เพราะพระเจ้าทรงมีกระแสเรียก เลือกเรามาเป็นส่วนหนึ่งในพระอาณาจักรของพระองค์
ใกล้วันรับศีลล้างบาปแล้วก็ยิ่งตื่นเต้น..
เรารอวันนี้มาทั้งชีวิตแล้วว...
สำหรับเราแล้ววันนั้นสำคัญพอๆกะวันเกิดเลยย
(วันเกิดเราอ่ะไม่สำคัญหรอกแต่เผอิญเกิดวันเดียวกะพระเยซู

)
ชีวิตที่ผ่านมาก็ทำอะไรผิดพลาดมาเยอะทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจ
แต่พระเจ้าก็ทรงเมตตาเราตลอด..
ช่วงสัปดาห์ที่แล้วรู้สึกว่าตัวเองผิดมากๆๆกับบาปที่เคยทำไว้ในอดีต
จนแทบไม่อยากรับศีลล้างบาป
เป็นทุกข์แทบขาดใจ ทำอะไรไม่ได้เลย เครียดจนไมเกรนขึ้น
เมื่อวานซ้อมเพลงอยู่ๆก็เครียด เป็นไมเกรนเลย
วันนี้ร้องเพลงอยู่ในมิสซาอยู่ๆไมเกรนก็ขึ้น ปวดหัวมากๆจนแทบจะเป็นลม
(จนเหล่าพี่ๆน้องๆป้าๆพากันประคมประหงมปฐมพยาบาลเรากันใหญ่ แต่รู้สึกเหมือนโดนประชดโดนแกล้งยังไงไม่รู้ กับคนๆนึงนะ)
หลังจากนั้นก็เลยสวดขอแม่พระโปรดเยียวยารักษาบาดแผลในจิตใจลูก
ขอพระเจ้าโปรดอภัยบาปให้ลูก..ลูกสำนึกผิดจิงๆ
หลังจากที่ได้ฟังพระวรสารและบทเทศน์ และการเรียนคำสอนวันนี้ การเดินรูป 14 ภาค
ทำให้จิตใจเราดีขึ้น หายเครียดไปเลย
คำพูดของพ่อวีระทำให้เราดีขึ้นจิงๆและเป็นแบบนี้แทบทุกครั้ง...
และตอนนี้เราก็จะกลับตัวกลับใจไม่หลงมัวเมาในบาปอีก...
เหมือนลูกล้างผลาญกับมาหาบิดาผู้ใจดี...
เพราะลูกคนนี้ตายแล้วเหมือนเกิดใหม่...อีกครั้งเพราะพระองค์