ขอบคุณมากนะ....ที่เรายังมีเพื่อนที่ดีอย่างทุกคน
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ ก.ค. 01, 2007 11:48 pm
ช่วงเวลาที่ผ่านมา ใด้พบเจอกับอะไรหลายอย่าง ใด้พบกับทางเลือกที่มีแค่ไม่กี่ทาง บางครั้ง ต้องเลือกที่จะทำสิ่งที่ผิด เพื่อให้ตัวเองอยุ่ต่อไปใด้
ในช่วงที่คิดว่า มันคงถึงที่สุดแล้ว หันมองไปดูรอบๆ ยังรู้ว่า ยังมีใครหลายๆคน เพื่อนที่ดีอีกหลายคน ที่ยังอยู่รอบข้าง คอยช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจ
ให้มาตลอด....
รี่....แกทำให้ชั้นรู้ว่า การที่มีเพื่อนอย่างแก มันทำให้รู้สึกว่า ตัวเองยังมีค่า และยังมีเพื่อนอย่างแก ที่ต้องการชั้นอยู่ วันที่ชั้นหาทางออกไม่ใด้
แกเป็นคนแรก ทีคอยห่วงใย ดูแล แล้วก็พลอยเดือดร้อน วุ่นวายไปด้วย ในเวลาที่มันสับสน แกยังบอกกับชั้น ให้ชั้นวางใจในพระ และฝากทุกอย่างใว้กับพระองค์....
เวลาที่ชั้นท้อ สับสน แกมักจะอยุ่กับชั้น บอกชั้นว่า แกรักชั้น แกรู้มั้ย ชั้นรู้สึกดีมากขนาดใหน ที่อย่างน้อย ชั้นยังมีแกอยุ่ข้างๆ ในวันที่ชั้น
ไม่มีหนทาง แล้วก็ ไม่มีใคร.... คงไม่มีใคร กอดชั้นใด้อบอุ่นใด้เท่าแกแล้วแหละ....เพื่อนรัก ชั้นรักแกนะ....
มาถึงเวลานี้ กับสิ่งที่แก แล้วก็ทุกๆคน ให้ชั้นมาตลอด ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าคนอย่างชั้นมันพอจะมีอะไร ที่จะตอบแทนแกและทุกคนใด้บ้าง
เพราะชั้นรู้ตัวดี ว่าชั้นมันไม่มีอะไร ไม่เคยมีอะไร แล้วก็ไม่เคยมีอะไรเลยจริงๆ ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เกือบทั้งชีวิต ตัวชั้นเอง ไม่เคยที่จะเป็นผู้ให้เลย
เพราะไม่มีอะไร ที่มีค่าพอ พอที่จะให้ตอบแทนทุกคน จริงๆ ก้คงจะมีแค่ตัวเอง ที่จะขอตอบแทนทุกคน โดยจะขอเป็นพี่ เป็นเพื่อน เป็นน้อง ที่ดีของทุกคน
ตลอดไป เพราะรู้ตัวดี ว่าตัวเอง ไม่มีสิ่งมีค่าสิ่งใหน นอกจากตัวเองอีกแล้ว ไม่มีเลย ไม่มีเลยจริงๆ....
ขอขอบคุณ เชอรี่ นุ่น แต็ง โย เจน พี่อุ้ย พี่ตั้ว ป๋า พี่ๆนิวมานา แล้วก็ที่ชั้นเรียนคำสอนทุกคนมาก ที่ในช่วงเวลาที่ผ่านมา คอยรับฟัง เป็นห่วง แล้วก็ให้กำลังใจมาตลอด ขอกราบขอบพระคุณอย่างสูง สำหรับ เซอร์คณะคาแมลไลท์ สีลม ที่คอยเป็นผู้ให้ เป็นที่พึ่ง เป็นที่รับฟัง เป็นกำลังใจ
และเป็นทุกอย่างของผมตลอดมา ผมอยากบอกเซอร์ว่า ผมรักเซอร์มากคับ....
ต่อไปนี้ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าชีวิตจะเดินไปทางใหนต่อ รู้แต่ว่า ผมฝากทุกอย่างใว้กับพระแล้ว ต่อจากนี้ ไม่ว่าผมจะเป็นอย่างไร ผมจะไม่เสียใจ
กับการตัดสินใจ กับวันข้างหน้า กับอนาคตของตัวเองอีกต่อไป ผมไม่ขอสัญญาว่า ผมจะเป็นคนดี ผมพูดกับทุกคนใด้แค่ว่า "ผมจะทำให้ดีที่สุดคับ"
แทนคับ เจ้าชายนิทรา แห่งภูเขาคาร์แมล
1 กค. 50 23.50
สมโภช น.เปโตรและ น.เปาโล อัครสาวก
ในช่วงที่คิดว่า มันคงถึงที่สุดแล้ว หันมองไปดูรอบๆ ยังรู้ว่า ยังมีใครหลายๆคน เพื่อนที่ดีอีกหลายคน ที่ยังอยู่รอบข้าง คอยช่วยเหลือ และเป็นกำลังใจ
ให้มาตลอด....
รี่....แกทำให้ชั้นรู้ว่า การที่มีเพื่อนอย่างแก มันทำให้รู้สึกว่า ตัวเองยังมีค่า และยังมีเพื่อนอย่างแก ที่ต้องการชั้นอยู่ วันที่ชั้นหาทางออกไม่ใด้
แกเป็นคนแรก ทีคอยห่วงใย ดูแล แล้วก็พลอยเดือดร้อน วุ่นวายไปด้วย ในเวลาที่มันสับสน แกยังบอกกับชั้น ให้ชั้นวางใจในพระ และฝากทุกอย่างใว้กับพระองค์....
เวลาที่ชั้นท้อ สับสน แกมักจะอยุ่กับชั้น บอกชั้นว่า แกรักชั้น แกรู้มั้ย ชั้นรู้สึกดีมากขนาดใหน ที่อย่างน้อย ชั้นยังมีแกอยุ่ข้างๆ ในวันที่ชั้น
ไม่มีหนทาง แล้วก็ ไม่มีใคร.... คงไม่มีใคร กอดชั้นใด้อบอุ่นใด้เท่าแกแล้วแหละ....เพื่อนรัก ชั้นรักแกนะ....
มาถึงเวลานี้ กับสิ่งที่แก แล้วก็ทุกๆคน ให้ชั้นมาตลอด ไม่รู้เหมือนกันนะ ว่าคนอย่างชั้นมันพอจะมีอะไร ที่จะตอบแทนแกและทุกคนใด้บ้าง
เพราะชั้นรู้ตัวดี ว่าชั้นมันไม่มีอะไร ไม่เคยมีอะไร แล้วก็ไม่เคยมีอะไรเลยจริงๆ ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา เกือบทั้งชีวิต ตัวชั้นเอง ไม่เคยที่จะเป็นผู้ให้เลย
เพราะไม่มีอะไร ที่มีค่าพอ พอที่จะให้ตอบแทนทุกคน จริงๆ ก้คงจะมีแค่ตัวเอง ที่จะขอตอบแทนทุกคน โดยจะขอเป็นพี่ เป็นเพื่อน เป็นน้อง ที่ดีของทุกคน
ตลอดไป เพราะรู้ตัวดี ว่าตัวเอง ไม่มีสิ่งมีค่าสิ่งใหน นอกจากตัวเองอีกแล้ว ไม่มีเลย ไม่มีเลยจริงๆ....
ขอขอบคุณ เชอรี่ นุ่น แต็ง โย เจน พี่อุ้ย พี่ตั้ว ป๋า พี่ๆนิวมานา แล้วก็ที่ชั้นเรียนคำสอนทุกคนมาก ที่ในช่วงเวลาที่ผ่านมา คอยรับฟัง เป็นห่วง แล้วก็ให้กำลังใจมาตลอด ขอกราบขอบพระคุณอย่างสูง สำหรับ เซอร์คณะคาแมลไลท์ สีลม ที่คอยเป็นผู้ให้ เป็นที่พึ่ง เป็นที่รับฟัง เป็นกำลังใจ
และเป็นทุกอย่างของผมตลอดมา ผมอยากบอกเซอร์ว่า ผมรักเซอร์มากคับ....
ต่อไปนี้ ไม่รู้เหมือนกัน ว่าชีวิตจะเดินไปทางใหนต่อ รู้แต่ว่า ผมฝากทุกอย่างใว้กับพระแล้ว ต่อจากนี้ ไม่ว่าผมจะเป็นอย่างไร ผมจะไม่เสียใจ
กับการตัดสินใจ กับวันข้างหน้า กับอนาคตของตัวเองอีกต่อไป ผมไม่ขอสัญญาว่า ผมจะเป็นคนดี ผมพูดกับทุกคนใด้แค่ว่า "ผมจะทำให้ดีที่สุดคับ"
แทนคับ เจ้าชายนิทรา แห่งภูเขาคาร์แมล
1 กค. 50 23.50
สมโภช น.เปโตรและ น.เปาโล อัครสาวก
