ภาพฉลองวัดแหลมโขด วันที่ 20 พฤษภาคม 2549

[Joseph]

พระรูปพระแม่อุปถัมภ์ ที่วัดแม่พระที่พึ่งของปวงชน แหลมโขด จังหวัดปราจีนบุรี

[Joseph]

ภาพภายในวัด วัดแห่งนี้เป็นวัดเล็กๆ อยู่กลางสวน รอบวัดเต็มไปด้วยสวนมีสวนผลไม้สวนไผ่มากมาย พี่มีญาติอยู่ที่แหลมโขดไปฉลองวัดแต่ละปีจะได้ผลไม้กับหน่อไม้กลับมามากมาย กินกันไม่ไหวต้องแจกเพื่อนบ้านแถวกรุงเทพฯ แต่ปีนี่ไปกับทัวร์ป้าสุภาเลยเอามาไม่ได้มาก แล้วปีนี้ผลไม่ก็ออกช้ากว่าทุกปี

[Joseph]

นี่คือที่ทำมิสซา

[Joseph]

ถ่ายจากด้านข้างเราจะเห็นส่วนเงาะอยู่รอบ ถ้าเป็นปีก่อนๆ ลุกเงาะจะสีแดงเต็มไปหมด ปีนี่ลูกเขียวๆ หมดเพราะออกช้ากว่าปีก่อนๆ

[Joseph]

รูปเงาะเขียวๆ ถ่ายให้ดู ถ้าเป็นปีก่อนจะแดงรอบไปหมดดูน่าทานเชียว

[Joseph]

ด้านหลังจะเห็นว่ามีแต่สวน ดูสดชื่นเชียว

[Joseph]

รุปคุณพ่อทำพิธี

[Joseph]

เสกพระรูป

[-*-St.GrEGoRY-*-]

ขอบคุณครับ

รูปพระสวยมากครับ

[Batholomew]

ขอบคุณครับ

[Joseph]

แบ่งปัน
ฉลองวัดที่ดงแหลมโขด สมัยที่พี่ยังเป็นเด็กอยู่นั้นพี่จำได้ตอนนั้นประมาณปี 1976 แม่พี่พาพี่กับพี่สาวไปที่สถานีรถไฟมักสัน เป็นครั้งแรกที่พี่ได้นั่งรถไฟพี่รู้สึกดีใจมาก ตอนนั้นครอบครัวพี่มีพี่กับพี่สาวสองคนน้องสองคนยังไม่เกิด ฐานะที่บ้านก็ยังไม่ดีอะไรมาก แม่พี่นัดกับครอบครัวน้าพี่ว่าจะไปเจอกันที่สถานีมักสัน น้าพี่ก็มีลูกสองคนชายหญิงทั้งคู่เหมือนกันเข้าไปกันทั้งสามีภรรยายายพี่ก็ไปด้วย พี่รู้สึกใจมากที่ได้นั่งรถไฟเป็นครั้งแรกพวกพี่ได้วิงจากโบกี้ที่หนึ่งไปดูอีกโบกี้หนึ่งสนุกมากครับ ตอนนั้นพี่รู้สึกสนุกจริงๆ เลยครับ

[Joseph]

เมื่อรถไปถึงที่วัดแม่พระที่พึ่งของปวงชน ดงแหลมโขด พี่ตื่นตาตื่นใจมากเลยครับเพราะรอบพื่นที่แห่งนั้นเต็มไปด้วยลูกเงาะที่แดนเต็มไปหมด พี่ก็ต้องเดินตามถนนแชะๆ ไปที่บ้านป้าพี่ข้างทางเป็นสวนเงาะ พอถึงบ้านญาติพี่พี่ก็ตื่นตาตื่นใจอีก เพราะบ้านป้าพี่เป็นบ้านที่ทำจากใบจากมีใต้ถุนยกสูงหลังคาก็ทำด้วยใบจาก ใต้ถุนเลียงวัว สองตัว ไม่มีประตูใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าเป็นกรุงเทพฯ ขโมยขึ้นแน่ คนเดินผ่านเห็นเลยว่าคนในบ้านกำลังทำอะไรอยู่ เพราะตัวบ้านมีพนังแค่ 3 ด้านเอง ด้านหน้าเป็นระเบียงสำหรับนั่งเล่นแล้วก็นั่งทานข้าว ด้านข้างมีพนังแต่ก็เป็นระเบียงไปถึงด้านหลังสำหรับทำกับข้าว ส่วนพื้นระเบียงทำจากต้นไผ่ มองลงไปตามช่องเห็นวัวนอนเลยครับ

หลังจากที่พวกพี่ๆ วิ่งเล่นสวนกันทั้งวันเก็บผลไม้ เก็บเงาะกันเป็นตะกร้าๆ เก็บพริก เขาชอบปลูกพริกใต้ต้นเงาะ เก็บมะระลูกใหญ่ ป้าพี่มีลูกหลายคนตามแบบคนบ้านน้องสมัยเก่าๆ ซึ่งก็มีสวนติดๆ กัน วิ่งไปสวนนี้บ้าง สวนนู้นบ้าน พวกญาติก็ตัดหน่อไม้มาให้

พอหลังทานข้าวเย็นพี่ก็มีเรื่องให้พี่ตื่นตาตื่นใจกันอีกแล้วครับ คือว่าที่นี้ไม่มีไฟฟ้าใช้ ครอบครัวป้าพี่เขาเอากระป๋องใส่น้ำมันแล้วเอาไส้ตระเกียงใส่ แล้วก็จุดไฟ ตั้งกันหลายกระป๋อง พวกพี่ตื่นตาตื่นใจกันใหญ่วิ่งเล่นกันรอบกระป๋องตระเกียงร้องเพลงจุดเทียนเวียนวนเล่นกันสนุกเลยครับ ตอนกลางคืนก็นอนกลางมุ้งกันสองหลัง พี่มีความสุขมากครับ แต่เด็กๆ ก็กลัวผีกัน เข้าบอกว่าแถวนั้นมีคนฆ่ากันตายพอตอนดึกก็เลยกลัว แต่ก็มีความสุข พอรุ่งเช้าทานข้าวเช้าแล้วก็เดินไปฉลองวัด พอหลังจากฉลองวัดแล้วพวกพี่ก็สนุกกันต่อวิ่งเล่นตะลุยสวนใครต่อใครมันดี กว่าผู้ใหญ่เขาจะกลับก็บ่ายๆ แต่ทุกวันนี้เขาทำถนนใหม่ทุกอย่างเปลี่ยนไป บ้านป้าพี่ก็เป็นปูนไปแล้วมีถนนผ่านหน้าบ้านที่เป็นคอนกรีตดูไม่ต่างจากในเมืองเท่าไร

หลังจากนั้นครอบครัวพี่กับน้าพี่ ก็ไปกันเกือบทุกปี แต่ไปรถบัสของน้าพี่ไปกันหลายครอบครัวขากลับได้เงาะได้หน่อยไม้ ได้ผลไม้มาแบ่งกันคนละถุงปุ๋ยใหญ่ๆ กินกันไม่ไหวต้องแจกเพื่อนบ้าน

ครอบครัวพี่ไปเกื่อบทุกปี แต่สมัยหลังๆ ทุกคนต่างก็ไปกันเองรถใครรถมัน แต่น่าเสียดายในปัจจุบันคนที่ เคยรู้จักหลายคนก็ล้มหายตายจากกันไป น้าพี่ที่เคยไปด้วยตอนนี้ก็เสียชีวิตไปแล้วด้วยโรกมะเร็ง ยายพี่ก็จากไปด้วยวัย 96 ปีก่อนปี 2000 ปีเดียวด้วยโรคชรา ส่วนป้าพี่ที่ปราจีนก็อายุมากจนจำอะไรไม่ได้ ครั้งนี้พี่ไปเขาจำอะไรไม่ได้มาก ทุกคนก็แก่กันไปตามกาลเวลา

ส่วนเด็กๆ รุ่นพี่ๆ ก็มีลุกกัน ลูกๆ เขาวัย 14