ฉลองนักบุญ วันที่ ๘ สิงหาคม
นักบุญดอมินิกแห่งกู๊ซมาน
St. Dominic Guzman
ท่านเกิดที่เมืองคาเลรูเวกา ประเทศสเปน ประมาณปี ๑๑๗๐ บิดามารดาของท่านอยู่ในตระกูลขุนนาง
ภายหน้า มารดาของท่าน โยอานาจะได้รับการแต่งตั้งเป็นบุญราศีเช่นเดียวกับน้องชายที่เป็นสมาชิก
คณะดอมินิกัน
ท่านได้รับการศึกษาเบื้องต้นจากลุงผู้เป็นพระสงฆ์ จากนั้นท่านเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัย Palencia
เป็นเวลา ๑๐ ปี มีเรื่องน่าประทับใจเกิดขึ้นในช่วงเวลานี้ท่านขายหนังสือหายากที่สะสมไว้ทั้งชุด
เพื่อเอาเงินช่วยเหลือคนจน
หลังบวชเป็นพระสงฆ์ พระสังฆราชดีเอโกแห่งออสมาขอให้ดอมินิกช่วยฟื้นฟูศาสนจักรท้องถิ่น ท่านอยู่ที่
ออสมา ๙ ปี ดำเนินชีวิตภาวนาอย่างเข้มข้น จากนั้น ท่านถูกเรียกตัวให้ร่วมเดินทางไปกับพระสังฆราช
เพื่อปฏิบัติภารกิจให้กษัตริย์อัลฟอนโซ ที่ ๙ แห่ง Castile ในปี ๑๒๐๓ ขณะเดินทางในฝรั่งเศสกับท่าน
สังฆราช ดอมินิกสังเกตเห็นผลเลวร้ายของคำสอนผิดๆ ของพวกอัลบีเจนเซียน (Albigensians)ซึ่งมีอยู่
ทั่วไปในดินแดนตอนใต้ของฝรั่งเศส ลัทธินี้ฟื้นฟูแนวคำสอนเดิมของลัทธิมานีเค(Manicheasnism)
ซึ่งประนามโลกวัตถุว่าเป็นอาณาจักรชั่วร้ายที่ไม่ได้ถูกสร้างโดยพระเจ้า ด้วยความกังวลต่อการแพร่ขยาย
ของคำสอนผิดๆ ดอมินิกจึงคิดจะตั้งคณะนักบวชเพื่อสอนถึงข้อความเชื่อที่จริงแท้ในปี ๑๒๐๔ ท่านและ
สังฆราชดิเอโกถูกพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ ที่ ๓ ส่งไปช่วยงานต่อต้านพวกอัลบีเจนเซียน ซึ่งนอกจาก
การใช้กำลังทางทหารแล้วยังต้องใช้การชักชวนจูงใจด้านเทววิทยาด้วย
ในฝรั่งเศส ดอมินิกเข้าร่วมวงโต้วาทีเกี่ยวกับข้อคำสอนอยู่เนืองๆ และท่านได้ตั้งอารามซึ่งใช้พระวินัย
ที่ต่อมาเป็นแนวทางสำหรับคณะดอมินิกันหญิง ท่านปฏิบัติภารกิจเทศน์สอนระหว่างปี ๑๒๐๘-๑๒๑๕
ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่มีการใช้กำลังทางทหารอย่างรุนแรงกับกลุ่มอัลบีเจนเซียน
ในปี ๑๒๑๔ สุขภาพของท่านทรุดโทรมเพราะการทรมานตน อาการวิกฤต แม่พระทรงประจักษ์มา
และแนะนำให้ท่านเผยแผ่การสวดสายประคำ ใช้ข้อรำพึงเรื่องพระวจนาตถ์ทรงรับเอากาย และชีวิต
ของพระคริสต์ต่อสู้กับทัศนะของพวกอัลบีเจนเซียน ที่เห็นว่าโลกวัตถุชั่วร้าย
ในปีเดียวกันนี้เอง ท่านคืนสู่เมือง Toulouse และได้รับความเห็นชอบจากพระสังฆราชในการตั้งคณะ
นักบวชเพื่อการเทศน์ ท่านเดินทางพร้อมกับพระสังฆราชไปโรมเพื่อเข้าร่วมสังคายนาสากล
ในปี ๑๒๑๕สังคายนาครั้งนี้เน้นถึงความจำเป็นของพระศาสนจักรที่จะต้องมีการเทศน์สอนที่ดีกว่าเดิม
แต่ก็กำหนดข้อขัดขวางสำหรับการก่อตั้งสถาบันนักบวชใหม่ๆ ด้วย อย่างไรก็ตาม คณะของท่านได้รับ
การอนุมัติจากพระสันตะปาปาในปี ๑๒๑๖ คณะนักเทศน์ (Order of Preachers) หรือคณะดอมินิกัน
(Domicans) แผ่ขยายไปทั่วยุโรปด้วยความสนับสนุนของพระสันตะปาปาองค์นี้
ท่านใช้เวลาปีท้ายๆ ของชีวิตกับภารกิจเทศน์สอน กล่าวกันว่าท่านได้ทำให้คนกลับใจถึง ๑ แสนคน
วันที่ ๖ สิงหาคม ๑๒๒๑ ท่านสิ้นใจหลังป่วยหนักอยู่หลายสัปดาห์ พระสันตะปาปาเกรกอรี่ ที่ ๙
ประกาศตั้งท่านเป็นนักบุญในปี ๑๒๓๔
CR. : Sinapis
"สายประคำ…ชนะบาป ปราบอธรรม"
วันหนึ่ง ขณะที่นักบุญดอมินิกกำลังเทศน์เรื่องการสวดสายประคำใกล้เมืองคาร์แคสซอน มีคนนำ
ชายคนหนึ่งถูกปีศาจสิงมาหาท่าน ท่านได้ทำพิธีไล่ปีศาจต่อหน้าฝูงชนประมาณ 12,000 คน ปีศาจที่สิง
อยู่ในคนบาปหนานี้ถูกบังคับให้ตอบคำถามของท่าน มันบอกว่า มีปีศาจ 15,000 ตน สิงอยู่ในร่างของ
ชายผู้น่าสงสารนี้ เพราะเขาได้โจมตีรหัสธรรม 15 ข้อของการสวดลูกประคำ ปีศาจ 1,000 ตัว
ต่อ 1 รหัสธรรม มันเป็นพยานว่าการเทศนาให้คนเกิดความศรัทธาต่อสายประคำนั้น ทำให้นรกหวาด
กลัวมาก และ ท่านนักบุญเป็นคนที่พวกปีศาจเกลียดที่สุด เพราะท่านได้ฉุดวิญญาณออกจากเขี้ยวเล็บ
ของมัน ด้วย ความศรัทธาต่อลูกประคำ
นักบุญดอมินิกได้เอาสายประคำของท่านคล้องคอชายผู้นั้น และสั่งให้ปีศาจตอบท่านว่า "ในสวรรค์
ใครคือผู้ที่มันกลัวอย่างที่สุด และใครคือผู้ที่มนุษย์รักและเคารพนับถืออย่างที่สุด?" พอถามคำถามนี้
มันส่งเสียงร้อง แล้วใช้เล่ห์เหลี่ยมเพทุบายทุกชนิด เพื่อหลีกเลี่ยงการตอบคำถาม ปีศาจร้องไห้สะอึกสะอื้น
อย่างน่าสงสาร มันพูดโดยปากของชายคนนั้น ขอร้องว่า “ท่านดอมินิก โปรดสงสารเราเถิด เราขอสัญญา
กับท่าน เราจะไม่ทำร้ายท่าน ท่านเป็นผู้มีใจเมตตากรุณาต่อคนบาป และคนที่เป็นทุกข์โศกเศร้า
โปรดสงสารเรา เพราะเรากำลังทุกข์อย่างมหันต์ เราทนทุกข์ทรมานมามากแล้ว ทำไมท่านยินดีให้เรา
เจ็บปวดทรมานเพิ่มขึ้น โปรดให้เราทรมานเท่าที่เป็นอยู่ก็พอแล้ว อย่าเพิ่มอีกเลย โปรดสงสารเราด้วย”
นักบุญดอมินิกไม่สงสารจิตชั่วร้ายแม้แต่นิดเดียว และสั่งให้มันตอบคำถามของท่าน มันบอกว่ามัน
จะกระซิบให้ท่านได้ยินเพียงคนเดียว ท่านบอกให้มันตอบชัดๆ ดังๆ ปีศาจนิ่งเงียบ ไม่ยอมพูด ไม่สนใจ
คำสั่งของท่าน ดังนั้น ท่านจึงคุกเข่าวิงวอนขอพระแม่ว่า “ข้าแต่พรหมจารีมารีย์ ผู้ทรงฤทธานุภาพ
ข้าพเจ้าอ้อนวอนท่าน โดยพระคุณแห่งสายประคำศักดิ์สิทธิ์ โปรดออกคำสั่งให้ศัตรูของมนุษยชาติ
ตอบ คำถามของข้าพเจ้า”
ท่านนักบุญสวดยังไม่ทันจบ มีไฟแลบออกจากหู รูจมูก และปากของชายที่ถูกปีศาจสิง ทุกคนสั่น
ด้วยความกลัว แต่ไฟไม่ทำอันตรายใคร ปีศาจร้องว่า “ดอมินิก เราวิงวอนท่าน โดยพระมหาทรมานของ
พระเยซูคริสตเจ้า และโดยฤทธิ์กุศลของพระมารดาผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ และของนักบุญทั้งหลาย
โปรดอนุญาตให้เราออกจากร่างของชายผู้นี้โดยไม่ต้องพูดอะไร เพราะทูตสวรรค์จะตอบคำถามของ
ท่านเมื่อท่านปรารถนา เราเป็นจอมโกหกหลอกลวงไม่ใช่หรือ ทำไมท่านยังเชื่อคำพูดของเรา
โปรดอย่าทรมานเราอีกต่อไป โปรดสงสารเราเถิด”
นักบุญดอมินิกพูดว่า “หายนะแก่เจ้า จิตชั่วร้าย เจ้าไม่สมควรให้ผู้ใดได้ยินเจ้า”
ท่านคุกเข่าวิงวอนพระแม่ว่า “ข้าแต่พระมารดาแห่งปรีชาญาณ ข้าพเจ้าอ้อนวอนเพื่อฝูงชนที่กำลัง
ชุมนุมกันอยู่ ณ ที่นี้ ซึ่งรู้จักการสวด ลูกประคำ ข้าพเจ้าวิงวอนพระแม่ โปรดบังคับให้ศัตรูของพระแม่
ประกาศความจริงของการสวดสายประคำ ณ ที่นี่และเดี๋ยวนี้ ต่อหน้าฝูงชนด้วยเถิด”
นักบุญดอมินิกสวดยังไม่ทันจบ ท่านเห็นพระนางพรหมจารีมารีย์อยู่ใกล้ๆ ล้อมรอบด้วย
กองทัพทูตสวรรค์ พระนางทรงแตะชายผีสิงด้วยคฑาทองคำที่อยู่ในพระหัตถ์ ตรัสว่า
“เจ้าจงตอบคำถามของธรรมทูตของเราเดี๋ยวนี้” ฝูงชนมองไม่เห็นพระแม่ มีแต่ท่านนักบุญเห็นเพียง
คนเดียว แล้วปีศาจส่งเสียงร้องว่า
“ท่านคือศัตรูของเรา ความล่มจมและความหายนะของเรา ทำไมท่านจึงลงมาจากสวรรค์เพื่อ
ทรมานเราอย่างมหันต์ โอ้ ท่านผู้บรรเทาทุกข์ของคนบาป ท่านคือผู้กระชากวิญญาณออกจากปากนรก
ท่านคือหนทางสู่สวรรค์ ทำไมเราต้องบอกความจริงและสารภาพต่อทุกคนว่า ใครคือผู้เป็นเหตุแห่ง
ความอับอายขายหน้าและความหายนะของเรา เจ้าแห่งความมืด
คริสตชนทั้งหลาย จงฟังให้ดีๆ พระมารดาของพระเยซูคริสตเจ้าทรงฤทธานุภาพยิ่งนัก พระนาง
สามารถช่วยผู้รับใช้ของพระนางให้พ้นจากนรก พระนางคือดวงอาทิตย์ที่ทำลายความมืดแห่ง
เล่ห์เหลี่ยมเพทุบายของเรา พระนางคือผู้เปิดโปงแผนการชั่วร้ายต่างๆ ของเรา ทำลายกับดักของเรา
และทำให้การล่อลวงของเราไม่ได้ผล เราต้องสารภาพอย่างไม่เต็มใจว่า ไม่มีวิญญาณแม้แต่ดวงเดียว
ที่บากบั่นพากเพียรในการรับใช้พระนาง จะต้องมาอยู่กับเราในนรก เรากลัวพระนางยิ่งกว่านักบุญ
ทั้งหลายในสวรรค์รวมกัน เราไม่สามารถทำอะไรกับผู้รับใช้ที่จงรักภักดีต่อพระนาง คริสตชนหลายคน
ที่เรียกหาพระนางในวาระสุดท้าย จะได้รับความรอดโดยคำเสนอวิงวอนของพระนาง ถ้าพระนางมารีย์
(ปีศาจออกชื่อพระแม่ด้วยความฉุนเฉียว) ไม่ได้ใช้พระฤทธานุภาพกับพวกเราและไม่ได้ล้มโครงการต่างๆ
ของเรา เราคงได้รับชัยชนะ และได้ทำลายพระศาสนจักรไปนานแล้ว เราคงทำให้คณะนักบวชต่างๆ
ในพระศาสนจักรตกอยู่ในความหลงผิดและความยุ่งเหยิง
บัดนี้ เราถูกบังคับให้พูดว่า ใครที่บากบั่นพากเพียรในการสวดสายประคำจะไม่มีวันตกนรก
เพราะพระนางได้ขอพระหรรษทานแห่งการเป็นทุกข์ถึงบาปอย่างจริงใจ สำหรับบาปของเขาทั้งหมด
โดยวิธีนี้เขาจะได้รับการอภัยบาปและพระเมตตากรุณาจากพระเจ้า”
นักบุญดอมินิกได้ขอให้ฝูงชนสวดสายประคำพร้อมกันอย่างช้าๆ ด้วยความศรัทธา และได้เกิดมหัศจรรย์
ทุกครั้งที่ฝูงชนสวดวันทามารีอาจบ ปีศาจฝูงใหญ่ได้หลุดออกจากร่างของชายผู้น่าสงสารในรูปของ
ถ่านไฟสีแดงๆ เมื่อปีศาจทั้งหมดถูกขับออกไปแล้ว ชายผู้นั้นก็ได้รับอิสรภาพกลับคืนมา พระแม่ผู้ซึ่งมนุษย์
มองไม่เห็น ทรงอวยพรฝูงชน และเขาทั้งหลายเปี่ยมด้วยความสุข และความยินดี เพราะมหัศจรรย์นี้
คนต่างศาสนาจำนวนมากได้กลับใจ และสมัครเป็นสมาชิกคณะของนักบุญดอมินิก
"การสวดสายประคำ คือ พระหรรษทานและความรอด
ที่พระเจ้าประทานแก่ผู้สวดลูกประคำทุกวันอย่างดีอย่างสัตย์ซื่อ"
CR. :
http://www.marymagz.com