ประวัตินักบุญอย่างย่อ เดือนพฤศจิกายน (วันที่1-15)
โพสต์แล้ว: อังคาร พ.ย. 01, 2022 10:55 pm
วันที่ ๑ พฤศจิกายน
วันสมโภชนักบุญทั้งหลาย
All Saints' day
การฉลองนักบุญทั้งหลายถูกกำหนดขึ้นเพื่อให้เกียรติแด่นักบุญทุกองค์ทั้งที่รู้จักและไม่เป็นที่
รู้จัก พระสันตะปาปาอูร์บัน ที่ ๔ ทรงกล่าวว่าการระลึกถึงในวันนี้เพื่อชดเชยต่อบรรดานักบุญที่
ขาดหายไปในระหว่างปี
ในยุคแรกของพระศาสนจักร ชาวคริสต์มีการชุมนุมกันในวันเสียชีวิตของมรณสักขีณ สถานที่ๆ
พวกท่านสิ้นใจ เมื่อถึงศตวรรษที่ ๔ สังฆมณฑลที่อยู่ใกล้เคียงเริ่มจัดชุมนุมพิธีรำลึกร่วมกัน
มีการแบ่งพระธาตุและฉลองวันสำคัญๆ พร้อมกัน ดังคำเชิญของนักบุญบาซิลแห่งเซซารียา
(ปี ๓๙๗) ที่มีไปยังบรรดาสังฆราชของแคว้นปอนตุส บ่อยครั้งกลุ่มมรณสักขีถูกสังหาร
ในวันเดียวกัน ซึ่งทำให้สามารถรำลึกถึงพวกท่านร่วมกันได้
ในการเบียดเบียนยุคจักรพรรดิ Diocletian จำนวนมรณสักขีมีมากจนกระทั่งกำหนดวันสำหรับ
แต่ละท่านไม่พอ ดังนั้น พระศาสนจักรจึงกำหนดให้มีวันๆ หนึ่งสำหรับระลึกถึงพวกท่านทุกคน
แรกเริ่ม มีเพียงแต่บรรดามรณสักขีและนักบุญยอห์น บัปติสต์เท่านั้นที่มีวันฉลองพิเศษ
ในปฏิทินพิธีกรรม ต่อมา นักบุญองค์อื่นๆ ได้ถูกเพิ่มเติม และมีจำนวนมากขึ้นเมื่อมีการกำหนด
ขั้นตอนสถาปนาการเป็นนักบุญ
พระสันตะปาปาเกรกอรี่ ที่ ๓ (ปี ๗๓๑-๗๔๑) อภิเษกวัดน้อยในอาสนวิหารนักบุญเปโตรถวายแด่
นักบุญทั้งหลาย และกำหนดวันฉลองให้เป็นวันที่ ๑ พฤศจิกายน
พระสันตะปาปาเกรกอรี ที่ ๔ (ปี ๘๒๗-๘๔๔) ประกาศให้การรำลึกนี้เป็นวันฉลองของ
พระศาสนจักรทั้งมวล มีพิธีตื่นเฝ้าที่จัดพร้อมกับการประกาศนี้
Cr :Sinapis
สมโภชนักบุญทั้งหลาย (1 พฤศจิกายน)
วันภาวนาอุทิศแด่ผู้ล่วงลับ (2 พฤศจิกายน)
เดือนระลึกถึงผู้ล่วงลับ (ตลอดเดือนพฤศจิกายน)
ชีวิตมนุษย์ยืนยาวเพียงแค่ต้นหญ้า ออกดอกงอกงามอยู่เพียงชั่วประเดี๋ยว แล้วก็เหี่ยวเฉา
ร่วงโรยสิ้นสุดไป เหมือนต้องลมก็ปลิวกระจายไป
ไฉน มนุษย์จึงคิดจะมีชีวิตยืนยาว คิดค้นหาอาหารและยาอายุวัฒนะ กะจะต่อชีวิตให้ยืดยาว
ไปอย่างหาที่สุดมิได้ แต่พันวันของมนุษย์ก็เท่ากับแค่หนึ่งวันของพระเจ้า
อันที่จริง พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ โดยเฉพาะจิตวิญญาณให้เป็นอมตะ นิรันดร มนุษย์จึงควรคิด
คำนึงถึงชีวิตทางด้านฝ่ายจิต มิใช่คิดถึงแต่ชีวิตทางฝ่ายกายนี้เท่านั้น
วันนี้เราระลึกถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว มีผู้คนมากมายเหลือคณานับที่ได้รับการต้อนรับเข้าไปใน
พระอาณาจักรของพระเจ้า พวกเขาคือพระศาสนจักรซึ่งได้รับชัยชนะแล้ว ซึ่งก็คือบรรดานักบุญ
ทั้งหลายนั่นเอง
จากหนังสือวิวรณ์ นักบุญยอห์นได้เห็นภาพนิมิต “ประชาชนมากมายเหลือคณานับจากทุกชาติ ทุกเผ่า
ทุกประเทศและทุกภาษา กำลังยืนอยู่เฉพาะพระบัลลังก์และเฉพาะพระพักตร์ลูกแกะ” นี่แสดงให้เห็นว่า
มีคนธรรมดาๆ มากมายที่อยู่ในโลกนี้ ที่อาจจะไม่มีใครสังเกต พวกเขาได้ทำความดี และได้ผ่านพ้น
จากการเบียดเบียนครั้งใหญ่ พวกเขาได้รับการชำระล้างด้วยพระโลหิตของพระชุมพา จากหนังสือ
พระวรสารโดยนักบุญมัทธิว (บทที่ 5 : 1-12) บรรดาผู้มีบุญ ก็คือบุคคลธรรมดาๆ ทั้งหลาย ผู้มีใจ
ยากจน ผู้เป็นทุกข์โศกเศร้า ผู้มีใจอ่อนโยน ผู้หิวกระหายความชอบธรรม ผู้มีใจเมตตา ผู้มีใจบริสุทธิ์
ผู้สร้างสันติให้เกิดขึ้น ผู้ที่ยอมถูกเบียดเบียน ดูหมิ่น ข่มเหง และใส่ร้ายต่างๆ นานา พวกที่ผ่านการเ
บียดเบียนและทุกขเวทนาเหล่านี้ ก็จะได้พระราชัยสวรรค์เป็นกรรมสิทธิ์ นี่แสดงให้เห็นว่า มีคนธรรมดาๆ
มากมาย ในโลกนี้ ในวัดของเรานี้ พวกเขาได้ถือตามคำสอนเรื่องบุญลาภ หรือ "ความสุขแท้จริง"
ของพระเยซูเจ้าอย่างดี และเมื่อตายไปก็ได้รับการต้อนรับในพระอาณาจักรของพระองค์
น่าสงสารคนที่พลาดไป คนที่ยังมีความขาดตกบกพร่อง คนที่ตายไปโดยที่ยังขาดความพร้อมของการ
กลับใจที่แท้จริง คนที่ยังมีโทษบาปหลงเหลืออยู่ให้ทำการใช้โทษ คนที่เมื่ออยู่บนตาชั่งเฉพาะพระพักตร์
พระเจ้าและพบว่ายังขาดไป เขาเหล่านั้นยังไม่ได้รับรางวัลทันที ต้องไปใช้โทษอยู่ในไฟชำระ พวกเขา
คือพระศาสนจักรที่กำลังทนทุกข์ กำลังได้รับการชำระให้ปราศจากบาปมลทิน จนกว่าจะถึงวันที่หลุดพ้น
จากไฟชำระขึ้นสวรรค์
พวกเราช่วยเขาเหล่านั้นได้ด้วยคำภาวนา โดยเฉพาะคำภาวนาในพิธีบูชามิสซา คำภาวนาและการทำ
พลีกรรมเป็นพิเศษให้ท่านเหล่านั้น เราเป็นพระศาสนจักรที่กำลังเดินทางแสวงบุญอยู่ในโลกนี้
เป็นสหพันธ์นักบุญเดียวกัน (หรือปัจจุบันใช้คำว่า "ความสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวของผู้ศักดิ์สิทธิ์")
พวกเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ภาวนาเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ เพื่อว่า สักวันหนึ่ง เราจะได้อยู่ร่วม
เป็นหนึ่งเดียวกันในพระอาณาจักรของพระบิดาของเราทั้งหลาย
อย่าลืมถวายคำภาวนาแด่พระเจ้าตลอดทั้งเดือนพฤศจิกายนนี้เพื่อผู้ที่ล่วงลับไปในพระคริสตเจ้า
( คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ เขียนเมื่อปลายเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008)
วันสมโภชนักบุญทั้งหลาย
All Saints' day
การฉลองนักบุญทั้งหลายถูกกำหนดขึ้นเพื่อให้เกียรติแด่นักบุญทุกองค์ทั้งที่รู้จักและไม่เป็นที่
รู้จัก พระสันตะปาปาอูร์บัน ที่ ๔ ทรงกล่าวว่าการระลึกถึงในวันนี้เพื่อชดเชยต่อบรรดานักบุญที่
ขาดหายไปในระหว่างปี
ในยุคแรกของพระศาสนจักร ชาวคริสต์มีการชุมนุมกันในวันเสียชีวิตของมรณสักขีณ สถานที่ๆ
พวกท่านสิ้นใจ เมื่อถึงศตวรรษที่ ๔ สังฆมณฑลที่อยู่ใกล้เคียงเริ่มจัดชุมนุมพิธีรำลึกร่วมกัน
มีการแบ่งพระธาตุและฉลองวันสำคัญๆ พร้อมกัน ดังคำเชิญของนักบุญบาซิลแห่งเซซารียา
(ปี ๓๙๗) ที่มีไปยังบรรดาสังฆราชของแคว้นปอนตุส บ่อยครั้งกลุ่มมรณสักขีถูกสังหาร
ในวันเดียวกัน ซึ่งทำให้สามารถรำลึกถึงพวกท่านร่วมกันได้
ในการเบียดเบียนยุคจักรพรรดิ Diocletian จำนวนมรณสักขีมีมากจนกระทั่งกำหนดวันสำหรับ
แต่ละท่านไม่พอ ดังนั้น พระศาสนจักรจึงกำหนดให้มีวันๆ หนึ่งสำหรับระลึกถึงพวกท่านทุกคน
แรกเริ่ม มีเพียงแต่บรรดามรณสักขีและนักบุญยอห์น บัปติสต์เท่านั้นที่มีวันฉลองพิเศษ
ในปฏิทินพิธีกรรม ต่อมา นักบุญองค์อื่นๆ ได้ถูกเพิ่มเติม และมีจำนวนมากขึ้นเมื่อมีการกำหนด
ขั้นตอนสถาปนาการเป็นนักบุญ
พระสันตะปาปาเกรกอรี่ ที่ ๓ (ปี ๗๓๑-๗๔๑) อภิเษกวัดน้อยในอาสนวิหารนักบุญเปโตรถวายแด่
นักบุญทั้งหลาย และกำหนดวันฉลองให้เป็นวันที่ ๑ พฤศจิกายน
พระสันตะปาปาเกรกอรี ที่ ๔ (ปี ๘๒๗-๘๔๔) ประกาศให้การรำลึกนี้เป็นวันฉลองของ
พระศาสนจักรทั้งมวล มีพิธีตื่นเฝ้าที่จัดพร้อมกับการประกาศนี้
Cr :Sinapis
สมโภชนักบุญทั้งหลาย (1 พฤศจิกายน)
วันภาวนาอุทิศแด่ผู้ล่วงลับ (2 พฤศจิกายน)
เดือนระลึกถึงผู้ล่วงลับ (ตลอดเดือนพฤศจิกายน)
ชีวิตมนุษย์ยืนยาวเพียงแค่ต้นหญ้า ออกดอกงอกงามอยู่เพียงชั่วประเดี๋ยว แล้วก็เหี่ยวเฉา
ร่วงโรยสิ้นสุดไป เหมือนต้องลมก็ปลิวกระจายไป
ไฉน มนุษย์จึงคิดจะมีชีวิตยืนยาว คิดค้นหาอาหารและยาอายุวัฒนะ กะจะต่อชีวิตให้ยืดยาว
ไปอย่างหาที่สุดมิได้ แต่พันวันของมนุษย์ก็เท่ากับแค่หนึ่งวันของพระเจ้า
อันที่จริง พระเจ้าทรงสร้างมนุษย์ โดยเฉพาะจิตวิญญาณให้เป็นอมตะ นิรันดร มนุษย์จึงควรคิด
คำนึงถึงชีวิตทางด้านฝ่ายจิต มิใช่คิดถึงแต่ชีวิตทางฝ่ายกายนี้เท่านั้น
วันนี้เราระลึกถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว มีผู้คนมากมายเหลือคณานับที่ได้รับการต้อนรับเข้าไปใน
พระอาณาจักรของพระเจ้า พวกเขาคือพระศาสนจักรซึ่งได้รับชัยชนะแล้ว ซึ่งก็คือบรรดานักบุญ
ทั้งหลายนั่นเอง
จากหนังสือวิวรณ์ นักบุญยอห์นได้เห็นภาพนิมิต “ประชาชนมากมายเหลือคณานับจากทุกชาติ ทุกเผ่า
ทุกประเทศและทุกภาษา กำลังยืนอยู่เฉพาะพระบัลลังก์และเฉพาะพระพักตร์ลูกแกะ” นี่แสดงให้เห็นว่า
มีคนธรรมดาๆ มากมายที่อยู่ในโลกนี้ ที่อาจจะไม่มีใครสังเกต พวกเขาได้ทำความดี และได้ผ่านพ้น
จากการเบียดเบียนครั้งใหญ่ พวกเขาได้รับการชำระล้างด้วยพระโลหิตของพระชุมพา จากหนังสือ
พระวรสารโดยนักบุญมัทธิว (บทที่ 5 : 1-12) บรรดาผู้มีบุญ ก็คือบุคคลธรรมดาๆ ทั้งหลาย ผู้มีใจ
ยากจน ผู้เป็นทุกข์โศกเศร้า ผู้มีใจอ่อนโยน ผู้หิวกระหายความชอบธรรม ผู้มีใจเมตตา ผู้มีใจบริสุทธิ์
ผู้สร้างสันติให้เกิดขึ้น ผู้ที่ยอมถูกเบียดเบียน ดูหมิ่น ข่มเหง และใส่ร้ายต่างๆ นานา พวกที่ผ่านการเ
บียดเบียนและทุกขเวทนาเหล่านี้ ก็จะได้พระราชัยสวรรค์เป็นกรรมสิทธิ์ นี่แสดงให้เห็นว่า มีคนธรรมดาๆ
มากมาย ในโลกนี้ ในวัดของเรานี้ พวกเขาได้ถือตามคำสอนเรื่องบุญลาภ หรือ "ความสุขแท้จริง"
ของพระเยซูเจ้าอย่างดี และเมื่อตายไปก็ได้รับการต้อนรับในพระอาณาจักรของพระองค์
น่าสงสารคนที่พลาดไป คนที่ยังมีความขาดตกบกพร่อง คนที่ตายไปโดยที่ยังขาดความพร้อมของการ
กลับใจที่แท้จริง คนที่ยังมีโทษบาปหลงเหลืออยู่ให้ทำการใช้โทษ คนที่เมื่ออยู่บนตาชั่งเฉพาะพระพักตร์
พระเจ้าและพบว่ายังขาดไป เขาเหล่านั้นยังไม่ได้รับรางวัลทันที ต้องไปใช้โทษอยู่ในไฟชำระ พวกเขา
คือพระศาสนจักรที่กำลังทนทุกข์ กำลังได้รับการชำระให้ปราศจากบาปมลทิน จนกว่าจะถึงวันที่หลุดพ้น
จากไฟชำระขึ้นสวรรค์
พวกเราช่วยเขาเหล่านั้นได้ด้วยคำภาวนา โดยเฉพาะคำภาวนาในพิธีบูชามิสซา คำภาวนาและการทำ
พลีกรรมเป็นพิเศษให้ท่านเหล่านั้น เราเป็นพระศาสนจักรที่กำลังเดินทางแสวงบุญอยู่ในโลกนี้
เป็นสหพันธ์นักบุญเดียวกัน (หรือปัจจุบันใช้คำว่า "ความสัมพันธ์เป็นหนึ่งเดียวของผู้ศักดิ์สิทธิ์")
พวกเราเป็นหนึ่งเดียวกัน ภาวนาเพื่อช่วยเหลือซึ่งกันและกันได้ เพื่อว่า สักวันหนึ่ง เราจะได้อยู่ร่วม
เป็นหนึ่งเดียวกันในพระอาณาจักรของพระบิดาของเราทั้งหลาย
อย่าลืมถวายคำภาวนาแด่พระเจ้าตลอดทั้งเดือนพฤศจิกายนนี้เพื่อผู้ที่ล่วงลับไปในพระคริสตเจ้า
( คุณพ่อ วิชา หิรัญญการ เขียนเมื่อปลายเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008)