Belong to the Truth Jesus Christ

"เขามีงานอะไรเหรอครับ มากันมากมายจัง"
โชเฟอร์แท็กซี่ ถามผม ขณะที่กำลังขับรถ ออกจากแยกโบสถ์แม่พระฟาติมา

"อ่อเขามีงานโต๊ะจีนหน่ะครับ วันนี้วันอีสเตอร์"
ผมกล่าว แล้วก็เข้าสู่ความเงียบ

"อีสเตอร์" ผมครุ่นคิดในความเงียบนั้น

คำๆนี้เอง เป็นเหตุผลที่ผมขอกับทางบ้าน ว่าจะกลับบ้านดึก เป็นเวลา4วัน

__________________

คืนวันพฤหัส

คุณพ่อ(บาทหลวง)ได้ให้เราตระหนักถึง ความถ่อมองค์ ของพระคริสต์

โดยการจำลองเหตุการณ์ที่ทรงล้างเท้าอัครสาวก



พระองค์ คือพระอาจารย์เจ้า ผู้อยู่เหนือสิ่งใดๆ 
ยังลดองค์มาล้างเท้า  สอนให้ศิษย์ทุกคนของท่าน เป็นต้น เปโตร ปฐมสันตะปาปา ให้อ่อนน้อมต่อกันเสมอ

แล้ว เราล่ะ เป็นใคร? ทำไมยังถือตัวถือตน ในฐานะคนบาป?





ทรงตั้งศีลมหาสนิท เพื่อเป็นพันธะสัญญา จวบจนวันสิ้นพิภพ
ให้เราได้สนิทกับ พระองค์ โดย ขนมปังไร้เชื้อ แทนพระวรกาย และ เหล้าองุ่น แทนพระโลหิต


ว่า พระองค์จะอยู่กับเรา ในความเชื่อ

ในแผ่นปัง ในตู้ศีล พระองค์ประทับอยู่กับเรา ทุกคืนวัน


โอ้ ปังแห่งสวรรค์ (Panis Angelicus)
โอ้ พระตรีเอกภาพ ผู้ศิกดิ์สิทธิเหนือความศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง 
(Tantum Ergo Sagramantum) ทรงคอยเราอยู่

โอ้ อิสราเอลใหม่เอ๋ย เชิญเข้าเฝ้า พูดคุยกับพระองค์เถิด ทรงฟังอยู่

วันศุกร์ประเสริฐ

ผมมาที่วัดพระจิตเจ้าเซนต์หลุยส์

เพื่อร่วมเริ่มนพวารพระเมตตา(ภาวนาเป็นพิเศษติดต่อกัน9วัน) ตั้งแต่บ่าย2โมงครึ่ง


รำลึกถึงพระเมตตาของพระเจ้า (Divine Mercy)
ที่ได้ ไถ่บาปเรา ด้วย

คืนวันเสาร์

.....ภายในวัดเซนต์หลุยส์

ทุกสิ่งปกคลุมไปด้วยความมืด

แต่แล้ว เทียนปาสกาเล่มหลัก ก็ได้ถูกจุดขึ้น

และก็ส่งต่อเทียน ไปทีละเล่มๆ จนทั้งวัดเต็มไปด้วยความสว่าง


ดั่งที่พระวาจากล่าวไว้ว่า
"ความมืดได้ถูกแยกจากความสว่าง"

ทุกสิ่งได้เริ่มต้นใหม่

พร้อมกับ การคืนชีพ ของพระคริสต์

และในพระคริสต์ ของเหล่าผู้รับโปรดศีลล้างบาป

มิซซา ได้ปิดด้วยเพลง "ความยินดีเปี่ยมล้นในใจฉัน"


โอ้ บัดนี้ "การคร่ำครวญกลับเป็นเพลงสรรเสริญ"แล้ว

อัลเลลูยา!!! สรรเสริญ พระนามพระองค์

วันอาทิตย์ ปัสกา

ผมได้เห็น "อัศจรรย์" ท่ามกลางชีวิตธรรมดาๆของเรานี้เอง

ขณะที่ผม เข้าร่วมมิซซา/นมัสการเช้า
- คนหูหนวก พยายามสื่อสารกับ คนธรรมดาเรื่อง พระเยซู (ทำท่าตะปูตอกฝ่ามือทั้ง2ข้าง)

- ป้าซึ่งอัมพาตครึ่งซ้าย พยายาม พยุง ป้าอีกคนซึ่งอัมพาตครึ่งล่าง ในการรับแผ่นปัง มหาสนิท

- เพลงปิดพิธี เป็น Handel's Messiah (คิดว่าหลายคนรู้จักดี เพราะงานใหญ่ๆ มักใช้

และเป็น ต้นแบบ คำว่า King of kings ที่ได้แต่งเป็นเพลง ถวายในหลวง)

แม้ผมจะฟัง Messiah ของCombine Choir ที่จัดทุกปีมา2ครั้งแล้ว

แต่ก็ไม่เคยขนลุก เท่าครั้งนี้ คงเพราะว่า นี้ อาจจะเป็น ความเชื่อโดยสุดจิตสุดใจ

ใน "King of kings, and Lord of lords, forever and ever, Haleluia  "  :cheesy:

ขอบคุณคณะร้องประสานเสียงวัดฟาติมามากครับTUT


เมื่อผมมาร่วมบริจาคเลือด ที่งาน He's alive แถวสวนลุมฯ

-ผม ก็ต้องตกใจ ที่เห็น ลุงผมขาวท่านหนึ่ง ร่วมนอนบริจาคเลือด ขณะที่แขนอีกข้าง โอบกอด ลูกชายตัวน้อยๆ
(อัศจรรย์ใจจริงๆนะ) ที่เหมือนตื่นกลัวที่เห็น พ่อเลือดไหลพลากๆ แต่ภายหลังก็คงเข้าใจเช็ดน้ำใจ แล้วยินดีในการกระทำของพ่อ

เมื่อกลับมาร่วมงานโต๊ะจีน

-ผมกับเพื่อน วัยเยาวชน ก็ประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อบรรดาผู้ร่วมโต๊ะ เป็นบรรดาผู้สูงอายุ

แต่นั่นก็ ไม่ทำให้ความสนุกของงานลดลงเลย เราก้ยังเฮฮา มีความสุข ฟังพ่อเจ้าวัด(เจ้าอาวาส) พ่อปลัด(ผู้ช่วย) ฯลฯ ร้องเพลง อย่างสุขสำราญ



.....ทำไมนะ สิ่งเหล่านี้ จึงเป็นไปได้?


บางทีคำถามนี้ อาจจะอยู่ใกล้ตัวเรามาก จนเราแทบมองข้ามก็ได้นะ
เอาล่ะ   ถึงปลายทางแล้ว

ผมกล่าวอำลา กับโชเฟอร์ และทุกท่านที่ได้ติดตามอ่าน

"สุขสันต์วันอีสเตอร์ครับ"

ขอบคุณมากค่าๆๆๆ 

- คนหูหนวก พยายามสื่อสารกับ คนธรรมดาเรื่อง พระเยซู (ทำท่าตะปูตอกฝ่ามือทั้ง2ข้าง)

- ป้าซึ่งอัมพาตครึ่งซ้าย พยายาม พยุง ป้าอีกคนซึ่งอัมพาตครึ่งล่าง ในการรับแผ่นปัง มหาสนิท

--> That's the Kingdom of God!! 

Thanks for sharing your story.. 

ขอบคุณมากค่ะน้องยศ สงสัยต้องนอนพัก สัก 1 สัปดาห์มั้ง 

ยอดเยี่ยมฮับน้องยศ ขอบคุณหลายๆๆๆๆ

ขอบคุณครับน้องยศ

ยอดเยี่บมครับ

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ

แต้งกิ้ว 

ขอบคุณมากครับสำหรับการแบ่งปัน

ขอบคุณคะ