคาทอลิกแล้วต้องคืนสู่การถือและปฏิบัติเดิมอีก เมื่อยอห์นเดินทางกลับสู่อิตาลี
ท่านถึงเมืองราเวนนา ธีโอดอริกซึ่งโกรธแค้น กล่าวหาว่าท่านได้ขายตัวให้จักรพรรดิเพื่อแลก
กับเกียรติยศ จึงบังคับท่านให้อยู่ที่เมืองราเวนนา ยอห์นซึ่งมีอายุมากและตรากตรำกับการเ
ดินทาง ซ้ำได้รับการขู่จะลงโทษรุนแรงก็ล้มเจ็บลงและเสียชีวิตในที่สุด
ท่านถูกฝังที่มหาวิหารนักบุญเปโตร มีจารึกว่า "เหยื่อเพื่อพระคริสต์"

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๑๙ พฤษภาคม
นักบุญดันสแตนแห่งแคนเทอเบอรี่
St. Dunstan of Canterbury, Abbot and Bishop

ดันสแตน (ปี ค.ศ.๙๐๙-๘๘) เป็นอธิการของอารามเมือง Glastonbury และเป็น
อัครสังฆราชของ Canterbury ท่านเป็นผู้รื้อฟื้นวิถีชีวิตฤาษีเบเนดิกตินในอังกฤษ
ท่านเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของช่างทอง ช่างเจียระไนอัญมณี ช่างเงิน และนักดนตรี

ท่านเกิดที่เมือง Baltonsborough ในตระกูลมีศักดิ์ฐานะ ท่านได้รับการศึกษาที่อารามนักพรต
ใกล้บ้านและทำงานช่วยลุงของท่านที่เป็นอัครสังฆราชแห่งแคนเทอเบอรี จนกระทั่งได้เข้า
ทำงานในราชสำนัก ท่านถูกขับไล่ออกจากราชสำนัก จึงได้ถือข้อปฏิญาณส่วนตัวและบวช
เป็นพระสงฆ์ ท่านกลับสู่ Glastonbury ใช้ชีวิตเป็นฤาษี ฝึกหัดวาดภาพ ปักผ้า และงานช่างเหล็ก
กษัตริย์องค์ใหม่ทรงเรียกตัวท่านกลับราชสำนักและแต่งตั้งท่านเป็นอธิการของอาราม
Glastonbury ซึ่งท่านได้ฟื้นฟูนำพระวินัยของนักบุญเบเนดิกกลับมาใช้ ท่านได้รับเลือกเป็นอัคร
สังฆราชของแคนเทอเบอรีในปี 960 ท่านเทศน์และสอน ก่อสร้างและซ่อมแซมวัดต่างๆ และทำ
หน้าที่ผู้พิพากษา ท่านใช้เวลาส่วนใหญ่กับการสอน การตรวจแก้เอกสารโบราณและงานด้าน
ความยุติธรรม มีเรื่องเล่าว่าท่านเห็นภาพนิมิต สามารถทำนายอนาคตและทำอัศจรรย์ได้
ท่านเสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคม ปี 988

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๐ พฤษภาคม
นักบุญเบอร์นาดินแห่งซีเอนา พระสงฆ์
St. Bernardine of Siena, Priest

เบอร์นาดิน (ปี ค.ศ.๑๓๘๐-๑๔๔๔) เป็นภราดาฟรังซิสกันที่มีชื่อเสียงในการส่งเสริมความศรัทธา
ต่อพระนามของพระเยซู (IHS ซึ่งเป็นชื่อย่อของพระเยซูในภาษากรีก)

ท่านเกิดในเมืองเล็กแห่งหนึ่งใกล้ซีเอนา และเข้าคณะฟรังซิสกันในปี ๑๔๐๒ ท่านมีชื่อเสียง
ในฐานะนักเทศน์ ท่านเดินทางด้วยเท้าเพื่อเทศน์สอนไปทั่วอิตาลี การเทศน์แต่ละครั้งยาวนาน
ถึง ๓-๔ ชั่วโมง คนแห่กันมามากมายเพื่อฟังท่านเทศน์ จนต้องจัดสถานที่กลางแจ้งแทนวัด
นอกจากนี้ ท่านยังได้เขียนหนังสือด้านเทววิทยาเป็นภาษาละตินและอิตาเลียน ท่านได้รับเลือก
เป็นรองอธิการเจ้าคณะ ท่านก่อตั้งโรงเรียนเพื่อสอนเทววิทยาแก่สมาชิกในคณะ ท่านยืนยันว่า
การขาดความรู้เป็นอันตรายแก่ภราดาฟรังซิสกันเช่นเดียวกับการมีเงินทองร่ำรวย ท่านลาออก
จากการเป็นรองอธิการเจ้าคณะและกลับสู่งานเทศน์ อายุที่มากขึ้นทำให้ท่านเดินทางด้วยลาแทน
เดินเท้าเหมือนก่อน ในช่วงเวลานี้ ท่านเป็นนักบวชที่ถือกันว่าทรงอิทธิพลที่สุดในอิตาลี
ท่านเสียชีวิตที่เมือง Aquila ในวันที่ ๒๐ พฤษภาคม ปี ๑๔๔๔
และได้รับการประกาศเป็นนักบุญในเวลาเพียง ๖ ปีให้หลัง

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม
นักบุญก็อดริกแห่งฟินชาเล
St. Godric of Finchale, Hermit

ก็อดริก (ปี ค.ศ.๑๖๐๙-๑๑๗๐) เป็นฤษีชาวอังกฤษ ตามหลักฐานที่หลงเหลือ ท่านเป็นผู้เขียน
บทกวีอังกฤษเก่าแก่ที่สุด ซึ่งท่านแต่งสำหรับการขับร้องคล้ายกับบทเพลงเกรกอเรียน

ก็อดริกเกิดในเมือง Walpole ท่านได้ดำเนินชีวิตหลายหลากเส้นทาง ท่านเป็นพ่อค้าเร่
เป็นนักจาริกแสวงบุญไปถึงโรมและเยรูซาเล็ม เป็นกลาสี เป็นกัปตันเดินเรือ เป็นผู้ดูแลผล
ประโยชน์ของเจ้าของที่ดิน เป็นนักประพันธ์เพลง และเป็นฤษี สุดท้าย ท่านลงหลักปักฐาน
ที่ Finchale อาศัยอยู่ในที่ดินของพระสังฆราชแห่งเมือง Durham ท่านใช้ชีวิตเคร่งครัดและ
จำศีลอดอาหารเพื่อชดเชยบาปสมัยเป็นกลาสี
และพ่อค้า ท่านไม่เคยได้รับการประกาศเป็นนักบุญอย่างเป็นทางการแต่ชื่อเสียงของท่าน
ก็แพร่กระจายผ่านทางอัตชีวิตประวัติและบทขับร้องที่ท่านประพันธ์

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๒ พฤษภาคม
นักบุญริต้าแห่งคาสเซีย แม่หม้ายและนักบวชหญิง
St. Rita of Cascia, Widow and Nun

ริต้า (ปี ค.ศ.๑๓๗๗-๑๔๕๗) เป็นนักบุญอุปถัมภ์ของกรณีสิ้นหวัง ท่านเกิดที่เมือง Roccaporena
ในแคว้น Umbria ท่านปรารถนาจะเป็นซิสเตอร์ตั้งแต่เยาว์วัยแต่ต้องแต่งงานเมื่ออายุ ๑๒ ปี
ตามความต้องการของพ่อแม่ ท่านมีลูกชาย ๒ คน ชีวิตสมรสปราศจากความสุข สามีไม่ซื่อสัตย์
และทุบตีทำร้ายท่านเสมอ ที่สุด หลังจากอยู่ด้วยกันนาน ๑๘ ปี สามีก็เสียชีวิตจากการถูก
สังหารล้างแค้น

ริตาได้เข้าเป็นซิสเตอร์คณะออกัสติเนียนในปี ๑๔๐๗ ที่เมือง Santa Maria Maddalena
ใน Cascia แต่ท่านถูกปฏิเสธไม่ให้สวมชุดนักบวชถึง ๓ ครั้งเพราะไม่ใช่หญิงสาวพรหมจรรย์
ในที่สุด ผู้มีอำนาจของคณะก็ยอมอนุญาตในปี ๑๔๑๓ กล่าวกันว่าท่านภาวนาอย่างซาบซึ้ง
ในพระมหาทรมานของพระคริสต์จนกระทั่งมีรอยแผลปรากฏที่หน้าผาก ชื่อเสียงในความ
ศักดิ์สิทธิ์ของท่านแผ่กระจายไปทั่ว ท่านอุทิศตนดูแลซิสเตอร์ที่เจ็บป่วยและให้คำปรึกษา
แก่ฆราวาสที่มาเยี่ยม

ท่านเสียชีวิตด้วยวัณโรคในวันที่ ๒๒ พฤษภาคม ๑๔๔๗ และได้รับการประกาศ
เป็นนักบุญในปี ๑๙๐๐ สัญลักษณ์ของท่านคือดอกกุหลาบซึ่งจะมีการเสก
ในวัดของคณะออกัสติเนียนในวันฉลองของท่าน

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๓ พฤษภาคม
นักบุญยอห์น บัปติสต์ รอสซี
St. John Baptist Rossi, Priest

ยอห์น บัปติสต์ รอสซี (ปี ค.ศ.๑๖๙๘-๑๗๖๔) เป็นพระสงฆ์ชาวโรมที่อุทิศชีวิตแก่กลุ่มคน
ต่ำต้อยที่สุดในสังคม ท่านเกิดที่ Voltaggio ใกล้กับ Genoa ท่านได้รับการศึกษา
ที่ Roman College และรับศีลบวชเป็นสงฆ์ในปี ๑๗๒๑

แม้ท่านจะมีอาการเป็นโรคลมชักแต่ท่านก็ทำงานอย่างไม่เห็นแก่เหน็ดเหนื่อยท่ามกลาง
คนยากจน คนไร้บ้าน ขอทาน และโสเภณี ท่านยังเป็นผู้ฟังสารภาพบาปที่มีพระพรพิเศษ
สำหรับคนทุกชนชั้น ท่านเป็นนักเทศน์ที่จูงใจคน โดยเฉพาะแก่บรรดาคณะนักบวช
ท่านได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๘๘๑

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๔ พฤษภาคม
นักบุญซีเมออน สไตลิเทส ผู้น้อย
St. Simeon Stylites the Younger, Hermit

ซีเมออน สไตลิเทส (ปี ค.ศ.๕๑๗-๙๒) เป็นหนึ่งในกลุ่มนักบุญที่เรียกกันว่าพวก Stylite
ซึ่งใช้ชีวิตบนยอดของเสาในทะเลทราย ผู้มีชื่อเสียงที่สุดคือ ซีเมออน สไตลิเทส ผู้อาวุโส

ท่านเกิดที่เมืองอันติโอกและใช้ชีวิตอยู่บนยอดต้นเสาใกล้เคียงถิ่นเกิดเป็นเวลา ๕๐ ปี
ท่านเริ่มมีชื่อเสียงในด้านความศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่เมื่ออายุ ๒๐ ปี มีผู้มาเยี่ยมคารวะมากมาย
ท่านจึงถอยหนีไปยังภูเขาที่คนเข้าถึงได้ยากกว่าเดิม

เมื่ออายุ ๓๐ ปีท่านได้บวชเป็นพระสงฆ์ คนร่วมสมัยจำนวนมากตั้งคำถามกับวิถีชีวิตของ
กลุ่มสไตลิเทส แต่พวกท่านก็ได้รับการสนับสนุนจากสาธารณชนเพราะความศักดิ์สิทธิ์ที่
ปรากฎให้เห็นอีกทั้งการช่วยเหลือทางจิตใจและการบำบัดเยียวยา
ซึ่งทำให้คนต่างศาสนากลับใจด้วย

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๕ พฤษภาคม
นักบุญบีด ผู้น่าเคารพ นักปราชญ์ของพระศาสนจักร
St. Bede the Venerable, Priest and Doctor of the Church

บีด (ปี ค.ศ.๖๗๓-๗๓๕) เป็นนักประวัติศาสตร์คนสำคัญที่สุดของพระศาสนจักรอังกฤษ
ท่านยังเป็นบุคคลสำคัญที่ผดุงรักษาวัฒนธรรมคลาสสิคกับวัฒนธรรมคริสตศาสนา
ท่านเป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของนักวิชาการ

ท่านเกิดใกล้เมืองซันเดอร์แลนด์ได้รับการศึกษาตั้งแต่อายุ ๗ ขวบโดยอธิการของอาราม
นักพรต คือBenedict Biscop และ Ceolfrith ซึ่งภายหลัง ท่านได้เขียนประวัติชีวิตของทั้งสอง
ท่านเข้าอารามนักพรตที่เมือง Jarrow และอยู่ที่อารามนั้นจนตลอดชีวิต

ท่านบวชเป็นสังฆานุกรเมื่ออายุ ๑๙ ปี และบวชเป็นพระสงฆ์เมื่ออายุ ๓๐ ปีท่านอุทิศตัว
ในการศึกษาพระคัมภีร์และค้นคว้างานด้านวิชาการ ท่านเป็นผู้ทำให้การใช้
A.D. (Anno Domini ภาษาละติน แปลว่า ปีขององค์พระผู้เป็นเจ้า) เป็นที่นิยมสำหรับการนับ
ยุคของคริสตชน ผลงานความสำเร็จสำคัญสุดของท่าน คือ
หนังสือชื่อ Ecclesiastical History of the English People ซึ่งท่านเขียนสำเร็จในปี ๗๓๑
หนังสือเล่มนี้ได้รับการอ่านแพร่หลายในอังกฤษและทั่วทวีปยุโรป และกลายเป็นงานคลาสสิค
ที่ยังคงตีพิมพ์และศึกษากันจนปัจจุบัน ชีวิตประจำวันของท่านไม่มีเหตุการณ์ตื่นเต้นอะไรมากนัก
ท่านแทบจะไม่เดินทางไปไหน แต่ทำหน้าที่ในอารามอย่างซื่อสัตย์และทุ่มเทกับงานด้านวิชาการ
ภายหลังท่านเสียชีวิต ผู้คนยกย่องเคารพอย่างสูง พระสันตะปาปาเลโอ ที่ ๑๓ ประกาศให้ท่าน
เป็นนักปราชญ์ของพระศาสนจักรในปี ๑๘๙๙ ท่านเป็นนักบุญชาวอังกฤษคนเดียวที่ได้รับตำแหน่งนี้

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๖ พฤษภาคม
นักบุญฟิลิป เนรี พระสงฆ์
St. Philip Neri, Priest

ฟิลิป เนรี (ปี ค.ศ.๑๕๑๕-๙๕) เป็นผู้ก่อตั้งคณะ Oratory ท่านเกิดในเมืองฟลอเรนซ์
หลังจากพบประสบการณ์กลับใจในปี ๑๕๓๓ ท่านก็ละทิ้งอาชีพค้าขายที่กำลังรุ่งเรือง
เดินทางไปโรม ท่านศึกษาผลงานของนักบุญโทมัส อไควนัส แล้วกลับมาทำงานประกาศ
พระวรสารกับชายหนุ่มที่ทำงานในธนาคารและร้านขายของในเมืองฟลอเรนซ์ โดยท่าน
กระตุ้นให้พวกเขาดูแลช่วยเหลือคนป่วยในโรงพยาบาลและออกเยี่ยมวัดต่างๆ ในโรม
พร้อมกับท่าน ในปี๑๕๔๔ ขณะเยี่ยมสุสานใต้ดิน ท่านได้รับภาพนิมิต เห็นดวงไฟลอยเข้าปาก
และขยายขนาดหัวใจของท่าน ร่องรอยนี้ปรากฏบนร่างกายท่านไป จนตลอดชีวิต

ท่านบวชเป็นพระสงฆ์ในปี ๑๕๕๑ ใช้ชีวิตอยู่กับกลุ่มพระสงฆ์สังฆมณฑลที่
San Girolamo della Carita ท่านจะใช้เวลานานในการฟังสารภาพบาปและให้คำแนะนำ
ชีวิตจิต ท่านและพระสงฆ์ที่เป็นศิษย์ ๕ คนเริ่มใช้สถานที่บริเวณปากคูหาของ San Girolamo
เพื่อประชุมผู้มีความเชื่อโดยการสั่นระฆัง พวกเขาใช้ชีวิตอยู่รวมกันภายใต้การแนะนำของท่าน
แต่ไม่ได้ถือปฏิญาณ กลุ่มพวกท่านได้พัฒนาจนกลายเป็นคณะนักบวชชื่อ Oratory ซึ่งได้รับการ
รับรองโดยเพื่อนของท่าน พระสันตะปาปาเกรกอรี ที่ ๘

ในปี ๑๕๗๕ ท่านและสหายนำรูปแบบชีวิตใหม่ของนักบวชด้วยการผสมผสานเข้ากับชีวิตผู้
อภิบาลและภารกิจของพระศาสนจักร พวกท่านสนับสนุนให้ฆราวาสเทศน์ประกาศให้มีการเล่นละคร
จากเนื้อหาพระคัมภีร์และส่งเสริมการแต่งบทเพลงศาสนา
ท่านเสียชีวิตในวันที่ ๒๖ พฤษภาคม ๑๕๙๕และได้รับการประกาศเป็นนักบุญในปี ๑๖๒๒

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๗ พฤษภาคม
นักบุญออกัสตินแห่งแคนเทอร์เบอรี พระสังฆราช
St. Augustine of Canterbury, Bishop

ออกัสตินแห่งแคนเทอร์เบอรี (เสียชีวิตปี ค.ศ.๖๐๔) เป็น "อัครสาวกแห่งอังกฤษ" และเป็น
อัครสังฆราชคนแรกของแคนเทอร์เบอรีท่านเป็นหนึ่งในนักบุญองค์อุปถัมภ์ของอังกฤษด้วย

ออกัสตินเป็นชาวอิตาเลียนโดยกำเนิด ท่านเข้าเป็นฤษีและได้เป็นอธิการของอารามนักบุญอันดรูว์
ใน Celian Hill ของโรม ในปี 596 ท่านถูกเลือกโดยสหายของท่าน พระสันตะปาปาเกรกอเรียนมหาราช
ให้นำกลุ่มฤษีออกประกาศพระวรสารกับพวกแองโกล-แซกซันในอังกฤษ คณะฤษีขึ้นฝั่งที่ Ebbsfleet
แคว้น Kent ในปี 597 พวกท่านได้รับการต้อนรับอย่างระมัดระวังโดยกษัตริย์แห่ง Kent
คือพระเจ้า Ethelbert ซึ่งเป็นผู้ครองดินแดนสำคัญที่สุดในเจ็ดอาณาจักรของแองโกล-แซกซัน
พระองค์ให้พวกเขาพักรอบนเกาะ Thanet จนกว่าจะตัดสินใจได้ว่าควรทำอย่างไรกับพวกเขา
ในที่สุด พระองค์ก็มาพบพวกเขาในที่กลางแจ้ง (เพราะกลัวเวทมนต์) พระองค์มอบบ้านพักให้พวกเขา
หลังหนึ่งที่แคนเทอร์เบอรีและอนุญาตให้พวกเขาเทศน์สอนได้

ออกัสตินสร้างอาสนวิหารและโรงเรียนแห่งแรกที่แคนเทอร์เบอรี อุทิศถวายอาสนวิหาร
ให้พระคริสต์โดยใช้ชื่อว่า Christ Church ท่านเสียชีวิตในวันที่ 26 พฤษภาคม

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๘ พฤษภาคม
นักบุญเจอมานุสแห่งปารีส พระสังฆราช
St. Germanus of Paris, Bishop

เจอมานุส (ปี ค.ศ.๕๐๐-๕๗๖) เป็นนักบุญองค์อุปถัมภ์ของปารีส ร่วมกับนักบุญ Genevieve

ท่านเกิดที่เมือง Autun ในแคว้น Burgundy ท่านดำเนินชีวิตกึ่งนักพรตนาน ๑๕ ปี
จนได้รับการบวชเป็นพระสงฆ์ในปี ๕๓๐ และถูกตั้งเป็นอธิการของอาราม St.Symphorien
ในเมือง Autun ที่ซึ่งนักบุญองค์อุปถัมภ์ของอารามถูกสังหารเพราะปฏิเสธนมัสการพระเท็จเทียม

เจอมานุสเป็นผู้บริหารอารามและที่ดินของวัดที่มีประสิทธิภาพ ท่านยังดูแลช่วยเหลือคนยากจน
เป็นพิเศษ เมื่อสังฆราชของปารีสถูกถอดออกจากตำแหน่งกษัตริย์ Childebert และสังฆราชคนอื่นๆ
ก็แต่งตั้งเจอมานุสขึ้นแทน กษัตริย์ยังได้สร้างอาสนวิหารและสักการสถานของอารามสำหรับ
สังฆราชคนใหม่ สักการสถานมีชื่อว่า St.Vincent and Holy Cross แต่ได้ถูกเปลี่ยนเป็นชื่อ
ของท่านเพื่อเป็นการให้เกียรติว่า Saint-Germain-des-Pres

ท่านมีบทบาทสำคัญในการประชุมสังคายนา ๓ ครั้ง สองครั้งที่ปารีส (ปี ๕๖๒ และ ๕๗๓)
และครั้งที่สามที่เมือง Tours (๕๖๗) ท่านส่งเสริมความศรัทธาต่อนักบุญและมีชื่อเสียง
ในการทำอัศจรรย์บำบัดโรค ท่านใส่ใจดูแลพวกนักโทษและทาสไม่ว่าจะเป็นชนเชื้อสายใด
ท่านเสียชีวิตที่ปารีสในวันที่ ๒๘ พฤษภาคม ปี ๕๗๖

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๒๙ พฤษภาคม
นักบุญแม็กซีมินุสแห่งทรีแอร์ พระสังฆราช
St. Maximinus of Trier, Bishop

แม็กซีมินุส (เสียชีวิตปี ค.ศ.๓๔๗) ได้รับการยกย่องจากนักบุญเยโรมและอธานาซีอุสว่า
เป็นสังฆราชที่กล้าหาญที่สุดในยุคสมัยของท่าน

ท่านเป็นชาว Poitier ท่านเดินทางไป Trier เมืองหลวงของจักรวรรดิตะวันตกเพื่อศึกษาเล่า
เรียนเพราะได้ยินชื่อเสียงของสังฆราชแห่งเมืองนั้น คือ Agritius ซึ่งที่สุด ท่านได้สืบทอด
ตำแหน่งสังฆราชต่อจาก Agritius ในปี ๓๓๓ ท่านโดดเด่นในการต่อสู้กับคำสอนของพวก
Arianism และขึ้นชื่อในการดูแลช่วยเหลือผู้ตกเป็นเหยื่อของลัทธินี้ท่านเขียนหนังสือข้อ
ความเชื่อหลายเล่มแต่ไม่เหลือตกทอดมาถึงเรา

CR. : Sinapis

ฉลองนักบุญ วันที่ ๓๐ พฤษภาคม
นักบุญโจนแห่งอาร์ค
St. Joan of Arc, Virgin

โจนแห่งอาร์ค (ปี ค.ศ.๑๔๑๒-๓๑) เป็นหนึ่งในนักบุญองค์อุปถัมภ์ของฝรั่งเศส เธอเกิดที่
Domremy ใน Champagne ในครอบครัวชาวนา ช่วงที่โจนอยู่ในวัยเยาว์ได้เกิดสงคราม
ระหว่างฝรั่งเศสกับอังกฤษที่เรียกกันว่าสงครามร้อยปี และยังเกิดสงครามกลางเมืองในฝรั่งเศส
ระหว่างตระกูล Orleans กับตระกูล Burgundy ด้วย ขณะกองทัพอังกฤษกำลังรบชนะได้เปรียบ
มากขึ้นเรื่อยๆ โจนก็ประกาศว่าเธอได้ยินเสียงของพวกนักบุญบอกให้เธอออกไปช่วยฝรั่งเศส
ทีแรกไม่มีใครสนใจคำพูดของเธอ แต่เมื่อคำทำนายของเธอที่ว่าฝรั่งเศสจะรบแพ้หลายครั้ง
ปรากฏเป็นจริง พวกเขาก็เริ่มเชื่อ เธอถูกส่งตัวไปพบ Dauphin
(ซึ่งอนาคตจะเป็นกษัตริย์ Charles ที่ ๗) เขาประทับใจในตัวเธอมากที่เธอจำเขาได้แม้เขา
จะปลอมแปลงตัว โจนยังผ่านการตรวจสอบของกลุ่มนักเทววิทยาที่ Poitiers ความน่าเชื่อถือ
ของเธอจึงทวีคูณ เธอขอให้ส่งกองทัพไปปลดปล่อยเมือง Orleans ในปี ๑๔๒๙ และเธอเอง
ได้รับหน้าที่เป็นผู้นำทัพ กองทัพมีธงสัญลักษณ์พระตรีเอกภาพและตัวอักษรว่า
"พระเยซู พระนางมารีย์" เมือง Orleans ถูกกอบกู้ได้ กองกำลังอังกฤษในป้อมก็ถูกจับกุมเป็นเชลย

แต่สถานการณ์เปลี่ยนไป มีความขัดแย้งในกองทหาร โจนถูกดยุกแห่ง Burgundy จับกุมตัว
ในปี ๑๔๓๐ ชาวเบอร์กันดีขายเธอให้พวกอังกฤษที่เป็นพันธมิตรกับพวกเขา พวกอังกฤษเห็นว่า
ชัยชนะในการรบที่โจนเป็นผู้นำมาจากการใช้เวทย์มนต์คาถา โจนถูกขังที่ Rouen ถูกไต่สวนเรื่อง
การเป็นแม่มดและถือความเชื่อผิด เธอถูกเผาทั้งเป็นกลางตลาดในวันที่ ๓๐ พฤษภาคม ๑๔๓๑
ขณะไฟกำลังลุกรอบตัวโจนจับตานิ่งที่ไม้กางเขน เธอสิ้นใจโดยเอ่ยพระนามพระเยซู ในปี ๑๔๕๖
เรื่องของเธอถูกรื้อฟื้นขึ้นมา คำตัดสินได้ถูกยกเลิก เธอได้รับการแต่งตั้งเป็นนักบุญในปี ๑๙๒๐
โดยพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ ที่ ๑๕

CR. : Sinapis

วันที่ ๓๑ พฤษภาคม
แม่พระเสด็จเยี่ยมนางเอลิซาเบ็ธ
The Visitation of the Blessed Vergin Mary

พระวรสารนักบุญลูกาเล่าว่าเมื่อพระนางมารีย์ทราบว่านางเอลิซาเบ็ธ ญาติผู้สูงวัยตั้งครรภ์ก็ได้
เดินทางไปเยี่ยมและพักอยู่กับนางเป็นเวลา ๓ เดือน เมื่อพบนางเอลิซาเบ็ธ พระนางมารีย์อุทาน
บทขับซึ่งเป็นรู้จักกันว่า มักญีฟีกัส Magnificat เหตุการณ์นี้ยังเป็นที่รำลึกถึงในข้อรำพึงรหัสธรรม
ของการสวดสายประคำ

วันฉลองนี้มีกำเนิดจากชาวคณะฟรังซิสกัน ในการประชุมใหญ่ของคณะในปี ๑๒๖๓ มีการนำเรื่องนี้
เข้ามาพิจารณาตามคำขอของนักบุญโบนาเวนเจอร์ผู้ทำหน้าที่เป็นอัคราธิการคณะในเวลานั้น
พระสันตะปาปาอูร์บัน ที่ ๖ ทรงตัดสินพระทัยนำวันฉลองนี้เข้าสู่ปฏิทินพิธีกรรมของศาสนจักรสากล
พระองค์ทรงหวังว่าการฉลองนี้จะช่วยให้ความแตกแยกที่กำลังเกิดขึ้นในพระศาสนจักรสิ้นสุดลงได้
พระสันตะปาปาโบนิฟาส ที่ ๙ ทรงให้จัดฉลองจริงในปี ๑๓๘๙ แต่เพราะความแตกแยกในพระศาสนจักร
วันฉลองนี้ได้ถือปฏิบัติอย่างแท้จริงในสมณสมัยของพระสันตะปาปาปีอุส ที่ ๕ (ปี ค.ศ.๑๕๖๖-๗๒)
โดยให้ฉลองวันที่ ๒ กรกฎาคม ต่อมา เมื่อมีการปรับปรุงปฏิทินโรมันในปี ๑๙๖๙ วันฉลองนี้ก็ถูก
เปลี่ยนมาเป็นวันที่ ๓๑ พฤษภาคม ทั้งนี้เพื่อเน้นถึงความเชื่อมโยงกับวันฉลองทูตสวรรค์แจ้งสาสน์
แม่พระ และวันฉลองวันเกิดของนักบุญยอห์น บัปติสต์

CR. : Sinapis

แม่พระประจักษ์ ที่อะคิตะ

ในปี 1973 พระนางพรหมจารีมารีอาได้ประทานสาร 3 ฉบับแก่ซิสเตอร์อักแนส แคตซูโก้ ซาซากาว้า
(Sister Agnes Katsuko Sasagawa) ในเมืองอะคิต้า (Akita) โดยอาศัยรูปพระแม่มารีย์แกะสลักจาก
ไม้ รูปสลักได้ฉายแสงสว่างเจิดจ้า กลายเป็นสิ่งมีชีวิต และพูดด้วยน้ำเสียงอันไพเราะเพราะพริ้ง
ไม่อาจ อธิบายเป็นคำพูดได้
เทวดารักษาตัวได้ปรากฏกายสอนนักบวชหญิงสวดภาวนา รูปสลักไม้ซึ่งพูดภาษาคน ได้ร้องไห้
101 ครั้ง ในระยะเวลาหลายปี แล้วก็ยังมีเหงื่อไหลส่งกลิ่นหอมตลบอบอวลทั้งห้อง โลหิตไหลจาก
บาดแผลเป็นรูป กางเขนบนมือขวา ประชาชนจำนวนแสนๆคนได้เป็นพยานเห็นเหตุการณ์เหล่านี้

ศาสดาจารย์ซากิซาก้า (Professor Sagisaka) ของคณะแพทย์ศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยอะคิต้า
(University of Akita) เป็นผู้วิเคราะห์โลหิตและน้ำตาจากรูปสลักไม้โดยกรรมวิธีทางวิทยาศาสตร์
และยืนยันว่าโลหิต น้ำตา และเหงื่อเป็นของมนุษย์จริงๆมาจากกลุ่มเลือด 3 ชนิด โอ (O) บี (B) และ
เอบี (AB) ซิสเตอร์อักแนสก็มีบาดแผลเป็นรูปกางเขนบนฝ่ามือขวาของเธอ

ในปี 1981 ขณะหญิงชาวเกาหลีผู้ป่วยเป็นโรคเรื้อรังมะเร็งในสมอง คุกเข่าวอนขอต่อหน้ารูปแม่พระ
ได้รับการรักษาให้หายจากโรคทันที นายแพทย์ตองวูคิม ประจำโรงพยาบาลนักบุญเปาโล
(St. Paul Hospital) ในกรุงโซล (Seoul) และคุณพ่อ ธิเซน (Fr. Theisen) ประธานศาสนศาลแห่ง
สังฆมณฑลโซลได้ยืนยันมหัศจรรย์นี้ มหัศจรรย์อันที่สองคือซิสเตอร์อักแนสได้หายจากโรคหูหนวก

ในเดือนเมษายน 1984 หลังจากพระสังฆราช ยอห์น โชจิโร อิโต แห่งนิอิกาต้าประเทศญี่ปุ่น
(Bishop John Shojiro Ito of Niigata, Japan) ทำการสอบสวนอย่างละเอียดเป็นเวลาหลายปี
ท่านประกาศว่าเหตุการณ์ที่ได้เกิดขึ้นในเมืองอะคิต้าเป็นสิ่งเหนือธรรมชาติ และออกคำสั่งให้ทั้ง
สังฆมณฑลของท่าน แสดงความเคารพบูชาต่อ พระมารดาผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งเมืองอะคิต้า
(Holy Mother of Akita) ท่านกล่าวว่า "สารของอะคิต้าเป็นสารของฟาติมา"

ในเดือนมิถุนายน 1988 นครวาติกัน พระคาร์ดินัลยอเซฟ แรทซิงเยอร์ (Joseph Cardinal
Ratzinger) ประธานสมณกระทรวงว่าด้วยข้อความเชื่อได้พิจารณาลงความเห็นว่าเหตุการณ์และ
สารแห่งเมืองอะคิต้าเชื่อถือได้

สารฉบับแรกเมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม 1973

"ลูกรักและนวกนารีของแม่ ลูกได้นบนอบเชื่อฟังแม่ในการละทิ้งทุกสิ่งเพื่อทำตามคำขอร้องของแม่
หูของลูกยังเจ็บอยู่ใช่ไหม? แน่นอน โรคหูหนวกของลูกจะหายขาด จงมีความอดทน นี่เป็นการพลีกรรม
สุดท้าย ลูกต้องเจ็บปวดทรมานด้วยบาดแผลบนฝ่ามือของลูกใช่ไหม?" จงสวดภาวนาชดเชยบาปของ
มนุษย์ทั้งมวล ทุกคนในคณะนี้เป็นลูกที่รักยิ่งของแม่ ลูกตั้งใจสวดบทผู้รับใช้แห่งศีลมหาสนิท
(Handmaids of the Eucharist) ใช่ไหม? ให้เราสวดบทนี้พร้อมกัน

พระหฤทัยอันศักดิ์สิทธิ์ยิ่งของพระเยซูเจ้า
ผู้ทรงประทับอยู่ในศีลมหาสนิทอันศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริง
ข้าพเจ้าขอถวายร่างกายและวิญญาณของข้าพเจ้าทั้งครบ
เป็นหนึ่งเดียวกับพระหฤทัยของพระองค์
เพื่อเป็นเครื่องบูชาทุกเวลาบนพระแท่นทั่วโลก
และเพื่อสรรเสริญพระบิดาและวิงวอนให้พระราชัยของพระองค์จงมาถึง

โปรดรับการถวายตัวอันสุภาพถ่อมตนของข้าพเจ้า
โปรดใช้ข้าพเจ้าตามน้ำพระทัยของพระองค์
เพื่อพระสิริโรจนาของพระบิดาและการกอบกู้วิญญาณ

มารดาพระเจ้า ผู้ศักดิ์สิทธิ์ยิ่ง
โปรดอย่าให้ข้าพเจ้าพลัดพรากจากพระบุตร
โปรดปกป้องคุ้มครองข้าพเจ้าเหมือนข้าพเจ้าเป็นลูกรักอย่างหวงแหนของพระแม่ อาแมน"
ไม่
"จงสวดมากๆเพื่อ พระสันตะปาปา พระสังฆราช และพระสงฆ์"

( ติดตามตอนต่อไป)

"



สารฉบับที่ 2 เมื่อวันที่ 3 สิงหาคม 1973

"ลูกรักและนวกนารีของแม่ ลูกรักพระเยซูเจ้าใช่ไหม? ถ้าลูกรักพระองค์
จงตั้งใจฟังสิ่งที่แม่กำลังพูดกับลูก สำคัญมากๆ ลูกจะต้องบอกแม่อธิการด้วย

ในโลกนี้มนุษย์มากมายทำร้ายพระเยซูเจ้า แม่ต้องการให้คนบรรเทาพระทัย
พระองค์เพื่อลดพระพิโรธของพระบิดาเจ้าสวรรค์ พระบุตรและแม่ปรารถนาให้คน
ยอมรับความทุกข์ยากและความยากจนเพื่อชดเชยบาปและความอกตัญญูของมนุษย์

เพื่อให้ทั้งโลกรู้พระพิโรธของพระองค์พระบิดาเจ้าสวรรค์กำลังเตรียมลงโทษ
มนุษยชาติอย่างใหญ่หลวง พร้อมด้วยพระบุตรแม่ได้เข้าแทรกแซงหลายๆครั้ง เพื่อ
ระงับพระพิโรธของพระบิดา แม่ได้ป้องกันไม่ให้เกิดภัยพิบัติที่กำลังมาโดยถวายแด่
พระองค์พระมหาทรมานของพระบุตรบนไม้กางเขน พระโลหิตอันประเสริฐของพระองค์
และลูกรักของแม่ที่บรรเทาพระทัยพระองค์และจัดตั้งกลุ่มทำพลีกรรมถวายแด่พระองค์
คำภาวนา การใช้โทษบาป และการพลีกรรมสามารถลดพระพิโรธของพระบิดา แม่ต้อง
การสิ่งนี้จากคณะของลูก ขอให้รักความยากจน ความศักดิ์สิทธิ์ และการสวดภาวนา
เพื่อชดเชยบาปของคนอกตัญญูและคนทุราจารศีลศักดิ์สิทธิ์ จงสวดบทผู้รับใช้แห่งศีล
มหาสนิทโดยเข้าใจความหมายของบทภาวนานี้ แล้วนำมาปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
ถวายทุกสิ่งที่พระเป็นเจ้าประทานแก่เราเพื่อชดเชยบาป ให้ทุกคนตามความสามารถ
และตำแหน่งเพียรถวายตัวทั้งครบแด่พระเยซูเจ้า

แม้แต่ในสถาบันฆราวาส การสวดภาวนาก็เป็นสิ่งจำเป็น คนที่ปรารถนาอยากสวด
ภาวนากำลังรวมตัวกันเป็นกลุ่ม รูปแบบไม่สำคัญ ขอให้เราสัตย์ซื่อและเร่าร้อนในการ
ภาวนาเพื่อบรรเทาพระทัยพระอาจารย์ของเรา"

สารฉบับที่ 3 และสุดท้ายเมื่อวันที่ 13 ตุลาคม 1973

". . . ถ้ามนุษย์ไม่ยอมเป็นทุกข์ถึงบาปและกลับเนื้อกลับตัวเสียใหม่ พระบิดาจะลงโทษ
มนุษย์ทั้งโลกอย่างน่าหวาดกลัวสยองขวัญ โทษครั้งนี้จะหนักยิ่งกว่าครั้งน้ำมหาวินาศท่วมโลก
ชนิดที่มนุษย์ไม่เคยเห็นมาก่อน ไฟจะหล่นจากฟ้า มนุษย์ส่วนใหญ่ทั้งคนดีและคนชั่วจะตาย
ทันทีไม่ยกเว้นพระสงฆ์หรือผู้ชอบธรรม คนที่รอดตายจะโศกเศร้าเสียใจและอิจฉาคนตาย
อาวุธเดียวที่เหลืออยู่สำหรับลูก คือ สายประคำและเครื่องหมายสำคัญมหากางเขนของพระบุตร
ทุกๆวันจงสวดบทภาวนาของลูกประคำ และอุทิศให้พระสันตะปาปา พระสังฆราช และพระสงฆ์

ปิศาจจะบ่อนทำลายพระศาสนจักร พระคาร์ดินัลจะขัดแย้งกันเอง พระสังฆราชจะเป็นปรปักษ์
ต่อกัน พระสงฆ์ที่เคารพนับถือแม่จะถูกดูหมิ่นเหยียดหยามและต่อต้านจากเพื่อนพระสงฆ์ด้วยกัน
โจรผู้ร้ายจะเข้าไปในวัดวาอารามทำลายและทุราจารสิ่งศักดิ์สิทธิ์ พระศาสนจักรจะเต็มไปด้วยผู้ที่
ยอมรับการประนีประนอม ปิศาจจะกดดันพระสงฆ์และนักบวชหลายๆองค์ให้ลาออกจากการรับใช้
พระเยซูเจ้า

จิตชั่วร้ายจะเล่นงานคนที่ถวายตัวแด่พระเป็นเจ้าอย่างหนักหน่วง เมื่อคิดถึงวิญญาณมากมาย
ที่จะต้องพินาศไป แม่รู้สึกทุกข์ระทมขมขื่นยิ่งนัก ถ้าบาปเพิ่มขึ้นทั้งปริมาณและความมหันต์ ก็จะไม่มี
การให้อภัย

. . . จงสวดลูกประคำบ่อยๆ แม่ผู้เดียวเท่านั้นสามารถช่วยลูกให้พ้นจากภัยพิบัติต่างๆซึ่งกำลัง
จะมา คนที่ฝากความวางใจไว้กับแม่จะรอด"

ซิสเตอร์อักแนสกับเทวดา

เมื่อวันที่ 29 กันยายน 1981 ซิสเตอร์อักแนสได้รับสารจากอารักขาเทวดา อธิบายว่า
ทำไมรูปสลักไม้ได้ร้องไห้ 101 ครั้ง? คำอธิบายนี้ตรงกับข้อความในปฐมกาล 3:15 (Genesis)

"เราจะให้เจ้าและสตรีเป็นอริกัน ลูกของเจ้าและของสตรีเป็นอริกัน ลูกของสตรีจะขยี้หัวเจ้า
เจ้าจะฉกเท้าของเขา"

"ตัวเลข 101 หมายความว่า โดยสตรีคนหนึ่งบาปได้เข้ามาในโลกและโดยสตรีอีกคนหนึ่ง
การกอบกู้วิญญาณได้เข้ามาในโลก เลข 0 ที่อยู่ระหว่างเลข 1 สองตัวหมายถึงพระเป็นเจ้าผู้สถิต
ชั่วนิรันดร ตลอดกาลไม่มีวันจบสิ้น เลขหนึ่งตัวแรกแทนเอวาและเลขหนึ่งตัวหลังแทนพระนาง
พรหมจารี มารีอา"

การประจักษ์และเหตุการณ์ในเมืองอะคิต้าประเทศญี่ปุ่นเกิดขึ้นรอบๆรูปแม่พระแกะสลัก
จากไม้ สูงประมาณ 3 ฟุต มีพระพักตร์เหมือนสตรีญี่ปุ่น ตั้งอยู่ในโบสถ์ ผู้รับใช้ศีลมหาสนิทแห่ง
พระหฤทัยอันศักดิ์สิทธิ์ ปรากฏการณ์เหนือธรรมชาติเหล่านี้เกี่ยวข้องกับซิสเตอร์อักแนส ซาซากาว้า
หนึ่งในนักบวชหญิงที่อยู่ในคอนแวนต์ แม่พระได้ประทานสารแก่เธอ ขณะนั้นเธอป่วยหนัก หมอต้อง
ผ่าตัดเธอประมาณ 20 ครั้ง เมื่อการประจักษ์เริ่มขึ้น หูเธออยู่ในอาการขั้นวิกฤติเกือบไม่ได้ยินเสียง
อะไรทั้งสิ้น วันที่ 12 มิถุนายน 1973 เมื่อเธอเปิดตู้ศีลเพื่อเฝ้าศีลมหาสนิท ลำแสงสว่างจ้าได้ฉาย
ออกมาจากตู้ศีล ทั้งโบสถ์สว่างไสว เหตุการณ์นี้ได้เกิดเป็นเวลาติดต่อกัน 3 วัน เมื่อซิสเตอร์ถาม
เพื่อนนักบวชด้วยกันว่าพวกเขาได้มองเห็นอะไรผิดปกติหรือเปล่า? ทุกคนตอบว่าไม่ได้เห็นอะไรเลย

ในวันฉลองพระคริสตกายา (Corpus Christi) แสงเจิดจ้านี้ก็ได้พวยพุ่งออกมาจากตู้ศีล
เมื่อซิสเตอร์บอกพระสังฆราชแห่งอะคิต้าผู้มาเยือนอาราม ณ โอกาสนั้น ท่านได้แนะนำเธอให้
เก็บเรื่องทั้งหมดไว้ในใจ ในปีเดียวกันก่อนวันฉลองพระหฤทัยอันศักดิ์สิทธิ์ (Sacred Heart)
อารักขาเทวดาได้ปรากฏกายให้ซิสเตอร์ซาซากาว้าเห็นและสอนเธอสวดบทภาวนาฟาติมา
หลังลูกประคำแต่ละทศ ในปี 1973 บทนี้ไม่มีใครรู้จักสวดในประเทศญี่ปุ่น ซิสเตอร์รู้สึกลำบากใจ
แต่เธอก็เริ่มสวด

ในสมัยปัจจุบันบทภาวนานี้ได้แพร่หลายทั่วประเทศญี่ปุ่น

" ข้าแต่พระเยซูเจ้า
โปรดอภัยบาปข้าพเจ้า
โปรดช่วยข้าพเจ้าพ้นจากไฟนรก
โปรดนำวิญญาณทั้งมวลสู่สวรรค์
โดยเฉพาะวิญญาณที่ต้องการพระเมตตาของพระองค์มากที่สุด พระเจ้าข้า"

ชีวประวัติ นักบุญบรอนัค
(Saint Bronach หรือ Saint Brónach หรือ Saint Bronagh)

นักบุญบรอนัค เป็นนักบุญชาวไอริช (Irish - Na Gaeil) ในศตวรรษที่ 6 ท่านเป็นผู้ก่อตั้งชุมชน
อารามใกล้กับอ่าวคาร์ลิงฟอร์ด (Carlingford Lough - Loch Cairlinn) ในตำบลคิลโบรนีย์
(Kilbroney) เทศมณฑลดาวน์ (County Down - Contae an Dúin) ประเทศไอร์แลนด์ ท่าน
มีชื่อเสียงในด้านความเมตตาจิตและความทุ่มเท ท่านได้ให้ที่พักพิงแก่ผู้ยากไร้ โดยเฉพาะนัก
เดินเรือ มรดกของท่านยังคงอยู่ผ่านการเดินทางแสวงบุญในท้องถิ่นและการเชื่อมโยงกับระฆัง
ที่เตือนให้นักเดินเรือรู้สึกถึงอันตราย เป็นการยกย่องคุณูปการที่ท่านได้อุทิศตนเพื่อชุมชนและ
ความศรัทธา

นักบุญบรอนัคเป็นบุคคลสำคัญในประเทศไอร์แลนด์ช่วงศตวรรษที่ 6 ซึ่งเป็นยุคที่ชุมชนอาราม
เป็นรากฐานของชีวิตทางจิตวิญญาณของชาวไอริช ท่านมีชื่อเสียงโด่งดังจากการก่อตั้งชุมชนอาราม
ในหุบเขาเกลนเซชิส (Valley of Glen Sechis) อันเงียบสงบ ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อ “คิลโบรนีย์”
ตั้งอยู่ในเทศมณฑลดาวน์ ประเทศไอร์แลนด์เหนือ ชุมชนอารามที่ท่านสร้างขึ้นกลายเป็นสถานที่
ศักดิ์สิทธิ์สำหรับผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเดินเรือ ซึ่งมักตกอยู่ในความ
เสี่ยงจากภัยธรรมชาติอันเลวร้ายของอ่าวคาร์ลิงฟอร์ด แหล่งน้ำอันเลวร้ายของภูมิภาคนี้มีขึ้นชื่อ
ในเรื่องเรืออับปาง และชุมชนของนักบุญบรอนัคมีบทบาทสำคัญในการให้ที่พักพิง , ปลอบโยน และ
ให้ความปลอดภัยแก่ผู้ที่ประสบภัยจากพายุหรือเรืออับปาง

ตำนานเล่าขานว่า ท่านเป็นศิษย์ของนักบุญแพทริคแห่งไอร์แลนด์
(Saint Patrick of Ireland - Naomh Pádraig na hÉireann) และเชื่อกันว่า ท่านได้รับการชี้นำจาก
นักบุญแพทริคตลอดเส้นทางแห่งศรัทธาของท่าน ความศรัทธาของนักบุญบรอนัคกับการดูแลผู้ป่วย
และผู้ตกทุกข์ได้ยากทำให้ท่านได้รับความเคารพและความรักจากผู้คนรอบข้าง อิทธิพลของท่าน
แผ่ขยายออกไปนอกชุมชนอาราม และกล่าวกันว่า ท่านเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณที่ร้อนรนและมีบทบาท
สำคัญในพระศาสนจักรคริสตชนชาวไอริชยุคแรก กล่าวกันว่า ในช่วงพายุ ระฆังของท่านจะดังขึ้นเพื่อ
เตือนนักเดินเรือให้ระวังอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา ซึ่งเป็นการตอกย้ำมรดกของท่านในฐานะผู้พิทักษ์
ผู้อยู่ในท้องทะเล

ระฆังของนักบุญบรอนัคมีบทบาทสำคัญ ในตำนานพื้นบ้านของภูมิภาคนี้ ตามตำนานเล่าขานกันว่า
ระฆังใบนี้ถูกค้นพบในปีค.ศ. 1839 เมื่อพายุรุนแรงพัดต้นโอ๊กขนาดใหญ่ล้มลงในสุสานคิลโบรนีย์
(Kilbroney Cemetery) ภายในลำต้นของต้นโอ๊กมีระฆัง ซึ่งต่อมาได้ถูกนำไปจัดแสดงที่วัดพระแม่มารีย์
ดวงดาราแห่งท้องทะเล (Saint Mary's Star of the Sea Church) ในเมืองรอสเทรเวอร์
(Rostrevor - Ros Treabhair) ปัจจุบันระฆังใบนี้เป็นสัญลักษณ์ของมรดกอันหลักของนักบุญบรอนัค
และบทบาทของท่านในการชี้นำและปกป้องผู้คน โดยเฉพาะอย่างยิ่งนักเดินเรือ

สุสานคิลโบรนีย์ ตั้งอยู่ใกล้กับซากวัดคิลโบรนีย์ (Kilbroney Church Ruins) ยังคงเป็นสถานที่สำคัญ
สำหรับทั้งผู้แสวงบุญและนักท่องเที่ยว ภายในสุสานมีไม้กางเขนสูงทำจากหินแกรนิต ซึ่งเชื่อกันว่า เป็น
สัญลักษณ์ที่ฝังศพของท่าน นอกจากไม้กางเขนดังกล่าวแล้ว บริเวณนี้ยังเป็นที่ตั้งของบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์
(Holy Well) ซึ่งเชื่อกันว่า มีสามารถรักษาโรคได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาการเจ็บป่วยทางดวงตาและลำคอ
ตำนานท้องถิ่นเล่าว่า บ่อน้ำนี้ผุดขึ้นมาจากพื้นดินที่เชื่อกันว่า เลือดของนักบุญบรอนัคไหลลงมาหลังจาก
ถูกหัวหน้าเผ่าไวกิ้ง (Viking) ทำร้าย

ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา เส้นทางแสวงบุญสมัยใหม่ที่เรียกว่า “นักบุญบรอนัค คามิโน
(Saint Bronagh’s Camino)” ได้ถูกสร้างขึ้น ซึ่งย้อนไปตามเส้นทางสู่สุสานคิลโบรนีย์ ผู้แสวงบุญที่เข้าร่วม
เส้นทางนี้ต่างระลึกถึงชีวิตของนักบุญบรอนัคและคุณูปการที่ท่านได้สร้างไว้ให้กับชุมชนและพระศาสนจักร
เส้นทางแสวงบุญซึ่งมักจัดขึ้นในวันฉลองนักบุญบรอนัค ซึ่งได้รับการฟื้นฟูขึ้นอีกครั้งเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของ
ความพยายามที่จะรักษาประเพณีท้องถิ่นและเพื่อเป็นเกียรติแก่มรดกของนักบุญท่านนี้

เรื่องราวของนักบุญบรอนัคถูกบันทึกไว้ในบันทึกบรรดามรณสักขีของชาวไอริช
(Several Irish Martyrologies) หลายฉบับ รวมถึงบันทึกของตระกูลเก่าแก่โอเคลรี (O'Clery - Ó Cléirigh)
และเขตชานเมืองทัลลาท (Tallaght - Tamhlacht) ลำดับวงศ์ตระกูลของนักบุญบรอนัคสืบเชื้อสายของท่าน
ไปถึงบรรดากษัตริย์ของราชอาณาจักรดัลเรียดา (Dalriada - Dál Riata) และเชื่อกันว่าท่านเป็นมารดาของ
“นักบุญโม โชเอแห่งเนนดรัม (Saint Mo Chóe of Nendrum)” ซึ่งยิ่งเชื่อมโยงมรดกของท่านเข้ากับ
ประวัติศาสตร์ของนักบุญชาวไอริชในวงกว้างยิ่งขึ้น อิทธิพลของท่านทั้งทางจิตวิญญาณและทางกาย
ในชุมชนของท่านคงอยู่มาหลายศตวรรษ และยังคงได้รับการเฉลิมฉลองในภูมิภาคนี้มาจนถึงทุกวันนี้

วันฉลองของท่าน คือ วันที่ 2 เมษายน ของทุกปี

Kilbroney Church Ruins (ซากวัดคิลโบรนีย์)
Google Maps
https://maps.app.goo.gl/gRN1f2em7ytCQeG17?g_st=ipc

เว็บไซต์
https://discovernorthernireland.com/thi ... rd-p694141

+++

St Mary's Star of the Sea Church (วัดพระแม่มารีย์ดวงดาราแห่งท้องทะเล)
Google Maps
https://maps.app.goo.gl/u9qJmD9sKF1pg79h9?g_st=ipc

เว็บไซต์
https://kilbroneyparish.com

หากท่านชอบบทความความสามารถโดเนทเพื่อสนับสนุนมาได้ที่
ธนาคารทีเอ็มบีธนชาต (ttb)
235-2-54394-2

CR. : คริสต์ศรัทธา
https://www.facebook.com/share/p/1BSQAu ... tid=wwXIfr