เรื่องดีๆจากหนังสือสรรสาระ ( ชุดที่ 19 )
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. พ.ค. 11, 2023 12:08 pm
รังต่อมฤตยู ตอนที่ ( 1 )
เรื่องจริงจากหนังสือสรรสาระฉบับเดือนกุมภาพันธ์ 2541 โดย Gerry Johnson
รวบรวมโดย กอบกิจ ครุวรรณ
พ่อแม่และลูกชายสองคนกำลังชื่นชมกับธรรมชาติในป่าของรัฐฟลอริด้า
แต่แล้วก็ต้องเผชิญกับศัตรูร้ายที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
เด็บบี้ วอล์คเกอร์ (Debbie Walker) วัย 41 ปี แม่ลูกสองเงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์เบื้องบน
พลางยิ้มอย่างเป็นสุขเหนือบริเวณหนองบึงของรัฐฟลอริด้า เธอเติบโตในเมืองแมรี่แลนด์ซึ่ง
สภาพธรรมชาติ ต่างกันลิบลับกับรัฐเมืองร้อนอย่างฟลอริด้า เธอจึงรู้สึกหวาดหวั่นเมื่อย่างเข้า
เขตป่าดิบแห่งนี้ เธอไม่ชอบป่าดงดิบที่เต็มไปด้วยสัตว์เลื้อยคลานประเภทจระเข้และงูพิษเท่าใดนัก
แต่ก็ยังอุ่นใจเมื่อนั่งอยู่บนรถแทรกเตอร์ล้อสูงเกือบ 2 เมตรที่สามีประดิษฐ์ขึ้นสำหรับแล่นใน
บริเวณหนองบึงตื้น ๆ
เมื่อย่างเข้าฤดูล่าสัตว์ช่วงปลายเดือนตุลาคมปี 2538 เบ็น (Ben) ก็วางมือจากธุรกิจ
เพาะเลี้ยงต้นไม้ในเมืองบ้านเกิดรัฐฟลอริด้า จากนั้นก็เข้าป่าล่ากวางและหมูป่า ครั้งนี้เขาพาเด็บบี้
ภรรยาพร้อมกับลูกชาย 2 คน คือแมทธิว (Matthew) 4 ขวบและมาร์ก (Mark) 2 ขวบไปด้วย
เด็กทั้งสองเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันและยังถูกรถเขย่าอีกด้วย จึงงีบหลับอยู่ข้างหลังใต้ที่นั่ง
ยกสูงของลูก ๆ มีสุนัขล่าสัตว์ 2 ตัวของเบ็นนอนเงียบอยู่ในกรงใหญ่
“เราน่าจะกลับกันได้แล้วนะ” เด็บบี้บอก
“ก็แค่ย้อนกลับทางเดิม เราก็คงถึงบ้านก่อนค่ำ” เบ็นยืนยัน
รถลุยป่าเกิดไปสะดุดติดกิ่งไม้ เบ็นปีนลงไปบนล้อมหึมาเพื่อใช้มีดพร้าตัดฟันออกให้พ้นทาง
ครู่ต่อมาเด็บบี้ได้ยินเสียงสุนัขร้องโหยหวนแทรกเสียงเครื่องยนต์ แล้วเบ็นก็ร้องขึ้นว่า
“อะไรกันนี่”
“มีอะไรหรือคะ” เธอถามขณะที่เบ็นสาละวนปัดกางเกงยีน พอมองลงไปก็เห็นฝูงตัวต่อเหลืองดำ
รุมตอมต่อยเบ็นแน่นตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาถึงต้นขา
ภายในไม่กี่วินาที ฝูงต่อก็เข้ากลุ้มรุมรถทั้งคัน เด็บบี้รู้สึกปวดแปลบจากพิษเหล็กในที่ทิ่มแทงตัวเธอ
“ลูก ๆ ล่ะ !” เธอหันไปเห็นฝูงต่อกำลังรุมตอมเด็กน้อยที่หลับอยู่ แมทธิวตื่นขึ้นมาหวีดร้องลั่น
สองมือโบกปัดเป็นพัลวัน เธอได้ยินเสียงมาร์กลูกคนเล็กร้องไห้จ้า
“แม่ แม่ หยุดมันที!”
เบ็นตะเกียกตะกายกลับขึ้นมานั่งประจำที่บนรถ แล้วเข้าเกียร์ถอยหลังเต็มแรง แต่เกียร์ไม่เข้า
“เราต้องวิ่งแล้ว” เขาตะโกนบอก
“ผมจะลงไปก่อน แล้วคุณค่อยส่งลูก ๆ มาให้ผม”
เขาหลับหูหลับตากระโดดลงบนกอหญ้าสูง ขาขวาดูเหมือนจะหักเพราะกระแทกกับของแข็ง
เหมือนหินเบื้องล่าง ความปวดร้าวแล่นเข้าสู่ร่างกายราวกับถูกไฟจี้
“คอยเดี๋ยว เด็บบี้ !” เขาลากขาพาตัวไปท้ายรถ “หย่อนมาร์กลงมาตรงนี้ ดินค่อยอ่อนหน่อย”
เด็บบี้ลังเล เธอไม่กล้าโยนลูกน้อยจากที่สูงเกือบ 4 เมตรลงไป ทันใดนั้น ต่อที่กำลังโกรธเกรี้ยว
ฝูงมหึมาก็เข้ารุมต่อยเธอทางด้านหลัง เด็บบี้หวีดร้อง ปล่อยตัวมาร์กลงไป แล้วขดตัวงอด้วยความเจ็บปวด
โปรดติดตามตอนที่ ( 2 )ในวันพรุ่งนี้
เรื่องจริงจากหนังสือสรรสาระฉบับเดือนกุมภาพันธ์ 2541 โดย Gerry Johnson
รวบรวมโดย กอบกิจ ครุวรรณ
พ่อแม่และลูกชายสองคนกำลังชื่นชมกับธรรมชาติในป่าของรัฐฟลอริด้า
แต่แล้วก็ต้องเผชิญกับศัตรูร้ายที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน
เด็บบี้ วอล์คเกอร์ (Debbie Walker) วัย 41 ปี แม่ลูกสองเงยหน้าขึ้นมองทิวทัศน์เบื้องบน
พลางยิ้มอย่างเป็นสุขเหนือบริเวณหนองบึงของรัฐฟลอริด้า เธอเติบโตในเมืองแมรี่แลนด์ซึ่ง
สภาพธรรมชาติ ต่างกันลิบลับกับรัฐเมืองร้อนอย่างฟลอริด้า เธอจึงรู้สึกหวาดหวั่นเมื่อย่างเข้า
เขตป่าดิบแห่งนี้ เธอไม่ชอบป่าดงดิบที่เต็มไปด้วยสัตว์เลื้อยคลานประเภทจระเข้และงูพิษเท่าใดนัก
แต่ก็ยังอุ่นใจเมื่อนั่งอยู่บนรถแทรกเตอร์ล้อสูงเกือบ 2 เมตรที่สามีประดิษฐ์ขึ้นสำหรับแล่นใน
บริเวณหนองบึงตื้น ๆ
เมื่อย่างเข้าฤดูล่าสัตว์ช่วงปลายเดือนตุลาคมปี 2538 เบ็น (Ben) ก็วางมือจากธุรกิจ
เพาะเลี้ยงต้นไม้ในเมืองบ้านเกิดรัฐฟลอริด้า จากนั้นก็เข้าป่าล่ากวางและหมูป่า ครั้งนี้เขาพาเด็บบี้
ภรรยาพร้อมกับลูกชาย 2 คน คือแมทธิว (Matthew) 4 ขวบและมาร์ก (Mark) 2 ขวบไปด้วย
เด็กทั้งสองเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันและยังถูกรถเขย่าอีกด้วย จึงงีบหลับอยู่ข้างหลังใต้ที่นั่ง
ยกสูงของลูก ๆ มีสุนัขล่าสัตว์ 2 ตัวของเบ็นนอนเงียบอยู่ในกรงใหญ่
“เราน่าจะกลับกันได้แล้วนะ” เด็บบี้บอก
“ก็แค่ย้อนกลับทางเดิม เราก็คงถึงบ้านก่อนค่ำ” เบ็นยืนยัน
รถลุยป่าเกิดไปสะดุดติดกิ่งไม้ เบ็นปีนลงไปบนล้อมหึมาเพื่อใช้มีดพร้าตัดฟันออกให้พ้นทาง
ครู่ต่อมาเด็บบี้ได้ยินเสียงสุนัขร้องโหยหวนแทรกเสียงเครื่องยนต์ แล้วเบ็นก็ร้องขึ้นว่า
“อะไรกันนี่”
“มีอะไรหรือคะ” เธอถามขณะที่เบ็นสาละวนปัดกางเกงยีน พอมองลงไปก็เห็นฝูงตัวต่อเหลืองดำ
รุมตอมต่อยเบ็นแน่นตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาถึงต้นขา
ภายในไม่กี่วินาที ฝูงต่อก็เข้ากลุ้มรุมรถทั้งคัน เด็บบี้รู้สึกปวดแปลบจากพิษเหล็กในที่ทิ่มแทงตัวเธอ
“ลูก ๆ ล่ะ !” เธอหันไปเห็นฝูงต่อกำลังรุมตอมเด็กน้อยที่หลับอยู่ แมทธิวตื่นขึ้นมาหวีดร้องลั่น
สองมือโบกปัดเป็นพัลวัน เธอได้ยินเสียงมาร์กลูกคนเล็กร้องไห้จ้า
“แม่ แม่ หยุดมันที!”
เบ็นตะเกียกตะกายกลับขึ้นมานั่งประจำที่บนรถ แล้วเข้าเกียร์ถอยหลังเต็มแรง แต่เกียร์ไม่เข้า
“เราต้องวิ่งแล้ว” เขาตะโกนบอก
“ผมจะลงไปก่อน แล้วคุณค่อยส่งลูก ๆ มาให้ผม”
เขาหลับหูหลับตากระโดดลงบนกอหญ้าสูง ขาขวาดูเหมือนจะหักเพราะกระแทกกับของแข็ง
เหมือนหินเบื้องล่าง ความปวดร้าวแล่นเข้าสู่ร่างกายราวกับถูกไฟจี้
“คอยเดี๋ยว เด็บบี้ !” เขาลากขาพาตัวไปท้ายรถ “หย่อนมาร์กลงมาตรงนี้ ดินค่อยอ่อนหน่อย”
เด็บบี้ลังเล เธอไม่กล้าโยนลูกน้อยจากที่สูงเกือบ 4 เมตรลงไป ทันใดนั้น ต่อที่กำลังโกรธเกรี้ยว
ฝูงมหึมาก็เข้ารุมต่อยเธอทางด้านหลัง เด็บบี้หวีดร้อง ปล่อยตัวมาร์กลงไป แล้วขดตัวงอด้วยความเจ็บปวด
โปรดติดตามตอนที่ ( 2 )ในวันพรุ่งนี้