พระเจ้าจะไม่ช่วย คนที่ไม่ช่วยเหลือตัวเอง
โพสต์แล้ว: พฤหัสฯ. ก.พ. 23, 2006 7:58 pm
แด่ลูกแกะตัวน้อยๆตนนี้
ด้วยคำสัญญาว่าจะพาเธอมาอยุ่ด้วยให้จงได
้ ลูกแกะหลงทางตัวหนึ่งพยายามทำทุกอย่าง
ถึงจะล้มบ้าง ถึงจะเจออุปสรรคบ้าง บ่อยครั้งก้ท้อ
เพียงเพราะไม่เจอ ผู้ที่ให้แสงสว่างกับตัวเรามานานเหลือเกิน แต่ก็ไม่มีใครช่วยเราเลยสักอย่าง
จนเราได้คิดเมื่อต้นเดือนมานี้ว่า ถ้าเราไม่ช่วยเหลือตนเองแล้ว พระเจ้าจะต้องช่วยเราด้วยเหตุผลอะไร ในเมื่อเราไม่ได้เชื่อพระองค์ วันอาทิตต้นเดือนนั้น ลูกแกะตัวน้อยก็ลองเข้าโบสอื่นๆดูบ้าง ทั้งๆที่ เราก็มีโบสประจำอยุ่แล้ว แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย คิดว่าไปๆใหเธอคนนั้นสบายใจก้พอ ทั้งๆที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
จากการไปโบสอื่นในวันนั้นทำให้จิตใจเราอบอุ่นอย่างประหลาดทั้งๆที่สภาพแวดล้อม เหมือนไม่มีใครสนใจเราที่เป้นคนนอกเท่าไหร่เลย แต่สิ่งที่อบอุ่นมาจากกางเขน ข้างหน้าผม ทำให้ผม ต้องกลับบมาถามเธอว่า ผมจะรับเชื่อได้อย่างไร ต้องทำอย่างไรบ้าง จากวันนั้นที่ได้รับเชื่อ
เราก็ตั้งใจและอธิฐานว่าเราอยากจะเปลี่ยนตัวเองนะ เราอยากจะเป้นที่พึ่งของเธอให้ได้ เราต้องเอาเธอลงมาจากยอดหอคอยให้ได้
ไม่รุ้ว่าเขาจะรุ้ไหมว่าที่เราทำ แต่เขามองไม่เห้นมันเป้นอย่างไร 2อาทิตผ่านมาเราเปลี่ยนไปมากพอดู คนรอบข้างยังบอกเลยว่าเราเปลี่ยนไป จากคนตื่นสาย ก้กลับมาตื่นเช้าขึ้น นอกดึกมาก ก้กลับหลับในเวลาที่เหมาะสม จากไม่อยากคิดจะหางานก็เริ่มหางานทำ จากไม่เคยคิดจะทำอะไร ก็กลับทำได้ไปซะทุกอย่าง
แต่ใครจะรุ้บ้าง นอกจากพระผู้เป็นเจ้า ที่พยายามจะเปลี่ยนแปลงเราเพราะเราอยากจะทำด้วยตัวเราเอง โดยพระองค์สนับสนุนอยุ่
ถึงจะช้าก็ยังดีกว่าไม่ได้เริ่มมันเลย ถึงจะล้มผมก้เชื่อเสมอว่ามีพระองค์คอยให้กำลังใจอยุ่
ถึงจะต้องเสียเธอไป เพียงเพราะเธอไม่เข้าใจผม (ซึ่งผมก้เข้าใจว่าเธอให้เวลามากพอแล้ว) ก็ขอให้อธิฐานให้พระองค์ บอกเรื่องราวเหล่านั้น สุ่เธอด้วย
มีพระองค์คอยประคอง ผมก็ไม่ต้องกลัวอะไรข้างหน้าแล้วล่ะ อธิฐานเผื่อผมด้วยนะครับ
ปล.เธอคนนั้น หมายถึงคนที่ชวนผมเข้าโบสครับ
ด้วยคำสัญญาว่าจะพาเธอมาอยุ่ด้วยให้จงได
้ ลูกแกะหลงทางตัวหนึ่งพยายามทำทุกอย่าง
ถึงจะล้มบ้าง ถึงจะเจออุปสรรคบ้าง บ่อยครั้งก้ท้อ
เพียงเพราะไม่เจอ ผู้ที่ให้แสงสว่างกับตัวเรามานานเหลือเกิน แต่ก็ไม่มีใครช่วยเราเลยสักอย่าง
จนเราได้คิดเมื่อต้นเดือนมานี้ว่า ถ้าเราไม่ช่วยเหลือตนเองแล้ว พระเจ้าจะต้องช่วยเราด้วยเหตุผลอะไร ในเมื่อเราไม่ได้เชื่อพระองค์ วันอาทิตต้นเดือนนั้น ลูกแกะตัวน้อยก็ลองเข้าโบสอื่นๆดูบ้าง ทั้งๆที่ เราก็มีโบสประจำอยุ่แล้ว แต่ไม่ได้ใส่ใจอะไรเลย คิดว่าไปๆใหเธอคนนั้นสบายใจก้พอ ทั้งๆที่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
จากการไปโบสอื่นในวันนั้นทำให้จิตใจเราอบอุ่นอย่างประหลาดทั้งๆที่สภาพแวดล้อม เหมือนไม่มีใครสนใจเราที่เป้นคนนอกเท่าไหร่เลย แต่สิ่งที่อบอุ่นมาจากกางเขน ข้างหน้าผม ทำให้ผม ต้องกลับบมาถามเธอว่า ผมจะรับเชื่อได้อย่างไร ต้องทำอย่างไรบ้าง จากวันนั้นที่ได้รับเชื่อ
เราก็ตั้งใจและอธิฐานว่าเราอยากจะเปลี่ยนตัวเองนะ เราอยากจะเป้นที่พึ่งของเธอให้ได้ เราต้องเอาเธอลงมาจากยอดหอคอยให้ได้
ไม่รุ้ว่าเขาจะรุ้ไหมว่าที่เราทำ แต่เขามองไม่เห้นมันเป้นอย่างไร 2อาทิตผ่านมาเราเปลี่ยนไปมากพอดู คนรอบข้างยังบอกเลยว่าเราเปลี่ยนไป จากคนตื่นสาย ก้กลับมาตื่นเช้าขึ้น นอกดึกมาก ก้กลับหลับในเวลาที่เหมาะสม จากไม่อยากคิดจะหางานก็เริ่มหางานทำ จากไม่เคยคิดจะทำอะไร ก็กลับทำได้ไปซะทุกอย่าง
แต่ใครจะรุ้บ้าง นอกจากพระผู้เป็นเจ้า ที่พยายามจะเปลี่ยนแปลงเราเพราะเราอยากจะทำด้วยตัวเราเอง โดยพระองค์สนับสนุนอยุ่
ถึงจะช้าก็ยังดีกว่าไม่ได้เริ่มมันเลย ถึงจะล้มผมก้เชื่อเสมอว่ามีพระองค์คอยให้กำลังใจอยุ่
ถึงจะต้องเสียเธอไป เพียงเพราะเธอไม่เข้าใจผม (ซึ่งผมก้เข้าใจว่าเธอให้เวลามากพอแล้ว) ก็ขอให้อธิฐานให้พระองค์ บอกเรื่องราวเหล่านั้น สุ่เธอด้วย
มีพระองค์คอยประคอง ผมก็ไม่ต้องกลัวอะไรข้างหน้าแล้วล่ะ อธิฐานเผื่อผมด้วยนะครับ
ปล.เธอคนนั้น หมายถึงคนที่ชวนผมเข้าโบสครับ
