Belong to the Truth Jesus Christ

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอน ที่ ( 41 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 27 (ผลประโยชน์​) <B>

ชีวิตนี้ไม่เป็นอะไรนอกจากสงครามและการผจญต่อเนื่องกัน​ เราไม่ได้สู้รบปรบมือกับศัตรูที่เป็น
เลือดเนื้อ แต่กับอำนาจนรก เราจะมีอาวุธอะไรที่มีอานุภาพมากไปกว่าที่ทำที่ท่านแม่ทัพของเรา
ทำลายบาปและนิมิตฟ้าใหม่แผ่นดินใหม่อีกเล่า? -​ จะมีอาวุธอะไรวิเศษกว่าการรำพึงถึงชีวิตและ
การทรมานของพระอาจารย์เจ้าอยู่หรือ?

นักบุญเปโตรบอกเราว่า เราต้องติดอาวุธตัวเองให้พร้อมสรรพที่จะประจัญบานต่อต้านมารร้าย
ที่พระองค์ได้ชนะมันแล้ว แต่มันก็หนีมารบกวนเราทุกเมื่อเชื่อวัน (1 เปตร 4:1)

“นับแต่เจ้าปีศาจถูกขยี้โดยความถ่อมตนและมหาทรมานของ
พระเยซูคริสต์แล้ว มันก็แทบไม่สามารถโจมตีวิญญาณได้แม้แต่วิญญาณเดียว หากวิญญาณนั้นมีอาวุธ
เป็นการรำพึงถึงข้อลึกลับแห่งชีวิตของพระสวามีเจ้า และถ้าหากมันยังหน้าด้านโจมตีวิญญาณเช่นนั้น
มันก็จะต้องพ่ายแพ้อย่างขายหน้า” (คาร์ดินัล Hugues)

“ท่านจงสวมเสื้อเกราะของพระเป็นเจ้า”​ (เอฟ 6:11) และจงถืออาวุธของพระเป็นเจ้า - นั่นคือลูกประคำ
แล้วท่านจะสามารถขยี้หัวใจปีศาจให้บี้แบนได้ และท่านจะสามารถยืนผงาดฟาดฟันการประจญของมันได้
โดยไม่พรั่นพรึง ด้วยเหตุนี้เอง แม้แต่เม็ดสายประคำเองก็เป็นที่เสียวสยองสำหรับปีศาจอยู่แล้ว​ ดังที่
นักบุญหลายคนได้ใช้สายประคำนี้ผูกตรึงปีศาจหรือไม่ก็ขับไล่ปีศาจออกจากร่างกายของผู้ที่ถูกสิง

บุญราศีอาลังเล่าว่า ท่านรู้จักชายคนหนึ่งซึ่งพยายามใช้ความศรัทธาทุกชนิดเพื่อจะพ้นจากจิตปีศาจ
ที่สิงตนอยู่ แต่ไม่ได้ผล​ ที่สุดเขาก็คิดถึงการแขวนลูกประคำที่คอ ซึ่งทำให้เขาสงบลงมากพอสมควร เขารู้สึก
ว่าถ้าหากเขาปลดสายประคำออกเมื่อใด ปีศาจจะทรมานเขาอย่างโหดร้ายทันที ฉะนั้น​ เขาจึงลองแขวนทั้ง
กลางวันและกลางคืน ผลก็ปรากฏว่าปีศาจหนีไปไม่กลับมาอีกเลย เพราะมันจะทนกับโซ่มหาคุณนั้นไม่ได้
ท่านบุญราศีเองก็เคยอ้างว่า ท่านเคยไล่ผีออกจากหลายคน โดยใช้สายประคำคล้องคอเขาเท่านั้น

คุณพ่อยาน อามาต์ (Amat) ในคณะดอมินิกกัน ครั้งหนึ่งกำลังเทศน์ในเทศกาลมหาพรตที่อาณาจักร
อาราก็อน ก็มีคนนำหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งถูกผีสิงให้จัดการไล่ ท่านก็สวดและทำพิธีไล่ผีหลายครั้งตามจารีต
แต่ป่วยการ ที่สุดก็ลองเอาสายประคำคล้องดู น่าประหลาดใจนัก ยังมิทันที่จะวางเรียบร้อย หญิงสาวนั้นก็
ตะโกนลั่นและร้องเสียงหลงว่า “เอาออก ๆ เม็ดเหล่านี้ทรมานฉัน”​ - ที่สุด​คุณพ่อ เพราะความสงสารเธอ
ก็เอาสายประคำออก

คืนนั้นเอง ขณะที่คุณพ่อกำลังนอนอยู่บนเตียง ปีศาจฝูงเดียวกันที่เคยสิ่งเด็กหญิงนั้นมา น้ำลายฟูม
ปากด้วยความบ้าคลั่ง​ พยายามจะจับกุมท่าน แต่ทำอะไรท่านไม่ได้ เพราะท่านถือสายประคำไว้ในมือ
มันพยายามจะเข้ามาแย่งสายประคำ แต่แตะต้องไม่ได้ ท่านก็ใช้สายประคำนั้นตีพวกมันอย่างแรง
และไล่พวกมันหนีไป โดยร้องว่า “สันตะมารีย์ พระแม่แห่งสายประคำศักดิ์สิทธิ์ โปรดช่วยลูกด้วย”​

☐ วันต่อมาเมื่อท่านไปวัด ก็พบหญิงสาวคนนั้นยังถูกสิงอยู่ และปีศาจตนหนึ่งในเธอได้หัวเราะเยาะ
และพูดว่า “บราเดอร์เอ๋ย หากเจ้าไม่มีสายประคำละก็ จะเคราะห์ร้ายแน่ ๆ!” คุณพ่อก็รีบเอาสายประคำ
คล้องคอหญิงนั้น แล้วรีบพูดว่า “เดชะพระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซู และพระแม่มารีย์ และโดยอำนาจ
ของสายประคำศักดิ์สิทธิ์นี้ ฉันสั่งพวกมึง พวกจอมปีศาจทั้งหลาย จงออกจากร่างกายของเด็กหญิงนี้ ณ บัดนี้”​
พวกมันจำเป็นต้องนบนอบ แม่หนูก็เป็นอิสระพ้นจากอำนาจของมันตั้งแต่บัดนั้น

เรื่องต่าง ๆ ที่เล่ามานี้ ย่อมเป็นอุทาหรณ์อันดีว่าสายประคำมีอำนาจเหนือปีศาจ การประจญ และ
บาปต่าง ๆ อย่างไร ฉะนั้น​ ขอให้เราหมั่นสวดสายประคำบ่อย ๆ และถ้าเป็นได้ก็เอาติดตัวไปด้วยเสมอ

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 42 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 28 (ผลแห่งความรอด)

นักบุญเอากุสตินกล่าวว่า ไม่มีกิจศรัทธาใดที่ได้ผลและมีประโยชน์ต่อความรอดของเราเท่ากับ
การเบนความคิดของเราไปหาการทรมานของพระมหาไถ่ของเรา

บุญราศีอัลแบร์ตมหาราช (The Great) ผู้ซึ่งนักบุญโทมัส​ อากวีนัสเป็นศิษย์ ได้เรียนในการตรัส
รู้เรื่องหนึ่ง ว่าโดยการคิดง่าย ๆ หรือการรำพึงถึงมหาทรมานของพระเยซูเจ้า คริสตชนจะได้รับส่วน
กุศลมากกว่าการจำศีลรับแต่ข้าวกับน้ำเฉย ๆ ทุกวันศุกร์ตลอดปี หรือเฆี่ยนตีตัวเองตามวินัยจนเลือด
ไหลสัปดาห์ละครั้งเสียอีก หรือสวดบทเพลงสดุดีจบทั้งเล่มทุกวันเสียอีก ถ้าหากเป็นดังนี้​ ก็ยิ่งจะเป็น
กุศลมหาศาล หากโดยการสวดสายประคำเราระลึกถึงชีวิต​ และการทรมานของพระองค์ไปพร้อม

วันหนึ่งแม่พระเปิดเผยแก่บุญราศีอาลังว่า รองจากมหาบูชามิสซา ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุด
โดยถือว่าเป็นดังอนุสาวรีย์อันทรงชีวิตของพระอาจารย์แล้ว ก็ไม่มีความเลื่อมใสศรัทธาใดที่ดีงาม
หรือ มีกุศลมากกว่า การสวดสายประคำ ซึ่งถือว่าเป็นอนุสาวรีย์ระลึกถึงชีวประวัติและมหาทรมาน
ของพระองค์

คุณพ่อดอลังค์ (Dorland) กล่าวว่า ในปี 1481 พระแม่ได้ประจักษ์มาแก่นักบุญดอมินิก แห่งคณะ
คาร์ทูเซียน ในเมืองเทรฟ (Treves) ว่า “เมื่อใดที่สัตบุรุษคนหนึ่งสวดสายประคำ โดยมีจิตใจผ่องแผ้ว
บริสุทธิ์ และรำพึงถึงข้อลึกลับแห่งชีวิตและการทรมานของพระเยซูคริสตเจ้าแล้ว เขาจะได้รับผลแห่งการ
ไถ่บาปของเขาอย่างสมบูรณ์ทั้งหมด”

พระแม่ของเราพูดกับบุญราศีอาลังว่า “แม่อยากให้ลูกรู้ว่า แม้มีพระคุณการุณย์หลายอย่างเกี่ยวกับ
การสวดลูกประคำแล้วก็ตาม แม่ยังจะเพิ่มให้อีกหลายอย่างแก่ผู้สวดถึง 50 เม็ด แต่ละครั้ง (สิบเม็ดห้ากลุ่ม)
ถ้าสวดโดยศรัทธา และคุกเข่าสวด จะช่วยให้เขาพ้นจากบาปหนัก และถ้าใครมั่นคงในความศรัทธานี้
โดยภาวนาและรำพึงด้วย ก็จะได้รับรางวัลสำหรับความศรัทธานี้ โดยแม่จะขอการนิรโทษ และอภัยผิด
ทั้งหมดสำหรับบาปของเขาในบั้นปลายชีวิต​ จงอย่าเป็นคนหัวรั้นเชื่อยาก คิดว่าสิ่งนี้เป็นไปไม่ได้ สำหรับ
แม่ไม่ยากอะไร เพราะแม่เป็นพระชนนีของพระราชาสวรรค์ และพระองค์ทรงเรียกแม่ว่า เปี่ยมด้วยหรรษทาน
และเมื่อเปี่ยมด้วยหรรษทาน แม่ก็ย่อมสามารถแจกจ่ายพระหรรษทานเหล่านี้ให้แก่ลูก ๆ ได้ตามความพอใจ”​

นักบุญดอมินิกมั่นใจถึงประสิทธิภาพแห่งการสวดลูกประคำและคุณค่าของการสวดนี้มาก จนถึงกับว่า
ถ้าท่านฟังแก้บาปเมื่อไร​ ท่านให้การสวดลูกประคำเป็นการใช้โทษบาปแทบทุกที ท่านผู้อ่านคงได้เห็นตัว
อย่างของเรื่องนี้ในเรื่องราวของสตรีใจศรัทธาที่กรุงโรมที่ท่านนักบุญให้สวดลูกประคำหนึ่งสาย นักบุญ
ดอมินิกเป็นนักบุญใหญ่ และคิดว่าผู้ฟังแก้บาปอื่น ๆ ก็น่าจะเอาแบบท่านบ้าง​ โดยกำหนดให้ผู้มาสารภาพ
บาปสวดพร้อมกับกับรำพึงถึงข้อลึกลับไปด้วย ดีกว่าจะให้ทำการใช้โทษอย่างอื่นซึ่งได้กุศลน้อยกว่า​ และ
เป็นที่พอพระทัยพระเป็นเจ้าน้อยกว่า และยิ่งน้อยกว่านั้นในการช่วยให้ก้าวหน้าในฤทธิ์กุศล แถมยังไม่มี
ประสิทธิภาพมากเท่ากับการสวดลูกประคำในการช่วยป้องกันพวกเขามิให้ตกในบาปอีก และยิ่งกว่านั้น
ในการสวดนี้ พวกเขายังได้รับพระคุณการุณย์นับไม่ถ้วนซึ่งอาจมีในการสวดอย่างอื่นด้วยเช่นกัน

คุณพ่อบลอซีอุส (Blosius) บอกว่า “การสวดสายประคำ และรำพึงถึงชีวิต และการทรมานของ
พระเยซูเจ้านั้น เป็นที่พอพระทัยพระองค์และแม่พระมาก และเป็นเครื่องมือที่ประสบผลสำเร็จในการได้รับ
พระหรรษทานทั้งสิ้น เราอาจสวดอุทิศให้ตัวเราเองหรือคนอื่นที่เราชอบก็ได้ หรือสำหรับพระศาสนจักร
ทั้งหมด ฉะนั้น​ ให้เราหันมาใช้สายประคำของเราในความจำเป็นทุกอย่างของเรา และเราจะได้รับ
พระหรรษทานทุกประการเพื่อช่วยให้เรารอดวิญญาณแน่นอน”

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 43 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 29 (อุปกรณ์​แห่ง​ความ​รอด)

นักบุญ​เดอนิสบอกว่าไม่มี​กิจการ​ใดที่สูงศักดิ์​และ​พอพระทัย​พระ​เป็นเจ้า​มาก​ไป​กว่า​ร่วม​มือ​
ใน​การ​กอบกู้​วิญญาณ​ และ​ทำให้​แผนการของปีศาจเป็นหมันไป พระบุตรของพระเป็นเจ้าได้เสด็จ​
ลงมาในโลก ก็เพื่อช่วยวิญญาณให้รอดเท่านั้น

พระองค์ได้คว่ำบาตรอาณาจักรปีศาจโดยตั้งพระศาสนจักรขึ้น​ แต่เจ้าปีศาจก็ระดมกำลังพวก
มันใหม่​ และโหมแรงเข้าโจมตีวิญญาณ​โดยลัทธิเฮเรติกอัลบีแย็นส์ ยุให้เกิดความเกลียดชัง
ความแตกร้าว​ และอบายมุขที่น่าเกลียดน่าชังไปทั่วโลกในศตวรรรษที่ 11, 12 และ​ 13

โดยมาตรการที่เข้มแข็งและแน่นเหนียวเท่านั้น เราจึงกำจัดความไร้ระเบียบ และอำนาจปีศาจ
เหล่านั้นได้ พระมารดาพรหมจารี​ย์​ของเรา ซึ่งเป็นผู้คุ้มครองพระศาสนจักรได้ให้อุปกรณ์อันทรงฤทธิ์​
ที่มีประสิทธิภาพที่จะบรรเทาพระพิโรธของพระบุตรเจ้า โค่นรากถอนโคนลัทธิเฮเรติก และสถาปนา
ระบบศีลธรรมคริสตชนใหม่​ โดยตั้งสมาคมภราดรภาพแห่งลูกประคำ กิจการนี้ปรากฏว่าได้ผลเป็น
ที่น่าภูมิใจ เพราะทำให้เกิดความรักเมตตาขึ้นมาใหม่ และการรับศีลศักดิ์สิทธิ์บ่อย ๆ ซึ่งได้เจริญรุ่งเรือง
ในศตวรรษแรกแห่งสมัยทองของพระศาสนาจักร​ และได้ปฏิรูปศีลธรรมคริสต์ชนอย่างดียิ่ง

พระสันตะปาปาเลโอที่ 10 ได้ตรัสในสมณกฤษฎีกาว่า​ สมาคมนี้ที่ได้ตั้งขึ้นเป็นเกียรติแก่
พระเป็นเจ้าและพระแม่พรหมจารีย์​ เป็นดังกำแพงแข็งแกร่งที่กางกั้นการโหมกำลังโจมตีของปีศาจ

พระสันตะปาปา เกรกอรี่ที่ 13 บอกว่า​ สายประคำเป็นของขวัญจากสวรรค์เพื่อใช้บรรเทา
พระพิโรธ ของพระเป็นเจ้า และวอนขอการเสนอจากพระแม่

พระสันตะปาปา จูล (Jules) ที่ 3 บอกว่า สายประคำถูกดลใจจากพระเป็นเจ้า เผื่อว่าประตูสวรรค์
จะได้เปิดให้แก่เราโดยการวิงวอนของพระแม่มารีย์

พระสันตะปาปาเปาโลที่ 3 และปีโอที่ 5 บอกว่า สายประคำถูกประทานให้แก่สัตบุรุษ เพื่อพวกเขา
จะได้รับความสงบทางใจและความบรรเทาใจง่าย ๆ แน่นอนทุกคนคงอยากเข้าเป็นสมาชิกของ
ภราดรภาพแห่งสายประคำซึ่งถูกตั้งขึ้นโดยมีจุดหมายสูงส่งเช่นนี้

คุณพ่อดอมินิก สงฆ์คณะคาร์ทูเซียน​ ผู้เลื่อมใสต่อลูกประคำนี้ได้เห็นภาพนิมิตว่า :- “สวรรค์ได้เปิด
ออกให้ข้าพเจ้าเห็น และชาวสวรรค์ทั้งหลายได้มาประชุมกันเป็นกองพันที่ยิ่งใหญ่ ข้าพเจ้าได้ยินพวกเขา
ร้องเพลงลูกประคำด้วยทำนองจับใจ และทุก ๆสิบเม็ดก็ใช้สำหรับระลึกถึง ข้อลึกลับแห่งชีวิต การทรมาน
และความรุ่งเรือง ของพระเยซูคริสตเจ้า และพระแม่” คุณพ่อดอมินิกสังเกตว่าทุกครั้งที่พวกเขาเอ่ยนามมารีย์
พวกเขาพากันก้มศีรษะ และเมื่อออกนามพระเยซูพวกเขาก็คุกเข่าลง และขอบคุณพระเจ้าสำหรับความดียิ่ง
ใหญ่ซึ่งพระองค์ได้กระทำในสวรรค์และพื้นดินโดยสายประคำ ซึ่งคณะภราดรภาพสวดบนโลกนี้ ท่านสังเกตุ
ด้วยว่า​ พวกเขากำลังสวดภาวนาแก่ผู้ที่กำลังปฏิบัติความศรัทธานี้ เห็นอีกว่า​ มีมงกุฎ​สวยงามมากมาย
ทำด้วยไม้หอมอย่างประหลาดถือไว้พร้อมที่จะมอบแก่ผู้สวดสายประคำอย่างศรัทธา ท่านยังเรียนรู้ต่อไปอีก
ด้วยว่า​ โดยสายประคำทุกสายที่พวกเขาสวดนั้น เขาก็ทำเป็นมงกุฎ​สำหรับตนเอง ซึ่งพวกเขาจะสวมใส่
ในสวรรค์ได้

ภาพนิมิตที่ท่านนักบวชคาร์ทูเซียนผู้ศักดิ์สิทธิ์มองเห็นนี้ ก็คล้ายกันมากกับภาพที่นักบุญ​จอห์น
(ศิษย์ที่รักของพระเยซูเจ้า) ได้มองเห็น กล่าวคือท่านมองเห็นเทวดาจำนวนมากมายกับนักบวช​ พากัน
ถวายสรรเสริญพระเยซูคริสตเจ้าสำหรับทุกสิ่งที่พระองค์ได้ทำ​ แ​ละทรมานบนโลกสำหรับความรอด
ของเรา นี่เป็นจุดมุ่งหมายโดยเฉพาะที่คณะภราดรภาพแห่งสายประคำกำลังทำอยู่

เราไม่ต้องคิดว่า การสวดสายประคำนี้เป็นงานของผู้หญิง​ ของคนบ้านนอก หรือคนไร้การศึกษา
เท่านั้น เพราะมันเป็นงานของผู้ชายและของผู้ยิ่งใหญ่ก็ได้ แต่พอนักบุญดอมินิกได้มารู้จักกับสันตะปาปา
อินนอเซนต์ที่ 3 จากความจริงที่ว่าท่านได้รับคำสั่งมาจากสวรรค์ให้ตั้งคณะภราดรภาพแห่งสายประคำ
พระสันตะปาปาได้ประทานการอนุมัติและเห็นพ้องด้วยทันที และเตือนให้นักบุญดอมินิกออกเทศน์ถึงเรื่องนี้
และกำชับด้วยว่าพระองค์เองก็อยากเป็นสมาชิกคนหนึ่งด้วย มีพระคาร์ดินัลหลายองค์ ต้อนรับความศรัทธา
นี้ด้วยใจร้อนรน ซึ่งทำให้ท่านนักเขียนโลเปส (Lopes) กล่าวว่า “ไม่อาจมีเพศ วัย และกรณีแวดล้อมใด
จะขวางกั้นมิให้ใครศรัทธาต่อสายประคำได้”

สมาชิกของคณะภราดรภาพแห่งสายประคำ เป็นบุคคลมาจากทุกชั้นทุกวัยและทุกฐานะ เช่น เจ้าชาย
กษัตริย์ คาร์ดินัล พระสันตะปาปาซึ่งจะบรรยายนามทุกคนไม่ได้ และเสียเวลาเปล่า ๆ​ ขอกระซิบเพียงว่า
หากท่านเข้าร่วมในสมาคมนี้ ท่านจะได้รับพระหรรษทาน และพระคุณพิเศษมากมายของคณะนี้ ทั้งตั้งแต่
บนโลกนี้และในสวรรค์ เพราะ “พวกท่านได้ร่วมกับเขาในความศรัทธา พวกท่านก็จะมีส่วนร่วม
ในเกียรติศักดิ์ของพวกเขาด้วย”​

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 44 ) กุหลาบ​ดอก​ที่​ 30 (สิทธิ​พิเศษ​ของภราดร​ภาพ)

ถ้าหากคุณ​ค่า​ขอ​ง​สมาคม​ภราดร​ภาพ​ และ​ความ​เชื่อ​ถือ​ได้​ใน​การ​เข้า​ร่วม​เป็น​สมาชิก​จะ​ต้อง​ถูก​
ตัดสิน​ โดย​พระ​คุณ​การุญ​ของ​สมาคมนี้แล้ว เราต้องรับอย่างเต็มปากว่า สมาคมคณะสายลูกประคำนี้
มีคุณค่ามากที่สุด และควรที่คริสตชนจะเข้าร่วมในสมาคมนี้ทุกคน​ เพราะสมาคมนี้มีรางวัลเป็นพระคุณ
การุณย์​มากที่สุด มากกว่าสมาคมใด ๆ และนับแต่แรกเริ่มทีเดียวก็แทบไม่มีสันตะปาปาองค์ใด
ที่ตระหนี่ต่อการให้พระคุณการุณย์ส่งเสริมกิจการนี้

รู้ว่าการเป็นตัวอย่างดีมีค่ากว่าวาจาหวาน ๆ และการช่วยเหลือพระสันตะปาปาได้พบว่า
ในการแสดงความสนใจคณะภราดรภาพไม่มีอะไรดีกว่าการเข้าเป็นสมาชิกเอง

ต่อไปนี้เป็นบทสรุปของพระคุณการุณย์ต่าง ๆ ที่บรรดาพระสันตะปาปาเต็มใจประทานให้แก่
สมาชิกภราดรภาพ และถูกย้ำอีกทีโดยพระสันตะปาปา อินนอแซนส์ที่ 11 วันที่ 31 กรกฎาคม​ 1679
และได้รับการต้อนรับและประกาศวันที่ 25 กันยายนปีเดียวกัน โดยอัครสังฆราชแห่งปารีสว่า :
1. สมาชิกจะได้รับพระคุณการุญประการหนึ่งครบบริบูรณ์ในวันเข้าเป็นสมาชิกภราดรภาพ
2. พระคุณการุณย์ครบบริบูรณ์อีกอันหนึ่งเวลาใกล้จะตาย
3. ทุก ๆ สามกลุ่มของข้อลึกลับห้าประการที่ได้สวดได้รับชนิดสิบปี และสิบ...(สี่ร้อยวัน)
4. ทุกครั้งที่สมาชิกออก พระนามอันศักดิ์สิทธิ์ของพระเยซูและแม่พระอย่างเลื่อมใส ได้รับชนิดเจ็ดวัน
5. ได้รับ 7 ปี และ 300 วัน ถ้าร่วมขบวนแห่สวดลูกประคำอันศักดิ์สิทธิ์
6. สมาชิกที่สารภาพบาปอย่างดี และเป็นทุกข์โดยจริงใจสำหรับบาปของตน จะได้รับพระคุณการุณย์
ครบบริบูรณ์ในวันที่ไปเยี่ยมวัดแห่งสายประคำอันศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งเป็นที่ตั้งของคณะภราดรภาพ และ
พระคุณนี้อาจได้รับทุกวันอาทิตย์​แรกของเดือน, วันฉลองพระเยซูและแม่พระ
7. สำหรับการเข้าร่วมในพิธี ซาลเว เรยีนา (สวัสดีพระราชินี) ได้รับชนิด 100 วัน - มีการขับเพลง​ซาลเว
เรยีนานี้. ในขบวนแห่หลังจากสวดบท Compline (บทสุดท้ายของทำวัตรประจำวัน) โดยคณะสงฆ์และ
บราเดอร์ในทุกอาราม​ ดอมินิกันและซิสเตอร์ดอมินิกันด้วย ธรรมเนียมนี้เริ่มโดยนักบุญดอมินิกัน...
ตั้งแต่นั้นมาคณะนักบวชอื่น และสมาคมอื่นก็เอาไปใช้ด้วย
8. ใครที่สวมสายประคำอย่างเปิดเผยเพราะความศรัทธา​ และเพื่อเป็นตัวอย่างแก่คนอื่น จะได้รับพระคุณ
100 วัน
9. สมาชิกที่เจ็บป่วย ไปวัดไม่ได้ อาจได้รับพระคุณการุณย์ครบบริบูรณ์ โดยการไปสารภาพบาป และรับ
ศีลมหาสนิท​ และในวันนั้นสวดสายประคำทั้งหมด (150 เม็ด) หรืออย่างน้อย 50 เม็ด
10. พระสันตะปาปายังได้แสดงใจกว้างขวางต่อสมาชิกภราดรภาพต่อไปอีก โดยให้เขาได้รับพระคุณการุณย์
เกี่ยวกับสถานที่สำคัญของกรุงโรมถ้าเขาไปเยี่ยมพระแท่น​ 5 แท่น ในโบสถ์ที่คณะภราดรภาพถูก
สถาปนาขึ้น และสวดข้าแต่พระบิดา​ วันทามารีย์หน้าแท่น แท่นละ 5 จบ​ เพื่อความร่มเย็นของพระศาสนจักร
และถ้ามีเพียง​ 1-2 แท่นในวัดภราดรภาพ พวกเขาก็ต้องสวดบทข้าแต่พระบิดา​ วันทามารีย์ 25 ครั้งต่อหน้า
แท่นหนึ่ง (ถ้ามี​ 2 แท่น ก็คงแบ่งกันเป็นแท่นละ 12+13)

นี่เป็นพระคุณพิเศษที่ประทานให้แก่สมาชิกคณะภราดรภาพในการที่โปรดให้พวกเขาสามารถได้
พระคุณการณย์ครบบริบูรณ์ในวัดที่มีรูป 14 ภาค (Stational Churches) ซึ่งอาจอุทิศให้แก่วิญญาณใน
ไฟชำระก็ได้ และยังมีพระคุณการุณย์​อีกหลายแบบซึ่งอาจรับได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องลงทุนมากหรือต้องเดิน
ทางไกลไปต่างประเทศ และหากคณะภราดรภาพไม่ถูกตั้งขึ้นในสถานที่ ๆ​ พวกเขาอาศัยอยู่ พวกเขา
ก็อาจได้รับพระคุณเช่นเดียวกัน โดยไปเยี่ยมพระแท่น 5 แท่นในวัดใดก็ได้ การอนุโลมนี้ประทานให้
โดยพระสันตะปาปาเลโอที่ 10

สภาจารีตศักดิ์สิทธิ์แผนกพระคุณการุณย์ได้ทำบัญชีพิเศษแสดงวันเวลาสำหรับไปรับพระคุณนอกวัด
พิเศษกรุงโรม และได้รับอนุมัติจากพระสันตะปาปาวันที่ 7 มีนาคม 1678 และสั่งว่าให้ถือตามกฎเกณฑ์
อย่างเคร่งครัดเพื่อจะรับพระคุณการุณย์ในวันเหล่านี้

ทุกวันอาทิตย์ในกำหนดเตรียมคริสตมาส (Advent) ทุกวันในกำหนดวันจำศีลและภาวนา
คือวันพุธ ศุกร์ เสาร์ หลังจากอาทิตย์แรกในมหาพรต (เดี๋ยวนี้เลิกแล้ว) Ember Days วันก่อนคริสต์มาส
มิสซากลางคืนคริสต์มาส มิสซาตอนเช้า​ และมิสซาที่ 3 ของคริสต์มาส​ วันฉลองนักบุญ​ สเตเฟน, วันนักบุญ
จอห์น​เอวัง​ เย​ลิสต์, ฉลองทารกผู้ไร้มลทิน, วันรับพิธีสุหนัต วันคริสต์ประจักษ์ วันอาทิตย์ที่​ 70​ - 60​ - 50 และ
ทุก ๆ วันตั้งแต่วันพุธรับเถ้าถึงวันอาทิตย์ แรกหลังปัสกา (Low sunday) รวมทั้งวันอาทิตย์นั้นด้วย สามวัน
แห่งการอ้อนวอน (Rogation Day) วันก่อนเปนเตกอสเตพระจิตเจ้าเสด็จลงมา ทุกวันระหว่างอัฐมวารของ
เปนเตกอสเต และทุกวันในสามวันของวันจำศีล (Ember Day) เดือนกันยายน

ท่านสมาชิกของคณะภราดรภาพที่รัก ยังมีพระคุณการุณย์อีกหลายอย่างที่ท่านอาจรับได้ หากท่าน
อยากทราบโปรดพลิกหาดูตามบัญชีพระคุณการุณย์ที่ประทานให้แก่สมาคมภราดรภาพแห่งคณะสายประคำ
ท่านจะเห็นรายชื่อของพระสันตะปาปาที่ประทาน​ วัน เดือน ปี ที่ประทานให้ และให้เท่าไร? นอกจากนั้นก็ยัง
อาจมีหลงเหลืออยู่บ้างซึ่งไม่อาจรวมไว้ในที่เดียวหมดได้

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 45 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 31 (Blanche of Castille - Alphonsus)

พระนางบลางเชอะ เดอ คาส​ตีย์ ราชินีของประเทศฝรั่งเศส​ ทรงเศร้า​โศก​มาก​ เพราะ​แต่งงาน​
มาได้​ 12​ ปีแล้ว แต่ยังไม่มี​ลูก​เลย​ นักบุญดอมินิกได้ไปเยี่ยมพระนาง และได้แนะนำให้พระนางสวด
ลูกประคำทุกวันเพื่อขอพรพระเจ้าได้ประทานบุตรแก่พระนาง​ พระนางก็ได้ปฏิบัติตามคำแนะนำนี้
อย่างซื่อสัตย์สม่ำเสมอ​ ในปี 1213 พระนางก็ให้กำเนิดพระราชโอรสหัวปี ชื่อว่าเจ้าชายฟิลิป
แต่พระราชบุตรนี้สิ้นพระชนม์ตั้งแต่เยาว์วัย

ความศรัทธาของพระนางไม่ได้อันตรธานหายวับไปกับความผิดหวังเลย ตรงข้ามพระนางสวด
ขอพระแม่เจ้ามากกว่าเดิม​ พระนางไปหาเอาสายประคำมากมาย มาแจกจ่ายแก่ทุกคนในวัง​ และยัง
แจกไปถึงชาวต่างจังหวัด ขอให้พวกเขาสวดสายประคำ เพื่อขอพระเป็นเจ้าประทานพรพิเศษแก่ตน
ในปี 1215 ก็ประสูติพระราชโอรสองค์ใหม่ชื่อว่า เจ้าชายหลุยส์ ซึ่งในเวลาต่อมาได้เป็นกษัตริย์ คือ
พระเจ้าหลุยส์ แห่งฝรั่งเศส เป็นกษัตริย์ที่ดีมีศรัทธา​ เป็นความรุ่งเรืองของประเทศ
และเป็นตัวอย่างของราชาคริสตังด้วย

พระเจ้าอัลฟองซ์ที่ 8 กษัตริย์แห่งแคว้นอาราก็องและคัสตีย์​ กำลังใช้ชีวิตอย่างอีลุ่ยฉุยแฉกจน
พระเป็นเจ้าลงโทษหลายอย่าง​ เป็นต้นว่า​ ให้พระองค์พ่ายแพ้ในการรบ และต้องหนีไปหลบภัย
ในเมืองของประเทศพันธมิตร

ก็บังเอิญนักบุญดอมินิกได้เข้าไปในเมืองนี้ในโอกาสคริสต์มาส​ และได้เทศน์ถึงเรื่องสายประคำ
ดังที่เคยทำเรื่อยมา โดยชี้แจงว่า​ การสวดลูกประคำจะทำให้เราได้รับพระพระหรรษทานอย่างไร ท่าน
เน้นเหนือสิ่งใดว่า ใครที่สวดสายประคำอย่างเลื่อมใส จะเอาชนะศัตรูได้​ และจะได้ทุกสิ่งที่สูญเสีย
ในการรบคืนมา

พระราชาทรงฟังอย่างตั้งใจและส่งคนไป ถามว่า สิ่งที่ท่านพูดเรื่องสายประคำนั้นจริงเท็จเพียงใด
ท่านนักบุญก็รับรองว่าจริงยิ่งกว่าจริงอีก และถ้าหากพระองค์ปฏิบัติกิจศรัทธาเช่นนี้ร่วมกับคณะภราดรภาพ
พระองค์ก็จะเห็นเอง ดังนั้น​ พระมหากษัตริย์จึงได้ตั้งพระทัยอย่างมั่นคงว่าจะสวดสายประคำทุกวัน และได้
ทำเช่นนี้มาหนึ่งปี และแล้วเมื่อถึงวันฉลองคริสต์มาสคราวต่อมา พระแม่ได้ประจักษ์แก่พระองค์ในตอนป
ลายการสวดสายประคำ และพูดว่า​ “อัลฟองซ์! เธอได้รับใช้แม่เป็นเวลาหนึ่งปี โดยสวดลูกประคำอย่าง
เลื่อมใสทุกวัน ดังนั้นแม่จึงมาให้รางวัลเธอ แม่ได้รับพระคุณการอภัยบาปของเธอจากพระบุตรของแม่ และ
แม่กำลังจะให้สายประคํานี้แก่เธอ จงสวมมันไว้ และแม่ขอสัญญาแก่เธอว่า จะไม่มีศัตรูใดทำร้ายเธอได้อีก”​

ครั้นแล้วพระแม่ก็อันตรธานหายไป ปล่อยให้พระมหากษัตริย์ตื้นตันอยู่คนเดียว แต่จิตใจนั้นเต็มด้วย
ความมุมานะอันแข็งกล้า​ พระองค์รีบไปหาพระราชินี และเล่าให้ฟังถึงพระคุณพิเศษที่แม่พระประทานให้
พร้อมกับคำสัญญาด้วย พระองค์ยื่นสายประคำให้พระนางดู (ขณะนั้นตาบอดมาสองสามปีแล้ว
) แล้วพระเนตรของพระนางก็หายบอดเป็นปรกติ

ไม่นานหลังจากนั้น พระมหากษัตริย์ก็รวบรวมกองทหารโดยความช่วยเหลือของเหล่าพันธมิตร นำ
ทหารเข้าตะลุยหมู่ศัตรูอย่างองอาจ พระองค์บังคับให้ศัตรูคืนดินแดนที่มาบุกรุกเอาไปจากพระองค์ บังคับ
ให้พวกเขายอมชดใช้ค่าเสียหายต่าง ๆ และให้พวกเขาถอนทหารไปหมด ที่จริงนับว่าพระองค์มีโชคดีมาก
เพราะว่าทแกล้วทหารไหลหลั่งมาจากทุกทิศร่วมรบภายใต้ร่มธงของพระองค์​ เพราะพวกเขารู้สึกว่าไม่ว่า
พระองค์เสด็จไปทางไหน ก็มีแต่ปราบศัตรูให้หมอบราบเป็นหน้ากลองไปทั้งนั้น

ทั้งนี้ไม่น่าจะแปลกใจอะไร เพราะทุกครั้ง ก่อนที่จะยกกองทัพไป พระองค์ต้องคุกเข่าลงสวดสายประคำ
อย่างศรัทธา พระองค์ทำให้ชาววังทุกคนเป็นสมาชิกของสมาคมภราดรภาพแห่งลูกประคำ​ และรู้สึกดีใจ
ที่ได้เห็นนายทหารและคนใช้ทุกคนเลื่อมใสต่อสายประคำนี้

พระราชินีก็เข้าร่วมในสมาคมภราดรภาพและเริ่มสวดสายประคำด้วย เป็นอันว่าทั้งสองพระองค์
มั่นคงต่อความศรัทธานี้​ และดำรงพระชนม์ชีพอย่างศักดิ์สิทธิ์โดยแท้จริง

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 46 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 32 (ดอนเปเรส)

นักบุญดอมินิกมีหลานคนหนึ่งชื่อว่า ดอนเปเรส หรือเปโดร​ ซึ่งใช้ชีวิตอย่างเหลวแหลก เมื่อได้ยินว่า
ลุงของตนกำลังเทศน์ถึงเรื่องมหัศจรรย์ของการสวดลูกประคำ และได้ทราบว่ามีหลายคนได้กลับใจและ
เปลี่ยนหนทางชีวิตใหม่ เขาก็พูดว่า “ผมได้หมดหวังทั้งสิ้นที่จะเอาตัวรอดแล้ว แต่บัดนี้รู้สึกมีกำลังใจขึ้น
มาใหม่ ผมต้องตั้งใจฟังคนของพระเจ้าอย่างจริงจังเสียที” - ฉะนั้น​ วันหนึ่งเขาไปฟังเทศน์ของนักบุญดอมินิก
ซึ่งเมื่อเห็นเขา ท่านก็เทศน์เรื่องต่อต้านบาปอย่างร้อนรนมากกว่าธรรมดาและโดยสิ้นสุดดวงใจ พลาง
วิงวอนพระเป็นเจ้าผู้ทรงฤทธิ์ได้ฉายแสงสว่างในวิญญาณของเขา ให้เขามองเห็นสภาพอันน่าสังเวชของ
วิญญาณของเขา”​

ทีแรกดอนเปเรสออกจะตกใจบ้าง แต่ก็ยังไม่ตัดสินใจเปลี่ยนวิถีชีวิต เขามาฟังนักบุญเทศน์อีกครั้ง
คราวนี้ คุณพ่อดอมินิกแน่ใจว่าคนใจบาปหยาบหนาเช่นนี้จำเป็นต้องจัดการด้วยวิธีพิสดารสักหน่อย
จึงร้องด้วยเสียงดังว่า “ข้าแต่พระเยซูเจ้า ขอโปรดให้ผู้ที่มาประชุมอยู่นี้ได้เห็นสภาพวิญญาณของชาย
คนหนึ่งที่เข้ามาในบ้านของพระองค์บัดนี้ด้วยเถิด”​

ทันใดนั้น ทุกคนก็มองเห็นดอนเปเรสถูกล้อมด้วยปีศาจฝูงหนึ่งซึ่งมีรูปร่างเป็นเดรัจฉานน่าเกลียด
น่ากลัว และพวกมันล่ามเขาไว้ด้วยโซ่หลาย ๆ เส้น คนที่มาฟังเทศน์ก็วิ่งพล่านหนีไปทางโน้นทางนี้เพราะ
ความกลัวสุดขีด และดอนเปเรสเองก็ตกใจกลัวมากกว่าพวกเขาอีก ในการที่เห็นตัวเป็นสิ่งที่น่าเกลียด
น่ากลัวและสะอิดสะเอียนเช่นนั้น

นักบุญดอมินิกบอกเขาให้อยู่เงียบ ๆ และพูดกับหลานชายว่า “เจ้าคนที่น่าทุเรศเอ๋ย จงรู้ไว้เถิดว่า
วิญญาณของเธอยู่ในสภาพน่าสังเวชและน่าตกใจเพียงใด และจงทิ้งตัวลงแทบเท้าพระมารดามารีอา
จับเอาสายประคำนี้สวดด้วยความร้อนรน และเป็นทุกข์​ถึงบาปของเธอทั้งหมด และจงตั้งใจ
อย่างเด็ดเดี่ยว จะต้องเปลี่ยนชีวิตใหม่เป็นคนละคน”​

ดอนเปเรสคุกเข่าลงและสวดสายประคำทั้งหมด รู้สึกอยากไปสารภาพบาปเต็มที และก็ไปสารภาพ
โดยเป็นทุกข์ถึงบาปอย่างจริงใจ นักบุญดอมินิกสั่งเขาให้สวดสายประคำทุกวัน เขาก็รับปาก และสมัคร
เข้าเป็นสมาชิกของสมาคมภราดรภาพในมือของท่านนักบุญเอง

เมื่อเขาออกจากวัด​ ใบหน้าของเขาไม่น่าเกลียดน่ากลัวอย่างใด​ แต่กลับมีแสงรัศมีเรื่อ ๆ เหมือนแสง
ของเทวดา นับแต่นั้นมาเขาก็ยึดมั่นในความศรัทธาต่อสายประคำเสมอ ดำเนินชีวิตเป็นคริสตชนที่ดี
และตายอย่างศักดิ์สิทธิ์

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่ ( 47 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 33 (ปีศาจ​สิง) <A>

เมื่อนักบุญดอมินิกกำลังเทศน์เรื่องลูกประคำใกล้เมืองการ์ก้าสโซเน (เรื่องนี้เล่าโดยนักบุญหลุยส์
เรื่อง “ความศรัทธาอย่างแท้จริงต่อแม่พระ” เพื่ออธิบายว่า ใครที่รักแม่พระจะไม่เสียวิญญาณ​)
มีเฮเรติกส์​ลัทธิอัลบีแยนส์เซียนคนหนึ่งถูกปีศาจสิง และมีคนพาเขามาหาท่าน ท่านก็ทำพิธีไล่ผีออก
ต่อหน้ามหาชน เวลานั้นมีคนมาฟังเทศน์ประมาณหมื่นกว่าคน ปีศาจที่สิงคนป่วยนี้ถูกบังคับให้ตอบ
คำถามของท่านนักบุญทั้ง ๆ ที่พวกมันไม่อยากตอบ พวกมันพูดว่า :
1. พวกมันที่สิงร่างของชายที่น่าสงสารนี้มีจำนวนทั้งหมด​ 15,000 คน เพราะเขาได้โจมตี
ข้อลึกลับ 15 ข้อของสายประคำ
2. พวกมันบอกว่าโดยการเทศน์เรื่องสายประคำ ท่านได้หว่านความหวาดกลัวลงไปในก้นบึ้งของ
ขุมนรก และบอกว่าท่านเป็นคนที่มันเกลียดมากที่สุดในโลก เพราะท่านได้แย่งเอาวิญญาณไป
จากมันโดยสร้างความศรัทธาต่อสายประคำขึ้นมา
3. จากนั้นพวกมันก็ยังเปิดเผยเรื่องอื่นอีกหลายประการแท้จริงต่อแม่พระ​ เพื่ออธิบายว่า ใครที่รัก
แม่พระจะไม่เสียวิญญาณ

นักบุญดอมินิกเอาสายประคำคล้องคอเฮเรติกคนนั้น และถามพวกปีศาจให้บอกตนว่า ในบรรดา
นักบุญ และเทวดาทั้งหลายในสวรรค์ มันกลัวใครมากกว่าหมด และฉะนั้นต้องเป็นที่รักและเคารพ
จากมนุษย์ทั้งมวล มาถึงตอนนี้มันพากันตะโกนแสบแก้วหู ชนิดที่ว่าไม่เคยมีเลยในโลกนี้ จนคนเกือบ
ทั้งหมดล้มลงถึงดิน สลบไสลไปด้วยความกลัว ครั้นแล้วมันก็ใช้มารยาของมันเพื่อจะไม่ต้องตอบ คือ
ทำเป็นร้องไห้คร่ำครวญอย่างน่าสงสาร จงผู้ฟังหลายคนพลอยร้องไห้เพราะสงสารมันด้วย เจ้าปีศาจ
พูดทางปากของเฮเรติกส์​ด้วยเสียงสะอื้นน่าสงสารว่า :

“คุณพ่อดอมินิก ๆ สงสารเราด้วยเถิด เราสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายท่านเลย ท่านเคยสงสารคนบาป
คนตกทุกข์ได้ยาก โปรดสงสารเราด้วย เราต้องทนทรมานแสนสาหัสพอแล้ว ทำไมท่านพอใจที่จะเพิ่ม
ความเจ็บปวดให้เราอีก? ท่านพอใจกับความทุกข์ของเราโดยไม่ต้องเพิ่มเติมมันมิได้หรือ? กรุณาเราเถิด ๆ”​

แต่ท่านนักบุญใจแข็งพอและไม่หวั่นไหวพลอยมีอารมณ์สงสารมัน และบอกพวกมันว่าจะไม่ปล่อย
เป็นอิสระจนกว่ามันจะตอบคำถามให้ พวกมันก็เบี่ยงบ่ายไปว่า จะกระซิบคำตอบให้เพื่อว่า​มีแต่ท่าน
ดอมินิกคนเดียวเท่านั้นจะฟังได้ แต่ท่านนักบุญก็ยังยืนกรานให้มันตอบอย่างเสียงดังฟังชัด มันพากัน
เงียบและไม่พูดอะไรสักคำ​ และไม่สนใจคำสั่งของท่านนักบุญด้วย ท่านจึงคุกเข่าลงสวดขอแม่พระว่า
“ข้าแต่พระแม่พรหมจารีย์ผู้ทรงฤทธิ์ และน่าพิศวง ลูกกราบวิงวอนพระแม่ โดยฤทธิ์อำนาจของ
สายประคำอันศักดิ์สิทธิ์นี้ โปรดสั่งเจ้ามารร้ายศัตรูของมนุษยชาติเหล่านี้ตอบลูกด้วยเถิด”​

สวดยังไม่ทันจบเลยก็มีเปลวเพลิงสดใสพุ่งออกจากหู จมูก และปากของเฮเรติกคนนั้น ทุกคน
ตัวสั่นงันงกด้วยความตกใจกลัว​ แต่เพลิงไม่ได้เผาผลาญผู้ใด​ แล้วเหล่าปีศาจร้ายก็ร้องว่า

“ท่านพ่อดอมินิก เราวอนขอท่าน โดยกุศลแห่งการทรมานของพระเยซูคริสตเจ้าและโดยผลบุญ
แห่งพระมารดาของพระองค์​ และบรรดาอรหันต์ทั้งหลาย ขอให้เราได้ออกจากร่างของมนุษย์คนนี้
โดยไม่ต้องพูดอะไรอีก เพราะบรรดาเทวดาจะตอบคำถามของท่านเอง หากท่านปรารถนาอย่างไร ๆ
ก็ตาม เราไม่ได้โกหกไม่ใช่หรือ? งั้นทำไมจึงอยากฟังเราเล่า? ขอที่เถอะ อย่าทรมานเรา
ต่อไปเถอะ กรุณาเราด้วย”​

“มหาวิบากแก่พวกสูเจ้าปีศาจร้าย ไม่สมที่เราจะฟังเจ้าอีกแล้ว”​ - ท่านพูดพลางคุกเข่าลง
สวดขอแม่พระอีกที

“ข้าแต่พระแม่เจ้าแห่งความปรีชาฉลาด ลูกกำลังสวดภาวนาสำหรับประชาชนที่กำลังประชุมกัน
อยู่ที่นี่ ผู้ได้เรียนรู้ถึงการสวดบทคำนับของเทวดาโดยถูกต้องแล้ว ลูกวอนขอพระแม่โปรดบังคับ
ให้บอกความจริงทั้งหมด ไม่เอาอะไรนอกจากความจริงเท่านั้น บอกในที่นี้และบัดนี้ ต่อหน้ามหาชน”

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ (. 48. )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 33 (ปีศาจ​สิง) <B>

นักบุญสวดยังไม่จบ ก็มองเห็นพระแม่เสด็จมาอยู่ใกล้ ๆ​ แวดล้อมด้วยฝูงเทวา พระแม่ตีคนที่
ถูกสิงด้วยคธาทองคำซึ่งถือไว้ในมือพลางกล่าวว่า
“จงตอบดอมินิกข้ารับใช้ของฉันเดี๋ยวนี้” (​ประชาชนไม่เห็นและไม่ได้ยิน มีแต่ดอมินิกคนเดียวเห็น)
ครั้นแล้ว​ พวกปีศาจก็ครวญครางโหยหวนว่า

“โอท่านผู้เป็นศัตรูของเรา เป็นความล่มจมและความพินาศของเรา ทำไมท่านจึงลงมาจากสวรรค์
เพื่อทรมานเราให้เจ็บปวดยิ่งขึ้นเช่นนี้? โอ ท่านทนายความของคนบาป ท่านได้แย่งชิงเอาคนบาปจาก
เงื้อมมือนรก ท่านซึ่งเป็นหนทางอันแน่นอนไปสู่สวรรค์​ จำเป็นด้วยหรือที่เรา ทั้ง ๆ ที่เป็นปีศาจต้องบอก
ความจริงทั้งหมด​ และสารภาพต่อหน้าทุกคนว่าใครคนนั้นเป็นใครที่เป็นต้นเหตุแห่งความอับอายและ
ฉิบหายของเรา? มหาวิบากแก่เรา ผู้เป็นเจ้าชายแห่งความมืด”​

“ถ้างั้นจงฟังให้ดีเถิด พวกเจ้าชาวคริสตชนทั้งหลาย :
พระมารดาของพระเยซูคริสต์ทรงฤทธิ์ทุกประการ และพระนางช่วยข้ารับใช้ของพระนางให้พ้นจากการ
ตกนรก พระนางเป็นดวงอาทิตย์ที่ทำลายความมืดแห่งความชั่วร้ายของเรา เป็นพระนางเองผู้เปิดโปง
กลอุบายแสนกลของเรา ทำลายกับดักของเรา และทำให้การประจญของเราไร้ประโยชน์ไม่เกิดผล”

“เราต้องรับว่า แม้ไม่เต็มใจว่าไม่มีแม้แต่คนเดียว ที่มั่นคงในการรับใช้พระนางแล้วจะถูกสาปแช่ง
ไปกับพวกข้า การถอนหายใจเพียงครั้งเดียวที่พระนางถวายแก่พระตรีเอกภาพ มีค่ามากกว่าการภาวนา
ทั้งหมด หรือความปรารถนาและการมุ่งหมายทั้งหมด​ (aspirations) ของนักบุญทุกองค์”​

พวกข้าครั่นคร้ามกลัวพระนางยิ่งกว่านักบุญทั้งสิ้นในสวรรค์รวมกัน และก็ไม่มีความสำเร็จกับคนใช้
ที่ซื่อสัตย์ของพระนางด้วย​ มีคริสตชนหลายคนเรียกหาพระนางในเวลาใกล้จะตาย และมีหลายคนที่ตาม
มาตรการธรรมดาของพวกข้า ต้องถูกทิ้งลงนรก แต่กลับถูกช่วยให้รอดโดยการเสนอวิงวอนของพระนาง

“โอ หากว่าพระนางมารีย์นั้น​ (มันพูดด้วยความโมโห) ไม่ได้ยื่นกำลังออกมาต่อต้านพวกข้า และไม่พลิก
แผนการของพวกข้าแล้ว พวกข้าคงชนะเหนือพระศาสนจักร และทำลายมันไปนานแล้ว และจะได้เห็นกับตาว่า
บรรดาคณะนักบวชทั้งหลายในพระศาสนาต่างก็ตกในความลุ่มหลงและไม่มีระเบียบวินัยกันเป็นแถว ๆ”

บัดนี้ที่พวกข้าถูกบังคับให้พูด ก็ขอเพิ่มว่าดังนี้ ไม่มีใครที่มั่นคงในการสวดสายประคำแล้วจะถูกสาปแช่ง
เพราะพระนางจะขอและได้รับพระหรรษทานแห่งการเป็นทุกข์ถึงบาปโดยแท้จริงมาให้เขา
และโดยพระหรรษทานนี้ เขาจะได้รับการอภัยบาป และพระเมตตาของพระเป็นเจ้า”​

ครั้นแล้วนักบุญดอมินิกก็พาทุกคนสวดสายประคำอย่างช้า ๆ และด้วยความศรัทธายิ่ง และก็มีสิ่ง
ประหลาดมหัศจรรย์เกิดขึ้นจากทุกบทวันทามารีย์ที่นักบุญและประชาชนสวดด้วยกันนั้น มีปีศาจฝูงใหญ่ ๆ
ฝูงหนึ่งตกออกจากร่างกายของผู้เคราะห์ร้ายนั้นในรูปของถ่านไฟแดง ๆ ร้อน ๆ จำนวนมาก

เมื่อปีศาจได้ถูกขับไล่ออกหมด และคนป่วยก็เป็นอิสระแล้ว​ เพราะแม่ (ซึ่งยังไม่มีใครเห็นได้)
อวยพรพวกเขาทุกคน ทำให้พวกเขาชื่นชมยินดีมาก

มีชาวเฮเรติกจำนวนมากกลับใจเพราะปาฏิหาริย์คราวนี้ แล้วเข้ามาเป็นสมาชิกภราดรภาพ
แห่งสายประคำอันศักดิ์สิทธิ์

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 49 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 34 (ซีมอน เดอ​ มงฟอร์ต​ อาลัง​ เดอ​ ลังวัลเลย์ และ​ โอแทร์เรอ)

แทบเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ความเชื่อถือว่า ชัยชนะต่างๆ ที่ท่านเคานต์ซีมอน เดอ มงฟอร์ต​
ได้ชนะเหนือเฮเรติกชนอัลบีแยนส์นั้นเป็นผลแห่งการอุปการะของพระแม่เจ้าแห่งสายประคำ ชัยชนะ
นี้โด่งดังมากจนโลกไม่อาจหาอะไรมาเปรียบได้ วันหนึ่งท่านเคานต์ตีทัพของชาวเฮเรติกหนึ่งหมื่นคน
แตกฉานซ่านเซ็นไปด้วยกำลังทหารเพียง 500 คน และอีกครั้งหนึ่ง ท่านชนะคนสามพันคน ด้วยทหาร
เพียงสามสิบคน สุดท้ายด้วยทหารม้า 800 คน และทหารราบหนึ่งพันคน ก็สามารถยันกองทัพของ
กษัตริย์แคว้นอารากอนแตกพินาศไป ซึ่งมีพลโยธาถึงแสนคน ส่วนทางด้านของท่านเคานต์สูญเสีย
เพียง ทหารม้าหนึ่งคน และทหารราบอีก 8 คนเท่านั้น​ เหลือ​เชื่อ!

นอกจากนั้นพระแม่ของเรายังให้ความคุ้มกันท่านอาลัง​ เดอ ลังวัลเลย์ (Lanvallay) ซึ่งเป็นอัศวิน
ชาว​เบรอ​ต็องให้พ้นจากภัยพิบัติร้ายแรง เพื่อรักษาความเชื่อท่านได้ต่อสู้กับเฮเรติกอัลบีแยนซ์อย่าง
โชกโชน วันหนึ่งศัตรูได้รุมล้อมกันเข้ามาจากทุกด้าน แม่พระได้ทำให้ก้อนหินใหญ่ ๆ 150 ก้อน กลิ้ง
ลงมาทับศัตรูตายเป็นจำนวนมาก ทำให้ท่านหนีรอดจากเงื้อมมือของพวกเขาไปอย่างหวุดหวิด​ ต่อมา
อีกวันหนึ่งเรือรบของท่านแตกกำลังจะจม แม่พระทำให้เกิดมีเนินน้อย ๆ 150 ลูก โผล่ขึ้นมาเหนือน้ำ
อย่างมหัศจรรย์ และโดยอาศัยเนินเหล่านี้พวกเขาก็เดินทางไปถึงแคว้นบริตานีอย่างปลอดภัย

ท่านสร้างอารามฤาษีที่เมือง​ดีนังสำหรับนักบวชคณะดอมินิกันเป็นการโมทนาคุณแม่พระสำหรับ
การปาฏิหาริย์ต่าง ๆ ที่แม่พระได้กระทำ เป็นการตอบแทนการสวดสายประคำทุกวันของท่าน แล้วท่าน
เองก็เข้าเป็นนักบวชด้วย และถึงแก่มรณภาพอย่างศักดิ์สิทธิ์ที่เมืองออร์เลอังส์

โอแทร์ (Othere) ก็เป็นยอดทหารหาญชาวเบรอต็อง​ เหมือนกัน เขามาจากเมืองโวกูเลอร์​ (Vaucouleurs)
และได้ฟัดกองทหารเฮเรติกหรือกองโจรแตกกระเจิดกระเจิงไปโดยคล้องสายประคำไว้บนแขนหรือไม่ก็
วางบนฝักดาบของท่าน ครั้งหนึ่งเมื่อท่านนำทหารเข้ารบชนะศัตรู พวกศัตรูยอมรับว่าพวกตนได้เห็นดาบ
ของท่านมีแสงรุ่งเรือง และอีกครั้งหนึ่งพวกเขาเห็นว่า โล่ซึ่งอยู่บนแขนของท่านมีรูปของพระเยซูเจ้า
แม่พระและนักบุญติดอยู่ โล่นี้ทำให้คนอื่นมองไม่เห็นท่าน และทำให้มีเรี่ยวแรงมากมายในการโจมตีศัตรู

อีกครั้งหนึ่งทำนชนะเฮเรติกสองหมื่นคนด้วยทหารเพียงสิบคน​ โดยไม่มีใครได้รับอันตรายเลย
เรื่องนี้ประทับใจแม่ทัพเฮเรติกมาก​ จนได้มาดูท่านโอแทร์เองหลังจากนั้น แล้วประณามลัทธิเฮเรติก
ของตน และประกาศอย่างเปิดเผยว่าตนได้เห็นท่านโอแทร์ล้อมด้วยดาบ (หลายเล่ม)
ลุกเป็นไฟในสนามรบ

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​

ความลับของสายประคำ​
โดย​ : นักบุญ​ หลุยส์​ เดอ​ มงฟอร์ต​
ตอนที่​ ( 50 )
กุหลาบ​ดอก​ที่​ 35 (คาร์ดินัลปีแอร์)

ท่านบุญราศีอาลังเล่าว่ามีพระคาร์ดินัลองค์หนึ่งชื่อปีแอร์​ (Pierre) ซึ่งตำแหน่งทางศาสนาเป็น
ราชาคณะวัดเซนต์เมรี่ข้ามแม่น้ำไทเบอร์ พณฯ เป็นเพื่อนสนิทกับนักบุญดอมินิก​ และได้เรียนรู้
ความศรัทธาต่อสายประคำอย่างลึกซึ้ง เป็นผลให้ท่านรักสายประคำมาก​ ชอบชมเชยและชักชวน
คนอื่นที่พบให้ศรัทธาต่อการสวดสายประคำนี้

ต่อมาท่านถูกส่งไปในตำแหน่งทูตสำหรับดินแดนศักดิ์สิทธิ์เพื่อเป็นกำลังใจแก่คริสตชนที่กำลัง
รบสู้กับพวกซาราเซ็นส์ ท่านพาให้กองทัพคริสตังชนะศัตรูอย่างงดงามโดยอำนาจสายประคำ ซึ่ง
พวกเขาเริ่มสวดหนึ่งสายทั้งหมด (150 เม็ด) เพื่อปลุกสวรรค์ให้มาช่วยในการรบซึ่งพวกเขารู้ดีว่า
มีพลรบน้อยกว่าศัตรูมาก บันดาลให้ทหารคริสตังซึ่งมีจำนวนเพียงสามพันคนสามารถชนะศัตรู
ได้ถึงแสนคน

ฉะนั้นเราคงจะได้เห็นแล้วว่าปีศาจครั้นคร้ามสายประคำมาก​ นักบุญแบร์นาร์ด บอกว่า
บทคำนับของเทวดาทำให้พวกมารร้ายเผ่นหนี และทำให้อเวจีต้องสั่นสะเทือน

บุญราศีอาลังบอกว่าตนได้เห็นหลายคนถูกปล่อยเป็นอิสระจากโซ่ตรวนของซาตานหลังจากหยิบ
สายประคำมาสวด แม้ว่าแต่ก่อนนี้พวกเขาเคยขายตัวเองทั้งกายและวิญญาณแก่ปีศาจ โดยปฏิเสธ
คำปฏิญาณที่ตนกล่าวไว้เวลารับศีลล้างบาป และปฏิเสธสัมพันธไมตรีกับพระเยซูคริสต์เจ้าก็ตาม

โปรดติดตาม​ตอนต่อไป​