Belong to the Truth Jesus Christ

( 1 )

#เราไม่ใช่กระจก
ที่สะท้อนความคิดใคร
สะท้อนอะไรที่ไม่ดีของสิ่งใดๆ
#ไม่ใช่แรงมาก็แรงกลับ
ดีมาก็ดีกลับ เลวมาก็เลวกลับ
#นั่นไม่ใช่คุณสมบัติของความดี
#จิตต้องตั้งตนเสมือนป็นตัวกรอง
#คัดแต่สิ่งที่ดีเก็บไว้
#คัดสิ่งที่ไม่ใช่ออกจากชีวิต
#ไม่อ่อนแอกับความก้าวร้าว
#หากเข้มแข็งกับความอ่อนโยน
#พิจารณาให้ดีอย่างมีสติ
หนังสือ ไม่ได้ตัดสินที่ หน้าปก
ใจที่สกปรก ไม่ได้ตัดสินที่ หน้าตา
อย่าไปดูที่ "เรียนสูง" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่เอาไปใช้ได้อะไรที่เป็นประโยชน์ รึเปล่า.
อย่าไปดูว่า "พูดเพราะ" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่ ทนคำด่า ได้หรือเปล่า
อย่าไปดูที่ "เก่ง" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่แก้ปัญหาบนพื้นฐานความดี ได้หรือเปล่า.
อย่าไปดูที่ "อายุมาก" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่การทำตัวให้น่าเคารพ หรือรู้จักควบคุมอารมณ์ ได้หรือ
เปล่า.
อย่าไปดูที่ "แต่งงานอลังการ" หรือวันนี้ "รักมากแค่ไหน"
แต่ให้ดูที่อยู่กันนานได้หรือเปล่า.
อย่าไปดูที่บอกว่า "ถือศีลฟังธรรม" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่ลด ละ เลิกได้จริงหรือเปล่า.
อย่าไปเชื่อคำที่บอกว่า "ไม่เคยโกง" แค่ไหน
แต่ให้ดูที่ว่าเมื่อมีโอกาสทำ แล้วยังไม่โกงได้หรือเปล่า
อย่าไปดูที่ "รํ่ารวยหรือยิ่งใหญ่" มากแค่ไหน
แต่ให้ดูที่ รู้จักแบ่งปันใครบ้างหรือเปล่า
อย่าไปดูคนที่ต่อหน้าก็ "พูดดี ทำดี" ถูกใจเรา แค่ไหน
แต่ให้ดูที่ลับหลังเรา เค้าทำด้วยหรือเปล่า
อย่าไปดูที่ "ฉลาด หน้าตาดี คิดดี ดูดี" แค่ไหน
แต่ให้ดูว่า เคยทำความดีอะไรมาบ้าง รึเปล่า
ขอให้มีความสุขกับเทศกาลดีๆ วันดีๆ
ตลอดปี และตลอดไปกันทุกท่านนะครับผม

( 2 )


มีเพื่อนคนนึง
ชีวิตเขา...ล้มเหลวเกือบทุกด้าน
ปรึกษาอะไรไม่ได้เลย แต่ทุกครั้งที่เพื่อนเดือดร้อน
เขาคนนี้...จะมาเป็นคนแรก!!!
เพื่อนอีกคน
เรื่องทำธุรกิจ...สุดยอดมาก
เรื่องทำมาหากินเก่งมาก ปรึกษามัน
คุยกับมันเรื่องธุรกิจทีไร ได้ความรู้ดีๆทุกที
ไอ้นี่เสียตรงที่ มันชอบหักหลังเพื่อนเรื่องผู้หญิง
เมียเพื่อน เด็กเพื่อน น้องสาวเพื่อน
ถ้ามันชอบ มันจะจีบไม่เลือก
เพื่อนอีกคน
ไอ้นี่ รักเพื่อนมาก
ใครมีเรื่อง ใครรังแกเพื่อน
ไอ้นี่ไม่ยอม ตามเอาคืนให้
ข้อเสียมันคือ...แม่งยืมเงินแล้วไม่เคยคืน!!
เพื่อนอีกคน
เก่ง ตั้งใจทำมาหากิน
ใจใหญ่ใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่เพื่อน
จะเล็กจะใหญ่ ช่วยได้รีบช่วยเลย
ข้อเสียมันคือ ปากเสียบางครั้งพูดไม่คิด
บางทีพูดตรงเกินไป จนเพื่อนเสียใจ
บาดหมางใจกันก็มี
ผมจะบอกว่า...
ไม่มีใครสมบูรณ์แบบหรอก
ไม่มีใคร เพอร์เฟคทุกอย่างหรอก
แม้กระทั่ง ตัวเราเอง
ยังมีข้อดี มีข้อเสียในตัวเองเลย
คนอื่นก็เหมือนกัน มีทั้งข้อดีมีทั้งข้อเสียเช่นกัน
ถ้าคิดจะคบหาแต่คนสมบูรณ์แบบ
ชาตินี้คงไม่มีเพื่อน ไม่มีผัว ไม่มีคนคบ
ต้องเดินคนเดียวอยู่คนเดียว
เพราะทุกคน..ล้วนมีข้อเสีย
คบใคร เลือกคบ
เลือกเอาแต่ส่วนดีๆของเขาก็พอ
อันไหนไม่ดี ก็ไม่ต้องคบมุมนั้น
ชอบกินปลา
ไม่จำเป็นต้องกินก้างหนิ
กินแต่เนื้อแล้วเขี่ยก้างไว้ข้างจานสิ

ขอบคุณบทความจาก สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 3 )


อย่าแปลกใจทำไม แรงงานต่างด้าวเต็มประเทศ แต่คนไทย(บางคน)บ่นจน
ร้านข้าวมันไก่เพื่อนผม ให้วันละ400 เลี้ยงข้าวด้วย ทำๆ ออกๆ
ร้าน ขาหมูเพื่อนผม ให้440 มีที่พักให้ กินอยู่ฟรี มีเงินเดือน ปีนึงลูกน้องไม่ซ้ำหน้า
เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก

นี่ก็อีกตัวอย่าง
ร้านแก๊สคนรู้จักแถวบ้านเลย ิโพสต์หาคนส่งแก๊สน่าจะเดือนเว้นเดือน เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก
งานก็ไม่ได้ลำบากอะไรเลย มีคนสั่งแก๊สก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่ง ไม่มีคนสั่ง นั่งเล่นโทรศัพท์
นั่งฟังเพลงสบายใจ วันละ500 ยังไม่มีคนอยากจะไปทำ นี่ก็เหมือนกัน เดี๋ยวเข้าเดี๋ยวออก

ผมเคยแนะนำคนนึง
ให้ไปทำงานร้านนี้แหละ เพราะเห็นว่าเขาว่างงาน เห็นว่า รายได้ไม่น่าเกลียด
เห็นว่า เจ้าของร้านก็นิสัยดี รู้มั้ยได้คำตอบว่าไง? ไม่เอาหรอกพี่ ส่งแก๊ส ไม่ใช่แนวผมเลย
ผมจบช่างไฟมานะพี่ ให้ผมส่งแก๊ส ผมตอบกลับไป แบบไม่เกรงใจ...เรื่องของมึง
งานไม่มีทำเงินไม่มีใช้ ยังดันเลือกงานอีก

ตั้งแต่นั้นมาผมไม่ยุ่งด้วยอีกเลย
คุณเชื่อมั้ยว่า คนแบบนี้มีเยอะมาก หนักไม่เอา เบาไม่สู้ เลือกงาน ทั้งที่ตัวเองแทบจะไม่มีแดก
ไม่มีทางเลือก และมีคนอีกประเภท ที่แบบว่า งานไม่มีเกียรติ ไม่ได้แต่งตัวดีๆ...ไม่เอา อันนี้ก็เยอะ

เจอมาแล้ว เห็นมาแล้ว
ร้านขาหมู ให้440 กินอยู่พร้อม ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใดๆ ไม่เอา แต่เลือก ไปเป็นเสมียนปั้มน้ำมัน
ได้อยู่ห้องแอร์ แต่งตัวดี แต่เงินเดือน11,000 เอาดิ!!

อยากแปลกใจทำไม แรงงานต่างด้าวเต็มประเทศ และอย่าแปลกใจ ทำไมคนบางคน
ชีวิตดักดานอยู่ที่เดิม พม่า เขมร ลาว เห็นประเทศไทยเป็นสวรรค์ เป็นบ่อเงินบ่อทอง
เพราะแค่มีแรงก็มีเงินแล้ว

ต่างด้าว
มาเมืองไทย มีเงินส่งกลับบ้าน มีเงินสร้างบ้านให้พ่อแม่ คนไทยเจ้าของประเทศ(บางคน)
เช่าบ้านอยู่ เป็นหนี้บัตรเครดิต ต่างด้าวหลายคนที่ผมรู้จัก กลางวันทำแพปลา ตกเย็น
เป็นเด็กยกเตาร้านหมูกะทะ

ส่วนคนไทย(บางคน)
เช้าเข้างาน สายโพสต์คำคมลงเฟสบุ๊ค เที่ยงโพสต์อาหารดีๆ บ่ายโพสต์กาแฟหรู
เย็นเช็คร้านเหล้า ลงรูปขวดเหล้า พร้อมแคปชั่น พักบ้างอะไรบ้าง รู้ยัง ทำไมคนไทย(บางคน)
ลำบากยากจน? ต่างด้าวมีเงินส่งบ้าน คนไทย(บางคน) กลางเดือน โทรไปขอเงินพ่อแม่
คนจำนวนมาก หนักไม่เอาเบาไม่สู้ ลำบากไม่จริง ลำบากไม่เป็น อย่างที่เขาพูดกันนั่นแหละ
คนไทย(บางคน) อยากรวย บินไปขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่พม่าช่วย แต่คนพม่าอยากรวย
ข้ามชายแดนมาทำงานที่เมืองไทย เป็นความจริงที่เจ็บปวด แต่คนจำนวนมากไม่เคยคิดจะ
ยอมรับความจริง

Cr สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 4 )

เลิกได้เลิก ลองเลิกดูชีวิตมันดีขึ้นจริงๆ
1. เลิก ... อยากเป็นเหมือนคนอื่น
2. เลิก ... เปรียบตัวเองกับใคร
3. เลิก ... ช่วยเหลือคนที่เขาไม่ได้ต้องการ
4. เลิก ... ทำตามลมปากใคร
5. เลิก ... คิดถึงเรื่องเก่า ๆ
6. เลิก ... อยากรู้เรื่องคนอื่น
7. เลิก ... รักคนที่เขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา
8. เลิก ... วิ่งตามเขาถ้ารู้ว่ามันไม่มีประโยชน์
9. เลิก ... คิดมากกับคำคน
10. เลิก ... คิดถึงอนาคต
11. เลิก ... คิดว่ามีความสุขแล้วมันจะไม่ทุกข์
12. เลิก ... ดูถูกตัวเอง
13. เลิก ... จมปลักกับอะไรเดิมๆ ถ้าไม่ได้ทำให้ชีวิตเราดีขึ้น
................................................................................................................

เพื่อนในไลน์ส่งมา

( 5 )

เขาไม่เป็นเหมือนคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาไม่ดี”
เขาคิดไม่เหมือนคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาโง่”
เขาไม่ทำอย่างคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาผิด”
เขาไม่เดินตามคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาหลงทาง”
เขาไม่ฟังคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาดื้อรั้น”
เขาไม่มีเท่าคุณ ไม่ได้แปลว่า “เขาด้อยกว่า”

ทุกคนมีความคืด มีเส้นทางของตัวเอง อย่าเอาบรรทัดฐานของคุณ ไปตัดสินใคร
สิ่งที่คุณเห็น อาจเป็นคนละด้านกับที่เขายืน เพราะชีวิตคิดแทนกันไม่ได้
ความหวังดีของคุณ อาจทำร้ายคนอื่น เพียงเพราะคุณขาดความเข้าใจ
อย่าให้ความหวังดี กลายเป็นความอึดอัด อย่าให้ความสำเร็จ ทำให้คุณกลายเป็นคนที่
ชอบ “ด้อยค่า” คนอื่นแบบไม่รู้ตัว คนที่ผ่านโลกมาเยอะ เก่ง ฉลาด แต่ “ไม่เคยฟังใคร”
จะกลายเป็นผู้ใหญ่ที่ “หลงตัวเอง!”

เพื่อนใน ไลน์ส่งมา

( 6 )

แถวบ้านผม มีร้านของชำสองร้าน
ร้านนึง ขายแป็บซี่ถุงละ12บาท อีกร้านขายแป็บซี่ถุงละ15บาท
ผมเลือกที่จะซื้อ ร้านที่ขาย15บาท เพราะเคยไปซื้อร้านที่ขาย12บาทแล้ว
พูดจาไม่ดี ทำเหมือนผมไปขอเขากินฟรี บางครั้งทำกิริยา เหมือนไม่เต็มใจขาย
ส่วนร้าน15บาท พูดจาดี มีอัธยาศัยดี ยิ้มแย้มแจ่มใส\\ร้าน12 บาทไม่เคยได้เงินผมอีกเลย

ในเมือง
มีร้านก๋วยเตี๋ยวร้านนึง อร่อยมาก| ทั้งลูกจ้าง ทั้งเจ้าของ พูดจากับลูกค้า
เหมือนเขามาขอกินฟรี หน้าบูดหน้าบึ้งตลอด อร่อย...แต่ขายไม่ดี เกือบเจ๊งละ
ผมไปกินครั้งเดียวไม่ไปอีกเลย
คนจำนวนมาก นั่งสงสัย ทำไมขายไม่ดี ทำไมลูกค้าไม่เข้าร้าน บางคนไม่ดูตัวเอง
และน่าเสียดายที่หลายคน ธุรกิจเจ๊ง เพราะปาก เพราะพฤติกรรมตัวเอง!!

ผมจะบอกว่า
ทำธุรกิจ ทำการค้า คำพูดคำจา สำคัญมาก ระวังคำพูดเราจะไปเป็นหอกแทงลูกค้า
ระวังคำพูดเรา ไปไล่ลูกค้าเราเอง เด็กขายพวงมาลัยตามสี่แยก
ยังพูดจาดีได้ รับเงินยังรู้จักขอบคุณเลย
ระวังนะ ระวังจะเจ๊งเพราะปากตัวเอง!!

ขอบคุณบทความดีๆจาก สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 7 )

ในประเทศญี่ปุ่นไม่มีวันครู
วันหนึ่งฉันถามเพื่อนร่วมงานชาวญี่ปุ่นของฉัน ครูยามาโมตะว่า
- คุณฉลองวันครูในประเทศญี่ปุ่นอย่างไร

เขาแปลกใจกับคำถามของฉันและตอบว่า

- เราไม่มีวันครู
เมื่อฉันได้ยินคำตอบของเขา ฉันไม่แน่ใจว่าควรเชื่อเขาหรือไม่ ความคิดแวบเข้ามาในหัวของฉัน:
"ทำไมประเทศที่ก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ วิทยาศาสตร์ และเทคโนโลยี ถึงไม่เคารพครูและงานของพวกเขา"
***
ครั้งหนึ่งหลังเลิกงาน ยามาโมตะเชิญฉันไปบ้านเขา เราขึ้นรถไฟใต้ดินเพราะว่ามันอยู่ไกลมาก เป็นช่วง
ชั่วโมงเร่งด่วนตอนเย็น และตู้โดยสารในรถไฟใต้ดินก็แน่นมาก ฉันหาที่ยืนได้โดยจับราวบันไดแน่น
ทันใดนั้น ชายชราที่นั่งข้างฉันก็เสนอที่นั่งให้ฉัน ฉันไม่เข้าใจพฤติกรรมที่น่าเคารพของชายชราคนนั้น
จึงปฏิเสธ แต่เขายังคงยืนกราน ฉันจึงถูกบังคับให้นั่งลง เมื่อเราออกจากรถไฟใต้ดิน ฉันขอให้ยามาโมตะ
อธิบายว่า ผู้ชายคนที่มีเคราสีขาว เค้าทำแบบนั้นทำไมยามาโมตะยิ้มและชี้ไปที่ป้ายชื่อครูที่ฉันสวมอยู่
และพูดว่า :
- ชายชราคนนี้หลังจากเห็นป้ายชื่อครูที่ติดอยู่บนตัวคุณ และเพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อสถานะ
ของคุณ
เขาจึงเสนอที่นั่งให้คุณ เนื่องจากฉันมาที่ บ้านคุณยามาโมตะเป็นครั้งแรก ฉันจึงรู้สึกไม่สบายใจที่จะ
ไปที่นั่นโดยไม่ได้ทำอะไรเลย จึงคิดจะซื้อของขวัญ ฉันจึงเล่าความคิดของฉันให้ยามาโมตะฟัง เขา
สนับสนุนแนวคิดนี้และบอกว่ามีร้านค้าสำหรับครูอยู่อีกเล็กน้อย ซึ่งคุณสามารถซื้อของได้ในราคา
ลดพิเศษ อีกครั้ง ฉันอดไม่ได้ที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง :

- สิทธิพิเศษมีให้เฉพาะกับครูเท่านั้นหรือ ฉันถาม ยามาโมตะยืนยันคำพูดของฉันโดยกล่าวว่า :
- ในญี่ปุ่น การสอนเป็นอาชีพที่ได้รับความเคารพมากที่สุด และครูคือบุคคลที่ได้รับความเคารพมาก
ที่สุด ผู้ประกอบการชาวญี่ปุ่นมีความสุขมากเมื่อครูมาที่ร้านของพวกเขา พวกเขาคิดว่าเป็นเกียรติ
***
ระหว่างที่ฉันอยู่ที่ญี่ปุ่น ฉันสังเกตเห็นหลายครั้งว่าคนญี่ปุ่นให้ความเคารพครูอย่างสูงสุด พวกเขา
มีที่นั่งพิเศษที่จัดสรรให้ในรถไฟใต้ดิน มีร้านค้าพิเศษสำหรับพวกเขา ครูที่นั่นไม่ต้องเข้าคิวเพื่อซื้อตั๋ว
สำหรับการขนส่งประเภทใดๆ... นั่นคือเหตุผลที่ครูชาวญี่ปุ่นไม่จำเป็นต้องมีวันพิเศษ
(เพราะทุกวันในชีวิตของพวกเขาคือการเฉลิมฉลอง)
โปรดเผยแพร่เรื่องราวนี้ให้ทุกคนได้รู้ ปล่อยให้สังคมเติบโตขึ้นเพื่อชื่นชมครูในระดับนี้ เล่าเรื่องนี้
อีกครั้งให้เพื่อนร่วมงานของคุณฟังเพื่อให้พวกเขาภาคภูมิใจ
ครูของฉัน ฉันขอคารวะ

( 8 )


ชีวิตเหมือนการขีดวงกลม
วันใดที่สมหวัง
ต้องรู้จักเตือนตัวเอง อย่าให้ความสมหวังบดบังสติปัญญา
วันใดที่ผิดหวัง
ต้องรู้จักระมัดระวังตัวเอง อย่าให้ความโศกเศร้าทำลายจุดหมายที่ตั้งไว้
วันใดที่มั่งมี
ต้องรู้จักใช้สติปัญญา อย่าให้เงินทองที่มีกลายเป็นอาวุธทำร้ายตนเองและคนรอบข้าง
วันใดที่ยากจน
ต้องรู้จักเข้มแข็งต่อตัวเอง อย่าให้หนทางข้างหน้ากลายเป็นทางตัน
ในวันที่เจ็บปวด
ต้องรู้จักปลอบใจตัวเอง อย่าให้ความโศกเศร้านั้นเป็นตัวทำลายชีวิตและจิตใจ
..
อย่าคาดหวังในสิ่งใดให้มากไป
เพราะเมื่อวันหนึ่งได้ครอบครอง สักวันหนึ่งก็ต้องสูญเสียไป
อย่าได้ศรัทธาใครจนขาดปัญญา
เพราะเมื่อวันใดที่เขาทำผิด เราจะปกป้องเขาด้วยดวงตาที่มืดบอด
ทรัพย์สินเงินทองมีไว้เพื่อใช้จ่ายยามมีชีวิต ต า ย ไปก็เอาไปด้วยไม่ได้ นอกเสียจากคุณจะ
เปลี่ยนเงินให้เป็นบุญ สร้างคุณประโยชน์ให้แก่ผู้คน
ชื่อเสียงลาภยศมีไว้เพื่อชื่นชม มันอาจสลายไปในวันรุ่งขึ้นก็เป็นได้ นอกเสียจากคุณจะอาศัย
ตอนที่คุณยังครอบครองมัน นำมวลชนมุ่งสู่ความดีงาม
ความสำเร็จคือผลของการเพาะปลูกไถคราด มันไม่เกิดขึ้นทุกฤดู นอกเสียจากคุณปลูกผลไม้
หลากหลายนานาพันธุ์
ชีวิตคือการดำเนินไป มันไม่อาจหยุดนิ่งอยู่กับที่ นอกเสียจากคุณความดีที่สั่งสมไว้
จะตราตรึงกลางใจชน
ชีวิตเหมือนวงกลม
จุดเริ่มคือจุดจบ จบแล้วก็เริ่มใหม่
คุณเป็นในสิ่งที่คุณเคยทำ คุณทำในสิ่งที่คุณเคยเป็น
เลือกทำในสิ่งที่ดีงาม สิ่งดีงามจะเกิดขึ้นจากบุญที่คุณเคยเลือกทำ
.....
ที่มา นุสนธิ์บุคส์

( 9 )

... อ่านแล้วสบายใจ ...

▪จนก็ตาย
▪รวยก็ตาย
▪สวยก็ตาย
▪หล่อก็ตาย
▪ขี้เหร่ก็ตาย
▪ป่วยก็ตาย
▪สุขภาพดีก็ตาย
▪ไม่มีใครไม่ตาย

อย่าไปคิดเยอะกับชีวิต ว่าจะต้องได้อะไร ว่าจะเป็นแบบไหน ว่าจะต้องเป็นเหมือนใคร

อะไรคว้ามาได้ "ก็ยินดี"
อะไรสุดมือสอย "ก็ปล่อยไป"

เราเป็นเพียงแขกมาเยือนบนโลกนี้ สักวันเราก็ต้องไป
อยู่กับปัจจุบันให้ได้ ทำทุกวินาทีให้มีความหมาย เพียงเท่านี้ ก็พอแล้ว
. อยู่เป็นกำลังใจให้กัน แล้วเราจะจากกันอย่างมีความสุข

...หิว ก็ กิน
...อิ่ม ก็ พอ
...ท้อ ก็ พัก
...หนัก ก็ วาง
...ง่วง ก็ นอน

.. อย่าจริงจังกับชีวิตนัก เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
แบ่งปันความสุขกัน ให้อภัยกันมากๆ
แล้วเราจะจากไปอย่างสง่างาม


. ยาอายุวัฒนะ​ 4​ อย่าง​ คือ​
ดื่มน้ำ นอนหลับ​ เดิน​ ร้องเพลง​
ที่สำคัญสุด​ ล้วนไม่มีค่าใช้จ่าย​
. น้ำ​ เป็นสิ่งพื้นฐาน​ตลอดไปของชีวิต
การนอนหลับ​ จัดเป็นยาบำรุงที่ดีที่สุด​
การเดิน เป็นการออกกำลังกายที่ดีที่สุด​
การร้องเพลง​ ฟังเพลง​ เป็นการผ่อนคลาย​ที่รื่นรมย์​ที่สุด​

.🏵. . เหล่านี้ล้วนแต่เป็นยาอายุวัฒนะ​ที่ดีที่สุด
ความสุขอยู่ไม่ไกล.. อยู่ที่ใจ..เรานี่เอง

( 10 )

ดิฉันอาศัยอยู่เนเธอร์แลนด์ มีลูกชายอายุ 16 ปี ตั้งแต่ลูกยังเป็นเด็ก จนก้าวเข้าสู่วัยรุ่น
ดิฉันพบว่า สภาพสังคมที่ลูกเติบโตมา ต่างกับเด็กไทยอย่างสุดขั้ว
-เมื่อลูกเรียนชั้นประถม ต้องนำอาหารกลางวันไปทานเอง แต่โรงเรียนจะสั่งห้าม ไม่ให้เด็ก
นำขนม ลูกอม ไปกิน แม้แต่ น้ำอัดลม เครื่องดื่มที่มีรสหวาน ก็ห้าม ของว่าง อนุญาตให้แต่
ผลไม้ กับแครกเกอร์ เท่านั้น
ส่วนเรื่องการเรียน ในปีแรกของการเรียน (5 ขวบ) ลูกกลับบ้านมา พร้อมงานศิลปะ แทบ
ทุกวัน อยู่โรงเรียน เน้น เล่น ทำกิจกรรมกลางแจ้ง และวาดรูป …เด็กนักเรียนที่นี่ื เกือบ 100%
ไปโรงเรียน ด้วยการขี่จักยาน ข้อดีของการขี่จักรยานคือ ฝึกความอดทน ประหยัด สุขภาพดี
และเป็นมิตรกับ สิ่งแวดล้อม
- พอลูกเข้าวัยมัธยม ก็ยังคงนำอาหาร มื้อกลางวันไปเอง เพราะ ประหยัด และเด็กทุกคนทำกัน
เป็นเรื่องปกติ…เมื่อ เดือน พค ที่ผ่านมา รัฐบาลเพิ่งประกาศห้าม นักเรียนนำโทรศัพท์มือถือไป
โรงเรียน ข้อห้ามนี้ มีผลบังคับสำหรับ นักเรียนระดับ ประถม และมัธยม เด็กนักเรียนต้องปฏิบัติ
ตามกฏนี้ ไม่มี ดราม่าใดๆ เกิดขึ้นในสังคมที่คนส่วนใหญ่เคารพกฏหมายอย่างเคร่งครัด

ข้อน่าสังเกตุคือ เด็กๆ ที่นี่ส่วนใหญ่ มีกิจกรรม การเล่นกีฬาที่ตัวเองชอบ อย่างน้อยคนละ 1 อย่าง
ในทุกวันเสาร์ ทั้งวัน เราจะพบ เด็กและวัยรุ่น ส่วนใหญ่ อยู่ตามชมรมกีฬาที่ตนเองสังกัด …ดังนั้น
ไม่ แปลกใจเลยว่า ทำไมประเทศเล็กๆ มีประชากรแค่ 17 ล้านคน แต่สามารถ ติดอันดับต้นๆ
ในวงการกีฬาระดับโลกได้

ความน่าสนใจอีกอย่างคือ เด็กๆ ที่นี่ถูกสอนให้ตั้งคำถาม (Why) ให้หาคำตอบ ไม่ใช่ เชื่ออะไรโดย
ไม่คิด …จนบางครั่ง ดิฉันเองยังหงุดหงิดกับลูก และสามี ว่า “จะถามอะไรหนักหนา ทำๆ ตามไปเถอะ“
จุดนี้ ดิฉันทัศนคติไม่ดีเอง ยอมรับค่ะ
เรื่องความประหยัด จนชนชาติดัชท์ ถูกมองว่า ”ขี้เหนียว“ ที่สุดในโลก…เด็กที่นี่ พออายุ 16 ปี กฏหมาย
อนุญาตให้เริ่มทำงานพิเศษได้ พวกเขาก็จะเริ่มหางานพาร์ทไทม์ ต่อให้ครอบครัวมีฐานะแค่ไหน แต่พ่อแม่
ส่วนใหญ่ก็จะมี ”งบ“ ให้ลูก เช่น ถ้าอยากได้ของที่มีราคาสูง พ่อแม่ ออกให้ส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่ง ก็ต้องไป
หาเงินมาเอง
สังคมที่นี่ ยิ่งรวย ยิ่งเก็บตัว ไม่โชว์รวย เพราะ กลัวการตรวจสอบเรื่อง ภาษี…ดังนั้น เวลาคนดัชท์ ส่วนใหญ่
คุยกัน จะบ่นเรื่ิอง “ของแพง” เช่น สินค้าแบรนด์นี้ แพงไป ไม่คุ้มกับคุณภาพ..,แม้แต่งานวันเกิดดัชท์
ก็สังสรรค์ กันแบบง่ายๆ เค็ก กาแฟ ของว่างเล็กน้อย ส่วนใหญ่ไม่มีอาหาร…ถ้าจะไปงานวันเกิด เราต้องอิ่ม
ไปจากบ้านของเราเองค่ะ
ร้านสะดวกซื้อ แบบ 24 ชั่วโมง ไม่มีในประเทศนี้ สมัยก่อน เคยมีค่ะ แต่เจ๊งไปแล้ว เพราะไม่มีลูกค้า เนื่อง
จาก คนที่นี่ ส่วนใหญ่ กิน นอน เป็นเวลา ไม่กินพร่ำเพรื่อ…เลยไม่ค่อยมีที่ให้ใช้เงิน แบบ non-stop ไปในตัว

เพราะความต่างกันสุดขั้วแบบนี้ ทำให้ดิฉันสงสัยว่า ทำไมฝรั่งหัวทอง ไม่แนะให้คนทั่วโลกใช้ชีวิตแบบ
พวกเขา เรื่องง่ายๆ แค่นี้เอง แต่กลับไปให้ราคากับ เรื่องที่ “”ธุระไม่ใช่“ เช่น สิทธิมนุษยชน หรือ ความไม่เป็น
ประชาธิปไตย ตามแบบที่ฝรั่งออกแบบไว้

แต่ดิฉันก็แอบดีใจนะคะ เมื่อได้ยินลูกชายพูดว่า ”มัม ระบบประชาธิปไตย จะได้ผลดี ก็ต่อเมื่อ ประชากรมี
ความคิดเป็นของตัวเอง ดังนั้น ในแต่ละประเทศ ควรออกแบบ ระบบการปกครองให้เหมาะสมกับ
คนในประเทศของตัวเอง“

รักคอมเม้นนี้ครับ

เพื่อนในไลน์ส่งมา

( 11 )


๐ จดหมายถึงตัวเอง ๐
.
ชีวิตของการเป็นผู้ใหญ่เป็นยังไงบ้าง
เติบโตขึ้นในแบบที่ตัวเองพอใจหรือเปล่า
มีใครบ้างที่ยังอยู่
มีใครบ้างที่หล่นหายไป
ความสดใสร่าเริง
หายไปกับกาลเวลาบ้างหรือเปล่า
ชีวิตของการเป็นผู้ใหญ่มันเหนื่อยใช่ไหมล่ะ
ทุกอย่างต่างก็หล่นหายไปตามเวลา
ไม่ว่าจะเป็นคน สัตว์ สิ่งของ
หรือแม้กระทั่งความสดใสของเด็กคนหนึ่ง
ทุกอย่างถูกทดแทนด้วยคำว่าหน้าที่
และความรับผิดชอบที่ต้องมีต่อตัวเองและผู้อื่น
จากเด็กขี้แยคนหนึ่ง
ที่ไม่พอใจอะไรก็ได้แต่ร้องไห้
ใช้น้ำตาแก้ปัญหาทุกอย่างเหมือนง่ายดาย
มันช่างต่างจากตอนนี้
ไม่ว่าจะสุข จะเศร้า จะเหงา
ก็ทำได้แค่ยิ้มเจื่อน ๆ
เพื่อกลบความอ่อนแอเอาไว้
มีข้อแม้ในชีวิตที่เกิดขึ้นอีกมากมาย
ไม่ใช่ว่าอยากกินไอติมก็แค่ล้างจาน
อยากได้ของเล่นก็แค่ช่วยพ่อแม่ทำงาน
โตขึ้นมาชีวิตมันมีเงื่อนไข
และข้อแม้มากกว่านั้นเยอะ
ความจริงใจหายากกว่าเงินทอง
ความดีไม่สามารถทำให้ใครมารักได้
ความใจดีมักถูกเอาเปรียบเสมอ
อ่อนแอเกินไปก็อยู่ยาก
เข้มแข็งเกินไปก็โดดเดี่ยว
แต่ก็ไม่ใช่ว่าชีวิตมันจะแย่ไปทั้งหมดหรอกนะ
อย่างน้อยมันก็ยังมีมุมโชคดีอยู่บ้าง
โชคดีที่มองโลกตามความเป็นจริง
โชคดีที่เป็นคนยอมรับเก่ง
โชคดีที่เจอกัลยาณมิตรที่ดี
โชคดีที่ยังมีแรงต่อสู้กับหลาย ๆ อย่าง
คิดถึงแกเหมือนกันนะ คิดถึงเด็กน้อยคนนั้น
คิดถึงรอยยิ้มที่ไม่ต้องแบกรับกับอะไรมากมาย
รอยยิ้มของการเติบโตเป็นผู้ใหญ่
มันไม่ง่ายเลยจริง ๆ
แต่มันก็คงจะไม่ยากเกินใจเรา
.
เครดิตบทความ : เพจ "ยินดี"
@ 𝑳𝒊𝒇𝒆’𝒔 𝑱𝒐𝒖𝒓𝒏𝒆𝒚 𝑷𝒂𝒈𝒆

( 12 )

เมื่อล้มป่วย ..
จึงรู้ว่า .. “ สุขภาพสำคัญที่สุด ”
เมื่อตกงาน ..
จึงรู้ว่า .. “ มีงานทำสำคัญที่สุด ”
เมื่อเศร้าใจ ..
จึงรู้ว่า .. “ ความสุขใจสำคัญที่สุด ”
เมื่อสูญเสีย ..
จึงรู้ว่า .. “ มีครอบครองสำคัญที่สุด ”
เมื่อแก่ตัว ..
จึงรู้ว่า .. “ วัยเยาว์นั้น..ดีเพียงใด ”
เมื่อโดดเดี่ยว ..
จึงรู้ว่า .. “ มีเพื่อนนั้น..ดีเพียงใด ”
เมื่อนอนไม่หลับ ..
จึงรู้ว่า .. “ หัวถึงหมอนแล้ว..กรนเลยนั้น..ดีเพียงใด ”
เมื่อกลายเป็นเพียง ' ความทรงจำ ' ..
จึงรู้ว่า .. “ ตอนนั้น..ดีเพียงใด ”
" เงิน " หาได้เท่าไหร่..? ถึงเรียกว่า .. “ มาก ”
หาได้เท่าไหร่..? ถึงเรียกว่า .. “ น้อย ”
ตอนกิน .. แต่ท้องไม่ยอมย่อย
ต่อให้มีกินเต็มโต๊ะ .. ก็กลืนลงท้องไม่ได้
ตอนป่วยหนัก .. จนถึงขั้นสุดท้าย
ต่อให้ .. '' มีเงินทองกองเท่าภูเขา ''
ก็ .. ซื้อ '' ชีวิต '' ต่ออีกอาทิตย์ .. ไม่ได้
'' ถนอมรักษา '' สิ่งที่มี .. อยู่ในตอนนี้
หากวันหนึ่งไม่มี .. จะได้ไม่เสียใจ
....................................................
บทความดีๆจาก : นุสนธิ์บุคส์

( 13 )

❤“แก้วเปล่า เรือเปล่า ตะกร้าเปล่า ชาม เปล่า และกล่องเปล่า”
เรื่องราวสั้นๆ 5 เรื่อง ให้แง่คิด ให้มุมมองที่อยากให้ทุกคนได้อ่าน ❤
แก้วเปล่า

นักศึกษาเข้าขอคำแนะนำจากอาจารย์นิกายเซนผู้อาวุโส แต่กลับนำเสนอข้อคิดเห็น
ของตนแบบไม่ยอมหยุดนิ่ง อาจารย์ได้แต่นั่งเงียบ ก้มหน้าก้มตาเทน้ำชาใส่แก้วไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งน้ำชาแทบจะล้นแก้วอยู่แล้ว นักศึกษารีบบอกอาจารย์ว่า "น้ำชาใกล้ล้นแก้วแล้ว
หยุดเทได้แล้ว" อาจารย์ตอบอย่างใจเย็น "เธอก็เหมือนแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำชาใบนี้ ลำพัง
แค่ความรู้สึกและความเห็นของตัวเองก็แทบเต็มความจุอยู่แล้ว แล้วนี่จะให้อาจารย์แนะนำ
อะไรอีก" ขีวิตเรา ควรจะมีจิตใจที่เปิดกว้าง และมีความตั้งใจที่จะเปิดรับสิ่งใหม่ๆได้ตลอดเวลา
จงปรับสภาพจิตใจให้ว่างเปล่าเหมือนแก้วเปล่าใบหนึ่ง แล้วจะมีน้ำชารสเลิศพร้อมสิ่งดีๆ
รอท่านอยู่เสมอ

เรือเปล่า

จวงจื่อ นักปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ของจีนเคยเล่านิทานสั้นๆไว้ว่า
ชายคนหนึ่งกำลังถ่อเรือข้ามฟาก เหลือบ ไปเห็นเรืออีกลำกำลังแล่นตรงมาปะทะกับเรือของตน
เขารีบตะโกนเตือนไปแบบรัวๆ แต่เรือลำนั้นก็ยังตรงมาไม่มีท่าทีจะเบนหัวเรือไปทางไหน จนเขา
ต้องตะโกนด่าออกไปด้วยความโกรธ แต่พอเรือทั้งสองลำเข้าใกล้กัน เขาจึงรู้ว่า แท้จริงเรืออีกลำ
เป็นแค่เรือเปล่า ความโกรธเคืองทั้งหมดแทบหายไปจนเกือบหมดสิ้น แล้วเขาก็ปรับหัวเรือตนให้
เบนไปอีกทางอย่างง่ายดาย บ่อยครั้ง ความโกรธเคือง เกิดเพราะจิตเราเองเป็นคนกำหนดขึ้นมา
หาได้มีใครเข้ามายุ่งเกี่ยวกับมันไม่ พยายามอย่าวางตัวเป็นจุดศูนย์กลาง อย่าเอาแต่โกรธเคือง
สิ่งรอบข้างปล่อยขีวิตให้อยู่ในสภาพจิตใจที่เป็นสุข โกรธไปทำไมให้เสียอารมณ์

ตะกร้าเปล่า

ปู่กับหลาน ตื่นเช้ามาก็จะนั่งอ่านหนังสือด้วยกัน
มีอยู่วันหนึ่ง หลานถามปู่ว่า "ปู่ครับ ผมก็อ่านหนังสือเช่นเดียวกับปู่ทุกวัน แต่ผมก็ไม่ค่อย
เข้าใจกับสิ่งที่อ่านมากนัก พอปิดหนังสือก็ลืมเกือบหมด แล้วแบบนี้มันจะมีประโยชน์อะไร"
ปู่ไม่ได้พูดอะไร แต่หันไปหยิบตะกร้าหวายที่ปกติเอาไว้ใส่ถ่านหิน แล้วยื่นให้หลานชาย
"ไปตักน้ำมาตะกร้าหนึ่ง" หลานชายนำตะกร้าไปตักน้ำที่บ่อน้ำ แต่น้ำก็ไหลทิ้งจนหมดทุกครั้ง
ก่อนถึงบ้าน ลองกี่ครั้งก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เมื่อเห็นหลานชายได้พยายามเต็มที่แล้ว แต่ก็คว้าน้ำเหลว
ทุกครั้ง ปู่จึงชี้ให้หลานชายมองดูที่ตะกร้า ก็ปรากฏว่าตะกร้าใบนั้นสะอาดหมดจดไม่สกปรกมากมาย
เหมือนเดิมอีก อ่านหนังสือให้มากเข้าไว้ แม้จะไม่ค่อยเข้าใจหรือจำไม่ค่อยได้ แต่ก็สามารถเปลี่ยน
แปลงท่านไปเรื่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นบุคลิกหรือสภาพจิตใจที่ดีขึ้น
ทุกความพยายามย่อมมีผล แม้จะนำตะกร้าหวายไปตักน้ำก็ยังมีปฏิกิริยาในแง่บวก

ชามเปล่า

ลูกศิษย์ถามอาจารย์เซน "อาจารย์ครับ ผมเหนื่อยมาก ยุ่งตั้งแต่เช้าจรดเย็นทุกวัน แต่ไม่เห็นมี
อะไรสำเร็จเป็นชิ้นเป็นอันสักที" อาจารย์นิ่งเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะนำเอาชามเปล่าใบใหญ่ขึ้นมา
ใบหนึ่ง แล้วนำเอาไข่ไก่ค่อยๆวางลงไปทีละฟองจนเต็ม ลูกศิษย์บอกว่า "เต็มแล้วครับ ใส่ไม่ได้อีกแล้ว"
อาจารย์ตักข้าวสารมาเทใสอีก แล้วทุกช่องว่างก็ถูกอัดเต็มไปด้วยเม็ดข้าวสาร ลูกศิษย์เริ่มเข้าใจ
แล้วอาจารย์ก็ยกเอาแก้วน้ำค่อยๆเทน้ำใส่ลงไปในชามใบนั้นอีก น้ำค่อยๆซึมลงไปช้าๆ ซึ่งก็ดู
เหมือนว่าชามใบนั้นถูกเติมความจุอย่างเต็มที่แล้วจริงๆ อาจารย์ถามลูกศิษย์ว่า "คราวนี้เต็มหรือยัง"
ลูกศิษย์ไม่กล้าตอบ อย่างไม่ได้คาดคิดมาก่อน อาจารย์หยิบเอาเกลือกำย่อมๆขึ้นมาค่อยๆโรยใส่
ชามใบนั้น ก็ปรากฏว่าน้ำไม่ได้ล้นออกมาเลย
อาจารย์สรุปให้ลูกศิษย์ฟังว่า "ชีวิตเราก็เหมือนชามเปล่าใบหนึ่ง เรื่องใหญ่เรื่องเล็กก็เหมือนสิ่งที่เรา
ใส่เข้าไปในชามเมื่อสักครู่นี้ เรื่องสำคัญเรื่องจำเป็นต้องใส่ให้เต็มก่อน เรื่องเล็กเรื่องน้อยค่อยว่ากันทีหลัง
หากชีวิตมัวแต่ไปสนใจแต่เรื่องจุกจิกหยุมหยิมเล็กๆน้อยๆเป็นหลัก แล้วจะเอาพื้นที่ที่ไหนมาบรรจุเรื่อง
สำคัญหรือเรื่องจำเป็น" จะวางอะไรใส่ไปในเส้นทางชีวิตก่อนหรือหลัง ตรึกตรองให้ดี เพราะมันมีผล
ต่ออนาคตแน่นอน

กล่องเปล่า

สุนัขจิ้งจอกกับลิงไม่มีอาหารตกถึงท้องเป็นเวลาหลายวันมาแล้ว เลยพากันไปกราบไหว้พระพุทธรูป
ให้ท่านช่วยเหลือ พระพุทธรูปตรัสว่า "มีกล่องเปล่าอยู่สองใบวางอยู่บนหิ้ง ใบหนึ่งบรรจุอาหารไว้เต็ม
อีกใบเป็นกล่องเปล่า พวกเจ้าจะเลือกเอากล่องใบไหน" สุนัขจิ้งจอกมองดูกล่องทั้งสองใบอย่างครุ่นคิด
ก่อนจะพูดว่า "สงสัยจะเป็นกล่องเปล่าทั้งสองใบ" กล่องใบหนึ่งรีบตอบว่า "ข้าไม่ใช่กล่องเปล่านะ"
พอสุนัขจิ้งจอกได้ยินเช่นนั้น ก็คว้าเอากล่องอีกใบไปทันที และก็ปรากฏว่ากล่องใบนั้นบรรจุอาหารไว้
เต็มจริงๆ เมื่อมองดูท่าทีของลิงที่งุนงง เพราะจับต้นชนปลายไม่ถูก สุนัขจิ้งจอกจึงบอกลิงว่า "กล่องที่มี
แต่ความว่างเปล่าเท่านั้น ที่จะกลัวว่าคนจะนินทา ว่าเขาเป็นแค่กล่องเปล่าที่ไร้คุณค่า" คนไร้กึ๋น มักวาง
ความฉลาดไว้ที่ปาก แต่คนมีกึ๋น จะวางความฉลาดไว้ที่ใจ

#เพจFlintlibrary #ห้องสมุดฟลิ้นท์
#ขจรศักดิ์แปลและเรียบเรียง
#ขอบคุณเจ้าของภาพ

( 14 )


รุ่นน้องโทรศัพท์มา ปรึกษาว่า จะหาโต๊ะจีน มาเลี้ยงขึ้นบ้านใหม่ 80 โต๊ะ เขาถามผมว่า...
มีแนะนำมั้ย?? ผมตอบกลับไปว่า มี เดียวพี่เอาเบอร์ให้ ผมวางโทรศัพท์จากรุ่นน้อง
มาเปิดดูเบอร์ร้านโต๊ะจีนที่ผมรู้จัก ระหว่างที่ผมเลื่อนหาเบอร์อยู่ #ผมนึกอะไรขึ้นมาได้อย่างนึง!!
เจ้าของโต๊ะจีนคนนี้ เคยโพสต์ด่าไอดอลผม และเคยโพสต์ด่าคนนั่นคนนี้ประจำ
ด่ายันเรื่องการเมือง และเขา...เคยโพสต์ด่าผมลอยๆครั้งนึง ผมโทรกลับไปบอกน้องว่า
พี่หาเบอร์โทรศัพท์ไม่เจอ ทั้งๆที่หาเจอ!! ผมให้เบอร์ ออกาไนท์อาหารอีกเจ้านึงไปแทน
เท่ากับว่างานนี้ ร้านโต๊ะจีนคนนี้ เสียโอกาสที่จะได้รายได้หลักแสน!! เพื่อนๆเห็นอะไร
จากเรื่องนี้มั้ยครับ?
เฟสบุ๊ค เหมือนหน้าร้านเรา เฟสบุ๊ค เหมือนบ้านของเรา ยิ่งทำธุรกิจ
ยิ่งต้องระมัดระวังเรื่องการโพสต์ ยิ่งต้องไม่เอาเรื่องส่วนตัวมาปะปน!!
เพราะคนชอบมี คนไม่ชอบ...มี คิดดูว่า เขาโพสต์ด่าคนที่ผมชื่นชอบ
โพสต์ด่าคนที่เคยมีบุญคุณกับผม รวมถึงเคยโพสต์ด่าผม คิดว่าผม จะให้งานเขามั้ยอะ?
ผมไม่ให้แน่นอน!! ผมอยากบอกเพื่อนๆว่า ไม่พอใจใครแค่ไหน ไม่ชอบใครแค่ไหน
ก็อย่าโพสต์ด่า!!
เพราะสิ่งที่เราโพสต์ มันไม่ได้ฟ้องคนที่เราด่าอย่างเดียวนะ มันฟ้องสันดานคนโพสต์ด้วย!!
มันฟ้องพฤติกรรมเขา มันฟ้องวุฒิภาวะคนโพสต์อย่างดี ประจานตัวเองชัดๆ
ผมเคยอยู่ในวงการโสเภณี เวลาเธอโกรธใคร เกลียดใคร เธอก็จะโพสต์ด่าคนที่เธอไม่ชอบ
โพสต์ด่าคนที่ตัวเองไม่ชอบ โพสต์ด่าคนที่ทำให้ตัวเองไม่พอใจ
โสเภณี(บางคน)ก็ทำ เด็กแว้น(บางตงคน)ก็ทำ!!!
ถ้าเราทำแบบนี้
วุฒิภาวะเราก็ไม่ต่างเลย!! คนที่ไม่พอใจใครก็โพสต์ด่า คนแบบนี้ คนที่เขาคิดได้
จะไม่อยากเกี่ยวข้องหรือร่วมงานด้วย เพราะเขาโพสต์ด่าคนที่ตัวเองไม่ชอบได้
วันนึงเราทำให้เขาไม่พอใจ เขาโพสต์ด่าเราก็ได้!!! ผมเคยเป็นมาก่อน
ไอ้นิสัยแบบนี้ ไม่พอใจใครก็โพสต์ด่า
สุดท้าย
คนดีๆลบผมออกจากเพื่อนหมด เหลือแต่ไอ้พวกเดียวกัน คิดเหมือนกันมากดไลค์ผม
มีแต่คนรังเกียจ ผมโพสต์ด่า โพสต์ด้วยคำหยาบคาย คนดีๆไม่เคยมากดไลค์
มีแต่พวกเดียวกันมากดไลค์
สมมุติผมโพสต์ด่าคุณ?
คุณจะมากินก๋วยเตี๋ยวร้านผมมั้ย? ก็ไม่มาหรอก ใครจะมา!! นั่นแหละที่ผมอยากสื่อ
ไม่ชอบใคร ก็ไม่ต้องโพสต์ด่า เก็บไว้ในใจ ก็ไม่มีใครรู้แล้ว
#คนฉลาดไม่ประกาศศัตรู มีแต่คนโง่ที่ทำ!!
คนเก่ง ไม่ใช่คนที่คิดคำด่าได้แสบที่สุด คนเก่งไม่ใช่คนที่เดินไปตบใครก็ได้
แต่คนเก่งจริงๆคือ คนที่ควบคุมตัวเองได้ และทำงานกับใครก็ได้
ทั้งที่ในใจอยากกระทืบมันก็ตาม!!! วุฒิภาวะต่ำ ทำงานใหญ่ไม่ได้
ควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่มีวันสำเร็จ
วันนั้น ถ้าเขาไม่โพสต์ด่าคนที่ผมรัก วันนี้ เขาได้งานหลักแสนจากผมไปแล้ว!!
หวังว่าจะมีประโยชน์กับใครนะครับ หวังว่าใครผ่านมาอ่านแล้วคิดได้

ชอบคุณบทความจาก สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 15 )


เมื่อวานนั่งรถ Grab เข้าไปในเมืองเพื่อไปหาอะไรทานกับภรรยา คนขับรถ Grab เป็นคนสิงคโปร์
ค่อนข้างใจดี พอขึ้นไปแป๊บนึงเขาก็ชวนเราคุย เขาเล่าให้เราทั้งสองคนฟังว่าแต่ก่อนเขาเคยทำ
งานเป็นเจ้าของบริษัทและมีรายได้ปีละห้าแสนเหรียญสิงคโปร์ ตอนนี้เขาเกษียณแล้วจึงมาขับรถ
Grab เขาถามผมว่ารู้ไหมว่าทำไมเขาถึงมาขับรถ Grab ทั้งๆที่จริงเขาก็ไม่ได้ต้องการรายได้อีกแล้ว

ด้วยความที่ผมเป็นนักเศรษฐศาสตร์พฤติกรรมและเศรษฐศาสตร์ความสุข ผมก็เลยตอบเขาไปว่า
มันคงจะเป็นเพราะว่าพอคนเกษียณแล้วไม่มีอะไรทำ การอยู่เฉยๆมันอาจจะทำให้เราตายเร็วได้
เพราะการทำงานมันเป็น identity ของเรา แถมการทำงานยังช่วยทำให้เราได้เจอผู้คน มีปฎิสัมพันธ์
กับคนอื่นๆ ซึ่งก็ช่วยทำให้เรามีความสุขในชีวิตประจำวันด้วย ใช่ไหมครับ

พอได้ยินดังนั้น คุณลุงคนขับก็ตอบผมว่า “No lahhhh”

ไม่ช่ายยยย

”อ้าว แล้วมันเป็นเพราะอะไรครับ“ ผมถามด้วยความสงสัย

คุณลุงก็เลยตอบกลับมาว่า ”ที่ผมมาขับรถ Grab นั้นก็เพราะว่ามันไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่เกษียณ
เมียผมก็เกษียณเหมือนกัน ตอนที่ผมยังทำงานอยู่ ผมเจอหน้าเมียวันละแค่ไม่กี่ชั่วโมง ช่วงนั้นเรา
สวีทกันมากเพราะวันๆเราเจอหน้ากันเพียงแค่แป็บเดียว พอมาถึงวันที่เราทั้งสองคนเกษียณ เราต้อง
เจอหน้ากันทุกวัน วันละ 24 ชั่วโมง เรามองหน้ากันจนแบบไม่มีอะไรจะคุยกันอีกแล้ว ผมก็เลยตัดสินใจ
ออกมาขับรถ Grab วันนึงจะได้เจอกันน้อยๆหน่อย ผมจะได้มีโอกาสได้คิดถึงเมียเหมือนแต่ก่อน“
ว่าแล้วก็หัวเราะก๊าก

เออ ที่ลุงพูดมันก็ make sense นะ Grab น่าจะทำแคมเปญ recruit คนอย่างคุณลุงเยอะๆ
“ถ้าไม่อยากเจอหน้าเมียทุกวัน มาขับ Grab กับเราไหม”

แล้วมีใครที่เป็นอย่างคุณลุงคนนี้กันบ้างครับ


เครดิต:ณัฐวุฒิ เผ่ามณี
นักเศรษฐศาสตร์ความสุข และศาสตราจารย์ด้านพฤติกรรม
Nanyang Technology University Singapore

( 16 )

“ เมล็ดที่ไร้แวว “

ไอสไตน์ ตอน 9 ขวบ มีคนบอกว่า “เด็กคนนี้ไอคิวต่ำ”
มีคนเคยบอกว่า วอลเตอร์ อีเลียส ดิสนีย์ เป็นคนไร้จินตนาการ ไม่มีความคิดสร้างสรรค์
ไมเคิล จอร์แดน ถูกคัดออกจากทีมสมัย ม.ปลาย ด้วยเหตุผลว่า “ตัวเล็กไป”
พวกเขาอยู่นอกสายตาของทั้ง โค้ช และครู มาตลอด ในขณะที่บางคนเลือกเก็บพวกเขาไว้
ไม่ว่า โค้ช ครู อาจารย์ แม้กระทั่ง พ่อแม่ ก็เปรียบได้กับคนหว่านเมล็ดพันธุ์
เมล็ดต่างชนิดกัน ไม่อาจปลูกด้วยวิธีการเดียวกัน แม้ใต้แสงแดดเดียวกัน ผืนดินเดียวกัน
กระทั่งอยู่ในแปลงเดียวกัน
ดังนั้นหน้าที่คนเพาะเมล็ดจึงสำคัญมาก ทว่า เมล็ดพันธุ์เหล่านั้นไม่อาจเลือกได้ว่าจะไปเกิด
ที่ผืนดินไหน และโดยเฉพาะ กับ 'คนเพาะ' ประเภทไหน
คนฉลาดเลือกคัดเมล็ดพันธุ์ที่คิดว่าเลี้ยงง่ายเอาไว้ เมล็ดที่มีแวว ที่เหลือก็ปล่อยตามมีตามเกิด
แม้นอยู่ในแปลงเดียวกัน
ในขณะที่บางคนยังคงเก็บ 'เมล็ดที่ไร้แวว' ไว้ รู้ทั้งรู้ว่าเลี้ยงยาก แต่ก็เลี้ยงมัน เพราะมันอยู่ในแปลง
ที่เขารับผิดชอบอยู่ ย่อมไม่ควรเปรียบเทียบกัน เขาคิดเช่นนั้น จึงตัดสินใจปลูกทุกเมล็ด ..
ด้วยวิธีการที่ต่างกัน..
เน้นที่กระบวนการ ไม่เน้นผลงาน หากเปรียบกับคน ก็คือ
'ฝึกให้-คิดเป็น' สำคัญกว่า 'สั่งให้-ทำเป็น'
สำคัญกว่านั้นคือ ดูแลทุกเมล็ดพันธุ์ด้วยอุเบกขา (ยากสุดก็ตรงนี้) เช่นนี้แล้วจึงเห็นได้ว่า
คนเพาะเมล็ดนั้นสำคัญยิ่ง
คนเพาะบางจำพวกใช้เมล็ดที่ (เหมือน) ดูไร้ราคา เป็นบันไดให้เมล็ดที่ตนหมายปลุกปั้นได้ปีนป่าย
ร้ายกว่านั้น เมล็ดไหนไม่เออออห่อหมกตาม ก็ถูกเขี่ยทิ้ง บางทีก็โดนบูลลี่ เพราะ 'คนเพาะ'
บางประเภท ยึดเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาล
'อคติของคนเพาะ' อันตรายอย่างยิ่งต่อการเติบโตของเมล็ดพันธุ์เหล่านั้น
หากเปรียบพรสวรรค์ของคนเฉกเช่น กรวด หิน ดิน ทราย และ อัญมณีอันล้ำค่า
ทุกแวดวงย่อมมีตั้งแต่ ดิน ยัน เพชร !
ไม่ยากหากจะเก็บเพชรมาเจียระไน แต่ที่ยากกว่าคือ ปั้นดินให้เป็นดาว !
คนฉลาดมองปราดเดียวก็รู้ว่าใครเป็นเพชร ในขณะที่มีดินจำนวนไม่น้อยที่อยากเป็นเพชรบ้าง ..
หากแต่ดิน ก็คือดิน
ตั้งต้นทุนให้ต่ำไว้ก่อน อย่าคิดว่าเราเป็นเพชร
เราไม่ใช่เพชร จงจำไว้ว่า เรา .. ไม่ใช่
เรา คือ ดิน
จงเป็นดินที่มีคุณค่า มั่นคง ไม่หวั่นไหว
'เมล็ดที่ไร้แวว' ไม่ว่าจะเกิดที่แปลงใด ก็อย่าให้ราคากับการแบ่งแยกของเขาเหล่านั้น
แต่จงใช้มันเป็นเครื่องมือ ผลักดันให้ก้าวต่อไป
แล้วเมื่อนั้น หัวใจของดินจะแกร่งกว่าเพชรอย่างประมาณมิได้
เพราะเคยได้ยินแต่คำว่า “ปั้นดินให้เป็นดาว” แต่ไม่เคยได้ยินคำว่า “ปั้นเพชรให้เป็นดาว” เลยสักครั้ง
ไอสไตน์ เป็นดินที่ขับเคลื่อนวิทยาศาสตร์ยุคใหม่ไปอีกกว่า 100 ปี เมล็ดไร้แววที่เคยถูก 'คนเพาะ'
บางคนมองข้าม วอลเตอร์ อีเลียส ดิสนีย์ เป็นดินที่ปั้นอาณาจักรในจินตนาการให้เกิดขึ้นจริง
ดินแดนในฝันของเด็กทั้งโลก 'วอลต์ ดิสนีย์'
ไมเคิล จอร์แดน เป็นดินหัวใจเพชร ที่เคยอยู่นอกสายตาของ 'คนเพาะ' บางคน เขาคือตำนาน
ของวงการบาสเกตบอล
และหากเมล็ดพันธุ์นั้นจะไม่โตไปในแบบที่เราตั้งใจไว้ ก็หาใช่สาระไม่ เพราะมันได้หยั่งรากที่แข็งแรง
ลงไปแล้ว และมันจะเติบใหญ่อย่างงามสง่าในแบบที่มันควรจะเป็น
เพราะมัน 'คิดเองเป็น' ไม่ต้อง 'ถูกสั่ง-ให้ทำเป็น'

เพื่อนในไลน์ ส่งมา

( 17 )

เทคโนโลยี...
เคยทำให้โรงงานเทปต้องปิดไป เมื่อมีcdเข้ามา
ร้านให้เช่าvdo ไม่เหลือให้เห็นแล้ว เพราะคนดูหนังฟรี กี่เรื่องก็ได้ผ่านอินเตอร์เน็ต

กล้องถ่ายรูปแบบม้วนฟิล์ม หายไปจากตลาดแล้วตั้งแต่มีกล้องดิจิตอล
ร้านถ่ายรูปติดบัตร รับล้างรูป อัดขยายรูป กลายเป็นร้านราดหน้า

โทรศัพท์มือถือ ทำให้ผู้คนไม่เขียนจดหมายหากันอีกแล้ว ไม่โทรก็ไลน์ ไม่ไลน์ก็เฟส
ความคิดถึง ถึงเร็วพอๆกับแสง เราเคยต้องเสียค่าโทรศัพท์นับพันบาท
เพื่อได้ยินเสียงลูกรักที่ไปเรียนต่างประเทศ เดี๋ยวแค่เพียงvdo call
ได้เห็นทั้งหน้าได้ยินทั้งเสียง และไม่เสียเงินเยอะเหมือนสมัยก่อน

โลกเปลี่ยนไปเยอะมาก โซเชี่ยลมีเดีย การดาวน์โหลด ทำวงการเพลง อุตสาหกรรมหนัง
แทบจะยืนต้นตาย ออกเพลงมาขายไม่ได้ โดนก็อปปี้หมด คนไม่ซื้อฟังในยูทูปแทนไม่เสียเงิน

เดี๋ยวนี้แค่จิ้มเลือก อาหารที่เราต้องการทางโทรศัพท์ มันจะมาถึงหน้าห้องเราใน30นาที

เมื่อก่อนเราจะเสียเงินซื้อกระเป๋าได้ ต้องไปห้างหรือตลาดนัด เดี๋ยวนี้อยู่บนเตียงก็สั่งซื้อ
รองเท้าที่ชอบได้จากอีกซีกโลกนึง

เดี๋ยวนี้
เราไม่ต้องเดินทางไปบ่อนอีกแล้ว สารพัดการพนันออนไลน์ แทงไฮโล เล่นป๊อกเด้งบนที่นอนได้
แทงบาคาร่าออนไลน์ในห้องส้วม โลกเปลี่ยนรุนแรง เงินจำนวนมหาศาลไปอยู่ในออนไลน์
ในเดลิเวอรรี่
เราจะมัวมานั่งเช่าตึกเปิดร้าน รอลูกค้าเดินผ่านมากินอาหารร้านเรา
เหมือนเดิมอีกไม่ได้แล้ว การค้าแบบเดิมจะหายไป เฉกเช่นหลายๆธุรกิจในอดีต
แม้แต่วงกา อ.อ.น
ยังปรับตัวลงมาอยู่ในออนไลน์ ในเมื่อคุณโสยังมีบริการถึงที่กันแล้ว
เราจะยังนั่งอยู่เฉยๆต่อไปอีกได้ยังไง?
เคยมีคนกล่าวไว้
ตั้งแต่มีไฟฉาย ก็ไม่มีใครจุดตะเกียงอีกเลย

บทความดีๆ: สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 18 )

#เคเอฟซี
ไม่เคยออกมาโวยวาย ไก่ทอดหาดใหญ่หรือไก่ทอดตลาดนัดที่ไหน
ที่ขายเกลื่อนเต็มประเทศ
#ฟูจิ
ก็ไม่เคยออกมาออกมาไม่พอใจซูชิห้าบาทตลาดนัดเลย ที่ทำซูชิเลียนแบบไม่พอ
แถมขายตัดราคาเหลือเพียง...5บาท
#โดนัท
ก็ไม่เคยออกมางอแง โดนัทตลาดนัด ที่ขายชิ้นละ10บาทสักที !! จริงมั้ย....?
ไม่ใช่เพราะพวกเขา ทุนหนากว่ารวยกว่าเลย แต่เพราะเขาโฟกัสแต่เป้าหมายตัวเอง
โดยไม่เสียเวลาไปสนใจคู่แข่ง เพราะพวกเขาสนใจที่จะทำของตัวเองให้ดี
ดีขึ้นไป พัฒนาแต่ร้านตัวเองขึ้นไป ถ้าเขามัวแต่เสียเวลาคิดเรื่องคู่แข่ง
เขาจะเอาเวลาที่ไหนไปคิดเรื่องร้านตัวเอง? ใครก็อปเขา เขาไม่ออกมาโวยเลย
ใครตัดราคาเขาเขาไม่เคยออกมาด่า เขาทำอย่างดี ทำให้ดีที่สุดในร้านตัวเอง
เขาไม่สนว่านอกร้านจะทำยังไงขายเท่าไหร่ ในชีวิตเรา จะต้องเจอคนเลียนแบบ
ตัดราคา ขโมยความคิด กันทุกวงการ ตั้งแต่ตลาดนัดยันตลาดหุ้น!
ตั้งแต่ร้านขายกางเกงยีนส์ตลาดนัด ยันร้านแบรนด์ดังในห้าง มีหมด
อย่าทะเลาะด้วย ด้วยการออกมาลดราคาแข่งกัน แต่ให้แข่งด้วยคุณภาพ และบริการ
ใครก็ชอบของถูก แต่ที่ชอบมากกว่าคือของดีไม่ใช่หรือ..?
ถูกแต่ใช้สามวันพัง ถูกแต่ไม่อร่อย ก็ขายได้ครั้งเดียว จริงมั้ย?
ไปสังเกตดูแบรนด์ระดับโลกสิ ไม่ทะเลาะกับใคร ไม่สนใจว่าใครจะเป็นยังไง
เขาสนใจพัฒนาที่ตัวเองอย่างเดียว มัวแต่คิดทำลายชีวิตคนอื่น
มัวแต่คิดใส่ร้ายร้านคนอื่นจะเอาเวลาที่ไหนคิด เรื่องชีวิตตัวเอง เรื่องกิจการตัวเอง?
คนที่ทำลายคนอื่น ให้ลงมาอยู่ในระดับเดียวกับตัวเอง มักอยู่ได้ไม่นานหรอก
มีแต่คนที่คิดพัฒนาตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง แก้ไขตัวเองให้ดีขึ้นทั้งนั้น
ที่อยู่นาน และมั่นคง อย่าเสียเวลาโค่นต้นไม้คนอื่นเลย
สนใจปลูกต้นไม้ของตัวเองดีกว่า.... อย่าเสียเวลาคิดเรื่องคนอื่น
จงใช้เวลาคิดเรื่องตัวเองให้มากที่สุดดีกว่า
“คิดจะเป็น ฟูจิ อย่าสนใจซูชิ 5 บาท ตลาดนัด"

บทความโดย สิริทัศน์ สมเสงี่ยม

( 19 )

เรื่องตลกของโลกนี้ มีอยู่ว่า...
ยิ่งทำตัวใหญ่ คุณยิ่งตัวเล็ก
ยิ่งถ่อมตัว คุณยิ่งสูงขึ้น
ยิ่งอวดฉลาด ยิ่งดูโง่
ยิ่งอวด ยิ่งดูเหมือนไม่มี
ยิ่งพยายามจะนำ ยิ่งไม่มีใครตาม
ยิ่งกร่าง ยิ่งไม่น่ายำเกรง
ยิ่งโฉ่งฉ่าง ยิ่งไม่น่ารับฟัง
ยิ่งตะโกน ยิ่งไม่รับความสนใจ
ยิ่งรีบ กลับยิ่งช้า
ยิ่งพยายามสวยหล่อ ยิ่งดูไม่ดี
ยิ่งธรรมดา กลับยิ่งน่าค้นหา
ยิ่งพูดน้อย กลับได้รู้เยอะ
ยิ่งพูดเยอะ ยิ่งได้ฟังน้อย
ยิ่งคิดว่าตัวเองรู้ดี ยิ่งไม่รู้
ยิ่งแสดงอำนาจ ยิ่งไม่มีอำนาจ
ยิ่งบังคับ ยิ่งถูกขัดขืน
ยิ่งสั่ง ยิ่งไม่ทำตาม
ยิ่งรู้เยอะ ยิ่งเป็นทุกข์
ยิ่งฉลาด ยิ่งไม่ฟังคนอื่น
ยิ่งอยากถูกรัก ยิ่งไม่ได้รับรัก
ยิ่งเฉยๆ ยิ่งถูกตามตื้อ
ยิ่งตื้อ ยิ่งไม่ได้
ยิ่งอ่อนแอ เขายิ่งไม่สนใจ
ยิ่งอกหัก ยิ่งแข็งแกร่ง
ยิ่งผิดพลาด ยิ่งเก่งขึ้น
ยิ่งล้มเหลว ยิ่งใกล้สำเร็จ
ยิ่งสำเร็จ ยิ่งกลัวพลาด
ยิ่งชนะ ยิ่งกลัวแพ้
ยิ่งมองตัวเองเป็นคนดี ยิ่งตัดสินคนอื่น
ยิ่งตัดสินคนอื่น ก็ยิ่งไม่ดี
ยิ่งสังสรรค์เยอะ ยิ่งเหงา
ยิ่งอยากมีความสุข ยิ่งเศร้า
ยิ่งอยากรวย ยิ่งจน
ยิ่งคิดเยอะ ยิ่งไม่เจอคำตอบ
ยิ่งเกลียด ยิ่งตัดไม่ขาด
ยิ่งอยากเป็นอิสระ ยิ่งติดกับ
ยิ่งพยายามตลก ยิ่งไม่ตลก
ยิ่งโง่ ยิ่งฉลาด
ยิ่งเล็ก ยิ่งใหญ่
ยิ่งง่าย ยิ่งมีเสน่ห์
ยิ่งธรรมดา ยิ่งพิเศษ
ยิ่งน้อย ยิ่งมาก
ยิ่งช้า ยิ่งไปได้ไกล
ยิ่งให้ ยิ่งได้รับ
ยิ่งไม่ต้องการ ยิ่งมีคนมอบให้
ยิ่งเงียบ ยิ่งมีพลัง
ยิ่งเดินข้างกัน ยิ่งเป็นผู้นำ
ยิ่งน้อมตัวลง ยิ่งถูกชูขึ้น
ยิ่งส่งต่อ ยิ่งมีอีก

( 20 )

บทกลอนไทยก็ยังน่าฟังเสมอ

▪︎น้ำใส เกินไป ก็ไร้ปลา
▪︎ตรงไป ตรงมา ก็ไร้เพื่อน
▪︎ฟ้าแจ้ง เกินไป ก็ไร้เดือน
▪︎ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน ก็ไร้ใจ
▪︎มีพร้อม เกินไป ก็ไม่ดี
▪︎บกพร่อง กว่านี้ ก็ไม่ไหว
▪︎ลุ่มหลง เกินรัก ก็หนักใจ
▪︎คิดมาก เกินไป ก็หนักตน
▪︎อ่อนน้อม ถ่อมไป ก็เสียเชิง
▪︎ตะเพิด เปิดเปิง ก็เสียผล
▪︎เข้มงวด เกินไป ก็เสียคน
▪︎ยอมให้ ทุกหน ก็เสียการ
▪︎พอให้ ได้พอ ก็พอดี
▪︎หยวนหยวน ถ้วนถี่ ให้พอผ่าน
▪︎เงี่ยหู หรี่ตา พอประมาณ
▪︎สงบคำ รออ่าน ผลงานจริง
▪︎ได้รับมา อ่านแล้ว ช่างเตือนใจ
▪︎เลยส่งให้ อ่านต่อ ไม่มัวนิ่ง
▪︎ถ้าเห็นว่า เข้าท่า ตามนั้นจริง
▪︎สมควรยิ่ง ส่งต่อ รออะไร

( 21 )

มันสุดยอดเลย
แบบเรียน ก. ถึง ฮ. ฉบับผู้ใหญ่ ขอให้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกันตลอดไปนะ

ก..เก็บสิ่งดีดีไว้ในใจ
ข..เข้าใจกัน
ค..คอยชี้นำ ชี้แนะสิ่งที่ดี
ง..ง้อ เมื่อรู้ว่าผิด
จ..จริงใจไม่เสแสร้ง
ฉ..เฉย เมื่อใจร้อน
ช..ช่วยเหลือกัน
ซ..ซื่อสัตย์ต่อกัน
ญ..ญาติดีกัน
ด..ดูแลกัน
ต..ติดตามข่าวคราว
ถ..ไถ่ถามทุกข์สุข
ท..ทำให้เพื่อนสบายใจ
ธ..เธอคือเพื่อนเรา
น..น้ำใจมีให้กันเสมอ
บ..แบ่งปันความรัก
ป..ปลอบใจเมื่อท้อ
ผ..เผื่อแผ่ความสุข
ฝ..ฝากผีฝากไข้ได้
พ..พูดจาดี
ฟ..ฟังกันเสมอ
ภ..ภูมิใจในตัวคุณ
ม..มองโลกให้กว้าง
ย..ยิ้มเสมอเมื่อเจอกัน
ร..รักคุณที่เป็นคุณ
ล..ละเอียดอ่อนกับความรู้สึก
ว..ไว้วางใจกัน
ศ..ศึกษานิสัยที่แท้จริง
ส..ส่งเสริมสนับสนุน
ห..ห่วงใยกัน
อ..เอาใจเขามาใส่ใจเรา
ฮ..เฮฮากับคุณได้ทุกเวลา

ส่งต่อ...หากคุณมี " เพื่อน "