เรื่อง “ กระแสเรียก “ ( 1-9 ตอน )
โพสต์แล้ว: จันทร์ ก.ค. 18, 2022 6:31 pm
เรื่อง "กระแสเรียก" ตอนที่(1) (A Vocation Story)
โดย ซิสเตอร์ลินน์ มารี (Sister Lynne Marie Simonich, OSF)
คณะนักบุญฟรังซิสแห่งกางเขนศักดิ์สิทธิ์ แปลและเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ดิฉันปฏิญาณตนตลอดชีพต่อพระเจ้าที่จะถือความยากจน, ความบริสุทธิ์, และการนอบน้อมเชื่อฟัง
อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้ดิฉันตัดสินใจบวชเป็นซิสเตอร์คณะฟรังซิสกันหรือคะ?
ตอนเด็กๆ เราไปวัดกันทั้งครอบครัว คุณพ่อคุณแม่ของดิฉันเป็นคนศรัทธามาก คุณพ่อทำงานเป็น
คนขุดแร่เหล็ก ส่วนคุณแม่เป็นแม่บ้าน บ้านของเราตั้งอยู่ที่ไอรอนวู้ด (Ironwood) รัฐมิชิแกน
เป็นท้องถิ่นที่เป็นธรรมชาติและเงียบสงบ ดิฉันและพี่น้องทุกคนเรียนชั้นประถมจนจบชั้นมัธยมปลาย
ในโรงเรียนคาทอลิกของคณะภคินีฟรังซิสกันเพื่อการกุศล (Franciscan Sisters of Christian Charity
) เมืองแมนิโทว็อก รัฐวิสคอนซิน
ดิฉันจำไม่ได้ว่าเคยคิดจะเป็นซิสเตอร์ตอนที่เรียนอยู่ในชั้นประถมบ้างไหม แต่ที่จำได้แน่คือตอนที่
เรียนอยู่ในชั้นมัธยม ดิฉันสังเกตเห็นว่าซิสเตอร์ที่โรงเรียนดูมีความสุขมากกันทุกคน ดิฉันรู้สึกว่ามี
กระแสเรียกเป็น “ซิสเตอร์” อย่างชัดเจนขณะที่เรียนอยู่ในชั้นมัธยม 4 เมื่อร่วมเข้าเงียบเรื่องกระแสเรียก
ที่ทางโรงเรียนจัดขึ้น
ดิฉันจำได้ว่าได้เข้าไปในวัดใหญ่มหึมาที่เงียบสงบ ดิฉันคุกเข่าอยู่ข้างรูปปั้นแม่พระและสวดวิงวอนขอ
ให้พระแม่ช่วยทูลพระบุตรปล่อยดิฉันเป็นอิสระ! ดิฉันไม่อยากเข้าอาราม! ดิฉันพยายามเพิกเฉยต่อ
กระแสเรียกอย่างสุดฤทธิ์ แต่กระแสเรียกก็ยังคงดังก้องอยู่ในใจ ถูกแล้ว ดิฉันรู้ว่าตัวเองอยากทำ
กิจการบางอย่างเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ และแม้ดิฉันเป็นคนชอบสวดภาวนาก็จริง แต่จะต้องเป็น
ซิสเตอร์ด้วยหรือ?
พระเจ้าทรงอดทนกับดิฉันมากทีเดียว เพราะดิฉันใช้เวลาถึงสองปีก่อนจะตัดสินใจเข้าอารามที่แมนิโทว็อก
หลังจากจบมัธยมปลาย หลังจากที่ดิฉันเข้าอารามได้เพียง 2 สัปดาห์ ดิฉันรู้สึกสับสนและเศร้าใจมาก
เมื่อทราบข่าวคุณพ่ออายุ 48 ปีเสียชีวิตอย่างกะทันหัน — ดิฉันครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะช่วยคุณแม่
ในวัย 47 ปีได้อย่างไร;
พระเจ้าทรงเรียกดิฉันเป็นซิสเตอร์จริงๆ หรือต้องการให้ดิฉันอยู่ช่วยที่บ้านมากกว่า? และดิฉันก็ทราบ
คำตอบมาจากปากของคุณแม่เอง เมื่อดิฉันถามขึ้นว่า “คุณแม่ต้องการให้ดิฉันอยู่บ้านหรือไม่?”
คุณแม่ตอบว่า “ลูกต้องมีชีวิตของตัวเองและทำในสิ่งที่รู้สึกว่าจะต้องทำ” ดิฉันเชื่อว่าคำตอบของคุณแม่
เกิดจากความความเชื่อที่มั่นคงของท่าน เสริมด้วยพระพลานุภาพที่เข้มแข็งของพระจึงทำให้คุณแม่
สามารถให้คำตอบเช่นนี้ได้
นับถึงวันนี้ ดิฉันใช้ชีวิตเป็นซิสเตอร์มามากกว่า 50 ปีแล้ว!
เมื่อตอนที่ดิฉันปฏิญาณตนตลอดชีวิตในปี 1978 ดิฉันได้รับเครื่องหมาย 3 สิ่ง ได้แก่
1) ดอกกุหลาบ แทนความเจ็บปวดและความสวยงามของชีวิต
2) ไม้กางเขน คือการรับ ‘พระเยซูเป็นศูนย์กลางชีวิตของดิฉัน’ และ
3) แหวน แทนคำสัญญาว่า ‘ดิฉันได้เลือกที่จะรักษาคำปฏิญาณนี้ตลอดไป’
*****************
โปรดติดตามตอนที่ (2)ในวันพรุ่งนี้
โดย ซิสเตอร์ลินน์ มารี (Sister Lynne Marie Simonich, OSF)
คณะนักบุญฟรังซิสแห่งกางเขนศักดิ์สิทธิ์ แปลและเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ดิฉันปฏิญาณตนตลอดชีพต่อพระเจ้าที่จะถือความยากจน, ความบริสุทธิ์, และการนอบน้อมเชื่อฟัง
อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้ดิฉันตัดสินใจบวชเป็นซิสเตอร์คณะฟรังซิสกันหรือคะ?
ตอนเด็กๆ เราไปวัดกันทั้งครอบครัว คุณพ่อคุณแม่ของดิฉันเป็นคนศรัทธามาก คุณพ่อทำงานเป็น
คนขุดแร่เหล็ก ส่วนคุณแม่เป็นแม่บ้าน บ้านของเราตั้งอยู่ที่ไอรอนวู้ด (Ironwood) รัฐมิชิแกน
เป็นท้องถิ่นที่เป็นธรรมชาติและเงียบสงบ ดิฉันและพี่น้องทุกคนเรียนชั้นประถมจนจบชั้นมัธยมปลาย
ในโรงเรียนคาทอลิกของคณะภคินีฟรังซิสกันเพื่อการกุศล (Franciscan Sisters of Christian Charity
) เมืองแมนิโทว็อก รัฐวิสคอนซิน
ดิฉันจำไม่ได้ว่าเคยคิดจะเป็นซิสเตอร์ตอนที่เรียนอยู่ในชั้นประถมบ้างไหม แต่ที่จำได้แน่คือตอนที่
เรียนอยู่ในชั้นมัธยม ดิฉันสังเกตเห็นว่าซิสเตอร์ที่โรงเรียนดูมีความสุขมากกันทุกคน ดิฉันรู้สึกว่ามี
กระแสเรียกเป็น “ซิสเตอร์” อย่างชัดเจนขณะที่เรียนอยู่ในชั้นมัธยม 4 เมื่อร่วมเข้าเงียบเรื่องกระแสเรียก
ที่ทางโรงเรียนจัดขึ้น
ดิฉันจำได้ว่าได้เข้าไปในวัดใหญ่มหึมาที่เงียบสงบ ดิฉันคุกเข่าอยู่ข้างรูปปั้นแม่พระและสวดวิงวอนขอ
ให้พระแม่ช่วยทูลพระบุตรปล่อยดิฉันเป็นอิสระ! ดิฉันไม่อยากเข้าอาราม! ดิฉันพยายามเพิกเฉยต่อ
กระแสเรียกอย่างสุดฤทธิ์ แต่กระแสเรียกก็ยังคงดังก้องอยู่ในใจ ถูกแล้ว ดิฉันรู้ว่าตัวเองอยากทำ
กิจการบางอย่างเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นอยู่เสมอ และแม้ดิฉันเป็นคนชอบสวดภาวนาก็จริง แต่จะต้องเป็น
ซิสเตอร์ด้วยหรือ?
พระเจ้าทรงอดทนกับดิฉันมากทีเดียว เพราะดิฉันใช้เวลาถึงสองปีก่อนจะตัดสินใจเข้าอารามที่แมนิโทว็อก
หลังจากจบมัธยมปลาย หลังจากที่ดิฉันเข้าอารามได้เพียง 2 สัปดาห์ ดิฉันรู้สึกสับสนและเศร้าใจมาก
เมื่อทราบข่าวคุณพ่ออายุ 48 ปีเสียชีวิตอย่างกะทันหัน — ดิฉันครุ่นคิดอย่างหนักว่าจะช่วยคุณแม่
ในวัย 47 ปีได้อย่างไร;
พระเจ้าทรงเรียกดิฉันเป็นซิสเตอร์จริงๆ หรือต้องการให้ดิฉันอยู่ช่วยที่บ้านมากกว่า? และดิฉันก็ทราบ
คำตอบมาจากปากของคุณแม่เอง เมื่อดิฉันถามขึ้นว่า “คุณแม่ต้องการให้ดิฉันอยู่บ้านหรือไม่?”
คุณแม่ตอบว่า “ลูกต้องมีชีวิตของตัวเองและทำในสิ่งที่รู้สึกว่าจะต้องทำ” ดิฉันเชื่อว่าคำตอบของคุณแม่
เกิดจากความความเชื่อที่มั่นคงของท่าน เสริมด้วยพระพลานุภาพที่เข้มแข็งของพระจึงทำให้คุณแม่
สามารถให้คำตอบเช่นนี้ได้
นับถึงวันนี้ ดิฉันใช้ชีวิตเป็นซิสเตอร์มามากกว่า 50 ปีแล้ว!
เมื่อตอนที่ดิฉันปฏิญาณตนตลอดชีวิตในปี 1978 ดิฉันได้รับเครื่องหมาย 3 สิ่ง ได้แก่
1) ดอกกุหลาบ แทนความเจ็บปวดและความสวยงามของชีวิต
2) ไม้กางเขน คือการรับ ‘พระเยซูเป็นศูนย์กลางชีวิตของดิฉัน’ และ
3) แหวน แทนคำสัญญาว่า ‘ดิฉันได้เลือกที่จะรักษาคำปฏิญาณนี้ตลอดไป’
*****************
โปรดติดตามตอนที่ (2)ในวันพรุ่งนี้