Belong to the Truth Jesus Christ

มีพระคัมภีร์แบ่งปัน พี่จดไว้ท่องจำมานานแล้วครับ ก็เลยนำมาตีแผ่ :)

(12) เจ็บอะไรไม่ว่า ขออย่าให้เจ็บใจ  ความใจร้ายของใครก็ไม่ร้ายเท่าของหญิง

(13) ทุกข์ใดไม่ว่า  ขออย่าให้มาจากปรปักษ์ การแก้แค้นของใคร ไม่ร้ายเท่าของศัตรู

(14) ไม่มีพิศใดร้ายเท่าพิษงู  ไม่มีพิษใดร้ายเท่าพิษหญิง

(15) ให้ข้าอยู่ร่วมกรงสิงห์และนาคา ดีกว่าอยู่ร่วมเคหากับหญิงใจร้าย

(16) ความใจร้ายทำให้หญิงเปลี่นรูปโฉมน่าเกลียด ทำให้หน้าดำคร่ำเครียดเหมือนหมี

(17) เมื่อสามีไปรับประทานอาหารบ้านสหาย ก็ยังไม่วายถอนใจอย่างขมขื่น

(18) เล่ห์ใดๆ ก็ไม่ร้ายเหมือนเล่ห์หญิง ขอให้นางเป็นคู่ชีวิตกับคนบาป

(19) ชายชอบสงบที่มีภรรยาช่างพูด  ก็เหมือนกับชายชราที่ไต่เขาที่มีทราย

(20) อย่าหลงใหลในความงามของหญิงใด  อย่าไปหวังได้ทรัพย์สมบัติของเธอ

(21) ภรรยาที่ต้องทำงานเลี้ยงสามี ย่อมทำให้ชายนั้นเป็นทาสและอับอายขายหน้า

(22) ความอ่อนเพลียละเหี่ยใจ ใบหน้าเศร้า ความชอกช้ำระกำใจ นี่แหละคือผลงานของภรรยาใจร้าย ความเฉื่อยชารามือและขาอ่อนเปลื้ย นี่คือผลงานของภรรยา ซึ่งนำความขมขื่นมาให้สามี

(23) บาปเริ่มต้นจากสตรี เพราะนาง เราจึงต้องตายกันทุกคน

(24) ถ้านางไม่ยอมร่วมทางกับเจ้า ก็จงทิ้งนางไปเสีย

(บตร. 25 : 12 - 24)

ผู้ชายควรท่องไว้นะครับ พี่ท่องจำเหมือนจี่ห้อยคอเลยทีเดียว ท่องจำมา 10  ปีแล้วครับ เพราะพระเจ้าสั่งไว้อย่างนั้น :)

(1) สามีใดได้ภรรยาดีก็เป็นสุข อายุเขาจะยืนขึ้นสองเท่า

(2) ภรรยาดีทำให้สามีสุขใจ ตลอดชีวิตเขาจะมีแต่สันติ

(3) ภรรยาดีเป็นมรดกอันล้ำค่า ผู้เคารพยำเกรงพระเจ้าเท่านั้นจะหาได้

(4) จะยากดีมีจน เขาก็จะเบิกบานใจ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส่ตลอดไป

(บตร. 26 : 1 - 4 )

ยังมีอีกเอาไว้ก่อน555

แถมอีก แถมสุภาษิตให้ พระคัมภีร์ข้อนี้ต้องคิดหน่อย

(10) ใครพบภรรยาดี เธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก

(11) จิตใจของสามีก็วางใจในเธอ และสามีจะไม่ขาดกำไร

(12) เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้ายตลอดชีวิตของเธอ

(13) เธอแสวงขนแกะและป่านและทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ

(14) เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้า เธอนำอาหารของเธอมาจากที่ไกล

(15) เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยังมืดอยู่ และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอ

(16) เธอพิเคราะห์ดูไร่นาแล้วก็ซื้อไว้ด้วยผลน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น

(17) เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลังและกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง

(18) เธอรู้ว่าสินค้าของเธอได้กำไร กลางคืนตะเกียงของเธอก็ไม่ดับ

(19) เธอยื่นมือออกจับไน และมือของเธอจับเครื่องปั่น

(20) เธอหยิบยื่นให้คนยากจน เธอยื่นมือออกช่วยคนขัดสน

(21) เธอไม่กลัวหิมะมาทำอันตรายแก่ คนในครอบครัวเธอ เพราะเธอสวมเสี่อสองชั้น (เป็นผู้หญิงที่มองการไกล รู้จักเตียมไว้ร่วงหน้า - ความคิดพี่โจแซฟ)

(22) เธอทำผ้าปูสำหรับเธอ เสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินิน เนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง

(23) สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมือง เมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดิน

(24) เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขาย เธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า

(25) กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอ เธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง

(26) เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญา และคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ

(27) เธอดูแลการงานของเธอ และไม่ชุบมือเปิบ

(28) ลูกๆ ของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอ สามีของเธอก็สรรเสริญเธอ

(29) ว่า "สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิส แต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด"

(30) เสน่ห์เป็นเรื่องหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ

(31) จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอ และให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง

สุภาษิต 31 : 10 - 31)

สุภาษิต หมดนี้พี่ไม่ลืม แต่พี่ท่องจำข้อ 30