เรื่องดีๆจากหนังสือ สรรสาระชุดที่ (16 )
โพสต์แล้ว: อังคาร ก.พ. 21, 2023 7:36 pm
❤❤พลังรักของแม่ (A Mother’s Love) ตอนที่ (1)
จากหนังสือสรรสาระ ฉบับเดือนสิงหาคม 2541
โดย Joseph A. Reaves และจากกูเกิ้ล
เเปลและเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ไฟนีออนที่มีอยู่ดวงเดียวในห้องคนไข้สามัญของโรงพยาบาลกลางฟิลิปปินส์กะพริบแสง
สร้างเงาที่ชวนขนลุกบนใบหน้าของหนูน้อยซีซาร์ มาตา (Caesar Mata)
“แม่ครับ ผมกำลังจะตาย” ซีซาร์พูดเสียงแผ่วเบา
“ไม่หรอก ลูกไม่เป็นอะไรหรอก” ผู้เป็นแม่พึมพำตอบ พลางเอามือลูบหน้าผากลูกน้อย
เออร์ม่า มาตา (Erma Mata) กับสามีพยายามรักษาและวิ่งเต้นขอความช่วยเหลือให้แก่
ลูกชายซึ่งป่วยเป็นโรคโลหิตเป็นพิษชนิดที่รักษาไม่หายจนเงินที่สะสมไว้หมดเกลี้ยง ซีซาร์อายุ
เกือบ 9 ขวบ แต่หนักเพียง 13.5 กิโลกรัมและสูงเพียง 96 เซนติเมตร หมอบอกว่าเด็กจะมีชีวิตอยู่
ได้อีกไม่กี่ปี และแนะนำว่า สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศเดียวที่อาจรักษาโรคนี้ได้ แต่ครอบครัวของ
เธอจะไปสหรัฐฯ ได้อย่างไรกัน
ในคืนร้อนอบอ้าวเดือนมิถุนายน 2526 ขณะที่ลูกชายผล็อยหลับไป ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้น
ในสมองของเออร์ม่า เธอจะเขียนจดหมายถึงประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน เพราะได้ยินมาว่าท่าน
เป็นคนดี เธอบอกกับตัวเองว่า
“ประธานาธิบดีของสหรัฐฯ จะต้องช่วยได้แน่นอน”
มีแต่ความสิ้นหวังของคนจนตรอกเท่านั้นที่จะโน้มนำให้หญิงชาวนาขวัญกระเจิงจากฟิลิปปินส์
คิดเช่นนี้ได้ แต่เออร์ม่าไม่ใข่คนที่ยอมแพ้ง่าย ๆ
(at)สัญญาณบอกเหตุ
ซีซาร์ ต่างจาก “ดอน” พี่ชายตรงที่เป็นคนตัวเล็กไม่สมวัย เด็กน้อยปัสสาวะขัดบ่อยแต่ก็ไม่เคย
บ่นและอดทนเหมือนแม่
ไม่นานหลังวันเกิดครบ 4 ขวบในปี 2521 เนื้อตัวของซีซาร์ดูซีดและอ่อนเพลียมาก
“ต้องรีบพาเด็กส่งโรงพยาบาลในกรุงมะนิลานะ” หมอในตัวจังหวัดเตือนเออร์ม่า
คืนนั้น เออร์ม่าเล่าเรื่องที่หมอบอกให้สามีฟังด้วยน้ำตานองหน้า สองสามีภรรยามีเงินรวมกันแค่
8 เปโซ (ราว 10 บาทกว่าในตอนนั้น) และจังหวัดอัลเบย์ (Albay) ก็อยู่ห่างจากมะนิลาถึง 340 กิโลเมตร
ผู้เป็นพ่อมีอาชีพขับรถจี๊ปนีย์โดยสารรับจ้าง
ญาติพี่น้องทุกคนยากจน แต่ยายของเออร์ม่าก็อุตส่าห์ให้ลูกหมูตัวหนึ่งมาขายพอได้เงินบ้าง
ซีซาร์กับพ่อแม่เดินทางเข้ากรุงมะนิลาด้วยรถกระบะที่ขอยืมมาจากเพื่อนบ้าน
หมอที่โรงพยาบาลกลางฟิลิปปินส์บอกว่า ซีซาร์เป็นโรคทาลัสซีเมีย (Thalassemia) ซึ่งเกิดจาก
ความผิดปกติทางกรรมพันธุ์ โรคนี้จะขัดขวางการสร้างเม็ดโลหิตแดงและทำให้เกิดโรคโลหิตจางอย่าง
รุนแรง เออร์ม่าไม่เข้าใจคำอธิบายยืดยาวของหมอ แต่จับความได้เพียงว่า โรคนี้ไม่มีทางรักษา
ให้หายขาดได้
“คงทำอะไรไม่ได้นอกจากถ่ายเลือดให้ลูกของคุณ เมื่อเม็ดเลือดแดงลดจำนวนลงถึงขีดอันตราย”
หมอบอกเธอ ธาตุเหล็กซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างเม็ดโลหิตแดงจะค่อย ๆ สะสมในตัวของ
ซีซาร์ ผลจาการถ่ายเลือดหลายครั้งจะทำให้เด็กเติบโตช้าไม่สมอายุและท้ายสุดจะไปทำลายหัวใจ ตับ
และการทำงานของระบบต่อมไร้ท่อ คนไข้ที่เป็นโรคนี้อย่างรุนแรงมักเสียชีวิตก่อนพ้นวัยหนุ่มสาว
โปรดติดตามตอนที่ ( 2 )ในวันพรุ่งนี้
จากหนังสือสรรสาระ ฉบับเดือนสิงหาคม 2541
โดย Joseph A. Reaves และจากกูเกิ้ล
เเปลและเรียบเรียงโดย กอบกิจ ครุวรรณ
ไฟนีออนที่มีอยู่ดวงเดียวในห้องคนไข้สามัญของโรงพยาบาลกลางฟิลิปปินส์กะพริบแสง
สร้างเงาที่ชวนขนลุกบนใบหน้าของหนูน้อยซีซาร์ มาตา (Caesar Mata)
“แม่ครับ ผมกำลังจะตาย” ซีซาร์พูดเสียงแผ่วเบา
“ไม่หรอก ลูกไม่เป็นอะไรหรอก” ผู้เป็นแม่พึมพำตอบ พลางเอามือลูบหน้าผากลูกน้อย
เออร์ม่า มาตา (Erma Mata) กับสามีพยายามรักษาและวิ่งเต้นขอความช่วยเหลือให้แก่
ลูกชายซึ่งป่วยเป็นโรคโลหิตเป็นพิษชนิดที่รักษาไม่หายจนเงินที่สะสมไว้หมดเกลี้ยง ซีซาร์อายุ
เกือบ 9 ขวบ แต่หนักเพียง 13.5 กิโลกรัมและสูงเพียง 96 เซนติเมตร หมอบอกว่าเด็กจะมีชีวิตอยู่
ได้อีกไม่กี่ปี และแนะนำว่า สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศเดียวที่อาจรักษาโรคนี้ได้ แต่ครอบครัวของ
เธอจะไปสหรัฐฯ ได้อย่างไรกัน
ในคืนร้อนอบอ้าวเดือนมิถุนายน 2526 ขณะที่ลูกชายผล็อยหลับไป ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้น
ในสมองของเออร์ม่า เธอจะเขียนจดหมายถึงประธานาธิบดีโรนัลด์ เรแกน เพราะได้ยินมาว่าท่าน
เป็นคนดี เธอบอกกับตัวเองว่า
“ประธานาธิบดีของสหรัฐฯ จะต้องช่วยได้แน่นอน”
มีแต่ความสิ้นหวังของคนจนตรอกเท่านั้นที่จะโน้มนำให้หญิงชาวนาขวัญกระเจิงจากฟิลิปปินส์
คิดเช่นนี้ได้ แต่เออร์ม่าไม่ใข่คนที่ยอมแพ้ง่าย ๆ
(at)สัญญาณบอกเหตุ
ซีซาร์ ต่างจาก “ดอน” พี่ชายตรงที่เป็นคนตัวเล็กไม่สมวัย เด็กน้อยปัสสาวะขัดบ่อยแต่ก็ไม่เคย
บ่นและอดทนเหมือนแม่
ไม่นานหลังวันเกิดครบ 4 ขวบในปี 2521 เนื้อตัวของซีซาร์ดูซีดและอ่อนเพลียมาก
“ต้องรีบพาเด็กส่งโรงพยาบาลในกรุงมะนิลานะ” หมอในตัวจังหวัดเตือนเออร์ม่า
คืนนั้น เออร์ม่าเล่าเรื่องที่หมอบอกให้สามีฟังด้วยน้ำตานองหน้า สองสามีภรรยามีเงินรวมกันแค่
8 เปโซ (ราว 10 บาทกว่าในตอนนั้น) และจังหวัดอัลเบย์ (Albay) ก็อยู่ห่างจากมะนิลาถึง 340 กิโลเมตร
ผู้เป็นพ่อมีอาชีพขับรถจี๊ปนีย์โดยสารรับจ้าง
ญาติพี่น้องทุกคนยากจน แต่ยายของเออร์ม่าก็อุตส่าห์ให้ลูกหมูตัวหนึ่งมาขายพอได้เงินบ้าง
ซีซาร์กับพ่อแม่เดินทางเข้ากรุงมะนิลาด้วยรถกระบะที่ขอยืมมาจากเพื่อนบ้าน
หมอที่โรงพยาบาลกลางฟิลิปปินส์บอกว่า ซีซาร์เป็นโรคทาลัสซีเมีย (Thalassemia) ซึ่งเกิดจาก
ความผิดปกติทางกรรมพันธุ์ โรคนี้จะขัดขวางการสร้างเม็ดโลหิตแดงและทำให้เกิดโรคโลหิตจางอย่าง
รุนแรง เออร์ม่าไม่เข้าใจคำอธิบายยืดยาวของหมอ แต่จับความได้เพียงว่า โรคนี้ไม่มีทางรักษา
ให้หายขาดได้
“คงทำอะไรไม่ได้นอกจากถ่ายเลือดให้ลูกของคุณ เมื่อเม็ดเลือดแดงลดจำนวนลงถึงขีดอันตราย”
หมอบอกเธอ ธาตุเหล็กซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญในการสร้างเม็ดโลหิตแดงจะค่อย ๆ สะสมในตัวของ
ซีซาร์ ผลจาการถ่ายเลือดหลายครั้งจะทำให้เด็กเติบโตช้าไม่สมอายุและท้ายสุดจะไปทำลายหัวใจ ตับ
และการทำงานของระบบต่อมไร้ท่อ คนไข้ที่เป็นโรคนี้อย่างรุนแรงมักเสียชีวิตก่อนพ้นวัยหนุ่มสาว
โปรดติดตามตอนที่ ( 2 )ในวันพรุ่งนี้