ความเจ็บปวดคือของดีที่ทรงประทาน
โพสต์แล้ว: อังคาร ส.ค. 29, 2006 6:51 pm
เคยสงสัยไหมว่า ทำไมพระเจ้าทรงสร้าง"ความเจ็บปวด" ?
เมื่อวานดูสารคดียูบีซี เรื่อง a life without pain
เป็นเรื่องราวของเด็กที่เกิดมาไม่สามารถรับรู้สัญญาณเกี่ยวกับความเจ็บปวดทางกายทุกชนิด
เรียกง่ายๆว่า เส้นประสาทไม่ส่งสัญญาณความเจ็บปวดที่ยังสมองนั่นแหละ
เด็กพวกนี้จึงไม่รู้จักเจ็บปวดเลย
ฟังดูดีมั๊ย ? ไม่ต้องเจ็บปวดเลย ครูตีก็ไม่เจ็บ
น้ำร้อนลวกก็ไม่รู้สึก หลายคนยังคิดเลยว่าน่าอิจฉา
ทำไมพระเจ้าต้องให้มนุษย์รู้จักความเจ็บปวดด้วย
อะไรจะเกิดขึ้นกับคนที่เกิดมาโดยที่ไม่รู้จักความเจ็บปวด?
ทารกที่ไม่รู้จักความเจ็บปวดสามารถนั่งเอานิ้วทิ่มตาตัวเองเล่นจนตาบอดได้ทันทีที่พ่อแม่เผลอ
หนูน้อยที่ฟันขึ้นใหม่ สามารถนั่งกัดนิ้วตัวเองจนถึงกระดูกได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย
เด็กหญิงวัย 1 ขวบ กัดลิ้นตัวเองจนขาดแล้วยังยิ้มหน้าระรื่นทั้งๆที่ตัวโชกไปด้วยเลือดจนพ่อแม่แทบเป็นลมตาย
เด็กบางคนจับหลอดไฟจนมือไหม้ และไม่รู้สึกอะไรเลย
บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ทำไมจึงไม่ควรโดดลงมาจากชั้น 3
ทำไมจึงไม่ควรเอาหัวโขกกำแพงแรงๆจนหัวแตกเลือดอาบ
ทำไมจึงไม่ควรเอามีดกรีดแขนตัวเองเล่น
บางคนไม่เคยปวดฉี่ หรือ ปวดอึเลยตลอดชีวิต
กว่าจะรู้ว่าต้องเข้าห้องน้ำ ก็คือกระเพาะปัสสาวะรับไม่ไหวจนราดออกมาเอง
ทั้งๆที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลย จนต้องตั้งนาฬิกาแล้วบังคับให้ตัวเองเดินเข้าห้องน้ำทุก 2 ชม.
เด็กพวกนี้ไม่รับรู้ความเจ็บปวด จึงไม่ระวังรักษาร่างกาย
ไม่รู้วิธีล้มตัวลงแบบเบาๆ ไม่รู้วิธีถนอมตัวเอง
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องระมัดระวังไม่ให้มีดบาด
กว่าจะรู้ก็กระดูกป่นไปทั้งตัว บาดเจ็บปางตาย
หัวหลุด แขนขาขาด ซึ่งถึงตอนนั้นก็ไม่อาจช่วยอะไรได้แล้ว
แม้จะไม่เจ็บปวด แต่ไม่ได้แปลว่าจะไม่ตาย
ความเจ็บปวดช่วยให้เราเรียนรู้ในสิ่งต่างๆ
โดยเฉพาะการระวังรักษาร่างกายตัวเอง
ดังนั้น ดีใจไว้เถอะว่า ความเจ็บปวดไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเลยงับ
มันคือของประทานที่ช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุขในโลก
และระวังรักษาร่างกายซึ่งเป็นวิหารของพระเจ้าอย่างดีที่สุด
เมื่อวานดูสารคดียูบีซี เรื่อง a life without pain
เป็นเรื่องราวของเด็กที่เกิดมาไม่สามารถรับรู้สัญญาณเกี่ยวกับความเจ็บปวดทางกายทุกชนิด
เรียกง่ายๆว่า เส้นประสาทไม่ส่งสัญญาณความเจ็บปวดที่ยังสมองนั่นแหละ
เด็กพวกนี้จึงไม่รู้จักเจ็บปวดเลย
ฟังดูดีมั๊ย ? ไม่ต้องเจ็บปวดเลย ครูตีก็ไม่เจ็บ
น้ำร้อนลวกก็ไม่รู้สึก หลายคนยังคิดเลยว่าน่าอิจฉา
ทำไมพระเจ้าต้องให้มนุษย์รู้จักความเจ็บปวดด้วย
อะไรจะเกิดขึ้นกับคนที่เกิดมาโดยที่ไม่รู้จักความเจ็บปวด?
ทารกที่ไม่รู้จักความเจ็บปวดสามารถนั่งเอานิ้วทิ่มตาตัวเองเล่นจนตาบอดได้ทันทีที่พ่อแม่เผลอ
หนูน้อยที่ฟันขึ้นใหม่ สามารถนั่งกัดนิ้วตัวเองจนถึงกระดูกได้โดยไม่รู้สึกอะไรเลย
เด็กหญิงวัย 1 ขวบ กัดลิ้นตัวเองจนขาดแล้วยังยิ้มหน้าระรื่นทั้งๆที่ตัวโชกไปด้วยเลือดจนพ่อแม่แทบเป็นลมตาย
เด็กบางคนจับหลอดไฟจนมือไหม้ และไม่รู้สึกอะไรเลย
บางคนไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ทำไมจึงไม่ควรโดดลงมาจากชั้น 3
ทำไมจึงไม่ควรเอาหัวโขกกำแพงแรงๆจนหัวแตกเลือดอาบ
ทำไมจึงไม่ควรเอามีดกรีดแขนตัวเองเล่น
บางคนไม่เคยปวดฉี่ หรือ ปวดอึเลยตลอดชีวิต
กว่าจะรู้ว่าต้องเข้าห้องน้ำ ก็คือกระเพาะปัสสาวะรับไม่ไหวจนราดออกมาเอง
ทั้งๆที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลย จนต้องตั้งนาฬิกาแล้วบังคับให้ตัวเองเดินเข้าห้องน้ำทุก 2 ชม.
เด็กพวกนี้ไม่รับรู้ความเจ็บปวด จึงไม่ระวังรักษาร่างกาย
ไม่รู้วิธีล้มตัวลงแบบเบาๆ ไม่รู้วิธีถนอมตัวเอง
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องระมัดระวังไม่ให้มีดบาด
กว่าจะรู้ก็กระดูกป่นไปทั้งตัว บาดเจ็บปางตาย
หัวหลุด แขนขาขาด ซึ่งถึงตอนนั้นก็ไม่อาจช่วยอะไรได้แล้ว
แม้จะไม่เจ็บปวด แต่ไม่ได้แปลว่าจะไม่ตาย
ความเจ็บปวดช่วยให้เราเรียนรู้ในสิ่งต่างๆ
โดยเฉพาะการระวังรักษาร่างกายตัวเอง
ดังนั้น ดีใจไว้เถอะว่า ความเจ็บปวดไม่ใช่เรื่องเลวร้ายเลยงับ
มันคือของประทานที่ช่วยให้เราเรียนรู้ที่จะมีชีวิตอยู่อย่างปกติสุขในโลก
และระวังรักษาร่างกายซึ่งเป็นวิหารของพระเจ้าอย่างดีที่สุด
