เรื่องเล่า เสริมศรัทธา ( ชุดที่ 3 )
โพสต์แล้ว: พุธ พ.ย. 23, 2022 6:22 pm
( 1 )
กลางดึกคืนหนึ่ง ระหว่างที่เจ้าหน้าที่ตำรวจอีมานูเอล ขับรถตระเวนหาอะไรรองท้อง เขาสังเกต
เห็นผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งกำลังขับรถมุ่งหน้าไปฟลอริด้าคนเดียว เธอขับแกว่งไปมาตลอด บางทีก็
เกือบออกนอกเลน และครั้งหนึ่งเกือบเฉี่ยวรถบรรทุก คนขับบีบแตรลั่น จนเธอต้องหักหลบเบี่ยง
ไปอีกเลน...
.
อีมานูเอลตัดสินใจเรียกจอดข้างทาง หญิงสูงวัยบอกว่า เธอมาจากซาน อันโตนิโอ และกำลัง
พยายามไปให้ถึงเพ็นซาโคลา เธอยืนยันว่าสบายดี ไม่เป็นอะไร... อีมานูเอลถามว่า แล้วทาน
อะไรบ้างหรือยัง ครั้งสุดท้ายที่จอดทานเมื่อไหร่ เธอบอกว่าก็ประมาณเที่ยง - - นั่นหมายถึงเธอ
ไม่ได้ทานอะไรเลยจนค่ำ อีมานูเอลจึงจัดการพาเธอไปร้านอาหาร โดยเขานั่งรอในรถข้างนอก
.
เมื่อทานเสร็จ เธอพยายามจะขอจ่ายเงินคืนให้ แต่อีมานูเอลปฏิเสธ บอกว่ารับไม่ได้ เพราะมัน
เป็นส่วนหนึ่งของงานในหน้าที่ ที่จะต้องจะต้องปกป้องดูแลประชาชนไม่ให้เกิดอันตราย เธอจึง
ถามว่า แล้วจะรับกอดได้ไหม อีมานูเอลยิ้มบอกว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ยินดีรับครับ
.
อีมานูเอลบอกความในใจว่า เขาภูมิใจและรักงานที่ทำ แม้จะเป็นแค่เจ้าหน้าที่ตำรวจเล็ก ๆ
ก็สามารถช่วยเหลือผู้คนได้…
. . . . .
.
บุรุษไปรษณีย์สตีเฟ่น ทำหน้าที่ส่งจดหมายมานานกว่า 30 ปี เขาจึงมีความคุ้นเคยกับสภาพ
แวดล้อมเป็นอย่างดี และสามารถสังเกตเห็นความผิดปกติได้ค่อนข้างไว...
.
ครั้งหนึ่ง, สตีเฟ่นเห็นเด็กชายวัยสองขวบกำลังเดินอยู่ข้างทาง เขาเคยเห็นหนูน้อยคนนี้มาก่อน
เลยถามว่าคุณแม่อยู่ไหน เขามีท่าทีตื่นกลัว ชี้ไปที่บ้านของเขา...
.
เมื่อสตีเฟ่นไปที่บ้าน พบคุณแม่ล้มอยู่ข้างรถเข็นเด็ก ไม่ตอบสนองและหมดสติ เขาจึงโทรสายด่วน
ฉุกเฉิน เรียกเจ้าหน้าที่มารับตัวเธอส่งโรงพยาบาล คุณหมอบอกว่า หากไม่ใช่เพราะสตีเฟ่นไปพบ
และแจ้งเข้ามา อาจช่วยชีวิตเธอไว้ไม่ทัน...
.
สตีเฟ่นได้รับการยกย่องให้เป็นฮีโร่ ทางสำนักงานไปรษณีย์มอบรางวัลให้เขา แต่เจ้าตัวเองกลับ
ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง เขากล่าวว่า มันเป็นแค่วันทำงานวันหนึ่ง ที่เขาไปอยู่ถูกที่
ถูกเวลา แล้วใครคนหนึ่งมีปัญหา เขาก็แค่ช่วยเหลือเท่านั้นเอง...
.
ส่วนคุณแม่ของเด็กน้อย เล่าว่า สตีเฟ่นเป็นคนที่ดีงามคนหนึ่ง เราไม่เคยมองว่าเขาเป็นบุรุษ
ไปรษณีย์ แต่เป็นคนคุ้นเคยที่พบเจอบ่อย ๆ จนเหมือนเพื่อนบ้านคนหนึ่ง แม้ไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านนี้...
. . . . .
.
หากเจ้าหน้าที่ตำรวจอีมานูเอลไม่สนใจ-ไม่สังเกตการขับรถของหญิงสูงวัยคนนั้น ด้วยคิดว่า
หน้าที่ฉันคือจับผู้ร้ายเท่านั้น ยังไม่เกิดเหตุ ฉันก็ไม่ต้องไปวุ่นวายให้เสียเวลา... หญิงสูงวัยอาจ
ไปไม่ถึงจุดหมาย!
.
หรือ หากบุรุษไปรษณีย์สตีเฟนไม่สนใจ-ไม่สังเกตเด็กน้อยที่เดินคนเดียว ด้วยคิดว่าหน้าที่ฉัน
คือส่งจดหมาย ถ้ามัวไปตามเด็กพากลับบ้าน ฉันอาจทำงานไม่เสร็จทันเวลา... เด็กน้อยที่
น่าสงสารอาจสูญเสียคุณแม่ไป!
.
ไม่ว่าจะเป็นตำรวจเล็ก ๆ คนหนึ่ง, บุรุษไปรษณีย์ธรรมดา หรือใครก็ตาม... หากเราไม่เพิก
เฉยต่อกัน สนใจผู้คนรอบตัว ดูแลกันและกัน โลกนี้ก็จะปลอดภัย มีหลายเรื่องเศร้าที่ไม่มี
โอกาสเกิดขึ้น เพราะป้องกันเสียก่อนด้วยมือเล็ก ๆ ของเรา...
.
ปะการัง
.
[ ขอพระเจ้าอวยพรให้โลกและเราดูแลกันและกัน ]
.
ภาพแรก/ที่มา : Emanuel Dotch
ภาพสอง/ที่มา : CBS New York
..
ฝากติดตามเพจ
https://www.facebook.com/pakarangWriter/
กลางดึกคืนหนึ่ง ระหว่างที่เจ้าหน้าที่ตำรวจอีมานูเอล ขับรถตระเวนหาอะไรรองท้อง เขาสังเกต
เห็นผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่งกำลังขับรถมุ่งหน้าไปฟลอริด้าคนเดียว เธอขับแกว่งไปมาตลอด บางทีก็
เกือบออกนอกเลน และครั้งหนึ่งเกือบเฉี่ยวรถบรรทุก คนขับบีบแตรลั่น จนเธอต้องหักหลบเบี่ยง
ไปอีกเลน...
.
อีมานูเอลตัดสินใจเรียกจอดข้างทาง หญิงสูงวัยบอกว่า เธอมาจากซาน อันโตนิโอ และกำลัง
พยายามไปให้ถึงเพ็นซาโคลา เธอยืนยันว่าสบายดี ไม่เป็นอะไร... อีมานูเอลถามว่า แล้วทาน
อะไรบ้างหรือยัง ครั้งสุดท้ายที่จอดทานเมื่อไหร่ เธอบอกว่าก็ประมาณเที่ยง - - นั่นหมายถึงเธอ
ไม่ได้ทานอะไรเลยจนค่ำ อีมานูเอลจึงจัดการพาเธอไปร้านอาหาร โดยเขานั่งรอในรถข้างนอก
.
เมื่อทานเสร็จ เธอพยายามจะขอจ่ายเงินคืนให้ แต่อีมานูเอลปฏิเสธ บอกว่ารับไม่ได้ เพราะมัน
เป็นส่วนหนึ่งของงานในหน้าที่ ที่จะต้องจะต้องปกป้องดูแลประชาชนไม่ให้เกิดอันตราย เธอจึง
ถามว่า แล้วจะรับกอดได้ไหม อีมานูเอลยิ้มบอกว่า ถ้าเป็นเช่นนั้น ยินดีรับครับ
.
อีมานูเอลบอกความในใจว่า เขาภูมิใจและรักงานที่ทำ แม้จะเป็นแค่เจ้าหน้าที่ตำรวจเล็ก ๆ
ก็สามารถช่วยเหลือผู้คนได้…
. . . . .
.
บุรุษไปรษณีย์สตีเฟ่น ทำหน้าที่ส่งจดหมายมานานกว่า 30 ปี เขาจึงมีความคุ้นเคยกับสภาพ
แวดล้อมเป็นอย่างดี และสามารถสังเกตเห็นความผิดปกติได้ค่อนข้างไว...
.
ครั้งหนึ่ง, สตีเฟ่นเห็นเด็กชายวัยสองขวบกำลังเดินอยู่ข้างทาง เขาเคยเห็นหนูน้อยคนนี้มาก่อน
เลยถามว่าคุณแม่อยู่ไหน เขามีท่าทีตื่นกลัว ชี้ไปที่บ้านของเขา...
.
เมื่อสตีเฟ่นไปที่บ้าน พบคุณแม่ล้มอยู่ข้างรถเข็นเด็ก ไม่ตอบสนองและหมดสติ เขาจึงโทรสายด่วน
ฉุกเฉิน เรียกเจ้าหน้าที่มารับตัวเธอส่งโรงพยาบาล คุณหมอบอกว่า หากไม่ใช่เพราะสตีเฟ่นไปพบ
และแจ้งเข้ามา อาจช่วยชีวิตเธอไว้ไม่ทัน...
.
สตีเฟ่นได้รับการยกย่องให้เป็นฮีโร่ ทางสำนักงานไปรษณีย์มอบรางวัลให้เขา แต่เจ้าตัวเองกลับ
ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง เขากล่าวว่า มันเป็นแค่วันทำงานวันหนึ่ง ที่เขาไปอยู่ถูกที่
ถูกเวลา แล้วใครคนหนึ่งมีปัญหา เขาก็แค่ช่วยเหลือเท่านั้นเอง...
.
ส่วนคุณแม่ของเด็กน้อย เล่าว่า สตีเฟ่นเป็นคนที่ดีงามคนหนึ่ง เราไม่เคยมองว่าเขาเป็นบุรุษ
ไปรษณีย์ แต่เป็นคนคุ้นเคยที่พบเจอบ่อย ๆ จนเหมือนเพื่อนบ้านคนหนึ่ง แม้ไม่ได้อยู่ในหมู่บ้านนี้...
. . . . .
.
หากเจ้าหน้าที่ตำรวจอีมานูเอลไม่สนใจ-ไม่สังเกตการขับรถของหญิงสูงวัยคนนั้น ด้วยคิดว่า
หน้าที่ฉันคือจับผู้ร้ายเท่านั้น ยังไม่เกิดเหตุ ฉันก็ไม่ต้องไปวุ่นวายให้เสียเวลา... หญิงสูงวัยอาจ
ไปไม่ถึงจุดหมาย!
.
หรือ หากบุรุษไปรษณีย์สตีเฟนไม่สนใจ-ไม่สังเกตเด็กน้อยที่เดินคนเดียว ด้วยคิดว่าหน้าที่ฉัน
คือส่งจดหมาย ถ้ามัวไปตามเด็กพากลับบ้าน ฉันอาจทำงานไม่เสร็จทันเวลา... เด็กน้อยที่
น่าสงสารอาจสูญเสียคุณแม่ไป!
.
ไม่ว่าจะเป็นตำรวจเล็ก ๆ คนหนึ่ง, บุรุษไปรษณีย์ธรรมดา หรือใครก็ตาม... หากเราไม่เพิก
เฉยต่อกัน สนใจผู้คนรอบตัว ดูแลกันและกัน โลกนี้ก็จะปลอดภัย มีหลายเรื่องเศร้าที่ไม่มี
โอกาสเกิดขึ้น เพราะป้องกันเสียก่อนด้วยมือเล็ก ๆ ของเรา...
.
ปะการัง
.
[ ขอพระเจ้าอวยพรให้โลกและเราดูแลกันและกัน ]
.
ภาพแรก/ที่มา : Emanuel Dotch
ภาพสอง/ที่มา : CBS New York
..
ฝากติดตามเพจ
https://www.facebook.com/pakarangWriter/