Belong to the Truth Jesus Christ

สวัสดีครับ คือ เมื่อคืนอ่ะครับ ผมได้ก่อตัวประท้วงต่อการกระทำขอหอพักของมหาวิทยาลัย

ผมต่อสู้เพื่อสิทธิ เพราะเจ้าหน้าที่บางคนเค้าละเมิดสิทธิ์ครับ พวกเราทำหน้าที่กันอย่างดี แต่ว่าเค้าละเมิดสิทธิ

พระเจ้าสอนผมให้ให้อภัย แล้วอย่างนี้ผมจะผิดมั้ย แต่ผมรู้สึกไม่สบายใจเลยอ่ะครับบางทีหน่ะ

เมื่อคืนตอนที่ผมขึ้นเวทีพูด ผมก็พกสายประคำไปด้วย แต่พระเจ้าจะให้อภัยผมมั้ยน๊า....

พระเจ้าอวยพรครับ

ในเมื่อคิดว่าทำในสิ่งที่ถูกแล้วทำไมถึงรู้สึกผิดหละครับ

เราทำเพื่อสิ่งที่ถูกต้องนะครับ พระองค์ไม่ทรงถือโทษหรอกครับ

หอพักนะครับ ไม่ใช่อาราม เจ้าหน้าที่และเพื่อนร่วมหอจึงไม่ได้มีพระจิตส่องสว่างเสมอไป ถ้าเป็นเรื่องเพื่อส่วนรวมอย่างนี้คงไม่ต้องนบนอบเสมอไปหรอกมั้งครับ ปล่อยให้เขาเอาเปรียบบางทีก็เท่ากับเขาผิดยุติธรรมอยู่เสมอไป เราอย่าตกในบาปแล้วก็อย่าเปิดโอกาสให้เขาตกในบาปด้วยข้ออ้างของการให้อภัยเลย อิอิ งงเป่า

ต้องถามว่า เค้าละเมิดสิทธิอะไร แล้วเราประท้วงยังไงค่ะ

ถ้าเราทำสิ่งที่ถูก ก็ไม่ต้องรู้สึกผิดนี่คะ นักบุญเปาโลยังลุกขึ้นเถียงกลางศาลเลย

แต่ถ้ายังรู้สึกผิดอยู่ ลองอธิษฐานสิคะ
แล้วดูว่า ที่เรากำลังทำ เป็นการถวายเกียรติแด่พระเจ้าจริงหรือเปล่า
หรือว่าพระจิตเจ้าในตัวเรากำลังเตือนว่า ที่เราทำนั้นมันไม่ใช้น้ำพระทัย

ใช้ใจของเราตัดสินครับ  ว่าเป็นสิ่งที่ถูกรึเปล่า?  ถ้าเราสู้เพื่อความยุติธรรมก็ลุยไปเลย

Suchan เขียน: ใช้ใจของเราตัดสินครับ  ว่าเป็นสิ่งที่ถูกรึเปล่า?  ถ้าเราสู้เพื่อความยุติธรรมก็ลุยไปเลย

ขออนุญาตเสริมนะครับ

โดยให้ทุกอย่างเป็นไปตามพระวาจาของพระองค์นะครับ

ถ้าทำด้วยความรักนี่ ก็ไม่ผิดหรอกนะจ้ะ

ผมว่าที่เจตนา เราไม่ได้ทำเพราะจงเกลียดจงชังเค้าเป็นการส่วนตัวนิครับ

อ่านบทความนี้จบแล้วจะเข้าใจครับ

หันแก้มซ้ายให้เขาตบ ยุติธรรมหรือเปล่า

http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=3924.0

Batholomew เขียน:

Suchan เขียน: ใช้ใจของเราตัดสินครับ  ว่าเป็นสิ่งที่ถูกรึเปล่า?  ถ้าเราสู้เพื่อความยุติธรรมก็ลุยไปเลย

ขออนุญาตเสริมนะครับ

โดยให้ทุกอย่างเป็นไปตามพระวาจาของพระองค์นะครับ

ขอบคุณครับ

คือเรื่องมีอยู่ว่า เจ้าหน้าที่ชอบทำตัวมีอำนาจชี้หน้าด่าเด็กครับและไล่ให้ไปนอน ผมเองก็โดนเหมือนกัน
ตามกฏหน่ะครับ เค้าบอกว่า หลังจากเวลา 22.30 จะไม่อนุญาติให้นักศึกษาออกจากหอพัก เพราะเป็นเวลาปิดอาคารที่พัก แต่ว่าเจ้าที่บางคนทำเกินกฏคือ ไล่เด็กให้ไปนอน หลังจาก สี่ทุ่มครึ่ง ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นสิทธิ์ของเรา ที่เราจะเข้าห้องพักได้เมื่อไหรก็ได้  เพียงแค่การยืนคุยกับเพื่อนที่ระเบียง หรือเดินตามทางเดิน ทำไมต้องมาไล่ มาถ่ายวีดีโอกันด้วย มันน่าเกลียดมากอ่ะครับ แล้วกิริยาของเค้าก็เหลืออดจริงๆอ่ะ ชี้หน้าว่าเลยอ่ะ

ผมว่าพวกผมไม่ได้ผิดกฏนะ เพราะกฏเค้าบอกว่าห้ามออกหอพักหลังสี่ทุ่มครึ่ง พวกผมก็ไม่ได้ออก แต่การอยู่ในบริเวณของหอพักก็เป็นสิ่งที่ผิด จนต้องถูกด่าว่า

เหอๆๆๆๆ เรื่องนี้มีจุดจบไปแล้ว แต่ว่ากำลังได้รับการพิจารณาอย่างเงียบๆอยู่ด้วย

แล้ววันหลังจะมาเล่าให้ฟังใหม่นะครับ

พระเจ้าอวยพรครับผม

เจ้าหน้าที่ของหอพักเค้าเป็นเจ้าของหอพักหรือเปล่าครับ
เพราะถ้าได้รับการว่าจ้างให้มาดูแล ก็คงโดน force ให้ทำแบบนั้นนะครับ
คนที่ force เค้า อาจให้เค้าจัดการตามเรื่องก็ได้นะครับ
เห็นใจเค้าดีกว่าครับ

แต่ว่า การที่ชี้หน้าว่า กับถ่ายวีดีโอก็ทำเกินไปจริง ๆ

mind เขียน: ในเมื่อคิดว่าทำในสิ่งที่ถูกแล้วทำไมถึงรู้สึกผิดหละครับ

ลอกคำตอบพี่มายดาลิ่ง ฮะ

par l'amour de dieu เขียน:
ผมเองก็โดนเหมือนกัน ตามกฏหน่ะครับ เค้าบอกว่า หลังจากเวลา 22.30 จะไม่อนุญาติให้นักศึกษาออกจากหอพัก เพราะเป็นเวลาปิดอาคารที่พัก แต่ว่าเจ้าที่บางคนทำเกินกฏคือ ไล่เด็กให้ไปนอน หลังจาก สี่ทุ่มครึ่ง ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นสิทธิ์ของเรา ที่เราจะเข้าห้องพักได้เมื่อไหรก็ได้  เพียงแค่การยืนคุยกับเพื่อนที่ระเบียง หรือเดินตามทางเดิน ทำไมต้องมาไล่ มาถ่ายวีดีโอกันด้วย มันน่าเกลียดมากอ่ะครับ แล้วกิริยาของเค้าก็เหลืออดจริงๆอ่ะ ชี้หน้าว่าเลยอ่ะ

ผมว่าพวกผมไม่ได้ผิดกฏนะ เพราะกฏเค้าบอกว่าห้ามออกหอพักหลังสี่ทุ่มครึ่ง พวกผมก็ไม่ได้ออก แต่การอยู่ในบริเวณของหอพักก็เป็นสิ่งที่ผิด จนต้องถูกด่าว่า

คงอยู่ที่การตีความ หลัง 22.30 น. ฝ่ายเจ้าหน้าที่ หมายถึง ห้ามออกจากหอพัก และ ห้องนอน ด้วย ( อิอิ ) ฝ่ายพวกชาวหอ เช่นพวกพี่ หมายถึง ห้ามออกจากหอพัก ไปที่ข้างนอก แต่ยังยืนคุยจ้อกันได้

อันนี้ต้องทำความเข้าใจ และเขียน เป็นลายลักษณ์อักษรเลยฮะ เพื่อจะได้เข้าใจตรงกัน

แต่ถ้าคิดในแง่ดี เจ้าหน้าที่เขาอยากให้ ชาวหอ ที่เป็นนักศึกษามี สุขภาพ ดี นอนเยอะ ได้พักผ่อนร่างกาย สติปัญญาจะดีเลิศ

การคุยกันเยอะ จะก่อให้เกิดเสียงรำคาญ แก่คนอื่น นำไปสู่การนินทา ทะเลาะวิวาท ซ้ำร้ายเจ้าหน้าที่ต้องนอนดึก เพื่อ ดูแลความเรียบร้อยของชาวหอ.................... เจี๊ยบอยากหนุนใจ ให้เฮีย คิดในแง่บวก อาจจะสามารถขอบคุณพระเจ้าได้ เพราะบ่อยครั้ง การดัดสันดาน หรือความเข้มงวดจะช่วยให้เราเติบโต

ปล.ที่หอ น้องเจี๊ยบ 3 ทุ่มครึ่ง ขึ้นหอ 4 ทุ่ม ปิดไฟกลาง( ห้ามคุย  แต่ทำการบ้านต่อได้ ถึง 5 ทุ่ม ) แล้วนอน ตื่นช้าสุด 06.00 น.

เจี๊ยบ โมโหเลยนอน ตั้งแต่ 3 ทุ่ม แล้วตื่น ตี 5 มาอ่านหนังสือ อธิษฐานภาวนา จึงไม่รู้สึกว่ายากลำบากอะไร

บางทีที่เราโกรธ หรือโมโห และอ้างสิทธิ นักบุญเปาโล บอกว่า เรามีเสรีภาพ ในการทำอะไรก็ได้
แต่อย่าให้เสรีภาพ นั้น ทำให้ผู้อื่นสดุด  เจี๊ยบจึงคิดว่าชีวิตคริสตชน จะพูดแต่สิทธิ เสรีภาพ
อย่างเดียวไม่ได้ แต่การใช้ชีวิตสำแดงพระเยซูเจ้านั้น สำคัญกว่าฮะ

ตอนนี้ผมคิดที่จะซิ้วครับ

แต่ก็ไม่อยากไป คือมันมีสองคำตอบอ่ะ อยากไปเจอที่ที่คิดว่าดีกว่านี้ และอยากที่จะอยู่ที่นี่เพื่อต่อสู้ และพิสูจน์ตัวเอง

เครียดจัง

แม่ผมอยากให้ออกเพราะว่าตอนนี้ผมมีศัตรูแล้ว แม่ผมกลัวผมจะถูกป้ายสี ซึ่งก็มีโอกาศสูงครับ แต่ว่าก็อาจจะไม่เลยก็ได้

สวดให้ผมด้วยนะครับผม

ขอพระจิตเจ้านำทางนะครับ

โอ้วว  ตั้งสติกันนิดหนึ่งนะจ้ะ เรื่องอย่างนี้หันหน้าคุยกันได้ อย่าลืมว่าเราต้องสุภาพด้วยนะ การต่อสู้เพื่อความถูกต้อง ต้องอยู่บนพื้นฐานแห่งความรักและสันติ มีวิธีการต่อสู้ หรือแสดงจุดยืนมากมาย ที่เป็นสันติวิธี สำคัญคือ เราต้องพิจารณาถึงผลของมันให้มาก

พี่ว่า อันดับแรก คือ อภัยให้กับเจ้าหน้าที่คนนั้นเสียก่อน แล้วเราลองคุย กับผู้เป็นเจ้าของหอพัก ชวนเพื่อน ๆ ไป และเปิดโต๊ะเจรจาสาธารณะ (ถ้าเป็นไปได้) คือเพื่อให้คนอื่นได้ร่วมเป็นสักขีพยานและร่วมกันทำตามข้อตกลง และ เราต้องไม่คิดเข้าข้างตัวเองนะ ต้องยอมรับฟังเหตุผลของเขาด้วย  รำพึงถึงชีวิตของพระเยซูเจ้าให้มาก ๆจ้ะ

ไม่ว่าจะทำอะไร ต้องทำด้วยความรัก และประกอบด้วยสตินะจ้ะ

ครับตอนนี้เคลียกันแล้วครับ พวกผมยอมให้พวกเค้าละเมิดพวกเราเหมือนเดิม ((ทั้งๆที่เราทำตามกฏ)) คือพวกเราจะเข้าห้องหลังสี่ทุ่มครึ่ง จะเข้าหอภายในเวลา สี่ทุ่มครึ่ง พวกเรายอมครับ เพราะด้วยอำนาจเผด็จการของบุคคลบางกลุ่มที่ต้องการตัดปันหาความเรื่องมาก (((ตามคำแนะนำของอาจารย์บางท่าน)))

พวกผมหยุดแล้วครับ แต่สิ่งที่เสนอไปก็คือ ความเป็นสุภาพชนของเจ้าหน้าที่ เพราะการจะมีการศึกษาต่ำหรือสูง ทุกคนก็เป็นสุภาพชนได้

ตอนนี้เรื่องจบไปแล้วส่วนนึง แต่ว่า มันกำลังมาที่สำนักกิจการพิเศษ ในกรุงเทพฯอ่ะครับ เค้าจะมาพิจารณากันว่าจะเอายังไง เพราะตามจริง เด็กก็ไม่ได้ผิดอะไร เรื่องมาอย่างเงียบๆ โดยที่ ผอ.สถาบัน ก็ไม่ทราบเรื่องด้วย

และการออกไปพูด หรือการติดป้ายของเด็กก็ทำไปตามสันติวิธี และสุภาพ ในป้ายที่ผมทำขึ้นมา ไม่ได้มีข้อความหยาบคาย หรือ พาดพิงถึงใคร แม้กระทั่งอักษรย่อเลยครับ

ผมตัดสินใจแล้วครับ จะใช้เวลาที่เหลือต่อจากนี้ ไปพิสูจน์ตัวเองให้ ผอ. เห็นว่าตนเองก็มีศักยภาพเหมือนกัน จะทำงานให้สถาบัน ทั้งเรื่องรุ่นน้องปีหน้า เรื่องกราฟฟิค เรื่องดนตรีประสานเสียงวันลอยกระทง จะทำทุกอย่างให้ได้มากที่สุด

แล้วพอปีหน้า ก็คิดว่าจะซิ้วครับ ไม่อยากอยู่ในที่ที่ไม่มีเอกภาพแบบนี้ ไม่ชอบอะไรที่เผด็จการ ที่แม้การออกมาแสดงความคิดเห็นก็เป็นสิ่งที่ผิด

ขอบคุณนะครับสำหรับทุกคำแนะนำ